4,595 matches
-
de pled. — O să pun asta pe noi. Tot s-ar putea să ne vadă. — Cristoase, Viv, am ajuns În punctul În care, dac-ar trece o trupă de cercetașe, tot nu m-aș opri! Îți jur, plesnesc. Toată ziua am explodat după tine. Ea nu era convinsă că se Întîmplase cum spunea. Cu toată vorbăria lui, cu toate absurditățile pe care le spusese - aici și În mașină -, nu credea că fusese așa, iar ea Îl dorea mai puțin ca oricînd. El
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
armată. Erau nevoiți să se Întîlnească În camere de hotel - soioase, dar mizeria nu conta. Era important că sînt Împreună. Că-și Împing trupurile unul În celălalt, În pielea, mușchii și respirația celuilalt. Asta Însemna cu adevărat să simți că explodezi de dorul cuiva. Nu așa. Pe vremea aceea nu-și spuneau glume despre pături sau saltele din puf și alei ale Îndrăgostiților. În ultima secundă el Îi Închise palma, căuș pentru spermă. Apoi se lăsă pe spate, Îmbujorat, transpirînd și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
gîndesc la tine. Ea Își dădu seama cît de jenat se simțea. Și-l imagină aplecîndu-se și culegînd florile, apoi punîndu-le În pachetul de țigări... procedînd repede astfel Încît prietenii lui să nu vadă. I se păru că inima Îi explodează În piept. Se temu din nou să nu plîngă. Dar nu trebuia să facă asta. Plînsul era o chestie prostească, fără rost! Ce pierdere oribilă de timp. Ridică un ghiocel și-l scutură ușor, apoi se uită la chiuvetă. — Ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
zăngănituri, de parcă bombardierele aduseseră niște sertare cu tacîmuri și acum le goleau. Apoi se auzi o izbitură și mai mare, apoi alta, iar drumul din fața lor fu brusc luminat de o lumină albă, Înspăimîntătoare. Avionul lansa bombe incendiare și una explodase. — Minunat, zise Mickey. Ce ne facem? Kay Încetinise automat, și piciorul i se plimba pe deasupra frînei. Trebuia să meargă Înainte, fără să conteze pe unde treceau. Dacă te implicai Într-un nou incident, acesta se putea dovedi fatal. Dar, Întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
În jur, văzu o grămadă de saci cu nisip lîngă fereastra unei case, și păzindu-și fața cu mîinile de magneziul spumegînd nebunește, trase unul și-l lăsă să se cufunde. Lumina albă dispăru. Dar, după aceea, o altă bombă explodă pe stradă, mai jos. Duse alt sac acolo. Lovi cu piciorul bombele incediare care ardeau doar Înăbușit; se stinseră cu un torent de scîntei vîscoase. Mickey veni și o ajută, și după o clipă, un bărbat și o fată ieșiră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
la picior. Doar la trecerea spre etajul șapte Încetini din nou să-și tragă respirația, să-și șteargă fața cu batista și să-și aranjeze părul. PÎnă la ea ajunse un sunet Înnebunitor, un fel de hîrști-poc-poc-poc! de parcă ar fi explodat niște șrapnele minuscule. O luă repede pe coridor și deschise ușa, iar sunetul deveni aproape asurzitor; Încăperea din spate era plină de birouri și la fiecare se afla cîte o fată care dactilografia cu furie. Unele aveau căști; majoritatea dactilografiau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
de la locul lui. Marginile tamponului igienic se frecau de coapse. Se lăsă și mai grea pe brațul lui Reggie, dar refuza să-i vorbească. — Ești bine? repeta el necontenit. OK? Bravo, fetițo. Apoi, după ce se depărtară o sută de metri, explodă. — Ce căcănar! Cristoase, ce-a dat peste noi! Toată chestia aia cu zece lovele În plus. Știa că ne-a prins la-nghesuială. Cristoase, ce jidan afurisit! Trebuia să mă mențin pe poziție mai cu forță. Pentru două ace... — Taci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
am fi... — La momentul respectiv, nu ai vorbit așa. — Nu, sigur că nu. Mă gîndeam că se oferise să facă asta din bunătatea inimii ei, nu pentru că avea intenția să pună stăpînire pe tot. — Nu a pus stăpînire pe nimic, explodează Dan. — Nu? Te rog să mă corectezi dacă greșesc, dar În vremuri de demult, cînd m-ai cerut de nevastă, nu am discutat noi oare despre o nuntă intimă și liniștită? Astea sînt cuvintele care Îmi vin În minte. N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
nu cumva e... Dan inspiră adînc, dar nu poate rosti cuvîntul. — Nu! exclamă Michael, dînd-o cu blîndețe la o parte din drum pe Linda, care a devenit isterică. Doctorul Încă Îl mai consultă. În cele din urmă, toate sentimentele Îmi explodează Într-un urlet animalic, reverberînd printre șoaptele Îngrijorate care răsună În spațiul acesta complet alb: — Lăsați-mă să-mi văd copilul! Unde e fiul meu? Lăsați-mă să-mi văd copilul. Acum! Doctorul vorbește englezește. Slavă Cerului. — Are piciorul rupt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
fi stat altfel, În cazul În care accidentul nu ar fi avut loc. Mă Întreb dacă am fi ajuns oricum În punctul ăsta, dacă tensiunile dintre mine și familia lui Dan erau atît de puternice Încît ceva tot ar fi explodat, ceva tot ar fi intervenit Între noi și m-ar fi alungat. În ultimele cîteva zile, mi-am pus Întrebări legate de posibilitatea ca atitudinea mea să nu se fi Îndulcit atît de mult dacă n-aș fi aflat ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
din pământul moale și ud. Ridică privirea și vede peretele imens de apă, chiar în fața lui. — Dumnezeule, începe el, încercând să numească ceea ce vede. Apoi, este înghițit de torent. Palanchinul se sfărâmă ca o jucărie, iar Amrita zâmbește când noaptea explodează în rafale colosale, cu o forță după care a tânjit dintotdeauna. Cămilele încep să zbiere, să se ridice pe copitele din spate, răsucindu-se în apă, încercând disperate să se elibereze. Oamenii și lucrurile sunt absorbite, luate pe sus de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Arată spre ușă. Maiorul scutură din cap. Nu, am băut deja prea mult. Pran rămâne în picioare, fixându-l cu privirea. Știi, nu sunt om, rău, zice maiorul, frecându-și nasul borcănat cu dosul mâinii. Nu sunt vreun degenerat. Apoi explodează lovind cu pumnul în masă. Dumnezeule! Cum pot să discut cu tine când arăți așa?Uită-te la hainele cu care te-au îmbrăcat! Ești bărbat, așa presupun, nu o fată care sângerează o dată pe lună! Maiorul pare să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
lor contrastează comic. Capul lui Jean Loup stă sprijinit de umărul mairoului, iar profilul ascuțit al lui Firoz amenință să-i perforeze maxilarul puternic, în timp ce însuși Privett-Clampe pare să aibă nasul așa umflat, de parcă ar fi un balon gata să explodeze. Pran mai avansează cațiva pași în încăpere, aproape alunecând pe niște articole de lenjerie feminină, aruncate pe podea, care i se încurcă printre picioare. Trebuie să se apuce de un scaun, să se îndrepte. Scaunul se lovește de un altul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Au dat drumul tigrilor. Acesta este ultimul său gând coerent câteva minute, pentru că răgetul este urmat de un șir de împușcături, țipete, lovituri înfundate, foșnete și șuierături neașteptate. Un șir de împușcături trase în sus, dintr-un copac și cerul explodează într-o cerc de lumină orbitoare. Multe lucruri sunt date la iveală atunci. Să-l luăm mai întâi pe bombardier. Cornwell Birch știe că nu există o a doua ocazie într-un șantaj. Decis să nu lase nimic la voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
ești așa? Domnul Dutta crede că l-ai spionat. I-am spus că nu este așa. Pentru că n-ai făcut asta, nu? Spune-mi, Robert, l-ai spionat? Ce faci toată noaptea? Întrebările curg una după alta, ca apa care explodează printr-un dig spart. Bobby îngheață. A mai văzut-o o singură dată plângând. Domnul Dutta spune că-i faci tot felul de comisioane doamnei Pereira. Crede că-l spionai în numele ei și mai crede că ne spionezi pe toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
auzi cum își expune trăirile interioare atât de marcate de senzualitate. Noaptea, se plimbă pe terenurile de sport, fumează țigări de contrabandă și se înfășoară în tăcerea acelei vacanțe. Chopham Hall este încordat, în așteptare. În prima zi a trimestrului, explodează de viață. Când se ivesc zorii, Briggs își croiește drum tușind spre veranda din față. Este o oră de liniște, după care se declanșează un zgomot amenințător la distanță. Ca o cavalerie motorizată, un convoi de mașini parentale își face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
evidente ar fi fost mai bine a fura. — N-am vrut să spun asta... se scuză vaca bătrână și proastă. Dă Înapoi, scofâlcindu-se ca o cutie de carton tare Într-un foc dintr-o pubelă, micșorându-se Înainte de a exploda În flăcări. În curând o să ne ofere și compensații finaciare pentru că ne-a supărat. Pedalează Înapoi, bulangioaică rablagită. Îmi place să mă-nnebunesc. — Dacă aș putea să continui cu sugestia mea, spune Ray pe un ton practic. Cred că ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
să-i Întorc zâmbetul. Vreau să-i trag un pumn În mutră, să-l trântesc la pământ și apoi să-i storcesc mutra aia simandicoasă și afectată de podea cu călcâiul ghetei și s-o țin tot așa până Îi explodează craniul pe linoleum, proiectându-și conținutul ăla iubitor de criminali să alunece hârșâind pe gresia din cantină. Dupaia mi-aș lua cina și nici măcar n-aș borî vreun pic, să mor io. — Îți amintești ce ți-am spus că Înseamnă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
cacă pe el. Probabil are și de ce. Bunty pare destul de sobră, iar el s-a făcut muci azi-noapte. Am avut eu grijă de asta. E o femeie masivă, voinică, dar apasă-i butoanele care trebuie și curva aia babană o să explodeze ca un ceas deșteptător cu toate aerele ei. Știu eu genul ăsta. Se aplică aceleași reguli. Dar e de nădejde ca și altele ca ea. Nu-i nimic ieftin În apartamentul ăsta mobilat de la Habitat/John Lewis. Foarte ordonat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
După cum spuneam Bruce, vremurile alea s-au sfârșit pentru mine, da dacă nar fiașa, cu gagiu ăsta atâdiarătos aci, păi, aș amesteca afacerile cu plăcerea, Îț zichio. Se linge pe buze Înspre Lennox, care arată de parcă tocmai i-ar fi explodat rahatul de suflet. Mda Lennox, o să vezi tu. Pentru a-l scuti de și mai multă stânjeneală, Maisie se apucă să spună o istorioară despre unul dintre părinții orașului. — Tipu ăsta, primaru, asta iera mult Înainte date naște tu, fiule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
partenerul meu, Celălalt? Făptura aceea de o frumusețe sublimă, sufletul cel mai pur, care avea Încredere În tine, Gazda noastră, care n-a vrut să se țină cu dinții de viață, aici În mațele astea pline de gaze care pot exploda. Sufletul care a crezut că ai cele mai inocente intenții față de Celălalt, la fel cum avea Celălalt față de toți ceilalți din lumea aceasta a noastră. Durerea mea Durerea mea Un blestem aruncat asupra oricărui zeu care răsplătește cu cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
trebui să fie așa, iar el râde de noi, spaima noastră e acum aici și demoralizarea noastră crește când ne dăm seama că n-avem nimic de dat, suntem doar pasivi. Capul lui se izbește de noi, iar nasul ne explodează mult mai nasol decât În mașină pentru că trosnește strivit de fața noastră, iar noi ne Înecăm cu propriul nostru sânge și nu putem respira, apoi vin și mai multe lovituri care scobesc În noi și ne simțim brațele atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
sau ce mai rămăsese din ea. Explicația dată de Sachs părea foarte plauzibilă: criminalul legase scaunele două câte două într-un echilibru precar și cu câte o petardă atașată. A dat foc fitilelor și, după un minut, când petardele au explodat, scaunele au căzut făcând să pară că înăuntru s-ar afla cineva. Ultima dintre petarde a fost utilizată pentru a simula un foc de armă. - Poți să-ți dai seama de proveniență? întrebă Sellito. - Fitilul este unul normal, iar petarda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
înarmați cu portavoci, ar ghida cu calm evacuarea publicului prin ieșirile special amenajate (la rândul lor, nu ar părăsi corabia atât de repedeă. Fluxul a fost modificat o dată cu trecerea timpului, apărând noi proceduri de evacuare din cort. Dar dacă ar exploda o bombă care ar împrăștia lichid inflamabil peste tot? Spectatorii ar lua-o la goană spre ieșiri și ar muri striviți cu sutele. Edward Kadersky intră grăbit în cort și văzu 2500 de oameni așteptând nerăbdători începerea spectacolului. Spectacolul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
rămaseră doar două reflectoare aprinse, poziționate exact pe el. Deși îi spusese lui Katherine că avea nevoie de luminile principale, tot avu un scurt moment de pierdere în care se gândi că lumina era de la bomba cu gaz ce tocmai explodase. Dar depăși momentul cu bine, fără ca zâmbetul să-i dispară vreo clipă. Puse microfonul la gură și începu să vorbească: - Bună ziua, doamnelor și domnilor! Bine ați venit la Cirque Fantastique. Calm, plăcut, autoritar. Avem un spectacol extraordinar pentru dumneavoastră astăzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]