4,693 matches
-
calde pe umerii noștri” (pe care ia... 400 de lei), grație prietenului Valeriu Pantazi (o figură literară uitată azi). Debutul în roman va veni, totuși, mult mai târziu, în ’79, când îi apare Ziua mâniei la Cartea Românească. De altfel, evocarea lui Marin Preda - directorul CR - începe cu întâlnirea și masa la Capșa pe care i-o plătește acestuia, în ’79, ca semn de mulțumire pentru apariția cărții. Trebuie să spun că sunt întru totul de acord cu considerațiile pe care
Amintirile unui scriitor în communism by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/2430_a_3755]
-
sale din lumea scriitoricească a anilor ’70- ’80 sunt, așadar, în paginile acestor amintiri. Și mai este ceva aici: pe lângă partea de formare personală (plus, copleșitoare, imaginea în negativ a mamei sale, pe care o „ura”), sunt pagini întregi de evocare a meseriilor bucureștene dispărute și a copilăriei în mahalaua Oborului și pe Calea Moșilor - pagini de mare culoare, farmec și pitoresc melancolic. Tot așa cum nenumărate figuri de scriitori ai epocii - unii activi și în prezent - populează paginile amintirilor (printre ei
Amintirile unui scriitor în communism by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/2430_a_3755]
-
număr dublu, cu multe lucruri de citit, între care o povestire inedită din prima tinerețe a lui Mircea Eliade, comunicată de Liviu Bordaș, câteva „vechi poeme", de asemenea inedite, după părerea autorului însuși, ale lui Mircea Ivănescu sau o emoționantă evocare a marelui savant Gr.T.Popa, de către nepotul său, prozatorul Dumitru Radu Popa. MOZAICUL, 5, 2010: descriind instituția mecenilor de ieri și a sponsorilor de azi, Constantin M. Popa îl trece greșit în rândul celor dintâi pe Gogu Rădulescu, un iubitor
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6221_a_7546]
-
-a. Când vorbește despre sine, o face cu deferență, oprindu-se la suprafața lucrurilor parcă pentru a nu se deranja. Portrete, considerații asupra moralității sau valorii literaturii prietenilor scriitori (ce dă cu o mână se asigură că ia cu cealaltă), evocări (lamentabile, apropo)... Memoria e strict supravegheată, funcționează igienic, nu ne vorbește despre Breban decât indirect. Nicolae Breban se simte bine numai în ficțiune, acolo unde controlul îi aparține total. Scriitorul mitoman nu e interesat de adevăr, deși vorbește în numele lui
Breban. Nicolae Breban by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12042_a_13367]
-
această supoziție -, lirismul nuvelelor și povestirilor, cu o respirație narativă mult diminuată și, adesea, pur decorativă ar fi trebuit să conducă la o fertilă descătușare a sensibilității feminine. Fără îndoială, cum vom vedea din exemplele alese, grație unor descrieri și evocări ce mustesc de substanța fluidă și imprevizibilă a eternului feminin, discursul acestor proze scurte împrumută ceva din incoerența benignă, revelatoare de profunzimi iraționale, a fiicelor Evei. Însă, după cum sugera E. Lovinescu, în Critica, "opera scriitoarei e o scufundare violentă a
Sephora, Bianca și Sofia by Gabriel Onțeluș () [Corola-journal/Journalistic/14429_a_15754]
-
în istoria urmărită “à rebours”, care constituie structura cărții: Bucureștii prezentului, apoi cei ai instaurării comunismului - perioadele lui Gheorghiu-Dej și Ceaușescu -, Bucureștii interbelici și cei ai celui de-al doilea război mondial. Cea mai mare parte a textului o reprezintă evocarea prezentului și a trecutului comunist al orașului, ceea ce se explică prin interesul particular al autoarei pentru istoria recentă și pentru analiza politică precum și prin elementele de continuitate dintre Bucureștii de dinainte de 1989 și de după. Cartea se adresează publicului francez, puțin
Privirea celuilalt by Mihai Sorin Rădulescu () [Corola-journal/Journalistic/13271_a_14596]
-
timp o “Kulturgeschichte” a orașului pentru secolul XX și, după cum am mai spus, rezultatul unor impresii directe, Bucarest, Memoires et promenades este, după părerea mea, o reușită notabilă atât din punctul de vedere al scriiturii cât și din cel al evocării unui mare oraș atât de neglijat.
Privirea celuilalt by Mihai Sorin Rădulescu () [Corola-journal/Journalistic/13271_a_14596]
-
prim capitol care face impresie contrastantă cu restul. Acest capitol descrie universul satului natal (Cremenari, jud. Vîlcea) și pe membrii familiei autorului, atîta doar că o face în chip romanesc, iar nu în stil memorialistic, tonul povestirii fiind acela de evocare nostalgică, într-o limbă cu tente arhaice, a universului rustic. E ca și cum autorul începe să scrie un roman inspirat din lumea copilăriei, pentru ca apoi, renunțînd să-l mai continue, se mulțumește să-l lipească în prima parte a volumului. Rezultatul
Idoli și amintiri by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6028_a_7353]
-
în țară, deoarece în 1969 Biserica Română Unită cu Roma continua să rămână interzisă, ca și revista Buna Vestire, ce apărea la Roma. Fără patetismul care animă schița biografică Mitropolitul Dr. Ioan Vancea de Buteasa (și, în general, panegiricele și evocările semnate de Augustin Bunea), Ștefan Manciulea, istoric aparținând școlii clujene moderne, de după 1918, reface pas cu pas biografia cărturarului, pornit din comuna făgărășeană Vad, unde tatăl era preot, și ajuns până la demnitatea de secretar mitropolitan și canonic la Blaj. Istoricului
O triplă recuperare by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5783_a_7108]
-
ale căror nume spun astăzi ceva (în anumite situații, foarte multe) în viața literară românească. În afară de ei, sunt mulți alții care au renunțat la orice veleități literare, dar care au trăit aceleași momente de emoție intensă (laitmotiv al mai tuturor evocărilor) la intrarea în imobilul de pe strada Schitu Măgureanu. Este incredibil cât de mult seamănă între ele amintirile celor de la Universitas. De la profesor la ultimul participant, toți au în minte urcarea scărilor, ca un ritual inițiatic, la primul drum în Schitu
Și ei au fost debutanți by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7851_a_9176]
-
28 septembrie, precum și o cronică la cel mai recent roman al scriitoarei tradus în limba română. Herta Müller a citit câteva pagini din romanul Leagănul respirației, care ar fi trebuit să fie scris în colaborare cu Oskar Pastior ca o evocare a lagărului sovietic în care au fost internați în ianuarie 1945 numeroși germani din România. După moartea lui Pastior, romanul a fost scris de Herta Müller, care a strâns cu grijă documentele necesare și le-a prezentat sub forma unei
Foșnetul literaturii la Ateneu by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/6025_a_7350]
-
mi-a bătut inima: acolo au trăit amintirile mele, acolo a colindat dorul meu (...). Iar lacrimile care mi-au întovărășit scrisul vor înflori, în primăveri, prin livezile de a Soroca, de la Orhei, de la Tighina." A inclus în acest volum splendida evocare "În paraclisul de la Soroca". La 15 ianuarie 1943, din Iași, scria această Pisanie: "Io, Vasilie Lupu, Moldovei hospodar, Sălaș Domniei mele având la Eși, M-am vrednicit ca să ridic altar Pe-un loc ce-i cu Danubiu megieș." Se referea
Curierul „Ginta latină” by Andrei Soroceanu () [Corola-journal/Journalistic/1311_a_2246]
-
Surpriză Polirom pentru o poveste dureroasă a Istanbulului de altădată O evocare fermecătoare despre viața de zi cu zi din Instanbulul de odinioară, transpusa senzațional în carte scrisă de Irfan Orgă, "Portretul unei familii turcești. O poveste din Istanbulul de altădată", poate fi cumpărată din librăriile din întreaga țară, fiind disponibilă acum
Surpriza Editura Polirom pentru o poveste dureroasă a Istanbulului de altădată () [Corola-journal/Journalistic/46460_a_47785]
-
despre școlile componistice de la Kiev, Odessa, Harkiv. Altele două, mai clare și mai elocvente (autoarele, mamă și fiică, studiaseră în Germania) s-au îndreptat spre muzica din Galiția sau spre modernitatea genurilor muzicii ușoare în Ucraina. N-au lipsit o evocare a figurii romantic-paternale a lui Mihail Lisenko, o expunere despre muzica folclorică (asezonată cu destule nuanțe tradiționalist-naționaliste) sau o incursiune în aspecte ale culturii muzicale evreiești din Ucraina. Mai multe am aflat în acea sesiune a simpozionului dedicată interferențelor muzicii
Ucraina acasă la Mendelssohn by Valentina Sandu-Dediu () [Corola-journal/Journalistic/10607_a_11932]
-
parcurge, acompaniat de explicații venite din partea mamei, albumele de familie. O senzație de convivialitate, pește spații și timp, care poate explica atașamentul românilor față de urgisita lor patrie, chiar în cele mai rele timpuri. Mihai Zamfir vădește o asemenea virtuozitate în evocarea rădăcinilor familiale ale propriului personaj, încât nu încape dubiu că adeseori ia în calcul elemente autobiografice. Și bine face, căci astfel răspunde dintr-o perspectivă ficționala avidității pentru fapte concrete a cititorului actual. Dar iată cum sunt evocate/re-imaginate, în
Douã romane by Virgil Mihaiu () [Corola-journal/Journalistic/17449_a_18774]
-
suprarealiști circulă "flogisticul" aceleiași arderi, într-o ștafetă a recuperărilor prin afinități. Cu Marcel Raymond, critica franceză se "deschide", abandonînd cronologia exactă în favoarea asocierilor mai laxe și mai firești, ca și cum o istorie a poeziei ar putea fi, de fapt, "o evocare pasionată a acelui lung poem pe care - spunea Shelley - îl scriu poeții de la începutul lumii." Despre geometrie în sensul cel mai propriu scrie Mircea Martin în studiul dedicat lui Georges Poulet. Prieten, de altfel, cu Marcel Raymond. Cartea adusă în
Critica în arabesc by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11859_a_13184]
-
citit Din revista APOSTROF nr.4 cronicarul recomandă proza Țara-tată semnată de Anamaria Beligan (versiunea în limba română a unui text intitulat Fatherland și publicat în antologia Daugthers and Fathers, Fiice și Tați, University of Queensland Press, 1997). E o evocare, scrisă cu talent, a țării, dar și a tatălui, la întoarcerea prozatoarei în România anului 1995, după treisprezece ani de absență: „Prin urmare, plecarea ei din țară fusese un protest împotriva lumii lui, a valorilor lui, a ipocriziei și compromisurilor
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6318_a_7643]
-
barbut - act desemnat, printr-o metonimie asociată cu o metaforă, de expresia a da o gheară - implică existența unui număr destul de mare de formule specifice: șanu Brăila, juma-juma, la perechi, la ce vine, para-n coadă, para-ndărăt (la pace). Evocările literare, memorialistice sau pamfletare le enumeră, de obicei, fără explicații: "Para-n coadă! - Trei-trei... Jocul se îndârjea" (E. Barbu, Groapa, 1974: 55); "Seara, când nu băgam șanu Brăila, para-ndărăt, juma-juma și nici nu ciripeam pas-parol sau sec, mai ieșeam
„Para-ndărăt” by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7572_a_8897]
-
mulțime de detalii neștiute, care, revelate, pot schimba radical datele problemei. În anii din urmă, Dan Ciachir s-a specializat în scrierea unor cărți de ceea ce s-ar putea numi "istorie trăită". O combinație plină de farmec de amintiri personale, evocări ale unor oameni celebri pe care i-a cunoscut, extrase din presa vremii și anecdote pline de tâlc, toate pe fondul șlagărelor timpului respectiv. Pentru că muzica este indicatorul perfect pentru l'air du temps. Precizia informației este învelită într-o
Cealaltă față a comunismului by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/6843_a_8168]
-
bucuroși să mănânce bomboane cubaneze din trestie de zahăr, colorate viu, în formă de inimioare, ambalate în mici cutii de carton costând un leu și 50 de bani" (p. 37). Nu știu dacă Dan Ciachir își scrie aceste cărți de evocare a Bucureștiului din primele decenii ale puterii comuniste din memorie sau cu ajutorul unor "ajutoare de memorie" (un posibil jurnal de tinerețe, presa vremii). Cert este că ele sunt doldora de informații concrete și detalii pe care majoritatea oamenilor le-au
Cealaltă față a comunismului by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/6843_a_8168]
-
cel chestionat) tînărul scriitor îl determină pe venerabilul său interlocutor să spună lucruri esențiale. Iar rezultatul este cu adevărat ieșit din comun. Cartea reușește să fie, simultan, un tratat de istorie, politologie, filozofie, literatură, dar și o minunată carte de evocare a unor locuri și oameni de demult. Fălticenii copilăriei, angajarea în slujba mișcării legionare, cochetăria cu marxismul, diaspora română din Franța, marile dezbateri de idei din societatea franceză postbelică, Eminescu, relația cu Dumnezeu, barbaria "omului de la Slobozia" (cel care i-
Confesiunile unui legionar cochet by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/14715_a_16040]
-
culmi, ci și din truditori modești care au marcat anumite epoci literare. O asemenea încercare de a-l readuce în actualitate pe "omul și scriitorul" Teodor Murăsanu face prozatorul Aurel Podaru, care a publicat la Editură Dacia un volum de evocări, contribuții critice și istorii literare, un grupaj de inedite, colaborări și semnături dintre cele mai diverse de la contemporani și apropiați ai poetului, până la critici literări din actuala generație: Romulus Demetrescu, Mihai Iosivas, Vasile Rusu, Constantin Cublesan, Rodica Mureșan, Ion Oarcăsu
O restituire by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/18102_a_19427]
-
un miliard de ani. În timp ce Barack Obama, grație poziției sale de președinte în exercițiu, a putut să vorbească în mod direct cu savanții de la NAȘĂ, adversarul său în cursa prezidențială, republicanul Mitt Romney, a fost nevoit să se mulțumească cu evocarea acestui subiect, cu ocazia unei reuniuni de campanie în Florida. Robotul american Curiosity va încerca să afle pe parcursul viitorilor doi ani dacă mediul marțian a fost propice vieții microbiene în trecutul acestei planete.
Barack Obama către NASA: "Anunțați-mă dacă găsiți marțieni" by Arvunescu Victor () [Corola-journal/Journalistic/57724_a_59049]
-
geamăn, broderie intertextuală, plină de rafinate aluzii, de la Buffon la Jean Girodoux. Ori chiar o proză simbologică, sprijinită pe două simboluri-cheie - ariciul și camelia. Paloma o vede pe Renée ca întrupare a ariciului, camelia revine, ca leitmotiv și emblemă în evocările și comentariile lui Renée - imaginea din filmul cineastului japonez Ozu ori cameliile din grădina interioară, veritabile mandala pentru un tânăr smuls din dependența drogurilor. Animal ciudat, ariciul apare ca demiurg și erou civilizator în multe mitologii, se distinge prin inteligență
Ariciul și camelia by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7305_a_8630]
-
contrazice, opera lui Blaga se profilează într-un stil aparte: "Stranii turnuri a înălțat spre tăriile limpezimilor opera lui Lucian Blaga, în adevăr purtătoare a unor peceți pe cât de autentice pe atât de necunoscute contemporanilor..." Distincția e indirect susținută prin evocarea maiorescianismului căruia cultura română îi datorează teoria (și actul) disociației valorilor. Fără să fie numit, e apărat cel care (poate Blaga, poate Lovinescu) a dărâmat idoli artificiali, "personaje tabu ale arenei noastre publice", atrăgându-și oprobriul lor. Ironia își face
Blaga și cerchiștii by Elvira Sorohan () [Corola-journal/Journalistic/15938_a_17263]