4,932 matches
-
cablu gros de oțel. Am ars cablul din loc în loc, am scos afară firele și am lucrat cu fire de lână până când bucăți din el ajunseseră să strălucească de parcă erau de argint. Chestia își făcuse culcușul acolo ca o imensă broască argintie, ținută de frânghie. Nu părea fericită; voia să fie terminată și știam că încă nu este gata. Am cochetat scurt cu câteva idei. Poate i-ar trebui un stativ, să o ridice puțin de la sol. Brusc invadată de emoții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
M-am uitat la ea. în mod bizar i-am crezut povestea. Dar știam la fel de sigur cum știam că stau acolo că, de asemenea, scoate minciuni printre dinți. De afară s-a auzit un scrâșnet; o cheie întorcându-se în broasca ușii principale. Am tresărit. Am fost bucuroasă că și Catherine Hammond a făcut la fel. —Catherine, unde ești? se auzi vocea lui Clifford Hammond din hol. — Sunt aici, i-a răspuns ea, dar... Și-a făcut apariția în dreptul ușii, deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
Constantin și spătarul Mihai, l-au ucis cu bună știință pe vodă. Atât auzi Brâncoveanu prin ușa abia, abia crăpată și un gând îl străfulgeră. Trânti cu zgomot ușa grea de stejar și întoarse de două ori cheia grea în broască apoi ordonă sec, spre dorobanții care-l însoțiseră: — Pază strașnică aici și la ferestrele spătăriei, să nu iasă nimeni, că fac omor de om. — Ferestrele au gratii puternice, îndrăzni un dorobanț. — Pază strașnică, am zis! Și Brâncoveanu se repezi spre
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
într-o zi, când tocmai termina Dochia să-și scuture cojoacele, curios, a deschis lacra și toate gângăniile, viermii și târâtoarele au ieșit și au umplut pământul... De atunci, în fiecare an, Alexie adună toți gândacii, omizile, târâtoarele, lăcustele și broaștele și le încuie în pământ la Ziua Crucii, ca să descuie pământul și să le dea drumul de ziua lui, la 17 martie. De-aia prin șanțuri și prin livezi fac bătrânii focuri de frunze și ierburi din vara trecută și
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Bacău, Mircea Daneliuc ne povestește la masă, că vrea să iasă la pensie, dar i s-a calculat o pensie de numai... 395 de lei! Ptiu! În timpul acesta, popularul Jean Constantin se vaită, Într-o publicație tv, că-l „suflă broasca”, fiindcă după 78 de filme are o pensie de numai 860 de lei. Io l-aș pune să-i dea 200 și lui Daneliuc, că Mircea are totuși, două fa cultăți... În altă dezordine de iudei, știu fo’ doi colonei
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
închis. A zis că pentru asta să nu ne adresăm la ei. MINISTRUL: Ce lipsă de responsabilitate! PATROANA: Ajutor... Salvarea... JENI: Rahat. De unde să-ți dau salvare? MINISTRUL: Cred că i-a trecut rigiditatea. Uite cum saltă. Parcă e o broască. JENI: Rîioasă. MINISTRUL: Mă tem că tot vomită pînă la urmă. JENI: Nu știu ce ne facem. MINISTRUL: Sună la ministerul sănătății. Să trimită o salvare. JENI: Dacă 1-aș chema chiar pe ministru? E coleg cu dumneavoastră în guvern. O fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
caz foarte grav... Dar unde să sun? ...La Salvare? Am sunat dar nu vor să vină. E un caz foarte complicat... Grav, da... Mortal a fost, dar acum nu mai este... A fost rigor mortis și acum sare ca o broască... MINISTRUL: Ca un purice... JENI: Auziți, ca un purice... MINISTRUL: Parcă ar avea un arc în cur. JENI: Parcă ar avea un arc în cur... Nu, a fost doar o metaforă a domnului ministru. Sigur... A domnului ministru personal. Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
zic) n-au decât să se-ndoape cu orice, cu tot ce mișună, oricât de odios și spurcat ar fi animalul, oricât de grotescă, de șmuțig 2 sau nătângă ar fi jivina cu pricina. N-au decât să mănânce țipari, broaște, porci, crabi și homari; n-au decât să mănânce carne de vulturi, de maimuță și de sconcs, dacă așa poftesc ei - o alimentație cu tot felul de jivine abominabile se potrivește de minune cu rasa asta umană atât de superficială
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
indiferent. Cine știe ce boală grea îl ținuse în loc și lăsase să treacă atâta vreme fără să insiste și să se invite la ea, în cuibușorul ei de nebunii, și bineînțeles că ea ar fi acceptat. Îl aștepta, cu gura căscată, ca broasca gata să-l înghită, asta el o știuse din primul moment. Se vedea pe ea că primise niște lovituri care o slăbiseră și o amețiseră poate mai mult decât pe Roșioara și pe celelalte, pe care degeaba le căina și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
așa hal, dragostea mea, ce idiot am putut să fiu, și tu, atât de slabă de înger și trufașă în draci... Păi, în felul ăsta se alinta, adică ei nu-i trebuie, când de fapt așteaptă cu gura căscată, ca broasca, să-i pice și să-i intre... Păi, cu cine dracu’, Doamne iartă-mă, dacă nu cu un creștin de bărbat? Păi, de bună seamă că nu-i ceea ce pare, ba-ntotdeauna-i așa, și uite că Mărgărit îi spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
cu miorlăituri agresive diferite resturi alimentare. Tăcuți, escaladează gardul și aproape în pas alergător, traversează curtea scrutând fațada întunecată a clădirii, oprindu-se lângă o ușă scundă. Manfred scoate din buzunar o cheie și o învârte de două ori în broască. Pătrund într-un fel de debara, plină cu tot felul de vechituri. Praful aflat din abundență îl izbește drept în față, în zona nărilor, pe Marius. Strănută scurt, înfundat. În față, o altă ușă. Dincolo de prag, un culoar lung și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
negre și pălării de fetru trase pe ochi. Se apropie cu siguranța celor care știu unde trebuie să ajungă. În mâini leagănă automate nemțești. În nici un caz nu sunt clienți veniți după fete. Marius închide ușa iute, învârte cheia în broască și proptește un scaun în clanță. Ajunși în fața camerei Ricăi cei doi se privesc o clipă, apoi izbesc puternic cu picioarele în zona mânerului. Ieșită din balamale, ușa se prăbușește peste scaunul frânt și el în bucăți sub violența loviturii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
erau subiectele bune de pus pe tapet în noile condiții și de înflorit cât se poate. Iar dacă mai căuta, avea să mai găsească și altele, berechet!... Chiar el avea să i le pună la dispoziție. Lac să fie, că broaște... Tu ai condei bun, mă superdotatule, fă ce-ți spun eu și o să intri în rândul seniorilor, că doar din mâna mea mănânci, mă, nu-ți dă statul simbrie!... Altfel, să știi că te mai trimit o dată în Afganistan, da
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
țârâia încet ca un greiere. Așteptam două minute, după care se auzea o ușă deschisă brusc, care îmi vestea că Mama Mare a ieșit prin anexă și acum e în fața porții. Clanța tremura în timp ce razele soarelui nu mai ieșeau prin broască, semn că fusese introdusă cheia, apoi urmau niște clic-clac-uri - și poarta se deschidea. Mama Mare mă întâmpina cu mâinile împreunate în poală, lăsându-se pe spate, mijind ochii pentru a mă vedea mai bine. Aștepta să-i spun „sărut mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
inferioare, analiza descoperă întotdeauna în aliajul ce-lor dintâi pe cele din urmă. Iată pentru ce analiștii sufletului omenesc apar pesimiști și mizantropi. Descoperirile științifice cele mai geniale sunt față cu adevărul total despre lume mai puțin decât săriturile unei broaște care ar avea de gând să facă înconjurul pământului. Îți părăsești prietenii și alergi după sufletul, atât de deosebit de al tău, al unei femei, tocmai în momentul când spui că vrei un suflet care să te înțeleagă. Ipocritule, tu vrei
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
Holmes” pe care, atunci când se adunau mai multe, le lega și făcea din ele volume de zeci de fascicole. Pe rafturile din camera noastră se regăseau clasici ai literaturii ruse, franceze, engleze, americane, dar și cărți ca „Ușa cu șapte broaște”, „Păianjenul galben”, „Imaginea femeii goale”, „Puntea suspinelor”, „Educația sexuală” și multe altele. Tata întocmise un registru pe autori, cu locul cărților pe raft, în așa fel că atunci când aveai nevoie de vreuna, consultai registrul și te duceai direct la cartea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
prin cartierul Socola erau rari asemenea cumpărători - cornete cu înghețată și pânițe albe și calde, le simțeam căldura cu ochii doritori și cu simțirea înfometată. Și ne gândeam că Ursu este un bogătaș așa de mare, mai mare decât împăratul broaștelor sau a zânelor din poveștile noastre pe care începusem să le descifrăm. Dar nu despre Ursu am dorit ca să scriu. Prietenul meu, când mă vedea cu ochii sticlind la câte vreun cumpărător mai simandicos, se uita lung jos, într-o
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
zahăr să stea țeapănă. În timpul săptămânii purta hainele de lucru, căci era tâmplar de meserie și-și făcuse totul în casa cumpărată de la părintele Panuș, de la cercevele și hrâmburi la ferestre, de la ușile de stejar în cruce, cu încuietori și broaște cu clanțe de alamă și până la dulapuri, garderopuri și paturi cu arcuri, cu iarbă de mare și mici jucării încrustate și sculptate artistic; era un om care sâmbăta după masă se îmbrăca frumos, în haine de sărbătoare, cu pălărie neagră
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
paie ori căpițe. După ce tăria s-a limpezit, pământul începu să se zbicească. De dimineață șesurile fumegau iar aerul juca, mișcându-se în oglinzi. Din clăile năpădite de mâl ori de pe moțurile de porumb răzbite de prăpăd, te asurzea orăcăitul broaștelor. Pe coastele care frigeau, șerpii se slobozeau din păduri în valurile călduțe pentru a înșfăca cărnurile moi și placide care se soreau în cârduri. Orăcăitul se transforma atunci într-un țipăt înfiorător de omenesc, în vreme ce răcnetul universal al celorlalte continua
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
harbuji și pleacă. Nici n-a băgat de samă că-n urma lui guzganii, care umpluseră ogoarele, curgeau potop. Părintele jura că asta a văzut-o el cu ochii lui. - Sunt și solomonari, zise Iordache Cărăușu cel cu chip de broască uscată, dar ca Jorjâcă Bârcă de la noi din Mironeasa nici unul n-are putere așa mare. Las’ că întoarnă grindina, dar, ce-am văzut eu în tinerețele mele la dânsul, n-ar mai putea să facă nimeni. Iordache fusese cărăuș, urcând
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
cu talpa gâștei care-i bună și de inimă. Aplecându-se, femeia cea tânără culese cu două degete câteva frunze lungărețe pe care le mirosi. Privind-o sever de jos în sus, Băltoaia observă : - Las-o acolo, asta-i minta broaștei, nu-i bună de nimic. Am acasă ismă de grădină care-i minta cea bună : la slăbiciune, la icneli, trepădături, dureri în pântece sau de cap, piatră sau când te doare mațul gros. Pentru cei cu hidropică a înflorit, uite
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
nebunie ! exclamă Jennifer. Și tu crezi că așa ceva e posibil ? — Nu știu ce să zic, spuse rusul, scoțându-și fesul și scărpinându-se în cap, gânditor. Totul a pornit de la un biolog francez, unul Jean rostand, care a demonstrat că sperma de broască, înghețată până în punctul în care toate procesele biologice au încetat complet, poate fi readusă la viață prin dezgheț, după câteva zile, adăugă el, evaziv. — N-am auzit în viața mea de așa ceva, admise Jennifer. Crezi că, de când cu topirea permafrostului
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
să nu-mi mai fie frică de tine. — Ei, bravo ție ! Dar ce zici de asta ? Dintr-o singură mișcare își smulse fața ca pe o mască. Acum în fața mea stătea o arătare care semăna cu ceva între porc și broască. Fața îi era plină de răni și găuri, și într-una dintre orbite se căsca un hău negru. — Ei, ce mai zici acum ? strigă creatura, triumfătoare. Am închis ochii și am început să mă rog. — Îmi pun viața în mâinile
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
ne-am lăsat păgubașe și am pornit spre casă. Cât am mers pe deasupra orașului, ne-am tot certat. Ayako spunea că, probabil, ceasul ei era înainte și astfel n-am respectat ora, iar eu că eram convinsă că pupasem o broască ordinară și scârboasă, și nu un broscoi înlănțuit de farmece. Până dimineața, n-am făcut decât să visez pocitania și să mă șterg pe la gură cu mâneca pijamalei. Când m-am trezit, primul lucru pe care l-am făcut a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
ce va fi copilul lui Milt, băiat sau fată. Tatăl meu e Încrezător. La douăzeci și patru de ore după ispravă, temperatura mamei mele crescuse cu Încă două zecimi, confirmând ovulația. Până atunci, spermatozoizii masculi, extenuați, renunțaseră deja. Spermatozoizii feminini, ca niște broaște țestoase, câștigaseră cursa. (Moment În care Tessie i-a Înmânat lui Milton termometrul și i-a spus că nu vrea să-l mai vadă niciodată.) Toate acestea au dus la ziua În care Desdemona a balansat o unealtă deasupra pântecului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]