4,614 matches
-
Deși păsăretul care și-a pitulat cuibul în caprifoiul de pe terasă e un turturel și-o turturică, prefer să le spun guguștiuci. Guguștiuc mai stâmpără un pic din duioșia pășunistă, pe când turturică însiropează orice poveste. Ca și ghiocel, lăcrămioară sau liliac (deși, pentru a respecta adevărul, să adaug că întâmplarea cu guguștiuci s-a desfășurat pe fond înmiresmat de liliac și lăcrămioare - zeci, sute! - care împânzesc curteaă. Deci mama a ochit mai întâi cuibul, apoi ouatul, apoi clocitul, zborul cu schimbul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
le spun guguștiuci. Guguștiuc mai stâmpără un pic din duioșia pășunistă, pe când turturică însiropează orice poveste. Ca și ghiocel, lăcrămioară sau liliac (deși, pentru a respecta adevărul, să adaug că întâmplarea cu guguștiuci s-a desfășurat pe fond înmiresmat de liliac și lăcrămioare - zeci, sute! - care împânzesc curteaă. Deci mama a ochit mai întâi cuibul, apoi ouatul, apoi clocitul, zborul cu schimbul și-n cele din urmă ieșirea la lumină a celor doi bebeluși cu cioc. Adio presă locală deschisă glonț
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
Facă-se voia Domnului. Irene s-a uitat urât la el. Nu mi-e frică de tine. Bărbatul și-a aruncat țigara în grădină. Chiștocul a aterizat pe un morman de resturi de primăvară - frunze, tije de zambile, inflorescențe de liliac, ale căror petale erau uscate ca pergamentul. Ahmad a continuat s-o fixeze pe Irene, în vreme ce mormanul de resturi fumega. Probabil că voia s-o blesteme. Naji îi spusese lui Irene tot felul de povești despre îmblânzitori de șerpi, așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
adesea în camera lui mister Whip, ce i se părea culmea confortului. Palatul de marmoră cu omul cadaveric îi era urât, îi amintea capelele funerare cu criptă, văzute în unele duminici din trecut, când se plimba ! CÎ Bellu pe vremea liliacului, pe atunci când duduia Mari locuia prin partea locului. Ada, în schimb, cunoștea bine camera, adesea complezentă fără știrea lui, a lui mister Whip. Uitase de vreo două ori acolo batiste fine și, cum era foarte ordonată, le ceruse lui Lică
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
trăit ani de zile așa, fără să aibă o casă și un loc al lui. Sunt intervievați colegii cu care lucra la îngropat cabluri prin gară și prietenii de pahar. Sau de borcan, căci amestecurile ciudate („Lacrima Comsomolistei“, „Spiritul Genevei“, „Liliacul alb“Ă se prepară în borcane largi, din care gurile sorb hulpave. În parc, în tren, în bombe împuțite, se bea vârtos. Și Erofeev tot din borcan soarbe acasă, lângă Galia. La Moscova, sunt intervievați medicii de la spitalul de psihiatrie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
de piatră, să pate În deal, coasta e acolo, toate sînt vizibile, palpabile. Pro teza picio rului amputat poate călca anume pe ele. Dar ce e cu lumina din ochii stinși, de unde vine ea? În absența luminii, ochiul e inutil. Liliacul și alte vietăți ale Întunericului se descurcă de minune fără ochi. Dar iată că vin niște foști văzători, astăzi orbi, pretinzînd că pe retinele lor pustii, la ocazii, frumusețea femeilor Își deflagrează aureolele. Lumina Înseamnă totuși energie, fotoni, fuga fără
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
un capăt la altul, o prispă cimentuită, străjuită de stîlpi de lemn și, pînă la acoperiș, de o perdea de viță-de-vie. Cele două catete ale edificiului ocroteau În unghiul lor o grădină de flori, iar În dreptul bucătăriei de vară, un liliac În care mă suiam și cîntam fals de mama focului, spre amuzamentul tuturor tovarășilor de la raion sosiți cu munca de teren. Îi țin minte pe toți, ba chiar și figurile lor mi au rămas proaspete. Mă opreau adesea, Întrebîndu mă
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
mai zice și că de la ariile astea vizuale, la orbi, unele funcții se transferă spre cele auditive, e așa, un circuit occipitală În părțile temporale Într-o veselie... Iar aia că orbii se orientează prin ecolocație, da, da, exact ca liliecii, o spune Într-un fel și Evanghelia... — Pe asta n-o cred. Am fost dusă des la biserica noastră romano-catolică și m-am dus și eu de bunăvoie, acolo se citește mult din Evanghelii, dar așa ceva n-am auzit. N-
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
lumină de Înaltă frecvență“. Cu ochii fizici, nu vom ajunge niciodată pînă la această radiație superioară, așa cum cu urechea de fiecare zi nu răzbatem mai jos de 16 și mai sus de 20.000 de herzi, spre deosebire de alte vietăți, ca liliecii și delfinii care se simt la largul lor mult dincolo de această barieră. Dar cum ar putea să arate În univers imaginea săracilor de tot cu duhul, a idioților În sensul propriu al termenului? Logic, aceste ființe ar trebui să renască
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
vorbească teatral-melodios. Tonul îl dă chiar Ion Machidon în prefața sa: „Să sperăm că și în acest an, prezentându-ne cu această antologie la căpătâiul marelui înaintaș [Alexandru Macedonski, n.n.], somnu-i va fi mai ușor cu încă o primăvară, pentru că liliacul a-nflorit și privighetoarea cântă de pace, de cer albastru, de dorul celor plecați pe drumul stelelor nepereche!“ Frumusețea obligatorie este însă la fel de neproductivă din punct de vedere literar ca urâțenia obligatorie (din poezia tinerei generații). Plină de cuvinte „poetice
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
poetul să-l mulgă? Când reușim, în sfârșit, să depășim această întrebare, lăsând-o fără răspuns, descoperim alte năstrușnicii, și mai uimitoare: „De dorul tău, mai mare decât o diurnă / de bau-bau printre mestecenii / dedați la măsluiri de tiraje, / chem liliacul la fereastra securit.“ „Și câtă zarvă fac la semănat / vânzătorii de spray antilup / (extras din contradicție de stup).“ „Evadat din ceaunul cu rumeguș, / ochii mei singuri își scot / somnul cu penseta mov...“ La aceste ultime versuri, ne putem gândi o
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
la iveală un anumit orientalism mai adânc. Chiar și În evreimea germană și olandeză, se gândi el. Cât despre nasturele negru, era oare o imagine pe retină lăsată de luna albă? Pe 15th Street curgea un curent cald de primăvară. Liliac și scursură de canalizare. Încă nu apăruse liliacul, dar un element din gazul feroce era catifelat și dulce, amintind de liliacul În floare. Totul În jur era o moliciune probabil de funingine dizolvată sau de aer trecut prin multe piepturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
și În evreimea germană și olandeză, se gândi el. Cât despre nasturele negru, era oare o imagine pe retină lăsată de luna albă? Pe 15th Street curgea un curent cald de primăvară. Liliac și scursură de canalizare. Încă nu apăruse liliacul, dar un element din gazul feroce era catifelat și dulce, amintind de liliacul În floare. Totul În jur era o moliciune probabil de funingine dizolvată sau de aer trecut prin multe piepturi umane sau metabolizată Într-o multitudine de creiere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
era oare o imagine pe retină lăsată de luna albă? Pe 15th Street curgea un curent cald de primăvară. Liliac și scursură de canalizare. Încă nu apăruse liliacul, dar un element din gazul feroce era catifelat și dulce, amintind de liliacul În floare. Totul În jur era o moliciune probabil de funingine dizolvată sau de aer trecut prin multe piepturi umane sau metabolizată Într-o multitudine de creiere sau eliberată din tot atâtea intestine, și te ajungea - o, și Încă ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
la stația Union Square, se auzea Feffer explicând de ce este necesară cumpărarea unei locomotive Diesel. O lovitură de afaceri frumoasă. Atât de potrivită! Atât de congruentă cu primăvara, moartea, mandalele orientale, gazul de canalizare cu iz de dulceață narcotică de liliac. Fericire din cărămizi, din cer! Fericire și bucurie mistică! Domnul Artur Sammler, confident al excentricilor New Yorkului; diacon al bărbaților sălbatici și progenitor al unei femei sălbatice; arhivar al nebuniei. Odată ce iei o poziție, odată ce schițezi o linie de bază
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Până și glume puteai să faci acum despre el, despre el și iubita lui, pe care nu o arătase până atunci, dar care acum era tocmai bună pentru zvonuri. Mai palpabil decât făptura lui, oriunde ar fi dispărut aceasta, era liliacul de afară, din grădina spitalului de campanie, căruia începutul de mai îi ordona să înflorească. De atunci înainte, tot ceea se întâmpla în spitalul de camapnie sau puțin mai târziu, în prizonierat, părea scăpat în afara tic-tac-ului timpului. Respiram într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
umple acest gol punând mâna pe proprietăți și autoritate. S-a deschis un spațiu de manevră pentru toți aceia care nu mai erau țintuiți la pat. Hoinăream prin zonă, lacomi după pradă. Cu vila noastră și cu grădina ei de liliac se învecina un teren ușor accesibil unde se afla o clădire care, cu turnulețe, foișor, balcon și terasă, semăna și ea cu o vilă. În ea își avusese sediul până nu de mult conducerea NSDAP-ului local. Dar poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
și plămădea găini, păsări, pești, precum și alte dihănii, a dat curs, cu poeziile în geantă, unei chemări telegrafice care i-a fost trimisă în primăvară în locuința lui din pivnița unei vile în ruine. În grădina sălbăticită a vilei înflorea liliacul. Seara, vântul aducea țânțarii dinspre lacul aflat în apropiere până în dreptul ferestrei deschise. Telegrama o semnase un bărbat pe nume Hans Werner Richter. Acela îl îndemna pe tânărul poet, cu puține cuvinte, în stil telegrafic, să vină de îndată pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
înșelător paradis. E oglinda. Sau poate doar cartea amintirilor își pâlpâie filele sale peste față, ca o adiere ușoară, într-o zi tristă de prier. Crede că nu va regreta nimic, nici nopțile de mai inundate de parfumul valerian al liliacului, nici poveștile aprinse cândva, într-o seară imaculată de iarnă, poveștile acelea care au prins aripi și au zburat într-un arabesc nedeslușit, pierzându-se pe culoarele uitării. Pipăind, caută copilăria. Copilăria? Tărâmul acela al viselor candide. Nimeni nu a
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
ne aducea câte ceva și noi săream de bucurie și strigam într un glas: „Vine moșul Racu!”. În seara aceea a tras zodiile pentru fiecare. Eu stăteam pe vatra sobei, cu picioarele în sus și capul în jos ca un mic liliac și-l vedeam invers, apoi făceam o tumbă și iar mă așezam în poziția incomodă, dar ascultam vorbele lui cu atenție, parcă și acum vocea lui răsună ca un ecou interior. Moșul le spunea fraților mei de primul val, adică
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
Sălcioara 2. Rași 43. Săveni 1. Săveni 2. Fratilesti 3. Lacusteni 4. Platonesti 44. Scînteia 1. Scînteia 2. Iazu 45. Sfîntu Gheorghe 1. Sfîntu Gheorghe 2. Butoiu 3. Malu 46. Sinesti 1. Sinesti 2. Boteni 3. Catrunesti 4. Hagiesti 5. Lilieci 6. Livedea 47. Stelnica 1. Stelnica 2. Maltezi 3. Retezatu 48. Sudiți 1. Sudiți 2. Gură Văii 49. Valea Ciorii 1. Valea Ciorii 2. Bucșa 3. Dumitresti 4. Murgeanca 50. Valea Măcrișului 1. Valea Măcrișului 2. Grindasi 51. Vlădeni 1
EUR-Lex () [Corola-website/Law/148965_a_150294]
-
deosebit": Cine a fost, ce-a devenit!" de Passionaria Stoicescu stau bine lîngă "Aventurile Bărzăunului" de Dumitru Vacariu, dînd sens și substanță unei colecții ce promite a fi de top. În satul Poiana, mărginit de Dealul Ursului, Stînca Domniței, Peștera Liliecilor, loc numit și Gropnița toponimele sînt semnificative pentru mesajul "subliminal" al arhaicității spațiului, al continuității românității în locuri pe unde va fi poposit Dragoș Vodă -, un grup de copii aflați în vacanță pleacă, într-o zi de duminică, pe cînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
purtînd "inscripții pe ele de la zidirea cetății, de aproape o mie de ani, mai de preț decît dacă ar fi din aur". Peste cîțiva ani Bărzăunul e deja în clasa a VII-a -, echipa face o nouă expediție, la Peștera Liliecilor, în căutarea altei comori; pe drum, ca în basmele cu "încercările" eroilor, traversează o misterioasă (și periculoasă) pădure scufundată într-o mlaștină, trece pe lîngă Stînca Domniței căreia Bărzăunul îi inventează pe loc o legendă de pe vremea năvălirii turcilor în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
loc o legendă de pe vremea năvălirii turcilor în Moldova și ajunge la intrarea în peșteră, în pustiu și sălbăticie: și de această dată comoara rămîne a fi descoperită altădată, în "porțile de întuneric din inima Pietrei Domniței", dar în Peștera Liliecilor, Bărzăunul și ai săi găsesc oasele și craniul unui mamut, vestigii ale unor vremuri demult trecute, puse, apoi, în valoare de arheologii veniți "de la oraș". "Aventurile Bărzăunului" e, în fond, un roman al cărui protagonist este Ticu, zis Bărzăunul; prozatorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
știind. Și tot el mi-a zis că apa lacului izvorăște din gropniță și, dacă mergi pe albia ei, ajungi la cetatea din Dealul Ursului. Na, că m-ai dat gata, făcu Virgil dezumflat. O fi poate vorba de Peștera Liliecilor, bă macaroană, ce-mi tot bați capul cu Gropnița?! Auzi tu, ce-a mai scornit; gropniță! Ptiu, că învechit mai poți fi! Nu rînji la mine, modernule! Că nu eu i-am zis Gropniță ! I-or fi spunînd poate alții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]