4,452 matches
-
cheie, împiedicând ocuparea și formarea specialiștilor români. Practic întreaga conducere era sovietică. Aceasta decidea termenii tehnici de exploatare, dar și mai mult, decidea prețul de vânzare al uraniului. Acesta era stabilit la un nivel fix, care era mult sub prețul uraniului pe piața mondială. Deși partea română a încercat să negocieze aducerea procesului de rafinare și prelucrare în România, pentru a mări valoarea adăugată care ar fi rămas în țară, partea sovitică s-a opus, puterea contractuală permițându-i să stabilească
Sovromcuarțit () [Corola-website/Science/307008_a_308337]
-
ulterioare care au avut loc, au necesitat noi investiții, din moment ce planurile și documentele care au fost întocmite de Sovromcuarțit, nu au fost puse la dispoziția Statului Român. În perioada 1952 - 1960, România a furnizat Uniunii Sovietice 17.288 tone de uraniu metal, care a fost utilizat, cel puțin parțial, la programul sovietic de bombe atomice. Tot minereul de uraniu era transportat în afara României pentru a fi procesat, la început în Sillamäe, Estonia. Concentratul de uraniu era mai departe folossit în exclusivitate
Sovromcuarțit () [Corola-website/Science/307008_a_308337]
-
Sovromcuarțit, nu au fost puse la dispoziția Statului Român. În perioada 1952 - 1960, România a furnizat Uniunii Sovietice 17.288 tone de uraniu metal, care a fost utilizat, cel puțin parțial, la programul sovietic de bombe atomice. Tot minereul de uraniu era transportat în afara României pentru a fi procesat, la început în Sillamäe, Estonia. Concentratul de uraniu era mai departe folossit în exclusivitate de Uniunea Sovietică. Într-o ședință plenară a Comitetului Central al Partidului Muncitoresc Român, din 15-22 aprilie 1964
Sovromcuarțit () [Corola-website/Science/307008_a_308337]
-
Uniunii Sovietice 17.288 tone de uraniu metal, care a fost utilizat, cel puțin parțial, la programul sovietic de bombe atomice. Tot minereul de uraniu era transportat în afara României pentru a fi procesat, la început în Sillamäe, Estonia. Concentratul de uraniu era mai departe folossit în exclusivitate de Uniunea Sovietică. Într-o ședință plenară a Comitetului Central al Partidului Muncitoresc Român, din 15-22 aprilie 1964, Bujor Almășanu îi raporta lui Gheorghe Gheorghiu-Dej: „Am livrat 18.000 tone uraniu metal, iar pentru
Sovromcuarțit () [Corola-website/Science/307008_a_308337]
-
Estonia. Concentratul de uraniu era mai departe folossit în exclusivitate de Uniunea Sovietică. Într-o ședință plenară a Comitetului Central al Partidului Muncitoresc Român, din 15-22 aprilie 1964, Bujor Almășanu îi raporta lui Gheorghe Gheorghiu-Dej: „Am livrat 18.000 tone uraniu metal, iar pentru o centrală de 500 MW trebuie o încărcătură de 100 de tone și apoi pentru fiecare an 70 de tone.” Pe fondul nemulțumirii liderilor comuniști români, România a început să se distanțeze de politica Uniunii Sovietice și
Sovromcuarțit () [Corola-website/Science/307008_a_308337]
-
Sovromcuarțul fiind una dintre cele mai „sensibile” dintre acestea. Liderii comuniști nu au căzut de la început de acord cu răscumpărarea ei, temându-se că vor deranja prea mult interesele sovieticilor. Inițial s-a decis reevaluarea prețurilor cu care Sovromcuarțit furniza uraniul sovieticilor, de la prețul fix precedent la valoarea internă din România. La 22 octombrie 1956 s-a semnat Convenția de preluare, care ducea la desființarea Sovromcuarțit și Sovrompetrol, ultimele 2 sovromuri rămase. Convenția stipula că Statul Român va răscumpăra participația URSS
Sovromcuarțit () [Corola-website/Science/307008_a_308337]
-
societatea „Cuarțit”, care prelua activitatea Sovromcuarțit. La punctul 5 din Convenție, Statul Român se angaja ca întreaga producție a noii intreprinderi Cuarțit să fie vândută URSS, „cu excepția părții de care avea nevoie economia națională a R.P.R.” Prețul de vânzare a uraniului era unul stabilit de comun acord de cele două părți iar plățile erau efectuate prin livrări de mărfuri din URSS în R.P.R. la prețuri de acord comercial. „Cuarțit” a fost desființată în 1961.
Sovromcuarțit () [Corola-website/Science/307008_a_308337]
-
acest sens. În imediata apropiere a Sfinxului se află o anume peșteră ce ar strânge mistere energetice deosebite. Aceste mistere energetice sunt atracția multor oameni pasionați de acest subiect. Alte zvonuri spun că tot aici ar exista o mină de uraniu, părăsită, ce nu mai este în funcțiune din al doilea război mondial. În munții României există și alți megaliți care poartă denumirile de sfincși: Sfinxul de la Stănișoara, Sfinxul de la Piatra Arsă, Sfinxul Lainicilor, Sfinxul Bratocei, Sfinxul Bănățean cunoscut și sub
Sfinxul din Bucegi () [Corola-website/Science/306874_a_308203]
-
găsit în organisme vii până la cantități comparabile cu aparenta vârstă de 40.000 ani în cazul produselor petrolifere cu nivel crescut de carbon-14). Acest lucru ar putea indica posibile contaminări cu cantități mici de bacterii, surse subterane de radiații (descompunerea uraniului, deși s-au raportat măsurători ale rației de C/U în minereul de uraniu, care reprezintă 1 atom de U la fiecare 2 atomi de C; sau alte surse secundare necunoscute producătoare de carbon-14. Din moment ce toate sursele esențiale ale hranei
Carbon-14 () [Corola-website/Science/318332_a_319661]
-
în cazul produselor petrolifere cu nivel crescut de carbon-14). Acest lucru ar putea indica posibile contaminări cu cantități mici de bacterii, surse subterane de radiații (descompunerea uraniului, deși s-au raportat măsurători ale rației de C/U în minereul de uraniu, care reprezintă 1 atom de U la fiecare 2 atomi de C; sau alte surse secundare necunoscute producătoare de carbon-14. Din moment ce toate sursele esențiale ale hranei umane sunt derivate din plante, carbonul cuprins în corpurile umane conțin carbon-14 în aceeași
Carbon-14 () [Corola-website/Science/318332_a_319661]
-
bogății: fier mangan, aur, plumb, zinc, marmură, calcar, dolomite, etc. În această zonă Nădrag - Obreja - Crivina -Tincova - Fârdea, cercetările geologice întreprinse îndeosebi în perioada anilor 1956 - 1980 au pus în evidență însemnate rezerve de minerale utile: aur, argint, cobalt, crom, uraniu, pe lângă cele de fier, plumb și zinc exploatate mai de mult. Cercetările miniere au dovedit că pe valea Nădragului și Cornertului s-au depus în permanență sedimente, în mod deosebit în zona de confluență a pârâurilor Padeș și Cornet, fapt
Comuna Nădrag, Timiș () [Corola-website/Science/301380_a_302709]
-
puternic accident nuclear din istorie. După cel de-al doilea război mondial, Uniunea Sovietică se afla în urma SUA din punct de vedere al cercetării nucleare, ceea ce a determinat autoritățile sovietice să inițieze un program masiv de cercetare pentru producerea de uraniu și plutoniu în vederea fabricării de bombe nucleare. Stația nucleară Maiak a fost construită într-un ritm alert între anii 1945-1948. Lipsa de informații a fizicienilor ruși i-a făcut să comită greșeli în ce privește măsurile de protecție. De altfel, ei și
Dezastrul de la Kîștîm () [Corola-website/Science/326384_a_327713]
-
cunoscute ca “Prostia lui Cockcroft”, de către ingineri și lucrători. Dar cum a fost demonstrat mai târziu, “Prostia lui Cockcroft” a oprit dezastrzul din a deveni o catastrofă. Reactoarele erau construite din grafit solid, cu canale prin care intrau cartușe de uraniu și izotopi, pentru a le expune radiației neutronice și a produce plutoniu și radionucleid. Combustibilul și izotopii erau introduși prin fața reactorului (fața de încărcare), iar combustibilul consumat era împins spre cealaltă parte a reacorului (fața de descărcare), într-o conductă
Incendiul de la Windscale () [Corola-website/Science/326392_a_327721]
-
încărcare), iar combustibilul consumat era împins spre cealaltă parte a reacorului (fața de descărcare), într-o conductă de apă, inițial pentru răcire, după care extracția și procesarea plutoniului. Pentru producția de plutoniu erau folosite cartușe de aluminiu în care era uraniu neîmbogățit, cartușul având deschizături, pentru a răci uraniul. Deoarece plutoniul era folosit pentru arme, adică se necesita plutoniu cât mai greu, se consuma cât mai puțin combustibil. Când reactoarele au fost construite englezii aveau, spre deosebire de americani și sovietici, puțină experință
Incendiul de la Windscale () [Corola-website/Science/326392_a_327721]
-
parte a reacorului (fața de descărcare), într-o conductă de apă, inițial pentru răcire, după care extracția și procesarea plutoniului. Pentru producția de plutoniu erau folosite cartușe de aluminiu în care era uraniu neîmbogățit, cartușul având deschizături, pentru a răci uraniul. Deoarece plutoniul era folosit pentru arme, adică se necesita plutoniu cât mai greu, se consuma cât mai puțin combustibil. Când reactoarele au fost construite englezii aveau, spre deosebire de americani și sovietici, puțină experință despre comportarea grafitului când este supus radiației neutronice
Incendiul de la Windscale () [Corola-website/Science/326392_a_327721]
-
focul era atât de fiebinte încât oxigenul fusese consumat deja înainte de a atinge focul. După aceea s-a încercat cu apă deoarece pe 11 octombrie focul atinsese mai mult de 1300 de grade Celsius, fiind consumate peste 12 tone de uraniu. Acest lucru era periculos deoarece putea să distrugă scutul biologic ce înconjura reactorul, dar din cauza lipsei altor soluții, au urmat planul. Aproximativ o duzină de furtunuri au fost montate. Tuhoy a ordonat să se toarne apă, și în lipsa altor reacții
Incendiul de la Windscale () [Corola-website/Science/326392_a_327721]
-
clădire a văzut că totul era lipit, lucru datorat focului care lua aer de unde putea. Deoarece nu mai era aer rămas în reactor focul a început să se stingă. După ce s-a stins focul, au mai rămas 15 tone de uraniu în reactor. Deși acesta a fost cel mai puternic accident nuclear din vestul Europei, s-au eliminat mult mai puține materiale nucleare decât la Chernobyl (740 TBq de iod-131; 22 TBq de cesiu-137 și 13000TBq de xenon-133, pe lângă alte materiale
Incendiul de la Windscale () [Corola-website/Science/326392_a_327721]
-
a fost numit șef al Institutului G, de lângă Suhumi. Temele de studiu asignate institutului G erau: În 1949, șase oameni de știință germani, printre care Hertz, Thiessen, și Barwich au fost chemați pentru consultări la Sverdlovsk-44, uzină de îmbogățire a uraniului. Aceasta, mai mică decât uzina de difuzie gazoasă americană de la Oak Ridge, primea doar puțin mai mult decât jumătate din nivelul de îmbogățire de cel puțin 90% așteptat. În 1951, Hertz a primit Premiul Stalin, clasa a doua, împreună cu Barwich
Gustav Ludwig Hertz () [Corola-website/Science/310980_a_312309]
-
sau cu animale de povară. Industria alimentară este o componentă-cheie a industriei. Kirghiztan are bogății minerale, dar resursele de petrol și gaze naturale sunt limitate, acestea provenind în principal din import. Printre resursele minerale se numără zăcăminte de cărbune, aur, uraniu, antimoniu și alte metale. Metalurgia este o componentă industrială importantă. Guvernul a încurajat investițiile străine în extragerea și prelucrarea aurului. Resursele hidrografice semnificative și relieful muntos permit producția și exportul de energie hidroelectrică. Principalele produse de export sunt mineralele neferoase
Kârgâzstan () [Corola-website/Science/298114_a_299443]
-
într-o misiune de instruire a marinei militare siriene. La 15 februarie, Iranul a anunțat progresele făcute de programul nuclear pe care îl conduce, printre acestea numărându-se o nouă generație de centrifuge mai performante și posibilitatea de a îmbogăți uraniul până la 20%.. La 5 martie, președintele american Barack Obama, în cadrul unei întâlniri la Washington cu premierul israelian, Benjamin Netanyahu, a declarat că "„se vorbește prea mult de un război”" împotriva Iranului. și că acest lucru duce la "„creșterea prețului petrolului
Relațiile dintre Israel și Iran () [Corola-website/Science/325757_a_327086]
-
évolués", a pornit o campanie pentru a pune capăt acestei inegalități. În timpul celui de-al doilea război mondial armata congoleză a obținut o serie de victorii împotriva italienilor în nordul Africii. Congo-ul Belgian care era bogat în depozite de uraniu a furnizat Statelor Unite ale Americii uraniul ce a fost folosit pentru a construi bombele atomice care au distrus orașele japoneze Hiroșima și Nagasaki la sfârșitul războiului. În mai 1960 partidul "Mouvement National Congolais" (MNC), condus de Patrice Lumumba a câștigat alegerile parlamentare
Republica Democrată Congo () [Corola-website/Science/298088_a_299417]
-
campanie pentru a pune capăt acestei inegalități. În timpul celui de-al doilea război mondial armata congoleză a obținut o serie de victorii împotriva italienilor în nordul Africii. Congo-ul Belgian care era bogat în depozite de uraniu a furnizat Statelor Unite ale Americii uraniul ce a fost folosit pentru a construi bombele atomice care au distrus orașele japoneze Hiroșima și Nagasaki la sfârșitul războiului. În mai 1960 partidul "Mouvement National Congolais" (MNC), condus de Patrice Lumumba a câștigat alegerile parlamentare și Lumumba a fost
Republica Democrată Congo () [Corola-website/Science/298088_a_299417]
-
ul este un vanadat de uraniu și potasiu radioactiv natural (natural) cu formula chimică K(UO)(VO)·3HO. ul are o culoare de la gri spre galben și este găsit de obicei sub formă de cruste sau fulgi în gresii. Conținutul mare de uraniu din mineral face
Carnotit () [Corola-website/Science/323957_a_325286]
-
un vanadat de uraniu și potasiu radioactiv natural (natural) cu formula chimică K(UO)(VO)·3HO. ul are o culoare de la gri spre galben și este găsit de obicei sub formă de cruste sau fulgi în gresii. Conținutul mare de uraniu din mineral face carnotitul un important mineral industrial din care se exploatează uraniul. Este un mineral secundar de uraniu găsit în principal în roci sedimentare, în climate aride. El se găsește în Statele Unite ale Americii în: Wyoming; Colorado; Arizona; Utah
Carnotit () [Corola-website/Science/323957_a_325286]
-
UO)(VO)·3HO. ul are o culoare de la gri spre galben și este găsit de obicei sub formă de cruste sau fulgi în gresii. Conținutul mare de uraniu din mineral face carnotitul un important mineral industrial din care se exploatează uraniul. Este un mineral secundar de uraniu găsit în principal în roci sedimentare, în climate aride. El se găsește în Statele Unite ale Americii în: Wyoming; Colorado; Arizona; Utah. Este, de asemenea, găsit și în Grants, New Mexico și comitatul Carbon din
Carnotit () [Corola-website/Science/323957_a_325286]