4,595 matches
-
-i așa? Generalul Ivolghin, am onoarea să mă recomand. V-am purtat în brațe, Aglaia Ivanovna. — Îmi pare bine. Le cunosc pe Varvara Ardalionovna și Nina Alexandrovna, îngăimă Aglaia, abținându-se cu greu să nu pufnească în râs. Lizaveta Prokofievna explodă. Ceva de mult acumulat în suflet pretinse brusc un deznodământ. Nu-l putea suferi pe generalul Ivolghin, cu care fusese cândva în relații mai bune, numai că foarte de mult. — Minți, domnule, după cum ți-i obiceiul, n-ai purtat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
nu vă sunt lacheu! Și eu, eu... bâigui pe neașteptate, neobișnuit de tulburat, Antip Burdovski, cu buzele tremurânde, cu un tremur de om ofensat în voce, cu stropi care-i săreau din gură, de parcă ar fi plesnit sau ar fi explodat cu totul; însă, brusc, se grăbi atât de tare cu vorbele, încât, după primele zece cuvinte, nimeni nu mai înțelegea ce spune. — A fost o atitudine de prinț! strigă Ippolit cu voce țipătoare, spartă. — Dacă mi s-ar fi întâmplat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
obiceiul, isteric, amenințător, așteptând un răspuns rapid. Ivan Feodorovici făcea: „hm!“, se încrunta, strângea din umeri și, în fine, își dădea cu părerea, desfăcându-și brațele: — Are nevoie de bărbat! — Să nu-i dea Domnul unul ca tine, Ivan Feodorovici, exploda în cele din urmă, ca o bombă, Lizaveta Prokofievna. Nu unul ca tine, Ivan Feodorovici, cu judecata și verdictele tale; nu grobian, nu grosolan ca tine, Ivan Feodorovici... Imediat, Ivan Feodorovici scăpa cu fuga, iar Lizaveta Prokofievna se potolea după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
întreg nu putu rosti nici un cuvânt și, respirând greoi, se tot uita la Rogojin. În sfârșit, sufocându-se și cu eforturi extraordinare, rosti: — Deci dumneavoastră.... dumneavoastră ați fost... dumneavoastră? — Care am fost? Care eu? îi răspunse, nedumerit, Rogojin, însă Ippolit, explodând și aproape cu toată furia care îl cuprinsese deodată, strigă tăios și tare: — Dumneavoastră ați fost la mine săptămâna trecută, noaptea, după ora unu, în ziua când v-am vizitat dimineața, dumneavoastră!! Recunoașteți că dumneavoastră ați fost? — Săptămâna trecută, noaptea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
n-aș fi dorit mult timp să mă întâlnesc cu tine... Se poticni puțin. Totuși țineți foarte mult să aflați cum m-am întâlnit astăzi cu Aglaia Ivanovna? îi încheie prințul gândul, cât se poate de calm. — Așa-i, țin! explodă imediat Lizaveta Prokofievna. Nu mă tem de cuvintele spuse de-a dreptul. Pentru că nu jignesc pe nimeni și n-am vrut să jignesc pe nimeni... De acord, nu-i nici o jignire și e natural să vreți să aflați; sunteți mamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
faci cum vrei, dar eu îl alung din casă sau... sau plec chiar eu, adăugă el, amintindu-și probabil că nu poți alunga pe cineva din casa altuia. — Trebuie să fii îngăduitor, bâigui Varvara. — De ce să fiu îngăduitor? Cu cine? explodă Ganea. Să fiu îngăduitor cu mârșăviile lui? Nu, tu n-ai decât să faci cum vrei, dar așa nu se mai poate! Nu se poate, nu se poate, nu se poate! Și ce manieră: el e vinovat și tot el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ca un martir în ochii ei. — De scandal i s-ar fi făcut și ei frică, în pofida romantismului. Totul până la o anumită limită, n-o veți depăși niciodată pentru că toate sunteți la fel. — Aglaiei i s-ar fi făcut frică? explodă Varia, privindu-și cu dispreț fratele. Văd că, totuși, mârșav ți-e suflețelul! Voi toți nu faceți nici cât negru sub unghie. Chiar dacă-i caraghioasă și ciudată, în schimb e mai onestă de o mie de ori decât voi toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
aluzie la „apropiata și noua cotitură din familie“, în legătură cu câteva cuvinte, pe care Lizaveta Prokofievna le lăsase să-i scape despre nunta Adelaidei, care trebuia iarăși amânată, ca să poată fi făcute amândouă nunțile odată. E greu de descris cum a explodat Aglaia la aceste „presupoziții prostești“ și, printre altele, a lăsat să-i scape că “încă nu are de gând să țină locul amantelor nimănui“. Aceste cuvinte îi uluiră pe toți, mai ales pe părinți. Într-o consfătuire de taină cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
pusă de surorile ei, Aglaia răspunse deodată cu răceală, retezându-le-o cu obrăznicie: — Niciodată nu i-am promis nimic, niciodată în viață nu l-am considerat drept logodnicul meu. Pentru mine e un străin ca oricare altul. Lizaveta Prokofievna explodă subit. — Nu mă așteptam la asta din partea ta, spuse ea cu amărăciune. Ca logodnic e imposibil, asta o știu și slavă Domnului că s-a întâmplat așa. Dar nu mă așteptam să spui asemenea cuvinte! Credeam că o să aud altceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
cu un aer posomorât. — De ce m-aș preface? întrebă Nastasia Filippovna, schițând un zâmbet. — Vreți să profitați de situația... că mă aflu în casa dumneavoastră, continuă Aglaia într-un mod caraghios și stângaci. — Vinovată de situație sunteți dumneavoastră, nu eu! explodă deodată Nastasia Filippovna. Nu eu v-am invitat, ci dumneavoastră ați avut inițiativa și nici acum nu știu de ce ați făcut-o! Aglaia îți înălță capul cu trufie. — Puneți-vă frâu la limbă! N-am venit să ne duelăm cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
sistemul de pensii (cel public, în speță), și despre sistemul de asigurări de sănătate se vorbește cu tot atât pesimism, fiecare dintre ele fiind adesea asemănat cu o „bombă cu ceas” (time bomb) plasată la baza sistemului social, gata să explodeze atunci când ponderea bătrânilor va depăși anumite limite. Problemele cheltuielilor de sănătate cu vârstnicii se leagă mai evident de situația în care se găsesc actualmente țările mai dezvoltate, în care îmbătrânirea se face (și) prin vârful piramidei vârstelor, respectiv se constată
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
melancolic. Stările melancolice durează mult, fără să atingă o intensitate particulară. Or, durata lor fiind mare, șterge din conștiință orice motiv inițial, prezent în tristețe, care nu durează mult, dar atinge o tensiune intimă și închisă, ce niciodată nu va exploda, ci se va stinge în propria ființă. Nici melancolia și nici tristețea nu explodează, nu irită pe om până acolo încît să zguduie elementele ființei. Nu este caracteristic că se vorbește de un oftat, de un suspin, de tristețe, dar
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
fiind mare, șterge din conștiință orice motiv inițial, prezent în tristețe, care nu durează mult, dar atinge o tensiune intimă și închisă, ce niciodată nu va exploda, ci se va stinge în propria ființă. Nici melancolia și nici tristețea nu explodează, nu irită pe om până acolo încît să zguduie elementele ființei. Nu este caracteristic că se vorbește de un oftat, de un suspin, de tristețe, dar niciodată de un strigăt de tristețe? Ea nu e o stare debordantă, ci una
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
prinsă în neant? Și ce este neliniștea în fața neantului decât bucuria perversă a ultimelor tisteți, exaltarea pentru definitivatul neantului și provizoratul existenței? Să fie oare pentru noi existența un exil și neantul o patrie? Trebuie să lupt împotriva mea, să explodez împotriva destinului meu, împotriva soartei mele. Cu cel mai barbar elan, să arunc în anonimatul ființei mele toate cadavrele care îmi împiedică ascensiunea, toate obstacolele care amână transfigurarea, să nu mai rămână decât expansiunea mea subiectivă, groaznică, și infinita mea
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
orgia mea lăuntrică, pentru voluptățile și chinurile haosului meu, pentru tragicele încîntări ale deznădejdii și ale bucuriilor mele ultime. Mă arde un astfel de foc interior și mă agită furtuni atât de mari, încît mirarea mă apucă cum de nu explodez deodată cu această lume, într-un avânt apocaliptic. Simt cum tremur eu, și cu mine întreaga lume, cum mă năpădesc fioruri din adâncuri și cum mă cuprinde o exaltare de sfârșit de lume. Aș vrea ca toată lumea aceasta să fie
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
timp. Ori o transfigurare istorică, ori nimic. Cea mai mare parte din culturi își au copilăria lor, cunosc formele aurorale ale spiritului, ating grandoarea în naivitate. Nouă nu ne rămâne altă cale, pentru a atinge un nivel istoric, decât să explodăm cu toată substanța noastră, într-un efort de maturitate spirituală. Cu tot ceea ce individualizează esența ființei noastre, cu rezervele neconsumate ale unui neam, să ne ridicăm la un rang istoric, din perspectiva căruia să desprindem în orizonturile noastre contururile unei
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
urmat confruntări și represalii, escorte la serviciu și piața, telefonul sub observație, arestări la domiciliu, mașini și plantoane În fața porții, chemări la securitate și anchete extenuante etc... Occidentul ne-a protejat, dar dacă evenimentele din decembrie ar fi Întârziat să explodeze, moartea nu ne-ar fi ocolit. Domnule președinte, vă amintesc, desigur, din acest motiv am dezvoltat discuția, până unde și cum securitatea Își exercită misiunea, În cazul nostru cu toate consecințele nefaste. Pe de altă parte doresc să vă edific
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
reacția de calitate a revistei „Cronică”, gazda consecventă a remarcabilului demers cultural, Întreține atît climatul cît și aspirația spre vîrfuri. Am schițat sumar istoria concursului „Lumea ca metaforă și culoare: Autori: copiii!” pentru a sublinia talentul care pur și simplu explodează În lumea copiilor țării În contrast cu iureșul axiologic pe dos al societății culturale actuale. Împreună cu interesul pentru artele minore după cum spunea Tudor Vianu citind sportul, muzica ușoară sau paradele de modă, concursurile de miss - se scurg energiile spirituale ale generației tinere
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
șantaj, au declarat În scris „Dacă Alex. Tăcu va ajunge În Occident la prietenii lui, va critica aspru, cu ură, politica din România și va deveni un bârfitor mizerabil la adresa conducerii superioare de partid”... - Această declarație, În existența noastră a explodat că o bombă exterminatoare. DSS a conceput un plan de zădărnicire a proiectelor noastre de emigrare. Plajă de opțiuni a fost Ambasada SUA În care a pătruns Indicativul a-18, alias colonelul Miroiu, asociatul În misiune a maiorului Brâncuși Doina
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
fremătând de îngrijorare sau speranță, împărtășindu-și neliniștea și încurajările între scutari și parmulari. În acest moment, publicul reacționează încă o dată cu patimă odioasă: — Bravo! Ce strigă? se interesează germanul. — A luat-o pe coajă, îi explică Rufus zâmbind strâmb. Adversarii explodează: — Încă se ține pe picioare! — Cum or putea simți o asemenea bucurie barbară? deza probă Pusio. — Fie cel pe care au pariat învinge, fie celălalt se clatină sau s-a prăvălit chiar sub o lovitură ucigătoare, răspunde instructorul cu răceală
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
ăsta grec răspunsurile pe care le caută? Rostește brusc: — Crezi că pe mine nu mă frământă întrebările? Evreul se uită neîncrezător la el. — Ne mulțumim cu ceremonii pe care am încetat de mult să le mai înțelegem, suspină nedeslușit Germanicus. Explodează: — Cum să n-am îndoieli? Toți au! Se lovește cu furie în piept: — Nu vreau, dar nevoile mele sufletești nu sunt satisfăcute și ochii mei nu pot străpunge întunericul. Atunci nu-ți rămâne altceva de făcut decât să le cauți
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
armele, iar noi, ceilalți, În baracă (ușor de străpuns prin spate, care era detașabil) furam niște suluri de trotil. Nu cred că trotilul a fost după aceea folosit la ceva, dar potrivit planurilor lui Martinetti, trebuia să-l facem să explodeze pe câmp cu scopuri pirotehnice și cu metode care acum știu că erau foarte grosolane și nepotrivite. Mai târziu, locul nemților a fost luat de cei din Decima Mars, formațiunea a zecea antisubmersibile, care au constituit un post de blocaj
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
colegiul Maria Ausiliatrice. Era vorba să-i convingem pe cei din Decima (pesemne că n-aveau mai mult de optsprezece ani) să lege buchet niște grenade de mână nemțești, din acelea cu baston lung, și să le scoată siguranța, ca să explodeze la suprafața apei, fix În momentul În care soseau fetele. Martinetti știa bine ce trebuia să facă și cum să calculeze timpul. Le explica celor din Decima, iar efectul era nemaipomenit: o coloană de apă se Înălța În albie, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Înrolase voluntar la vânătorii de munte. Fire aspră de piemontez, numai datorie și patrie din creștet până-n tălpi, devenise mai Întâi locotenent și apoi căpitan. Pe scurt, Într-o bătălie pe Carso se nimerise lângă un soldat idiot căruia-i explodase o grenadă În mână - altfel de ce le-ar mai fi zis grenade de mână? În fine, era gata să fie aruncat la groapa comună, când un infirmier și-a dat seama că era Încă viu. L-au dus la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Într-un carnet. Celălalt avea un aparat de fotografiat - Îl interesa cum funcționează mașina și se tot Învîrtea căutînd unghiul cel mai potrivit pentru a fotografia mașina și omul care o acționa. Făcu o poză, apoi alta. Aparatul de fotografiat exploda ca o bombă. — Timp și Mișcare, spuse Len pe un ton autoritar. Pariez că ei sînt Timpul. Atenție, vin Încoace! Se apropie din nou de blat, luă un ciot de ceară și un fitil, și Începu să le pună Împreună cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]