6,372 matches
-
Covrig Roxana Nici nu realizez deocamdată că a plecat definitiv din lumea aceasta. Era și rămâne un artist deosebit care sempna numai cu el. Un artist comic, de foarte multă seriozitate, și cu multă imaginație. Scria texte minunate, era un om serios, un om cu spirit, un om minunat", a spus actorul Dorel Vișan. Actorul Nae Lăzărescu a murit la vârsta de 72 de ani, după o
Dorel Vișan: Nici nu realizez că a plecat definitiv din lumea asta by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/54809_a_56134]
-
Ei, bine (de fapt - ei, rău!), iată cum stau lucrurile acum, după lucrări: gaura cu pricina, în fine, a dispărut. Dar trotuarul este atât de îngust încât nici vorbă să încapă doi trecători deodată. Și, ceea ce ne aduce în plin comic absurd, în mijlocul trotuarului respectiv au fost plantați niște masivi stâlpi metalici de iluminat stradal care fac practic imposibilă trecerea pietonilor pe acolo, afară doar de cei foarte subțiri la trup ori de cei ce au talentul să se strecoare. Această
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2551_a_3876]
-
Franța, document obligatoriu cerut de autorități. Steinhardt se pregătește pentru a doua sa ieșire în Occident, după eliberarea din închisoare (3 august 1964). La data când Sanda Stolojan se scuza, Steinhardt se afla într-o situație considerată de el „totodată comică și absurdă”, cum îi scria lui Virgil Ierunca. Autoritățile românești îi dăduseră pașaportul, dar doctorul George Iavitz din Spania, care îi făcuse inițial invitația, a renunțat din „motive financiare” (Vezi N. Steinhardt, Dumnezeu în care spui că nu crezi...Scrisori
Epistolar inedit Sanda Stolojan – N. Steinhardt by Florian Roatiș () [Corola-journal/Journalistic/3424_a_4749]
-
deplânge, pe bună dreptate, faptul (simptomatic) că "nu există o ediție care să înmănuncheze scrierile cunoscute până acum, risipite în volume" (p. 57), dar ține totuși să aprecieze contribuțiile datorate lui Ion Gheție (1966) și Ioanei Em. Petrescu - despre "eposul comic" (1974). După acest preambul, criticul evaluează binevoitor câteva contribuții mai recente, în principal fiind vorba de prima versiune franceză a }iganiadei (2003), realizată sub semnătura lui Valeriu Rusu (și a colaboratorilor) și de lucrarea exegetică Opera literară a lui I.
Critica criticii by Daniel Dragomirescu () [Corola-journal/Journalistic/7503_a_8828]
-
a dat regizorul pentru a crea o atmosferă de joacă, de farsă, în care comicul folosit sub toate nuanțele sale dă savoare întregii reprezentații. Pawlik este un artist care a creat tipuri umane, a mers pe câteva creionări de caractere comice de o mare autenticitate. Spectacolul său este, după opinia noastră, un model de înscenare modernă care se racordează într-un mod inteligent la tradiția muzicală a epocii în care a fost compusă opera, netrădând nici un moment mesajul acesteia. Ne aflăm
I Quatro Rusteghi by Mihai Alexandru Canciovici () [Corola-journal/Journalistic/5605_a_6930]
-
sunt perene, folosindu-se cu intenție o cromatică albă dominantă, care poate să evidențieze o generalitate a caracterelor umane, nemaiexistând trimiteri directe la o epocă, chiar dacă se poate sugera prin croială lumea anilor 1930. Lucrarea abundă în gaguri și efecte comice suculente. Se simte din plin că regizorul apelează la modalități teatrale deosebit de subtile, care îi obligă pe cântăreți să fie actori, să joace în relație unii cu alții, să se străduiască a crea tipologii caracterologice comice. Ingenioasă a fost și
I Quatro Rusteghi by Mihai Alexandru Canciovici () [Corola-journal/Journalistic/5605_a_6930]
-
în gaguri și efecte comice suculente. Se simte din plin că regizorul apelează la modalități teatrale deosebit de subtile, care îi obligă pe cântăreți să fie actori, să joace în relație unii cu alții, să se străduiască a crea tipologii caracterologice comice. Ingenioasă a fost și scenografia spectacolului aparținând lui Cătălin Ionescu-Arbore și Vlad Osiac, care au introdus apă pe scenă pentru a ne sugera Veneția. Interpreții își adaptează jocul scenic mediului existent. Decorul este foarte sugestiv, restrâns doar la câteva elemente
I Quatro Rusteghi by Mihai Alexandru Canciovici () [Corola-journal/Journalistic/5605_a_6930]
-
dispoziția organelor. Ea este arestată în 1938 și ținută un an la Siguranță unde nu voia să recunoască identitatea precum și faptul că Partidul îi spusese să nu recunoască cine este, iar ea aplica cu strictețe cele promise. A fost ceva comic, spunea cineva din familie. Pentru că Siguranța îi arăta acte, fotografii, zicând că ei știau cine este și stătuse degeaba o jumătate de an la mititica, așa că în zadar mințise... Sau la ei, a minți nerecunoscând niciodată adevărul devine - ideologic - o
Diverse by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/5405_a_6730]
-
mă afund permanent în penibile și false depresii, în lamentări sterilizante și epuizante”. Sigur că neajunsurile de construcție și-ar putea găsi, oarecum, salvare în intenționalitatea ironică și umoristică a prozatorului, evidentă din primele pagini ale romanului. Doar că scenele comice sunt atât de banale, încât mă tem că, departe de a ține cititorul treaz și amuzat, așa cum au pretins o parte din comentatorii romanului, ele nu fac, vai, decât să-l plictisească. Câteva pasaje reciclează destul de nefericit gag-uri à
Metaromanul unui eșec by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4710_a_6035]
-
care se simt "umiliți" de șeful statului, și a precizat din nou că USL îl va propune pe el, ca unic candidat, pentru postul de prim-ministru. Victor Ponta a declarat printre altele că până la un punct, Băsescu e chiar comic. Singurul dosar pe care mi l-a scos domnul Băsescu este cel cu plagiatul. M-a durut foarte tare, dar nu m-a omorât. Nu cred că Băsescu a vrut să mă afecteze personal, ci politic. S-a întâmplat exact
Ponta știe la cine s-a gândit Băsescu pentru funcţia de premier () [Corola-journal/Journalistic/40748_a_42073]
-
cunoscută publicului din show-ul tv “Românii au talent”, uimește încă o dată prin dexteritatea cu care folosește bara de striptease. Senzualitatea prezentă în videoclip nu atinge niciodată ridicolul, iar scena de final este de o ironie atent studiată, intelectuală și comică în același timp ( regizori Costas Ivanov și Radu Aldea). Varianta acustică a piesei Basul și cu toba mare este surprinzătoare dar perfect legitimă în acest context, TALISMAN. “Sunt convins că mai există romantici incurabili, Romeo și Julieta moderni”, a declarat
Forma?iile noastre by Dorin MANEA () [Corola-journal/Journalistic/84253_a_85578]
-
un sistem ideologic. Credem că intuiția autorului, deși nu neapărat originală, e foarte fină, fapt valabil și atunci când observă reducționismul călinescian, neîncrederea în iluminare a marelui critic, care "n-are antenă pentru grandoare și tragic" însă e extrem de dotat pentru comic. Nici romanele lui N. Breban nu scapă de rigoarea critică, atunci când nucleul le este decodat ca expresie epică a unei formidabile mobilizări energetice: Nevoia de legitimare a uzurpării e întemeiată pe o filosofie a cinismului, expusă deschis, fără reticențe; eroii
Invitație la dialog by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/7088_a_8413]
-
CORV 74). Ca în cazul oricăror clișee, există tendințe individuale: nu toți le folosim în egală măsură, nu toți avem aceleași automatisme. Oricum, cred că nu știu ce trece mai ușor neobservat tocmai prin perfecta lui absență de „sens propriu”: supărătoare și comice sînt mai ales clișeele care par să spună ceva (introducerea unei consecințe, a unei explicații - deci, care va să zică ; cererea de confirmare - nu?, nu-i așa), angajîndu-l pe interlocutor. Vag și dezangajant, nu știu ce proliferează, fără riscuri majore.
„Nu știu ce” by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/13193_a_14518]
-
lot Noica 2” trebuie luat ca o metaforă, fie ea și exagerată. Știe foarte bine și o afirmă foarte răspicat că deja conjuncturile erau altele). Tocmai de aceea i se pare cu atât mai uimitoare (și, păstrând măsura cuvintelor, aproape comică) risipa de efort la care s-a pretat Securitatea pentru a-i înregistra mișcările zilnice. Nu numai sursa „Cristian” (adică Octavian Chețan) sau sursa „Marian” erau mobilizate pentru a fora conștiința „obiectivului” (denumit, în asonanță, „Lungeanu”), dar și o misterioasă
Noblețea spiritului critic by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3006_a_4331]
-
ca miză importantă a romanului autocritica spiritului basarabean. Atunci principalul defect al cărții ar fi că o miză prea mare e pusă în seama unei narațiuni înglodate în derizoriul vieții rurale. În fond, e și această situație o sursă a comicului. Dar una care nu dă satisfacții demne de luat în seamă unui cititor de la începutul mileniului trei, situat în afara spațiului basarabean. Povestea cu cocoșul roșu e un produs literar prea specific locului și prea datat, deci perimat. Din motivele pitorescului
Un roman comic izvodit dintr-o snoavă by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11562_a_12887]
-
să rîdă de cîtva timp cu glumele lui. - Beți un scotch cu noi? continuă el în franceză. E adevărat că în Franța nu vă place whisky-ul. Un coniac, domnule comisar din Poliția Judiciară ieșit la pensie? Voia să fie comic. Se știa sau se credea ținta privirilor celor din bar, unde, în realitate, puțini se arătau interesați de el. - Frumoasă țară, Franța, nu-i așa? Maigret ezită, își zise că va telefona mai tîrziu și se așeză la bar alături de
MAIGRET LA NEW YORK – de Georges Simenon by Nicolae Constantin () [Corola-journal/Journalistic/12168_a_13493]
-
Bondoc. Monodrama lui Eric Emmanuel Schmitt a avut succes din 2010, de cînd a scris-o, a fost generoasă cu actrițele importante, de talie, care și-au asumat partitura autorului, inflexiunile pe muchie de cuțit între rîs și plîns, între comic și tragic, între disperare și curaj. Am citit-o pe fugă de la cineva, în franceză, m-a emoționat cu adevărat, dar mi-a fost teamă că se poate aluneca, foarte ușor, în melodramă. Cînd am intrat în Rotondă, spațiul ales
Vă place Beethoven? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/4477_a_5802]
-
corigenților, dar e o scuză? Cu oamenii aceștia te întâlnești apoi în viața reală și, într-o împrejurare sau alta, poți ajunge să depinzi de ei; e de coșmar să ne imaginăm viitorul într-un univers populat cu asemenea persoane. Comic involuntar În numărul al doilea pe 2010 al revistei trimestriale CONTA (director: Adrian Alui Gheorghe, redactor-șef: Emil Nicolae, redactori: Adrian G. Romila, Nicolae Sava, Vasile Spiridon, Raluca Șerban-Naclad, Vladimir Tescanu), care apare la Piatra-Neamț sub egida Uniunii Scriitorilor din
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6088_a_7413]
-
apărute în ultimii ani la noi, avîndu-i ca autori pe Nicolae Manolescu, Alex Ștefănescu, Ion Rotaru, Al. Cistelecan, Ioan Holban, Marian Popa etc. Dintre toți, cel mai amuzant în răspunsuri e Liviu Antonesei, a cărui sinceritate dă naștere unui neașteptat comic involuntar: „Ciudat, chiar foarte ciudat să mă pronunț asupra unor cărți pe care nu le-am citit. Și asta din mai multe motive. Mai întîi, vremea istoriilor «totale», de autor, ale literaturii a trecut în lumea civilizată de aproape o
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6088_a_7413]
-
Foarfecă, Batman revine, Charlie și fabrica de ciocolată, Mireasa moartă sau recentul Sweeny Todd, bărbierul diabolic din Fleet Street, Tim Burton a impus prin creația sa cinematografică aproape un gen în sine, care presupune amestecul de tragic, grotesc, sadism, absurd, comic și suav, pe fundalul unei atmosfere gotice fără vârstă. Din universul burtonian, aflat la jumătatea drumului dintre coșmaresc și ironic, vin și personajele volumului de față, tot felul de copii ciudați, parțial umani, parțial altceva: mașină, obiect, aliment, gunoi, care
Melancolica moarte a Băiatului-stridie and alte istorii de Tim Burton by Luminița Corneanu () [Corola-journal/Journalistic/6506_a_7831]
-
soț, medic ginecolog, iar cu soțul, iar cu ea însăși. Monologul nu îi iese mereu. Tonul prea grav, melo pe alocuri, expresia sastisită, monocromă, parcă nu o exprimă actoricește pe de-a întregul. Saltul se face în interpretarea celorlalți, diferiți, comici, penibili, sîcîitori, insistenți, penibili, terți - să spunem, cronofagi. Care îi mănîncă viața. Aici, jocul ei are culoare, nuanțe, savoare, e picant, pe muchie de cuțit, ironic. În „film”, se derulează „cadrul” poveștii și acțiunea, atît cît e ea. Se vede
Un experiment by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5973_a_7298]
-
fost scos la plimbare prin piețe" (Jurnalul Național ); "leul greu a apărut în circul pieței" (ib.); "leului greu, ieri apărut pe etichete, abia îi cresc colții" (ib.), "cât de fioros este leul greu?" (România liberă ). Jocul omonimiei produce oricum efecte comice: "tăierea zerourilor din coada leului " (Adevărul ). Ca de obicei, ne abținem de la previziuni, mai ales într-un domeniu în care condiționările extralingvistice sînt majore. Deocamdată, formula leu greu are succes; nu putem însă ști ce se va întîmpla cu ea
"Leu greu" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/11864_a_13189]
-
Peter Falk, sas închis la celebrul lagăr din Luciu-Giurgeni, numit și „infernul Bărăganului”. El povestește cum gardienii analfabeți sperau să intre în structurile securității, atrași de salariile mari. Flămânzi după colecționarea de abateri ale deținuților, ei se remarcă prin excese comice. Acuzat aiurea că a încălcat regulamentul, Tuțu Spiru, student încarcerat din Iași, spune unui asemenea ambițios că se numește Caius Iulius Cezar și că e închis pentru reincarnare. Gardianul, mulțumit că are pe cine trimite la carcera, cheamă la raportul
Pașii de dincolo by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3349_a_4674]
-
sumă de perspective simbolice. Românul urmărește, așadar, cazul bizar de la Aiud, configurând ceea ce s-ar putea numi teroarea desăvârșită: un spațiu închis, ce privilegiază teroarea unidirecționala devine unul al terorii generalizate. Adrian Ălui Gheorghe are știință asamblării suspansului în crochiuri comice și absurdiste, bordate într-un limbaj specific mediului carceral. Așa se derulează întreaga poveste, din care reținem câteva personaje bine realizate, desi românul are dimensiuni restrânse. În primul rând, comandantul Ilie Geangu. Fostul dezertor de armată gestionează situația bazânduse pe
Pașii de dincolo by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3349_a_4674]
-
a ușura lectura, semnele diacritice ale alfabetului românesc; în textul de origine, ca și în corespondența electronică, cei mai mulți le omit pur și simplu; unii preferă să substituie literele ș și ț prin digrame, care produc un oarecare efect de înstrăinare comică: shi, asha, ai amutzi. viatza etc. Judecata pozitivă este exprimată în mesajele respective cu preferință prin adjectivele superb (21 de apariții) și super (15); am inclus în calcul și rarele lor folosiri adverbiale. Adjectivul invariabil super - "E super poza, îmi
Conversații by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16702_a_18027]