4,904 matches
-
O labă bună cu o curvă cu țâțe mari, apoi să Încerc să expediez rămășițele curry-ului de azi-noapte pe lumea de dincolo. Coaiele Încă-mi sunt puțin jupuite și solzoase, iar eu mă excit și mai tare la gândul buzelor micuței Ste-pizda În juru pulii mele. După un timp devine prea mult așa că mă duc Înspre sauna lui Maisie, cunoscută și sub numele de Fabrica de Pește. Maisie nu se bagă la discuții și la sfaturi despre cum Îmi pot satisface nevoile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
mână și se așează pe scaunul pasagerului de lângă mine. Are nasul roșu de frig. — Bravo Bruce. Probabil că a fost Îngrozitor, nu, sâmbătă, zice el. — Mai nasol pentru băiatul ăla, spun eu. Plecăm spre Leith, stăm În mașină lângă florăria micuței Estelle și cine să intre, nimeni altul decât Gorman. Ne abate de la subiectul băiatului care a murit. — Zăresc necunoscuți, zâmbesc eu către Gus. Gus decide s-o taie la Crawford’s În timp ce eu rămân de pază. — Două rulouri cu cârnați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
cooperezi? — Uite, Îl știu pe tipuăla, din cluburi șalte chestii dastea. I se spune Ghostie. Iunu din tipii din pozele pe care miliai arătat atunci. Vine uneori la mine să discute despre cluburi și muzică șalte chestii dastea. O societate micuță de două persoane cariapreciază muzica. Ce drăguț. Își ridică scăfârlia și Își ațintește asupra mea o privire dură. — Nui așa. S o grămade oameni pe carei știu pacolo sau care vin să vorbească despre ciau mai făcuprin cluburi șalte chesti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
cu gura lui, mi-a spus: Maisie, nevastă-mia nu mănțelege. Nu-i place să port roba prin casă. Chestiai Bruce, Raymond, că ia nulăsa să i-o pună Îmbrăcat În roba aia. Da știi cum arăta primaru ăsta: un bărbat micuț și teribil de mediocru. Nimeni nu-l recunoștea dacă nu ierambrăcat cu roba, Întreaga lui identitate și senzație a puterii ierau de la roba aia. Într-o zi, administrația din biroul primarului i-a trimis robele la curățat. Primaru a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
a lui Maisie e o jucătoare de teatru rasată care s-a despărțit de un ticălos criminal, peștele ei din Aberdeen, și se ocupă cu numere ca lumea date poliției pentru a obține niște protecție. Îi arunc o singură privire micuței vagaboande și mă ofer voluntar pentru misiunea asta. Bineînțeles că nu fac decât s-o angajez ca să-și pună total În valoare talentul dramatic de curvă. O citesc imediat și aranjez cu ea să vină la mine diseară. Asta-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
alta. Noțiunile „Inglis“ și „Promovare“ nu sunt. Ah, jocurile, jocurile. Trebuie să te miști când ai succes, iar eu iau hotărârea să-i fac o vizită lui Estelle la florărie. Ce mi-ar mai plăcea să i-o trag umpic micuței ăleia. Probabil i-e frică de Gorman și de Setterington. Are nevoie să fie protejată de monștrii ăia. De către cineva din viața ei În care să poată avea Încredere. Un bărbat mai În vârstă și mai matur care să poată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
meseriașă Clell! Te-ai scos că stai aici! —... numam prins de câde mari miau fost pierderile... adică două căsnicii duse pe apa sâmbetei În șapte ani... am băut ca un pește... ar fi trebuit să-mi dau seama... O scumpete micuță ca asta să aibă grijă de tine. Nui de mirare că vrei să stai aici de Crăciun! —... numa când mi-am văzut visucu ochii și m-am mutat la Circulație... a treia zi stăteam la birou și scrijeleam cu pixu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Jackie n-a venit În vizită... a sunat dar... zice el. — Am auzit că-și fac bine treaba de Crăciun În locuri de genul ăsta. Iești pe mâini bune Clell, Îi spun eu. O ginesc iarăși pe sora aia medicală micuță: Mai ales cu ia paici! Miar plăcea să mă spele ia În pat... lasă spălatu, aș vrea șo clismă de la ia! Și să-i Întorc dupaia complimentu! Uau! Oricum, ne mai vedem Clell! Crăciun fericit! Ține-ți moaca sus, Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
muncesc tot anu. Încerc să mă uit la televizor cu un ochi. E un film pe Channel Four, unde ni se arată o secvență scurtă cu pizda, curul și țâțele unei târfulițe franțuzoaice. Mă gândesc iar la sora aia medicală micuță și mă hotărăsc să-i fac de-acu Încolo vizite regulate colegului meu Clell. E imposibil să citesc pe teletext ce-o să urmeze și-i la fel de greu să citesc rahatu’ de Radio Times. Sunt futut În cur. Casetofonul din mașină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
că ne doare prea tare să mai ținem volanul. Apoi ne dăm jos și intrăm În cârciumă. O mână de șrapnel: abia ajunge pentru o halbă de bere. Mă simt ca un vagabond de rahat când merg prin bomba asta micuță de crâșmă. E un salonaș separat alături, despărțit printr-o placă din lemn și niște sticlă opacă. Din spatele lui pot auzi hohotele de râs măgărești ale unei ștoarfe de patru ture, iar eu nici măcar n-aș putea să i-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
ea stătea cu o sticlă plină pe jumătate cu whisky și cu câteva cutii de Carlsberg Superlager, În fața televizorului. La ora asta ea e deja Într-o stare avansată de dezintegrare alcoolică. — Mda, mi s-a spus că ai o micuță prietenă acuma, a zis ea, una care nu poasă fugă de tine! Una cun picior de lemn! Tu Îi ignori chicotitul de vrăjitoare și te refugiezi În camera ta. În rest toți joacă același joc. Își spun că ești un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
căci auzim zgomotele mașinilor care trec din când În când și le vedem farurile. Apoi, Universitatea Napier, răsăritul soarelui, ciripitul păsărilor care se duc spre grădinile din Gilmore Place și pe urmă suntem În King’s Theatre. Stacey, Carole și micuța prietenă a lui Stacey, Celeste, Împreună cu noi la pantomimă, să vedem Mother Goose cu Stanley Baxter și Angus Lennie din Crossroads. Noi am văzut-o. Ba nu, n-am văzut-o. Ba da, așa a fost. E lumină și nouă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
șopti aceasta din urmă. Franciscovich clătină din cap. Observă apoi mulțimea de scaune aranjate cu grijă în rânduri paralele. Câteva din ele erau dărâmate. Dar nu semănau deloc cu o baricadă - mai degrabă fuseseră trântite la întâmplare. În stânga ei, văzu micuța scenă cu amplificator și cu două difuzoare de mici dimensiuni. De asemenea, un pian masiv. Asta era tot ce puteai vedea. Nici urmă de suspect. - Ce s-a întamplat, Nancy? Spune-mi că nu-i adevărat. Ausonio nu răspunse; la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
și chiar mișcarea membrelor; dar oricare ar fi fost progresele sale în această nouă arie, nimic nu se compara cu mândria pe care o simțise atunci când ventilatorul fusese înlăturat și putuse respira singur. În această seară, zăcând pe patul din micuța cameră de oaspeți de la parter, își aduse aminte de norii de fum pe care îi văzuse ridicându-se spre tavan, după ce focul cuprinsese tot ce însemna textil, hârtie sau plastic. Panica pe care o simțise se îndrepta mai puțin la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
scenă dintr-un film de groază. Kara adora să facă reprezentații pentru copii, dar știa că trebuie să fie atentă; realitatea lor e diferită de cea a adulților, iar un iluzionist poate să alunge lesne senzația puternică de disconfort a micuților. În cadrul spectacolelor pentru copii, făcea doar trucuri amuzante și, adesea, la final, îi strângea pe toți în jurul ei și le dezvăluia șmecheria. Se uita la vrajaa din jurul ei, simțea entuziasmul, sentimentul de nerăbdare... Palmele îi transpirau de parcă ea însăși urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
roșcată și moale, părând printre crengile copacilor un bulgăre de foc. Se apropia ușor de noi. Avea un cap mic, cu doi ochi ageri și două urechi ascuțite, având fiecare câte un smoc de blăniță roșie în vârf. Trupul era micuț și îmbrăcat în blăniță moale, iar coada stufoasă și-o purta cu mândrie pe spate. Îi întindeam nucile sau alunele. Ea le prindea cu lăbuțele din față, le ducea la gură și începea să le ronțăie cu multă ușurință. Dacă
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
ei cele mai diverse și frumoase flori: ghiocei, vestitori ai căldurii, toporași și viorele. Toate își desfac la vederea ei petalele viu colorate ca și cum ar spune: Bine-ai venit, dragă Primăvară! Mugurii copacilor s-au desfăcut și au apărut frunze micuțe și flori albe, roz, violacee. Grâul care a dormit toată iarna sub veșmântul alb de nea, răsare acum, spre bucuria gospodarilor ce așteaptă viitoarea pâine. Păsările călătoare se întorc din țările calde, își clădesc cuiburi din care peste puțin timp
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
întreaga regiune a Moldovei. Licăriri gingașe ca lumina unei stele polare coboară pe pervazul ferestrei. Privirile sale, ca din imense turnuri de catedrală, îmi închid jaluzelele ochilor somnoroși, iar apoi mi-i deschid larg; însă, nu eram în camera mea micuță și fantastică, ci pluteam lent pe undele vântului suav și, deodată, cerul își deschide pânzele imense și schimbătoare ale nopții. Un cerc, la început incolor, apoi multiplicat în culorile curcubeului sub forma unor stele, deschise porțile către o cale necunoscută
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
împrăștie peste tot. Sălciile bătrâne și pletoase se întristează pentru că se lasă seara, iar frunzișul pădurii devine cenușiu. Și văzând toate acestea în jurul tău, stai fermecat și le privești. Prin această amorțeală te întrerupe o fâșie aspră: sunt două păsări micuțe care se ceartă, stai și le privești și vezi că una din ele câștigă și atunci izbucnește într-un strigăt de uimire. Dar acesta este un episod obișnuit din războiul necontenit al vieții. Și cum stai așa neclintit și privești
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
și o scânteie de geniu. În vin se află poveștile și cântecele pământului și ale soarelui, se află căldura și vitalitatea, prospețimea și adierea unei veri întregi. Sabina Mihalache, clasa a VI-a C Pădurea Dobrina La marginea unui orășel micuț, numit orășelul dintre vii - anume orașul Huși - se întinde, printre dealuri pline de podgorii, pădurea Dobrina. Deasă, mare, tăcută și neclintită, ca o statuie a unui faraon egiptean. Pare un castel de smarald verde, în care se adăpostesc multe vietăți
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
îl veți acorda școlii noastre făcând mulți copii fericiți asemenea mie. Mulțumim! Andreea Sfetcu, clasa a IV-a C Un șoricel ciudat, mouse! Când am auzit prima dată despre cuvântul mouse, a fost acum doi ani, gândul fugindu-mi la micuțul șoricel din desene animate care mă amuza. Mirarea mea a fost mare, atunci când în prima oră de informatică, pe care am desfășurat-o la Clubul Elevilor să aflu că acest cuvânt mouse mai are un sens în lumea computerelor. Domnul
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
pe un străin venit anume să-l terorizeze. Ceasuri de bucurie petrecea numai cu mama, când erau singuri acasă, și uneori cu protopopul Groza care, fiind văduv, se înviora în tovărășia copilului blând și inteligent. Peste toate gândurile și închipuirile micuțului însă plutea veșnic o iubire foarte nelămurită, în care stăpânea Dumnezeu... Când împlini vârsta de șase ani, alt eveniment straniu îi zgudui sufletul... Doamna Bologa, gîndindu-se că copilul trebuie să înceapă școala, se sfătui îndelung cu protopopul Groza cum să
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
și prin urmare fiecare om poate muri cu credința că s-a jertfit pentru binele tuturor. La noi însă niște stăpâni urâți au trimis robii să moară ferecîndu-și lanțurile!... Atunci? în mijlocul vălmășagului de crime, ce mai poate cumpăni o crimă micuță, care-ți strivește ție sufletul? Cui îi mai pasă aici de sufletele noastre? ― Atunci urmează să...? întrebă repede Bologa, care începuse să asculte și n-avea puterea să aștepte. ― Să mergi unde vom merge toți, zise Klapka grav, cu o
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
se încălzi. Se ivi chipul lui Belle de jour. Câțiva corbi au trecut fără nici un zgomot. Semăna cu o prințesă din basme, cu buzele vineții și pleoapele albe. Părul i se încurca în iarba veștejită de diminețile geroase. Mâinile ei micuțe strânseseră în ele vidul. Era atât de frig în ziua aceea, încât mustățile tuturor se umpleau de zăpadă în timp ce suflau aerul ca niște tauri. Băteau din tălpi pentru a face sângele să le circule din nou în picioare. Pe cer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
cețuri, care se scămoșa tot mai mult. Până și tunurile păreau să fi înghețat. Nu se mai auzea nimic. — Poate că au făcut în sfârșit pace, încercă neîncrezător Grosspeil. — Pace pe naiba! i-o trânti colegul său și acoperi corpul micuței cu pătura udă de lână. Erau așteptați domnii din V. Sosiră în sfârșit, însoțiți de primar, care avea înfățișarea din zilele proaste, cea pe care o ai când ești smuls din pat la ore nu tocmai creștinești și pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]