5,542 matches
-
Așa devreme, dece...??” „Ne-au redus iarăși rația de benzină. Până mai ieri alaltăieri primeam zece litri pentru un shift, iar În prezent numai opt litri. Facem și noi ce putem. O cursă - două, iar după aceea ne retragem la garaj. Dacă mai adăugăm la socoteală faptul unui timp capricios ca acesta, motorul mașinii consumă peste limita planificată, diferența suntem nevoiți s’o suportăm din buzunarul nostru. Cu salariul pe care-l duc acasă, nici pe jumătate nu acopăr cheltuielile...!! Așadar
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de fapt nu erau În suficientă măsură bine plasate. Însfârșit, după o jumătate de oră ajunseră cu bine În fața agenției, Atena venindu-le În Întâmpinare suficient de alarmată. „Mă consideram părăsită...!” „E ora schimbului, justifică el. Șoferii se retrag la garaj pentru a face plinul, urmând s’o predea schimbului următor. Chiar și dumnealui urma să se retragă, dar ne va face acest favor,ducându-ne acasă...” O parte din valize le Înghesuiră În port bagaj, iar cele rămase pe perna
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
le mai putea suporta. Profesional șoferul mai controlă odată după care fiind totul În regulă Întrebă. „În care direcție...?” „Piața Pantelimon...” Șoferul protestă, simțind o plată generoasă și, poate va mai ciupi ceva peste promisiunea făcută. „Exact În partea opusă garajului. Dacă știam...” „Nu-ți face probleme, omule - Îl contră Tony Pavone iritat. Promisiunea făcută e literă de lege. În raport de cât taxează aparatul, plată dublă. Iar pe deasupra, suplimentul pentru benzină...!” „Sunteți om de onoare - aprecie bucuros șoferul. Nu vă
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
noastră națională Leul, și-a pierdut din valoare În proporție de șaizeci procente la o sută lei. În afară de această devalorizare, nu toți banii vor fi ai mei. Nici vorbă... De la bun Început trebue să ofer ceva cotă parte șefului de garaj, urmează apoi șeful de tură, controlorii care ne verifică pe traseu, portarul garajului, mecanicii de la atelier care nu-ți strânge o piuliță pe degeaba, chiar dacă au o renumerație mai bună decât noi șoferii. Îar dacă ai ghinionul să se uzeze
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
la o sută lei. În afară de această devalorizare, nu toți banii vor fi ai mei. Nici vorbă... De la bun Început trebue să ofer ceva cotă parte șefului de garaj, urmează apoi șeful de tură, controlorii care ne verifică pe traseu, portarul garajului, mecanicii de la atelier care nu-ți strânge o piuliță pe degeaba, chiar dacă au o renumerație mai bună decât noi șoferii. Îar dacă ai ghinionul să se uzeze o platină ori o altă piesă măruntă a motorului, ei bine...vai de
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
în cadrul legăturii lor, se schimbase dramatic. Wilt ar fi avut nevoie de un act de inventivitate disperată ca să-l restabilească. „Nu uita să cumperi mâncare pentru câine.“ Ei, tot era bine că măcar îi lăsase mașina. Stătea acolo, afară, sub garajul improvizat. Wilt ieși, urcă în ea și se duse până la supermarket, de unde cumpără trei conserve cu mâncare pentru câini, o pungă de curry semipreparat și o sticlă de gin. Avea de gând să se matolească. Apoi se duse acasă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
De fapt, n-o să ajungă să trăiască deloc. Sus, în dormitor, bărbatul trase draperiile, întinse păpușa pe pat și începu să caute valva care nu se lăsase găsită noaptea trecută. Acum o descoperi și aduse o pompă de picior din garaj. Cinci minute mai târziu, Judy era deja în formă. Zăcea pe pat și îi zâmbea. Wilt închise ochii pe jumătate și se uită la ea printre gene. Se văzu nevoit să accepte că, în semiântunericul din încăpere, păpușa semăna hidos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
răsverificat. Nici o persoană cu semnalmentele lor nu a folosit vreo formă de transport public sau particular ca să plece din oraș. Și dacă vă gândiți că au plecat într-o excursie cu bicicletele, iarăși vă înșelați. Bicicleta doctorului Pringsheim e în garaj. Nu, puteți să uitați de ideea că ar fi plecat undeva. Sunt morți, iar domnul Mare Deștept Wilt o știe clar. — Tot nu pricep cum de puteți fi așa de sigur, insistă domnul Gosdyke. Inspectorul Flint își aprinse o țigară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
i-ar furniza și un fel de motiv pe care să-l priceapă Flint. în plus, era ceva potrivit pentru genul ăla de petrecere. Așa că luase furtunul ăla... Ce furtun? Nici măcar n-avea nevoie de furtun. Erau toți trei în garaj, ca să nu aibă de-a face cu ceilalți. Nu, nu mergea așa! Trebuia să fie în baie. Ce-ar fi dacă Eva și cu Gaskell ar fi făcut-o în baie? Așa era mai bine. El dărâmase ușa într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
în plăcinta de la Sweetbreads pe care tocmai au cumpărat-o azi-dimineață. Nu Wilt. Porcul ăsta s-a gândit la toate! îi îneacă în propria lor baie. După aia îi pune în saci de plastic pentru gunoi și încuie sacii în garaj, iar între timp se duce acasă și apoi îndeasă păpușa în blestemata aia de groapă. Dup-aia se face duminică și el se întoarce, ia sacii de gunoi și-și petrece toată ziua în fabrica de mezeluri, singur și nestingherit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
le face, bineînțeles, foarte expresive în rolul lor. Până și universitarul Ștefan Negru se privește, la un moment dat, ca o sumă de locuri comune al unei generații: „am declarat tot, îmi asum răspunderea, n-am mașină, n-am nici garaj, da, casa e prin căsătorie, nu, nu e pe numele meu, nu vreau nimic dacă ar fi vorba de un partaj, am făcut armata, la TR-iști, am măsurat curtea cu chibritu’, nu m-au mai convocat, nu eram bun
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
lux din București, Brașov și Sinaia. Cum miliardarii în România încă nu apăruseră și turiștii bogați nu dădeau năvală, a gândit să se retragă iar în Israel. Casa de la Bușteni, cu un etaj, 6 camere, 3 băi, un living mare, garaj pentru 3 mașini... mi-a cedat-o , "ca între prieteni", eu achitând o parte "cash", restul urmând să plătesc o sumă fixă, lunară, studentului la medicină, timp de trei ani. Deci eu eram mulțumit, angajații mei erau mulțumiți... Nemulțumită rămânea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
ziar local și mai găsi la "Anunțuri publicitare" o rubrică "Închirieri". Nici acolo nimic interesant. Trebuie să prind un pește mare! Casa e frumoasă, bine întreținută, arată bine în exterior și în interior, este mobilată pentru oameni cu pretenții, are garaj și e situată nu lângă șosea, nu lângă gară, aproape de funicular... Se întoarse acasă și o găsi pe Camelia într-o discuție interminabilă cu Ana și Alice. Și-au revenit cu greu, în special Alice, după plecarea băieților și tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
mâncarea! Zilele următoare s-au scurs în așteptarea "clienților" pentru Bușteni. Erau mulți pleșcari care doreau "o cameră pentru câteva nopți", alții care dădeau telefon așa, în bătaie de joc, doi sau trei din București care doreau să închirieze doar garajul, pentru a-și lăsa acolo mașinile... Nu-i grabă își zicea Petre! Cum a stat atâta timp goală, să mai stea și de acum încolo. De pomană n-o dau și nici la un coate goale să mi-o facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
cadoul meu, spuse Camelia. Dragele mele, ce bucurie mi-ați făcut! Chiar îmi doream, de casă nouă, o icoană! Haideți să vă arăt casa. Unde ați lăsat mașina? În fața porții, spuse Camelia. Dă-mi mie cheile, să o bag în garaj. Ai și garaj, se miră Camelia? Da, am făcut și un garaj aici, în spatele casei. Se uitau una la cealaltă și nu le venea să creadă. Petre coborî sprinten, lăsându-le să se bucure de casă. De jos auzea strigătele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
Camelia. Dragele mele, ce bucurie mi-ați făcut! Chiar îmi doream, de casă nouă, o icoană! Haideți să vă arăt casa. Unde ați lăsat mașina? În fața porții, spuse Camelia. Dă-mi mie cheile, să o bag în garaj. Ai și garaj, se miră Camelia? Da, am făcut și un garaj aici, în spatele casei. Se uitau una la cealaltă și nu le venea să creadă. Petre coborî sprinten, lăsându-le să se bucure de casă. De jos auzea strigătele lor de mirare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
îmi doream, de casă nouă, o icoană! Haideți să vă arăt casa. Unde ați lăsat mașina? În fața porții, spuse Camelia. Dă-mi mie cheile, să o bag în garaj. Ai și garaj, se miră Camelia? Da, am făcut și un garaj aici, în spatele casei. Se uitau una la cealaltă și nu le venea să creadă. Petre coborî sprinten, lăsându-le să se bucure de casă. De jos auzea strigătele lor de mirare, surpriză și bucurie. Petre se sui în mașină, ocoli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
coborî sprinten, lăsându-le să se bucure de casă. De jos auzea strigătele lor de mirare, surpriză și bucurie. Petre se sui în mașină, ocoli livada și, pe drumeagul făcut tot de el, urcă până în spatele casei. Parcă mașina în garaj, lângă a lui, închise porțile. Le auzea râzând și chicotind. Bineînțeles primul drum făcut de Camelia a fost la baie. Verifică apa, condiția pusă fiind să aibă apă curentă și mai ales apă caldă. Apoi luă la cercetat fiecare cameră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
este că nu m-am bucurat de adolescența voastră. Am muncit, am muncit... Hai să te duc la locul meu favorit. În spatele casei am pus o băncuță mică, sub un nuc. Bine, hai acolo. Acolo îi aștepta Toni, lungit în fața garajului, ca și cum ar fi vrut să păzească mașinile. Se ridică alene, se lipi de Petre, apoi se așeză la picioarele Anei. Ce repede te-ai împrietenit cu el! E un câine mare, frumos, cu ochi inteligenți. E un câine bun, credincios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
exodului muzicienilor români către orchestre din străinătate“. „Finanțatorii privați nu ne privesc ca pe acordeoniștii din tramvai“ Despre prevederile pe care Legea 353/2007 le are pentru teatrele independente, prima senzație a actorului Ovidiu Mihăiță, fondatorul trupei „Auăleu“ - Teatru de Garaj și Curte, ar fi că „se rupe ceva de la gura mesenilor pentru a da și nevoiașilor“. Trupa pe care o conduce el activează după cum îi este denumirea, în garajul și - pe vreme bună - curtea unui prieten, în Timișoara, iar spectacolele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
prima senzație a actorului Ovidiu Mihăiță, fondatorul trupei „Auăleu“ - Teatru de Garaj și Curte, ar fi că „se rupe ceva de la gura mesenilor pentru a da și nevoiașilor“. Trupa pe care o conduce el activează după cum îi este denumirea, în garajul și - pe vreme bună - curtea unui prieten, în Timișoara, iar spectacolele se joacă, afișele se înnoiesc programatic și trupa are succes. „Este bine că primăriile vor avea posibilitatea și obligația (într-o anume măsură) de a finanța companiile private de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
dau impresia unor sume învecinate cu banii de buzunar. Am depus doar proiecte cu sume realiste, adică neumflate, iar dacă un proiect nu e «grandios» ca sumă, atunci el nu pare viabil - deci ce e de făcut?“ „Auăleu“ - Teatru de Garaj și Curte supraviețuiește mai degrabă cu sprijinul prietenilor și al apropiaților, sprijin necondiționat de cele mai multe ori. „Până în momentul de față am fost finanțați mai mult de către organe neguvernamentale și de instituții particulare decât de cele de stat. Procedura e mult
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
49 de ani. În același timp, de doi-trei ani, eu nu reușesc să-mi renovez apartamentul meu de trei camere. Atât am pentru că eu am băgat banii aici. Eu nu am garduri înalte, nicio palmă de pământ. Am doar un garaj, și acela concesionat. Și am afaceri din 1992, am firmă cu mulți angajați. Am înțeles un lucru: dacă nu faci măgării, inginerii financiare, din afaceri curate nu te vezi bogat. Eu am vrut să scot la lumină interiorul meu, cu
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
din această țară. Rezolvăm și o problemă socială.» La fel se întâmplă și la carne. Este singurul autorizat din Arad să taie porci, vite și să aplice ștampilă ovală. Și totuși, în oraș vezi magazine care vând carne tranșată prin garaje sau beciuri. Vine multă carne fără acte din Ungaria pentru toată România. La fel se întâmplă și cu laptele. «Eu nu fac bancuri. Poliția a descărcat de multe ori tiruri de 25-30 de tone de lapte din Ungaria fără acte
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
să-și aleagă ce monedă vor. La sfârșit, m-au arătat pe mine și i au spus lui Mario să mă scoată din România. Am aflat repede cum. Între alte specialități (pretindea că are un Cranach zidit undeva într un garaj din Praga, unde el nu mai putea să meargă), Mario aducea în România și mașini „preparate“ la un garaj specializat din Viena, și putea ascunde în ele câte două persoane, nu foarte corpolente, ca să le treacă peste graniță. Costa 5
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]