37,690 matches
-
relație necesară în structura judecății. Dar de ce este parțială, iar nu completă, această identitate? Numai pentru că despre un subiect putem afirma sau nega o infinitate de predicate, unul singur, cel actualizat într-o judecată, neepuizând "întinderea" lui S, a "substratului", sfera potențialității sale? Să observăm că cele două instanțe S și P nu se află de la bun început în același "loc logic". Subiectul este subzistență, substrat, prin urmare, spațiul său propriu este cel ontic, dominat de fel de fel de condiționări
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
și timpul), trecând prin sinteza materialului sensibil, sinteza imaginației bazată pe schemele temporale, și ajungând la conștiința propriu-zisă de timp proprie postulatelor gândirii empirice, în genere. Adevărul transcendental se deosebește de cel empiric prin sens, dar mai cu seamă prin sfera de aplicație: adevărul tanscendental este propriu doar judecăților sintetice a priori care au ca predicat o categorie (din cele douăsprezece conținute în tabela kantiană). Faptul acesta este plin de semnificații "critice"; el însuși stabilește o limită clară de semnificație, de
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
a gândirii cu o proprie identitate, apare la Kant ca fiind, în ultimă instanță, tot judecată: "Funcția rațiunii, în raționamentele ei, constă în universalitatea cunoașterii prin concepte, și raționamentul însuși este o judecată care e determinată a priori în întreaga sferă a condiției ei."129 Și nu reprezintă aceste fapte o dovadă suficientă pentru încadrarea funcțională a analiticii transcendentale și a dialecticii transcendentale în orizontul judicativului constitutiv? Dacă acestea două constituie și reglează cunoștința veritabilă care are forma judecății (sintetice a
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
tocmai pentru că nu are nimic de-a face cu ceea ce e dat ca obiect sensibil. Dar fiind vorba despre timp pur și spațiu pur și, mai departe, despre ens imaginarium ca "intuiție vidă fără obiect", ne-am putea gândi că sfera acesteia din urmă este epuizată de cele două "exemple". Că ens imaginarium nu este altceva fiindcă nu poate fi decât timp pur și spațiu pur. Care este gândul lui Kant în privința acestei specii de nimic? Poate că exemplele sale fac
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
De o parte avem atemporalizarea subiectului și trecerea lui în condiția de substrat, prin intensificarea sensurilor sale obiectuale, de ființare. De cealaltă parte, timporizarea predicatului, care are sensul generalizării acestuia. Întotdeauna predicatul trebuie să fie mai general (constituit cu o sferă mai largă) decât este subiectul. Ceea ce înseamnă că disponibilitatea obiectuală cea mai firească a predicatului este către funcțional, nu către ființial. De aici și rosturile predicatului și predicativității în "teoriile" logice și în formalismele logicii. Poate că nu întâmplător există
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
așa ceva, doar autorizarea poate fi părtinită, ordonată, "autorizată". Într-un fel, autorizarea este act atotcuprinzător pentru elementele pragmaticului; dar, după cum am văzut mai devreme, întrucât acesta reglează și ontologicul și logicul, autorizarea cuprinde și elementele acestora. Argumentul bazat de ideea sferei de cuprindere a diferitelor elemente scoase la iveală de reducția judicativă nu este în primul rând "cantitativ", cum s-ar putea înțelege la prima vedere. El este mai degrabă "calitativ", fiindcă se referă, angajând și această idee a sferei de
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
ideea sferei de cuprindere a diferitelor elemente scoase la iveală de reducția judicativă nu este în primul rând "cantitativ", cum s-ar putea înțelege la prima vedere. El este mai degrabă "calitativ", fiindcă se referă, angajând și această idee a sferei de cuprindere a judicativului constitutiv, la tipurile de intervenție a pragmaticului în ontologic și logic: este vorba despre activarea unui nivel pre- operațional al acestuia, ceea ce donează sensuri pragmatice slabe ontologicului și logicului. Dar acest fapt este cu totul firesc
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
vedere este deja originea evenimentelor de viață ale unei comunități, atâta vreme cât aceasta s-a impus, astfel încât tot ce se petrece în comunitatea care o susține este părtinit, ordonat și autorizat pornind de la ea. 6.3. Fenomenul inflației de autorizare și sfera publică Asemenea lucruri aparținând celor trei operații părtinire, ordonare și autorizare ne îndepărtează de constitutivitatea judicativă, apropiindu-ne de regulativitatea judicativă. Dar există o anumită inadecvare între unitatea de viață omenească, așa cum aceasta a fost pusă în sensul ei "constitutiv
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
a valabilității sale sub anumite raporturi etc. Dar o reautorizare a sa ar fi un fapt superfluu: de aici și fenomenul inflației de autorizare. La drept vorbind, fenomenul în cauză este specific unei zone anumite din unitatea de viață omenească: sfera publică; din filosofie, de exemplu, vizează mai degrabă viața filosofică, decât filosofia propriu-zisă. În contextul discuțiilor despre ideologie, așa cum aceasta își primește sensurile prin reducție judicativă, arătam cum părtinirea, ordonarea și autorizarea sunt fapte comune în zona publică. Acum însă
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
autorizare. Desigur, o scăpare (greșeală) a unei "autorități" poate însemna mult "rău" public; dar nu este foarte sigur faptul că răul provine doar din simplul fenomen al scăpării de sub autorizare a unor fapte. Oricum, tot ce se întâmplă semnificativ în "sfera publică" este autorizat. Pentru aceasta trebuie să existe și "autorități". Fenomenul acesta a fost, de asemenea, dezvăluit atunci când reducția judicativă a reconstruit sensurile ideologiei. Dar să observăm că actul de autorizare, în aceste împrejurări, nu reface condițiile inițiale ale autorizării
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
actul de autorizare, în aceste împrejurări, nu reface condițiile inițiale ale autorizării, ceea ce înseamnă că el nici nu are vreo legătură cu timpul. Autorizarea veritabilă, care presupune și părtinirea și ordonarea, era fapt de secundă timporizare; autorizarea acum produsă în sfera publică scapă însă timporizării. Fără îndoială, are și ea timpul ei, însă este vorba despre un timp convențional, care fixează ordinea de succesiune a evenimentelor după ce timpul veritabil a "scos în lume" un gând, sau o rostire, sau o făptuire
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
o rostire, sau o făptuire. De aici, fel de fel de "fenomene publice", pe care sociologiile moderne, mai cu seamă, le-a descris, explicat, intrepretat etc., precum: publicizarea, massificarea, plebeizarea oricărui fapt în-ființat, constituit, prin timporizare propriu-zisă. Așadar, autorizarea din sfera publică nu repetă, în privința esenței sale, autorizarea veritabilă, care este act de timporizare. De ce se întâmplă astfel? Este vorba aici despre un refuz al timpului? Nicidecum! Timpul însuși se retrage; dar rămâne în locul lui ceea ce evidențiam mai devreme: un "timp
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
evidențiam mai devreme: un "timp" convențional, corespunzător inflației de autorizare, care constă în înșiruirea evenimentelor publice, ele însele fapte potrivite convențiilor temporale ordonatoare, adică ele însele cu un statut deteriorat de "eveniment". Datorită acestei stări de lucruri, căpătăm noi, locuitorii sferei publice, conștiința ordinii, a rostului înșiruirii "evenimentelor", a gospodăririi lucrurilor în vederea administrării nevoilor; rostul "orarului", al "agendei", al "programului" etc. Retragerea timpului se asociază cu inflația de autorizare; surplusul autorizării este, de fapt, "forma" în care se manifestă fenomenul retragerii
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
ordinii, a rostului înșiruirii "evenimentelor", a gospodăririi lucrurilor în vederea administrării nevoilor; rostul "orarului", al "agendei", al "programului" etc. Retragerea timpului se asociază cu inflația de autorizare; surplusul autorizării este, de fapt, "forma" în care se manifestă fenomenul retragerii timpului în sfera publică. Dar aceasta, nemaipăstrând din timp decât convențiile înșiruirii de "evenimente" (proprii inflației de autorizare), nu mai reprezintă o veritabilă unitate de viață. Desigur, unitatea de viață omenească trebuie socotită ori de câte ori suntem interesați de sfera publică, chiar dacă știm că înlăuntrul
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
manifestă fenomenul retragerii timpului în sfera publică. Dar aceasta, nemaipăstrând din timp decât convențiile înșiruirii de "evenimente" (proprii inflației de autorizare), nu mai reprezintă o veritabilă unitate de viață. Desigur, unitatea de viață omenească trebuie socotită ori de câte ori suntem interesați de sfera publică, chiar dacă știm că înlăuntrul acesteia evenimentul nu mai este eveniment, autorizarea este inflație de autorizare, ordonarea este înșiruire, iar părtinirea este simplă împărțire de "lucruri", adică de "bunuri". Acestea din urmă sunt, de fapt, lucruri (ființări simple prezente) care
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
alethice ale judicativului constitutiv. Mai trebuie făcută însă o observație, îngăduită în acest moment al reducției: judicativul regulativ, de vreme ce-i pot fi asociate asemenea fapte, precum fenomenul retragerii timpului, inflația de autorizare, înșiruirea evenimentelor (mai bine zis, a întâmplărilor) în sfera publică, împărțirea de "bunuri" adică fapte care convertesc convențional ceea ce ne apărea a fi autentic, respectiv fenomenul timporizării, autorizarea ca modalitate de apariție a celei de-a doua timporizări, survenirea gândului, rostirii, făptuirii ca eveniment în unitatea de viață omenească
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
regulativ este ea însăși autorizată; desigur, ea va căpăta și sensul inflației de autorizare. De aici, diverse consecințe, atât asupra destinului judicativului constitutiv, care este continuu "forțat" de încercările de ieșire către non-judicativ pe calea regulativității judicative, cât și în sfera publică, unde evaluarea lucrurilor va urma căile indicate de fenomenul inflației de autorizare. De aici, de exemplu, aversiunea față de filosofie, în unele momente "istorice", aceasta fiind taxată ca o disciplină de cunoaștere care nu își onorează sarcinile principale, acelea, de
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
până la ceea ce numim acum "valori". Acestea încalcă, înainte de toate, "dreptatea" lucrurilor, faptul că ele se ivesc în "lume" cu o natură proprie e drept, judicativ constitutivă, de vreme ce tocmai reducția judicativă a scos la iveală acest fenomen și sunt autorizate în sfera publică printr-un act care se sprijină în fenomenul retragerii timpului. Convertirea sensurilor în această ultimă parte a reducției judicative nu este o "idee" premeditată de autor; însăși reducția judicativă a dictaturii judicativului a condus aici. De fapt, aceste sensuri
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
faptelor care le-au (re)primit astfel, dar ele erau ascunse, atâta vreme cât reducția a scos la iveală doar sensurile "tari" ale judicativului constitutiv, socotite potrivit fenomenului inflației de autorizare, căruia nu îi putem scăpa atunci când gândim, rostim și făptuim în "sfera publică" a fi "rele", nefirești, denaturante. De fapt, formalizarea logos-ului, evenimentul care a deschis orizontul dictaturii judicativului, nu trebuie privit ca fiind nici "bun", nici "rău"; el poate fi doar corespunzător sau necorespunzător, pe de o parte, logos-ului
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
rău"; el poate fi doar corespunzător sau necorespunzător, pe de o parte, logos-ului însuși, ca fapt originar ca atare, pe de altă parte, convențiilor pe care noi înșine, "subiecți" sau "locuitori" ai unei unități de viață sau ai unei sfere publice, le acceptăm la un moment dat, toate aflate, desigur, sub autoritatea judicativului, datorită evenimentului de împărțire a logos-ului. Relieful accidentat de la granițele dictaturii judicativului, atât de înșelător în privința sensurilor pe care înseși faptele noastre le pot primi aici
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
acreditate și/sau avizate de M.Bd.C **) Se va acorda punctajul maxim pentru coordonatorii de proiect. EXAMINATOR SEMNĂTURA Anexa 3 ● Pregătirea științifică de specialitate ● Calitatea documentelor de proiectare ● Calitatea instrumentelor de evaluare folosite CRITERII DE COMPETENȚĂ MANAGERIALĂ: ● Calități dovedite în sfera managementului grupului ● Participarea la procesul decizional la nivelul unității ● Stilul managerial practicat ȘI MORALĂ ● Eficiența comunicării formale și informale ● Capacitatea de relaționare cu colegii și comunitatea ● Interes pentru dezvoltarea profesională proprie Anexa 4 Concursul pentru ocuparea postului de inspector școlar
EUR-Lex () [Corola-website/Law/175926_a_177255]
-
prognoză și de evaluare a stării învățământului 3. Responsabilitate implicată de post privind: ● organizarea, managementul, controlul-verificarea și comunicarea în domeniul de competență; ● corectitudinea și aplicabilitatea documentelor elaborate și corectitudine în aplicarea prevederilor actelor normative; ● soluționarea stărilor conflictuale; ● propunerile decizionale. 4. Sfera de relații (comunicare/relaționare) A) Ierarhice: ● de subordonare: - Inspectorul școlar general și inspectorul școlar general adjunct pentru management școlar. - Directorul general/directorul/inspectorii din M.Ed.C. ● de coordonare: - a cadrelor didactice de specialitate din teritoriu. B) Funcționale: - cu personalul direcțiilor de
EUR-Lex () [Corola-website/Law/175926_a_177255]
-
MF: 14.13.01.02 Format: A4/t1 Caracteristicile de tipărire: - se utilizează echipament informatic pentru completare și editare, cu ajutorul programului de asistență pus la dispoziție gratuit de unitățile fiscale teritoriale. Se difuzează: gratuit. Se utilizează la: declararea operațiunilor din sfera TVA. Se întocmește de: persoanele impozabile înregistrate în scopuri de TVA. Circulă: - în format electronic, la organul fiscal în a cărui rază teritorială plătitorul de taxă pe valoarea adăugată își are domiciliul fiscal; - în format hârtie, în două exemplare listate
EUR-Lex () [Corola-website/Law/184599_a_185928]
-
Centrul Național de Statistică și Informatică în Sănătate Publică din cadrul Institutului Național de Sănătate Publică transmit Ministerului Sănătății și comisiilor de evaluare prevăzute la art. 4^1 alin. (1) valorile indicatorilor de performanță ai managementului spitalului public care intră în sfera lor de competență, realizate de fiecare spital public în anul evaluat. ... (2) Datele menționate la alin. (1), validate de Școala Națională de Sănătate Publică, Management și Perfecționare în Domeniul Sanitar și Centrul Național de Statistică și Informatică în Sănătate Publică
EUR-Lex () [Corola-website/Law/185048_a_186377]
-
Educației și Cercetării este în municipiul București, str. General Berthelot nr. 28-30, sectorul 1. ... Articolul 2 Ministerul Educației și Cercetării conduce sistemul național de educație, învățământ și cercetare, exercitând și atribuțiile stabilite prin legi și prin alte acte normative din sfera să de activitate. Articolul 3 Ministerul Educației și Cercetării exercita următoarele funcții: a) de strategie, prin care planifică strategic și asigură elaborarea și implementarea politicilor în domeniul învățământului, cercetării, tehnologiei și inovării; ... b) de administrare, prin care aloca, monitorizează și
EUR-Lex () [Corola-website/Law/179637_a_180966]