8,226 matches
-
în valoare calitățile senzoriale ale unui produs. Într-o lume perfectă ne-am bucura de mult mai multe arome în magazine. În raionul cu produse de spălat ar mirosi a săpun și balsam de rufe. În raionul de carne ar mirosi a friptură la grătar sau șuncă la tavă. Carnea s-ar vinde fără îndoială, dar ar mai adăuga ceva la experiența de cumpărare - ar fi o călătorie bazată pe plăcerea simțurilor, nu doar un drum la supermagazin. În Anglia, unele
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
produsele, vremurile de glorie ale magazinelor de produse casnice, consignațiilor și magazinelor universale, când spațiul cumpărătorului și cel al vânzătorului erau bine definite și separate. Astăzi noul curent de „vânzare deschisă” plasează aproape toată marfa astfel încât noi să o putem mirosi și atinge, neintimidați de vânzători. În 1960, 35% din magazinele Sears mai păstrau încă acel stil vechi de expunere. Astăzi sunt mai puțin de 15%. În ziua de azi aproape că nu mai are rost să întrebi un vânzător dacă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
devenise reprezentativă și nu-și formase o clientelă fidelă în rândurile unui segment etnic important și aflat în ascensiune. Din acest punct de vedere suntem acum toți cumpărători post-Nader - credem că un produs este de calitate numai când îl vedem / mirosim / atingem / auzim / gustăm / încercăm. În funcție de ce anume cumpărăm și de cât costă acel lucru, avem un fel de scepticism sănătos care trebuie rezolvat înainte de a cumpăra ceva. Avem nevoie ca nivelul de încredere într-un produs și în valoarea lui
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
fi observat privind un copil care trece prin viață încercând să atingă absolut tot ce se poate. Te uiți la copil și-l vezi cum „achiziționează” informații: cunoștințe, experiență, senzații. Mai ales senzații, altfel de ce ar simți nevoia să atingă, miroase, gusta sau auzi totul, cel puțin de două ori, dacă se poate? Încercați să observați. Priviți un câine. Priviți o pasăre. Priviți un gândăcel. Ați putea spune că furnica aceea caută mâncare potrivită. Eu zic că a ieșit la shopping
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
Dacă un produs este util la ceva, atunci trebuie să demonstreze asta încă din magazin. Dacă are gust, cumpărătorilor ar trebui să li se permită să-l guste. Dacă are miros, cumpărătorilor ar trebui să li se permită să-l miroase, deoarece sunt momente în care utilizarea primară a unui produs nu are nimic de-a face cu felul în care va fi experimentat el în magazin. De exemplu, ce promit aparatele de aer condiționat că pot face? Pot răci aerul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
este aplicată? Pentru ce cumpără lumea deodorant, dacă nu pentru mirosul lui? Un șampon, a cărui primă funcție este aceea de a curăța părul (un lucru pe care nu prea poți să-l testezi la magazin), mai trebuie și să miroase a ploaie proaspătă de pădure într-o zi frumoasă, iar acest lucru poate fi testat într-un magazin, dacă producătorul permite. Din păcate ambalajele sigilate din ziua de azi zădărnicesc toate planurile de a încerca să experimentezi produsul. Gillette a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
de la două variante, Right Guard mentol și deodorant obișnuit. Dar apoi băieții de la ambalare s-au pus pe treabă și au dezvoltat ideea. În magazin vezi o întreagă varietate de deodorante, astfel că este normal să vrei să afli cum miros acestea. Scoți capacul și te trezești cu o bandă protectoare de staniol care sigilează partea cu care se aplică deodorantul. (De ce? Oare teroriștii îi pot ucide pe oameni cu deodorante de subsuori?) Dacă te uiți în jur să vezi cine
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
sigilează partea cu care se aplică deodorantul. (De ce? Oare teroriștii îi pot ucide pe oameni cu deodorante de subsuori?) Dacă te uiți în jur să vezi cine ar putea să te observe, ai putea să îndepărtezi puțin folia și să miroși. Dar nu e corect să faci așa. Deci ce face un cumpărător? Dacă nu e cine știe ce motivat, pune deodorantul la loc și pleacă. Dacă vrea neapărat să vadă cum e, se uită în stânga și în dreapta să vadă cine mai e
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
gustul, asta contează. Ce pot face cu șofranul de India? În ce fel pot folosi rozmarinul când gătesc pui? Se puteau spune multe lucruri oamenilor despre condimente și unele informații i-ar fi putut încuraja să cumpere mai mult. Cum miroase șofranul? Un suport care ar fi putut răspunde la această întrebare ar fi fost un mare pas înainte, dar nu a fost cazul noii invenții a companiei. Deși designul suporturilor a fost o încântare pentru ochi în cadrul acela gri (sau
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
carității, atribuție a moralității individuale și comunitare. Au expropriat caritatea, iar noi nu ne-am opus. Uneori ne-a convenit să fim victime privilegiate, mai ales clienți favoriți. Instituirea carității în locul dreptății ca politică de stat este populism curat și miroase de te ucide a telenovele latino-americane și românești, cu baroni generoși care își spală păcatele făcând o biserică, o televiziune, un ziar, un institut, dând o masă pentru nevoiași în fața celor de mai sus. Într-o astfel de lume nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
care se va pitula sub vălul solemn al „secretului de stat” în legătură cu bugetul public, indiferent dacă are „morgă” și vorbește neotabla integrării sau râde cu poftă și vorbește pe înțelesul „vulgului”. Atâta că în acest moment cel de-al doilea miroase incomparabil mai mult a accesului conștient la „aici sunt banii dumneavoastră”. Text publicat în Revista 22, 13-20 ianuarie 2005 Minciuna împotriva binelui public Democrația presupune consimțămîntul informat al cetățenilor în privința viitorului guvernării. Informarea se realizează în campanii electorale, prin programe
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
satul natal. Toată populația era retrasă În pădurile din jurul satului și, femeile mai ales, s-au ascuns pe unde au putut. În sat n-am rămas decât eu, Mitică și Sisi, hotărâți să mai salvăm ce se putea salva. Satul mirosea a porci pârliți și vin scurs din butoaiele Împușcate În pivnițele gospodarilor vrednici (“burjui” etichetați de ruși). Nu erau rare cazurile de soldați Înecați În vinul atrăgător de Târnave. Nu pot omite nici noaptea sosirii armatei cazace. Eram cu Sisi
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
sau consilier al ministrului educației, de autor de manuale, studii și cărți de specialitate, fără să facă din această polivalență recurs la conduita lui de generoasă și modestă dăruire colegială. Lucian Pavel avea vocația prieteniei așa cum unora le place să miroasă trandafirii. A fost un factor coagulant într-o lume aflată în dispersie. Iar mie îmi vine să strig din acea noapte stupidă de mai și strig adeseori, odată cu poetul acela de demult, vorbele însingurării definitive: A murit Enkidu, prietenul meu
Mari personalități oltenițene by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1699_a_3145]
-
mai repete. Pe holuri italienii sau spaniolii se remarcă imediat. Au mereu ceva de vorbit cu voce tare și gesticulând din plin. Nemții, olandezii, slavii, nu mai zic de asiatici, sunt mai liniștiți dar mereu educați și atenți. în dormitor miroase din plin a analgezice, ca de obicei. Discret, pelerinii se schimbă pentru culcare, aranjându-și cum pot lucrurile și pregătindu-se pentru somn. Uf, deși ușa este închisă, glasul unui spaniol se aude de pe hol. Sper ca la ora 22 să
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
O’Cebreiro întru în regiunea Galicia, lăsând în urmă Leónul. Trebuie să precizez că de la primul contact cu localitățile acestei regiuni am remarcat nivelul economic mai scăzut. Prin sate străzile sunt cimentate, parțial deteriorate, murdare, cu bălegar de la animale. Miroase până departe a grajd, latră câinii ce păzesc animalele, în special vacile pentru carne. Ai impresia că te afli în România, datorită mizeriei și dezordinii. Am trecut prin vreo șase sate, iar realitatea a rămas aceeași. Borna de la intrarea în
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
plus, la intrare trebuie să urci - și multe trepte destul de abrupte. Dar, asta este; m-am întors, am ieșit din oraș și mi-am continuat drumul. Portomarin în cale întâlnesc cătune, ca peste tot de când am intrat în Galicia, unde miroase puternic a bălegar de vacă iar străzile sunt murdare și deteriorate. într-un sat am fost tentat să mă opresc la un han dar mirosul neplăcut m-a determinat să plec mai departe deși tălpile picioarelor mă dureau rău de
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
ta. • Gîndește-te la ce vei face, vei avea și vei fi în viitor. Folosește imagini la care să poți reacționa emoțional. • Privește-le ori de cîte ori ai prilejul. • Închide ochii după aceea și vei vedea cum tot ceea ce simți, miroși, auzi sau vezi devine realitate sub pleoapele închise. OAMENII FĂRĂ BANI TRANSFORMĂ BOGĂȚIA ÎNTR-O ȚINTĂ MOBILĂ Ori de cîte ori sîntem fericiți, tindem să țintim foarte sus, dar cînd sîntem deprimați, tendința este de a coborî ștacheta. Subconștientul nostru
Calea spre independenţa financiară. Cum să faci primul milion de dolari în şapte ani by Bodo Schäfer [Corola-publishinghouse/Administrative/903_a_2411]
-
modul nostru de a manevra banii? CE PĂRERE AI DESPRE BANI, BOGĂȚIE ȘI PROSPERITATE? Te rog să analizezi sentimentele tale în privința banilor. Pune un semn în dreptul fiecărei propoziții care te reprezintă. Reformulează propozițiile pentru a se potrivi convingerilor tale. Banii miros urît. Dacă aș fi bogat, oamenii m-ar iubi numai pentru banii mei. Banii îmi scapă printre degete. E mai bine să-ți vezi de-ale tale. Ai grijă de sumele mici, că cele mari își poartă singure de grijă
Calea spre independenţa financiară. Cum să faci primul milion de dolari în şapte ani by Bodo Schäfer [Corola-publishinghouse/Administrative/903_a_2411]
-
2003) Culoarea scaunului Acum câtva timp, comentând Jurnalul lui Mircea Cărtărescu, Cristian Tudor Popescu scria că îl interesează visele autoru lui tot atât de mult cum lar interesa ce culoare a avut scaunul lui de dimineață. În fine, trecând peste comparația urât mirosi toare, jurnalistul, ca exponent al maselor largi ce se află, voia să spună că lumea nu e interesată de amănuntele personale, intime ale cuiva. Nu discutăm acum faptul că visul, la Mircea Cărtărescu, e strâns legat de opera lui, așa cum
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
senatorulre gi zor a fost pur și simplu blocat. Nui mai rămăsese decât să încuviințeze zâmbind. Dacă Mihaela Rădulescu înțelege să acceadă la statutul de om cult prin genuflexiuni repetate în fața „marilor personalități“ pe care le invită, Andrei Gheorghe a mirosit că, pentru a fi intelectual, trebuie să fii un original, un incomod, un tip în război cu toată lumea. După cum mărturisea întrun interviu din revista Beau Monde, el deasta e antipatic: pentru că toți ceilalți sunt simpatici, iar el șia propus să
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
sfânt părinte. Nu tot ce poftește, dă-i! Nu! Să-l mai ținem în frâu! Altfel ne scoate din Rai. Pofta e de la diavol. Da! Trupu-i putregai puturos. După 4-5 zile, când e mort, nu te mai apropii de el. Miroase urât. Iar sufletul e scânteie dumnezeiasca. El este nemuritor. Să avem grijă mare de suflet, să-l spălăm mereu prin lacrimi și spovedanie, însoțite de fapte bune și râvna la rugăciune! Să fim buni și milostivi cu toții! Asta e dorința
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
artizanat și de agricultură. La țigănești, o vizitam pe Maica Epraxia, o bătrână călugăriță care ne primea cu ouă fierte din belșug și-mi dăruia plante frumos mirositoare pe care le cultiva în micuța ei grădină. Primăvara, sătucul din preajma mânăstirii mirosea frumos a mușețel, care creștea în tufe dese prin șanțuri. Mușețelul se combina cu tămâia din biserică și cu mirosul de mâl din lac, căci - ca orice mânăstire ortodoxă - avea și aceasta un lac, vestigiu al timpului când se pescuia
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
Eram sigur că el, diplomat în ale problemelor de strategii, că avea și pușcă, așa că va reuși să capete aprobare. Ne-am interesat unde stă inspectorul, am găsit casa, am bătut la poartă și fiindcă se bucătărea încă pe afară, mirosea tare a pui fript și a mămăligă caldă, ne gândeam că-i deranjăm. Ne-a deschis poarta chiar inspectorul în persoană, i-am spus ce dorim, ne-a invitat pe prispă (că masa era pe altă direcție), ne-a dat
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
poziția de drepți: - La ordin, coane Iancule! - Măi băiatule, mâncare și băutură pe săturate. Ce doriți, măi băieți? Fleici, cârnați, momițe, antricoate, ficăței, mititeiă Luați de toate după pofta inimii, dar mai întâi eu vreau una mare de Pitești să miroase tare a prună. și ne așezam la masă, mâncam și beam iar conu Iancu găsea noi și noi aspecte la aventura pe care i-o născocisem noi, undeva nicicând , pe malul Ialpugului. * Timpul trecea frumos la Tabacu. Ne duceam la
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
zile soțul a descoperit o nepoată a compozitorului la București, Aurel a încercat să sensibilizeze notabilitățile tulcene privind recuperarea marelui compozitor. Zadarnic. Ciudate vremuri, ciudați oameni. Poate va veni și timpul lui Vasile Marian. Primul refugiu Evenimentele care măcinau lumea miroseau a praf de pușcă. Vecinul Belocurenco, un ucrainian sărac și la locul lui, venea la noi de mai multe ori pe zi să afle informații de la radio. Pe 1 februarie 1940 primesc ordin de concentrare la Regimentul 3 Vânători, Bolgrad
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]