4,693 matches
-
Arșavir Acterian se pare că a funcționat și teama de a nu-i fi găsite în jurnale reflecții aducătoare de noi represiuni. Îndeosebi după 1958 și apoi după 1966, notațiile sale sunt tot mai "cuminți", limitându-se la lecturi, la evocarea unor prieteni, la contemplarea propriei senectuți. Curios este că în prima parte a jurnalelor, deci până în 1945, nu apare niciodată vreo referire la Jeni. Ea, în schimb, în jurnalul ei, îl evocă mereu cu tandrețe și ironie - îi zice "Aiurilă
Arșavir, omul lui Dumnezeu by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/8193_a_9518]
-
lector austriac la Iași, iar Dan Lungu și Robert Șerban aleg dialogul drept mijloc de rememorare nostalgică a taberelor de creație de la sfîrșitul deceniului nouă. Majoritatea autorilor de texte reproduc episoade semnificative din propria lor biografie, dar nu lipsesc nici evocările unor oameni care le-au marcat viața în perioada comunistă (tatăl lui la Gabriel H. Decuble sau profesorul Jean la Cerasela Stoșescu). Este limpede, de aceea, că întregul volum are mai degrabă aspectul unei antologii de texte, decît al unui
Rosso Relativo by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12671_a_13996]
-
aruncă pe cititor într-un neant de dezorientare livrescă: nu înțelegi ce rău i-a făcut autorului și de ce e atît de malign în scîrboșenia lui. Dar ce este uimitor e că Nicolae Radu, fiind conștient de această lacună a evocării, nu caută s-o înlăture. „Un prim păcat literar, pe care îl mărturisesc pios, este acela că de teama răzbunătorilor postumi am evitat să evoc personalități ușor de identificat, am folosit nume abstracte, mai puțin precizate, nepericuloase. De multe ori
Scoriile trecutului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5147_a_6472]
-
competență. E de prisos să investigăm câți dintre recenzenții Istoriei l-au citit pe Harold Bloom înainte de a specula voios în marginea subiectului. Avertizat, spre deosebire de aceștia, de mutația de sens, Manolescu se simte dator să localizeze adecvat termenul: Prima lui evocare de la noi se datorează lui Virgil Nemoianu, care a publicat în România literară, în 1990, un articol intitulat Bătălia canonică și care se referea la literatura americană. Sensul pe care îl dăm astăzi conceptului nu mai este neapărat acela din
Câteva concluzii (IX) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7311_a_8636]
-
a Transilvaniei central-europene, privită nu ca punte de legătură, ci ca nucleu al spiritualității de sorginte apuseană, de unde ne veniseră in nuce primele modele odată cu latinitatea. Interferențele transilvane sunt subliniate peste tot în context, fără tușe stridente, chiar și când evocările se referă la Henri Jacquier sau la Wolf von Aichelburg (Toma Ralet), primul fiind „francez prin naștere și român prin adopțiune”, iar al doilea, compozitor, muzicolog, eseist, traducător, dar mai ales poet german și român în același timp. Școala clujeană
La aniversară: Mircea Muthu, transilvanul by Ioan-Aurel Pop () [Corola-journal/Journalistic/2814_a_4139]
-
Este un exemplu de analiză din care reiese cum o regiune istorică nu se contrapune patriei întregi, așa cum și specificul național nu face decât să dea sens universalității. În ipostaza sa permanentă de profesor, Mircea Muthu ne dă lecții de evocare, arătându-ne cum se cade să înțelegem și să prețuim trecutul literar, adică viața.
La aniversară: Mircea Muthu, transilvanul by Ioan-Aurel Pop () [Corola-journal/Journalistic/2814_a_4139]
-
Gazeta literară" încă de la primul ei număr, și continuă din octombrie 1968 până la pensionare, la România literară. Singura carte originală tipărită, Dincolo și dincoace de rampă (1982), mărturie a interesului ei pentru slujitorii scenei, actori și regizori, conține pagini de evocare a serilor în care a urmărit repetițiile sau spectacolele în care evoluau culmi ale artei teatrale românești. Faptul că îi cunoșteam, - scrie ea - că participam zi de zi, minut cu minut, la elaborarea spectacolului nu reducea elementul de surpriză, de
Amintindu-ne de Andriana Fianu by Iordan Datcu () [Corola-journal/Journalistic/11613_a_12938]
-
Ne întâlnim la Judecata de Apoi (1992), Gaston Leroux, Misterul camerei galbene, prefață de Jean Cocteau (1993), Romano Franco Tagliati, Cu mâinile în buzunare (1993). în cele 240 de pagini ale volumului pe care l-a îngrijit, Al. Rosetti în evocări (1995), în care am avut cinstea să colaborez, a strâns peste cincizeci de colaboratori, scriitori, lingviști, publiciști, români și străini, volumul fiind esențial pentru cunoașterea savantului și omului Rosetti. ând a trecut la cele veșnice, la 28 iunie 2000, România
Amintindu-ne de Andriana Fianu by Iordan Datcu () [Corola-journal/Journalistic/11613_a_12938]
-
urcăm la originile acestui ciudat fenomen, care a sfârșit prin a vicia tot comportamentul societății moderne. Fără moarte, nu există fericire posibilă. Știm toți că primitivii și anticii, care trăiau mai puțin ca noi și în condiții a căror simplă evocare ne ridică părul în cap, erau în realitate mai fericiți: desigur pentru că ei simțeau viața scăpându-le prin toți porii, un șarpe mic, un țânțar prăpădit, un spin în talpă erau soluțiile transcendente ale tuturor problemelor lor. Cât ne privește
Alexandru Ciorănescu: Program by Simona Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/15074_a_16399]
-
iulie 2009. Jurnalul Verei Călin Admirabilă (și invidiabilă !) inițiativa OBSERVATORULUI CULTURAL (nr. 226 a.c.) de a publica în Supliment ample fragmente din Jurnalul Verei Călin (anii 2008, 2oo9). Prezentate de Geo Șerban, fragmentele cuceresc prin sinceritate și directitate, prin harul evocării și pregnanța portretisticii. Eminenta profesoară și eseistă, discipolă a lui Tudor Vianu, plecată din România în urmă cu 33 de ani, stabilită la Los Angeles, scrie în Jurnal din rațiuni lăuntrice de autoechilibrare : "De ce trebuie să scriu ? Pentru că a formula
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7075_a_8400]
-
Pavel Șușară Cunoascuta graficiană și arhitectă Mihaela Șchiopu i-a dedicat Irinei Nicolau, la aproape un an de la dispariție, o expoziție de pictură cu totul specială. Deschisă la Galeria Simeza, această formă de evocare, de resuscitare a memoriei și de mărturisire publică a unei prietenii suspendate prematur de către un destin abuziv, nu este o construcție epică în jurul unei prezențe umane și culturale atît de active în ultimul deceniu, așa cum a fost Irina Nicolau, o
Exuberanță și melancolie by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/13827_a_15152]
-
contur unor detalii, cum ar fi acelea din care se constituie șarpele ce învăluie un portret, ca și când artista s-ar afla în fața unei mari invenții. Trimiterea pe față la personajul biblic al Evei ar putea să incomodeze gândirea modernă, dar evocarea acestuia într-unul din portrete, așa cum am mai spus, dă o cheie directă de interpretare a propriului subconștient. De ce sunt însă atât de impresionați, cei care ajung să-i vadă lucrările? Așa cum spuneam, pe la începutul acestui text, culoarea, dar și
Un caz de pictură virală by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5137_a_6462]
-
sale social-politice puse adesea în antiteză cu cele din România ceaușistă, România tinereții și amintirilor autorului; cu pendulări recurente, pe baze asociative, între imagini din prezent și din trecut; cu multiple biografii amoroase însoțite de scene erotice fierbinți, cu frecvente evocări livrești, de la Eminescu la Tolstoi, de la Dostoievski la Dürrenmatt, de la Rembrandt la Van Gogh, de la Fellini la Ettore Scola, toate puse, de altfel, în seama personajelor; cu portrete psihologice "en miettes", în primul rînd ale protagoniștilor romanului care se întregesc
O carte complexă by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/7291_a_8616]
-
limita dintre joc și miraj: "O stea cu greieri înnoptată/ în fustele-ți de altădată,/ că poate gem de strănepoată/ de un de lună clar." O Săptămână în lumina cartofului adună o poezie simplă, imagistică, de melancolie metafizică și cu evocări eterate: "Un somn de ulei/ în fereastra din câmp -/ Sunt o cămașă cu muzicuță/ În cleiul prunilor." În Nouă nopți cu Tremens viziunea e pe alocuri terifiantă și absurdă, sugerată și prin titlu, beția, narcoza fiind o abstragere din lume
Toate drepturile rezervate... by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/17124_a_18449]
-
memorialistei, talentul ei literar de mare clasă și mai ales noblețea - de neîntâlnit în societatea noastră de azi - a atitudinii adoptate în judecarea faptelor trecutului au ceva neverosimil. La fel de surprinzătoare au mai fost, la vremea apariției lor, doar jurnalele și evocările semnate de Jeni Acterian, Mihail Sebastian, Petre Pandrea și Ion Ioanid. Jeni Acterian, Mihail Sebastian și Petre Pandrea au murit însă de mult, iar Ion Ioanid trăiește departe de România. Annie Bentoiu este contemporană cu noi și, cu puțin noroc
Annie Bentoiu își amintește... by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16481_a_17806]
-
Popescu). ( L. S.) Marea Unire Marți, 30 noiembrie, de la ora 13, Școala de Arte Frumoase „Filaret Barbu“ din municipiul Lugoj va găzdui în cadrul dialogurilor culturale un program intitulat „George Dobrin, Ion Vidu și Ioan Bacău, personalități marcante ale spiritualității lugojene“ (evocarea iluștrilor reprezentanți ai culturii lugojene, contribuții la înfăptuirea Marii Uniri), urmat de un spectacol dedicat Zilei Naționale a României și o expoziție cu documente ale Marii Uniri. ( T. T.) Bibliotecă on-line Grădinarii amatori și iubitorii plantelor au la dispoziție o
Agenda2004-48-04-stiri () [Corola-journal/Journalistic/283108_a_284437]
-
lui D.Caracostea că a pornit în literatură cu gândul unei monografii poetice a satului de peste munți. Nimic însă din Poeziile din 1905, singurul volum care contează cu adevărat în opera poetului, nu susține afirmația. Cel mult, putem vorbi de evocarea nostalgică a unui tărâm ideal și definitiv pierdut. E curios că nu s-a observat, nici chiar de către G.Călinescu, primul care s-a referit la mesianismul care l-ar apropia pe Goga de profeții Vechiului Testament, că țara cu
Octavian Goga (1 aprilie 1881-7 mai 1938) by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5647_a_6972]
-
senzație a unei primejdii“. Dar și cu satisfacțiile, mici, dar reale, pe care le ofereau atunci filme ca Anna Zaccheo sau Balada Siberiei, ori lecturile adolescenței din care nu puteau lipsi Jules Verne sau Mark Twain, autori îndrăgiți ai vârstei. Evocarea obiectivă este atitudinea care susține tot ce are mai bun în ea cartea lui Virgil Tănase. Din păcate sunt și zone în care renunță la obiectivitate, alunecă în considerații despre moravurile literare, despre unii oameni ai scrisului pe care autorul
Roman biografic și de senzație by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/3049_a_4374]
-
cu pasiune, protector, violent protector, pentru că, iată, ele reprezintă lăuntrul său: nimic nu putem înțelege fără iubire, spune un personaj, în urma lui Marin Preda, oferind spectacolul unei interiorități luxuriante și al unei lumi de explorat. Asociată convenției jurnalului intim e evocarea unei lumi, în egală măsură, reală și fictivă: și cînd pare onirică, de "dincolo", această lume e, în fapt, zona circumscrisă de fictivizarea realului. Realitatea ficțiunii și/sau ficțiunea realității constituie spațiul de identificare al unei mitologii personale, cu puține
Viețile după Val Gheorghiu by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/6692_a_8017]
-
context nou, instrumentele criticului literar”. Biblioteca ocupă prim-planul o dată cu Anatomia unui miracol, prima carte din proiectatul triptic Clujul interbelic (au rămas în manuscris Viața cotidiană și Dicționar de personalități). Reveriilor memorative le ia locul, sub orizontul posomorât al prezentului, evocarea nostalgic-admirativă, febrilă, a unei epoci exemplare. Eseu și studiu de istorie culturală, „cartea aceasta vrea să fie în primul rând un manifest. Ea descrie, poate puțin idealizat, formele prin care românii au reușit să concretizeze într-un timp foarte scurt
Ultima reverie critică by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/3160_a_4485]
-
noastră era o Utopie" (Se înnorează). Analiza ambientului implică și o analiză a subiectului. Astfel e dezvăluită o psihologie sui generis, capasbilă a se răsfrînge asupra lumii obiectuale și a recepta răsfrîngerile acesteia, într-un joc cu realul în beneficiul evocării ambelor entități. Aidoma unor baterii, obiectele se încarcă de viață, iar eul poetului reflectă viața obiectelor, într-un circuit baroc al existenței diversificate: "Cea mai nervoasă era mașina de lux/ țipa cînd se-apropia vreun nuntaș/ îi venea stăpînul/ o
Analiză lirică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16713_a_18038]
-
un studiu valoros, care circulă fără pierderi de la elocința orală la persuasiunea scrisă. În întregimea sa această carte dă naștere unei adevărate efervescențe de idei, fiind un strălucitor colage de analize aplicate la poemele lui Celan, reflecții de teorie literară, evocare a personajului Celan, investigații de istorie și critică literară nutrite la cele mai noi și interesante idei din gîndirea contemporană. Cititorii care vor avea posibilitatea lingvistică (textele sînt în franceză și germană) de a citi această carte îi datorează recunoștință
Poetul/omul Paul Celan by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16619_a_17944]
-
la urmă victimă, a propriilor sale umbre? Dosarul medical al lui Celan trebuie scos la iveală, el trebuie studiat și cunoscut, insistă Crohmălniceanu, căci numai așa vom înțelege misterele acestui om, și apoi și enigmele poeziei sale. E impresionantă, în evocarea regretatului profesor, stupefacția pe care o simte văzîndu-l pe Celan ofensat, efoturile lui de a înțelege ce se va fi petrecut în mintea unui om chinuit de propriii săi demoni într-atît încît să se simtă, tocmai el cel chinuit de
Poetul/omul Paul Celan by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16619_a_17944]
-
răul. Oare un dosar medical, cîțiva termeni științifici și o nosologie anume ar putea explica straniile conexiuni și/sau disocieri din mintea lui Celan? Îndrăznesc să formulez o ipoteză oarecum diferită: poate că mai curînd tocmai poemele lui Celan, precum și evocarea unor episoade bizare din viața sa, să contribuie la înțelegerea mecanismelor unei maladii nervoase. Americanul John Felstiner, autorul unei biografii celaniene apărute în 1995, reflectează la un alt aspect important din viața poetului: identitatea sa evreiască. Felstiner a avut uriașul
Poetul/omul Paul Celan by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16619_a_17944]
-
care își făcea datoria de a anunța localnicilor adormiți, orele nopții, într-un constum ca de pe vremea lui Martin Luther, cu lanternă, paloș și cu corn lung, urmat fiind de un credincios patruped. Mai ales în nopțile cu lună, vraja evocării trecutului era deplină. Mi-aduc aminte că tot într-una din nopțile acelea, bietul păzitor băuse cam mult din bunul vin de Cristian și la un moment dat semnalul cornului sună miezul nopții, însă în loc de 12, fuse de această dată
Muzicieni rom?ni ?n texte ?i documente (XXIV) by Viorel Cosma () [Corola-journal/Science/83191_a_84516]