4,340 matches
-
Marçal, Nu vreau să vorbesc despre asta, Trebuie să vorbim despre ce ne doare, Am fost stupid și nedrept, Să lăsăm deoparte stupid, pentru că nu ești, să ne oprim la nedrept, Am recunoscut, Nici nedrept n-ai fost, Să nu complicăm lucrurile, Marta, te rog, ce-a fost a fost, Lucrurile care par să fi trecut sunt cele care nu trec niciodată, noi am fost nedrepți, Noi, cine, Eu și cu tata, mai ales eu, tata își are fiica măritată și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
și ghipsului, vopselelor și focului, și prin mângâierea neobosită a mâinilor, care nu sunt necesare numai pentru a iubi. Atunci Cipriano Algor spuse, Trebuie să fim atenți să facem mulajul doar din două bucăți, dacă ar fi trei ne-am complica munca, Cred că două vor ajunge, păpușile sunt simple, doar fața și spatele, și gata, nici nu vreau să-mi închipui ce dificultăți am fi avut dacă alegeam halebardierul sau spadasinul, săpătorul sau flautistul, ori lăncierul pe cal, ori mușchetarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
să-l văd, dacă aveam să mă duc În Persia. N-aveam de gând să merg acolo prea curând. Nu dorința Îmi lipsea, dar șovăiam Încă să fac călătoria din cauza viclenelor acuzații care planau asupra mea. Nu eram eu presupusul complice la asasinarea unui rege? În ciuda schimbărilor rapide survenite la Teheran, mă temeam ca, În virtutea cine știe cărui mandat colbuit, să nu fiu arestat la frontiere, fără să am cum să-mi alertez prietenii sau legația. Plecarea lui Baskerville mă stimulă, totuși, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
și, hotărîndu-se să se Întoarcă, i-a dat labirintului sensul dragostei. El nu și-a ascuns Însă niciodată lipsa de interes pentru dileme și nu aspiră la nici o explicație. Tezeu este clasic prin grabă. Și prin faptul că nu se complică inutil. În zadar ne-am adresa lui În continuare; mai mult decît să repovestească felul În care a omorît un animal ilogic, n-are ce răspunde. Dealtminteri, aventurile artei moderne au toate la bază neîncrederea În rezultatele expediției lui În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
să nu mă uit Înapoi. Nici În labirint n-am făcut-o. Și la rîndul meu ți-am spus, Ariadna, că pentru mine labirintul a fost și a rămas palatul Minotaurului și Închisoarea lui. Nimic altceva. Însă firul tău a complicat ceea ce mi se părea atît de limpede. Din pricina lui oamenii nu vor mai fi atenți la faptul că eu am Înfruntat o primejdie și am salvat Atena de la un tribut sîngeros. Vor vedea În mine numai pe nerecunoscător și vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
sale. În mod normal, n-ar trebui, Îmi spun, decît să Întind mîna spre crengile pline de soare și de fructe pentru a pipăi limitele fericirii. Dar nu mîna e de vină dacă ezită și dacă, de atîtea ori, ne complicăm inutil. Adesea nu sîntem În stare să facem tocmai gesturile cele mai simple. Simt ca acum văd clar ce ne poate Învăța marea și Înțeleg că soarele a Învins. În același timp știu cît m-ar costa să fiu constrîns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
cu Oedip. Nici o speranță nu mai Înflorește acolo unde vorbește Tiresias. Numai că la rîndul meu aș putea să Întreb: Vina nu l-a făcut pe Oedip mai Înțelept? Lumea uitase răspunsul dat de el sfinxului...) Tiresias, bătrîn nebun și complice cu zeii, Întinde toiagul și separă ceea ce e ascuns În lucruri de aparențe (...M-am mai Întors pe muntele Cyllene, dar niciodată n-am mai dat peste șerpi. Muntele era tăcut și simțind cum dogorea soarele mi l-am Închipuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
să-l plimb și eu, că în rest... profit de dumneavoastră. La revedere, madame Agnès. Mă grăbesc, să nu se scape pe mine. La revedere, domnule Lionel. — La revedere, domnișoară Liliane. După ce fata iese, madame Agnès îi spune lui Lionel, complice: — Săraca domnișoară Liliane, nu se mai mărită: fetele bune n-au noroc. Uite eu... Noroc cu câinele ăsta, are și ea un suflet de care să se-agațe. Știți că Robespierre e proaspăt? Înainte a avut alt câine. — Serios? se
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
fuma, nu juca nici un joc de cărți la care se puteau câștiga sau pierde bani, nu se-mbăta criță decât de unul singur - la el în garsonieră, când îl apuca disperarea - și nu avea păreri politice. Cu femeile lucrurile se complicau. Nu că Lionel ar fi fost un afemeiat, ca să zici „Bă, da’ ce afemeiat e ăsta!“ Dimpotrivă: întotdeauna fusese ponderat în privința femeilor, viața de șantier nepermițându-i relații mai lungi de o lună cu șantieriste fără mari pretenții sentimentale, dar
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
moarte și că ar da orice să fie obligat să muncească. Săracii oameni bogați... Aceste panseuri triste îl fac pe Lionel să numere banii de pe noptieră. Nu-i vine să creadă. Îi mai numără o dată. O mică avere. Asta îi complică și mai mult existența - atât cât a rămas din ea: cui să lase toate astea? Privirea lui Lionel este atrasă de lămâiul de pe terasă: arată mai jigărit ca niciodată, deși l-a tratat cu cenușă. Ba ieri seară i-a
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
Marga, și pensionarii Gafton, și argentinianul Mircea Claudiu, cu sticloasa sa Astrid, și subteranul Octavian Cușa, zis Tavi, fotograful surdomuților, toți, toți. Și bătrânul filozof Marcu Vancea dispăruse, până și el. „De ce râzi? Nu există scăpare, nu-i așa? Degeaba complicăm comedia, nu-i așa? Râzi de prudența noastră speriată. Nu există decât trufia plăcerii în care strălucești? Plinul acestei uitări, în care hohotește, satisfăcută, târfa lacomă, Moartea? Elixirul uitării, tu, picioarele tale fosforescente și buzele și sânii și sexul tău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
iar Spiridon, Încă de la premiera absolută, era Întruchipat de o femeie (vezi Aristizza Romanescu). Bun. PÎnă aici, totul e-n regulă. În fond, și Chirița ot BÎrzoieni, ori Baba HÎrca a fost de multe ori, Millo și Miluță. Situația se complică În ultimii ani: mai precis, În ultimii 35 de ani. Recent, am văzut la Bacău un Dandanache jucat de o bună actriță - Firuța Apetrei. Și mi-am amintit de Scrisoarea lui Scarlat (din 1975) și de cea a lui Purcărete
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
tău... Săptămâna trecută am fost cu soția la ea la țară, chiar la voi, la Șoptireanca. L-au dezgropat pe socru-miu ca să-ngroape un nepot dinspre soru-sa. Apropzito. Știți cine era nepotul? Se răsuci spre Macovei. Zâmbi, făcându-i complice cu ochiul. - Băiatul tovarășei Rela, părinte. Mata trebuie s-o cunoști bine de tot. Sora mai mare a lu’ Soporan, ăl de era să te bage la închisoare, atunci când cu colectivizarea. ’Ceau p-atunci, nu-i așa, că matale părinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
de la întâlnirea de la Mare și acolo n-a ieșit cum trebuie și mi-a dat să vă dau scrisoarea asta. E doar pentru dumneavoastră, mi-a spus, personală. Faceți cum vreți, a mai spus dom Jorj, dar situația s-a complicat, cum nu se aștepta nimeni. Din câte am mirosit eu, dar asta e părere personală, nu e ceva garantat oficial, a ieșit cu ceartă mare. Se desparte acuși-acuși organizațiile. Oricum, dânsul nu vine nici la închidere.“ Desfăcu plicul, sigilat ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
tovarășii în ilegalitate, cînd stăteau închiși prin subsoluri, crezi că se mai uitau la chestii de-astea când era vorba de cauză, conspirativitate și risc, crezi că nu aveau și ei probleme de astea, dar și le rezolvau fără a complica ideologia“, chiar credea că l-a iertat, când a văzut că Stelian fusese promovat adjunct în minister iar ea a fost trecută în centrală pe relația cu arabii, dar s-a răzbunat și ea cu nebunia aia cu Pancratz, romantisme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
la Facultate se contra cu cine nu trebuia, l-a turnat careva și ne-a luat la întrebări cu uteceul cum era p’atunci, cu miliția, cu securiștii, cu cercetările de noapte, pă mine m-au sancționat pentru imorală și complice iar pă el l-au trimis profesor în Deltă, la Sarina Stuf, a stat ce-a stat, apoi s-a-ntors în București, nu la Facultate la început, la Casa Creației Populare, la revista Îndrumătorul Cultural, ceva cu cultura populară, mult mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
este dat de cultură, dar se înregistrează și dacă dorești să devii om cult. Afirm acest lucru deoarece , cu vârsta , escaladăm noi trepte pe scara valorilor: dorim și devenim cadre didactice, scriitori, etc. Cu succesiunea anilor, procesul de educație se complică, evoluează în conținut, în structură, în sensuri și semnificații, făcând din om, creatorul propriei culturi. Izbânda pe care o așteaptă cuplul cadru didactic elevi, se înregistrează numai într-o competiție, situație în care intervine un element de selecție a valorilor
CADRUL DIDACTIC CREATIV IMPLICAT ÎN ACTUL EDUCAŢIONAL by MARIA GEANGU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/481_a_1010]
-
mine roata! Mi s-a făcut rău să tot citesc în reviste despre „cele mai grozave 10 locații unde poți petrece un weekend romantic“, și eu să nu mă duc niciodată într-un astfel de weekend. Patrick nu se prea complica să meargă în asemenea excursii romantice - tipic pentru el. Jake însă pare că nu s-ar da în lături. Toată noaptea de vineri am petrecut-o visând la weekendurile viitoare pe care le voi petrece cu Jake în hanuri de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
dintr-o privire și i-am spus: Te-a găsit rapid Alexandru. Și eu îl căutam pe el. De fapt, speram să te găsesc pe tine. Am auzit că tu ești capul răutăților în toate astea, spuse cu un zâmbet complice pe acele buze ce trebuiau să fie atât de dulci... Și de ce mă căutai? Speram să-ți vorbesc înainte de a se agrava lucrurile. De ce m-ai chemat aici, într-un amfiteatru? Trebuie să vină și ceilalți șefi de clasă. Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
este adevărat! spuse Inspectorul. Aș dori să văd cu ochii mei fapta pe care o susții tu. Muntele de slănină termină de spus ce mai avea și întoarse capul spre dirigintele meu. Îi făcuse din ochi într-un mod foarte complice. Acesta dădu din cap discret și începu să se îndrepte spre ușă. Arvon avea o expresie foarte scârbită pe față, ca și cum ar fi fost martor la o scenă incredibil de urâtă sau ar fi mirosit ceva putrezit de mii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
loc și mi-au dat voie să mă apropii. Știind că nu aveam de ce să mă tem, căci pe holuri erau numai elevi în a căror minte moartea lui Orande era încă proaspătă, am încercat ușa. Închisă. Asta avea să complice lucrurile. Hotărât, am bătut în lemnul stejarului. Trei lovituri. Mișcări de neliniște dincolo de uși. Câteva șușoteli și într-un sfârșit: Sunt profesorul Teorier. Aș dori să știu cu cine vorbesc și ce vreți! Profesorul Teorier era un bătrânel simpatic, ținând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
încât a devenit curând cea mai temută maladie din istorie. Și pe cât de temută era, pe atât de complicat îi era numele, așa că oamenii i-au mărit faima numind-o simplu Boala Neagră. Și cum numele simple date unor treburi complicate de obicei le complică și mai mult, acest caz nu a făcut excepție. Simpla ei mențiune strecura frica până și în inimile celor mai falnici. Sunt păreri care afirmă că ar fi fost special concepută într-unul din laboratoarele despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
cea mai temută maladie din istorie. Și pe cât de temută era, pe atât de complicat îi era numele, așa că oamenii i-au mărit faima numind-o simplu Boala Neagră. Și cum numele simple date unor treburi complicate de obicei le complică și mai mult, acest caz nu a făcut excepție. Simpla ei mențiune strecura frica până și în inimile celor mai falnici. Sunt păreri care afirmă că ar fi fost special concepută într-unul din laboratoarele despre care nimeni nu știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
biologie pe care îl urmase fusese în liceu. Fiu de bancher, Sanger avea un fond fiduciar substanțial și nu trebuia să muncească pentru a se întreține. Dar avea nevoie de un scop în viață. Știa din proprie experiență că averea complica și mai mult căutarea propriei identități. Și cu cât înainta în vârstă, cu atât mai greu îi venea să se gândească să se întoarcă să-și termine colegiul. Recent, începuse să se numească artist, iar artiștii nu au nevoie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
sau opresc alte secțiuni. Unele secțiuni rămân liniștite, până când sunt activate de anumiți stimuli ambientali. Unele secțiuni sunt active numai în timpul unei perioade de dezvoltare și atât. Altele pornesc și se opresc constant, în timpul vieții individului. Așa cum am spus, este complicat. Se ridică o mână. Un asistent al senatorului Mooney, care primea contribuții substanțiale de la companiile de medicamente, avea o întrebare. — Domnule profesor, presupun că opinia dumneavoastră este una minoritară. Mulți oameni de știință nu ar fi de acord cu punctul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]