7,774 matches
-
parte (credința) tratează despre articolele Crezului niceo-constantinopolitan, despre cele Șapte Taine și despre învierea morților; a doua parte (nădejdea) abordează problema rugăciunii (Rugăciunea Domnească), a Fericirilor; ultima parte (dragostea) ocupându-se de aspectul virtuților, al Decalogului. Pornind de la structura acestei Mărturisiri, se poate remarca cu ușurință că paternitatea unei asemenea cărți poate fi revendicată de oricine. De fapt, aceasta presupunea că Ortodoxia nu se identifica numai cu Mărturisirea lui Petru Movilă; cu alte cuvinte, Ortodoxia este altceva, nu numai un simplu
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
parte (dragostea) ocupându-se de aspectul virtuților, al Decalogului. Pornind de la structura acestei Mărturisiri, se poate remarca cu ușurință că paternitatea unei asemenea cărți poate fi revendicată de oricine. De fapt, aceasta presupunea că Ortodoxia nu se identifica numai cu Mărturisirea lui Petru Movilă; cu alte cuvinte, Ortodoxia este altceva, nu numai un simplu catehism. Autoritatea supremă în Biserica Răsăriteană este reprezentată de Sinodul Ecumenic. Puși în fața unor chestiuni importante care reclamau o rezolvare rapidă, Părinții Bisericii, adunați în aceste sinoade
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
credințe. La acestea se pot adăuga comorile de înțelepciune ale Sfinților Părinți din pustiu, adunate în Filocalii, Paterice, Limonarii, Lavsaicoane, imnografia patristică și Sfintele Liturghii pentru a avea o imagine completă a Ortodoxiei. Prin urmare, Ortodoxia nu echivalează cu simpla Mărturisire a lui Petru Movilă; ea este mai mult decât atât, ea semnifică învățătura lui Hristos rodită în noi, Evanghelia trăită și crescută normal în comunitatea de iubire a Bisericii, în formularea exemplară a lui Nae Ionescu. Activitatea teologică interbelică a
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
și înviere; despre iertare, se constituie în trepte de înduhovnicire (îmbisericire) a conștiinței umane, ca singura formă de luptă împotriva comunismului devastator, ateu și criminal. Această formă discursivă pentru care a optat Părintele Gheorghe Calciu se înscrie în actul de mărturisire a credinței, care implică realiter curaj, atitudine și asumarea jertfei mântuitoare. Forma acestui tip de discurs teologic, în buna tradiție antimiană, axată pe subminarea păgânismului oficial al puterii politice, esențializează valoarea inepuizabilă a Creștinismului, prin recursul la practicarea propriilor sale
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
trebuie să cuprindă mereu acel cuvânt duhovnicesc de sancționare a purtătorilor stindardului comunist, indiferent de haina sub care ei se ascund astăzi, pentru ca omiletica să fie cu adevărat continuarea CUVÂNTULUI DUMNEZEIESC. Mai mult, predica trebuie adusă în actualitatea imediată a mărturisirii lui Hristos: aici, preotul este dator să ia atitudine față de aspectele grave ale realității decerebrate - de la probleme legate de atacul asupra familiei creștine orchestrat de așa-zisele "minorități sexuale" până la denunțarea formelor de privare de libertate: biometria și de instituire
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
să probeze un comportament admirabil. Prin atitudinea lor, credincioșii sunt datori să demonstreze că religiozitatea și disciplina sunt aspecte consubstanțiale ale realității spirituale. Nu moda este cea care dă măsura vieții religioase, ci asumarea cu umilință și bucurie deopotrivă a mărturisirii creștine, în care cuvântul devine ziditor prin tainica rugăciune și în care gestul este semnificat prin antrenarea tuturor resorturilor sufletești ale ființei. Sensul tradiției. Timp istoric vs. timp liturgic În perioada postcomunistă, se discută din ce în ce mai acut problema înnoirii la nivelul
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
Nae Ionescu, Teologia. Integrala publicisticii religioase, p. 176. 25 Ibidem: "De altfel, sinodul local al unei autocefalii nici nu are darul hotărârii fără greșeală. Afirmațiile unui sobor arhieresc nu pot purta pentru norod semnul adevărului decât atunci când unește în aceeași mărturisire pe toți episcopii dreptcredincioși, din toată lumea și din toate vremurile. Este acesta cazul pentru hotărârile Sinodului nostru de la 24 ianuarie, 8 și 23 februarie? Evident, nu. Sinodul, deci, poate să greșească. Mai mult, Sinodul a greșit". 26 Ibidem: "Din moment ce Adevărul
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
definitorii ale savantului și rezistentului anticomunist George Manu, de la istoricul și genealogia nobiliară a familiei Manu până la prodigioasa activitate științifică și civică a lui George Manu, insistând și pe dimensiunea activității sale politice, a procesului și perioadei recluzionare bolșevice, a mărturisirii și jertfei sale pentru Hristos, la care se adaugă un consistent dosar de mărturii despre personalitatea savantului român, un model din elita creștină interbelică. 3 Gheorghe Jijie, George Manu. Monografie, București, Fundația Profesor George Manu, Editura Elisavaros, f.a., p. 60
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
naive, poetul își propune, cu voce puternică, „să spargă absurdele tipare”. Se vede că a căpătat încredere în sine însuși, dar încercarea de a sfărâma „asaltul de banalitate” este iluzorie, elanul fiind stăvilit fie de autoironie, fie de o lucidă mărturisire: „O destul! M-am înecat în versuri/ Și nu-s poet, sunt simplu om”. Mai mult, cedând noii orientări ideologice, autorul introduce și versuri „cerute” de momentul politic: „ca și marea ne cântă gloria/timp ce noi făurim istoria!” ș.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288854_a_290183]
-
77. Interesantă rămâne insistența lui Alecsandri pe aspectul intim al figurii prin care Negruzzi își identifică operele: "păcate". Acestea evocă spațiul recluziunii și tentația retragerii din viața publică, și în același timp regimul "mărturisibilului", enunțarea provizorie menită să dispară prin mărturisire. Biograful subliniază, în reconstituirea tabloului istoric, un mod al creației care e specific lumii vechi și care e amenințat în permanență cu pierderea: Toate aceste scrieri au meritul lor în privirea versificării și a limbei, ades mlădietă cu mult talent
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
de ani, care "șucăie" și geme toată noaptea! Și întreaga vedenie a acelei odăi mocnite, cu candela aprinsă, sub care se spulber închegarea unor gânduri frumoase! Iacă talentul literar 126. Tânărul își mărturisește mizeria, iar criticul se extaziază în fața stilului mărturisirii. Această deturnare a textului pentru a-l face să exprime "talentul" nu e la îndemâna oricui, implicând formele superioare ale actului lecturii. Și nu mă refer aici doar la acuitatea privirii, ci și la amoralitatea acestei perspective estetizante: pentru atâta cinism
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
Lazăr Incertitudinile prezentului, Gustave Le Bon Însem(i)nările magistrului din Cajvana, Luca Pițu Jurnal în căutarea lui Dumnezeu, Arșavir Acterian Jurnal londonez, Dumitru G. Danielopol Jurnal parizian, Dumitru G. Danielopol Luciditate și nostalgie, Dan Ciachir Luminătorii timpului, Liviu Pendefunda Mărturisiri din exil, Pavel Chihaia Moartea care mă apasă, Katherine Mansfield Modernitate și tradiție în Est, Tănase Sârbu Monolog pe mai multe voci, Ion Deaconescu Noi și ceilalți, Tzvetan Todorov Noi și postcomunismul, Sorin Bocancea O țară ideală, Iosif Țon Ok
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
legătură unele cu altele. *294 Un alt procedeu, în generai ieșit din uz, este includerea unei nuvele în <cadrul unui roman, de pildă, Man on the Hill's Tale (Povestea omului de pe deal) din Tom Jones ; Bekenntnisse einer schönen Seele (Mărturisirile unui suflet frumos) din Wilhelm Meister. Acest procedeu poate urmări, pe de o parte, mărirea volumului operei respective, iar, pe de altă parte, realizarea unei variații. Ambele scopuri sânt însă mai bine slujite de romanul victorian "în trei volume" care
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
A de către B, sau ca un manuscris încredințat lui A de către B, care poate că a așternut pe hârtie tragedia vieții lui C. Narațiunile la persoana întâi ale lui Poe sunt uneori, în aparență, monologuri dramatice (Balerca de Amontillado), alteori, mărturisirea scrisă a unui suflet chinuit, oare caută astfel să se ușureze (Inima care-și spune taina). Adesea ideea nu este clară : putem, oare considera că în Ligeia autorul își vorbește sie însuși depănându-și amintirile pentru a-și împrospăta propriul
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
și Paul Vernois, Paris, 1980; Vartic, Modelul, 208-214; Nicolae Florescu, Profitabila condiție, București, 1983, 258-291; Steinhardt, Critică, 169-177; Eugen Simion, Sfidarea retoricii, București, 1985, 119-135; Sorescu, Ușor cu pianul, 106-114; Scarlat, Ist. poeziei, III, 115-116; Eugen Simion, Timpul trăirii, timpul mărturisirii, București, 1986, 78-86; N. Steinhardt, Prin alții despre sine, București, 1988, 228-231; Gelu Ionescu, Les Débuts littéraires roumains d’Eugène Ionesco (1926-1940), tr. Mirella Nedelco-Patureau, Heidelberg, 1989; ed. (Anatomia unei negații), București, 1991; Lovinescu, Unde scurte, I, 171-176, 470-473, II
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287581_a_288910]
-
O ANALIZ| CRITIC| A TRANZIȚIEI Cuprins Mărturisire 13 Partea I Tranziția României și evaluarea ei Capitolul 1 - Tranziția ca schimbare proiectată 17 „Tranziția” - un proces social complet nou 17 Rădăcinile tranziției 19 Programe de schimbare în anii ’60’80 20 Căderea sistemului socialist și schimbarea perspectivei istorice
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
Două opțiuni strategice ale explicației 183 Structura modelului explicativ 184 Cinci structuri ale explicației în funcție de etapele evoluției tranziției 188 Ieșirea din dogmatismul epistemologiei problemelor cu soluție unică 189 Epilog: istoria merge mai departe, dar cum? 191 Bibliografie selectivă 193 Mărturisiretc "MĂrturisire" Această carte a început să se închege încă din primele zile de după Revoluție. Ea nu este un exercițiu rece de sociologie asupra unei teme particulare, ci expresia unui angajament intelectual și emoțional global, pe care mă simt dator să mi
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
manuale de limba română sau de logică, toate reluate în numeroase ediții până în 1947. Deși avea intenția să-și tipărească în volum și contribuțiile de critică literară, manuscrisul fiind pregătit în 1940, împrejurările i-au fost potrivnice. După 1944, potrivit mărturisirii făcute în prefața la Tratatul elementar de logică (1947, ediție revăzută și completată a manualului din 1922), lucra la „un mare Tratat de logică”. Din 1936 se numără printre membrii fondatori ai Asociației Scriitorilor Români din Ardeal. A publicat cronici
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286722_a_288051]
-
profund, fără să Înțeleagă Încă de ce tragedia unei femei din Chipercenii Orheiului Îl marchează mai mult decît a miriade de femei de pe alte coordonate aflate În aceeași situație. Faptul că aceasta vorbea limba copilăriei lui Îi pare insuficient. Într-o mărturisire către fostul coleg de gimnaziu Moise Rotman pare a găsi răspunsul: Eu nu pot spune noi decît gîndindu-mă la ei. Secole de viață obștească, un șir nesfîrșit de generații, care au trăit sub aceleași urgii și cu aceleași aspirațiuni, au
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
colaborare cu Valeriu Râpeanu), Supt trei regi. Istoria luptei pentru un ideal moral și național, introd. Valeriu Râpeanu, București, 1999 (în colaborare cu Valeriu Râpeanu); Al. Kirițescu, Gaițele, pref. Valeriu Râpeanu, București, 1976 (în colaborare cu Valeriu Râpeanu); C. Rădulescu-Motru, Mărturisiri, pref. Valeriu Râpeanu, București, 1990 (în colaborare cu Valeriu Râpeanu). Traduceri: Pierre Daix, Șapte secole de roman, București, 1966; Paul Surer, Teatrul francez contemporan, pref. Valeriu Râpeanu, București, 1968; Gaston Baty, René Chavance, Viața artei teatrale de la începuturi până în zilele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289136_a_290465]
-
și de lege lasă victima să fie acuzată o dată în plus de către vinovat, care, cel mai adesea, neagă orice acuzație și vrea să-și salveze pielea cu orice preț, inclusiv cu acela al adevărului. Mai rău: aceleași proceduri necesită o mărturisire completă din partea delincventului și a nevinovatului, care pune semnul egalității între cei doi; acestora li se dă același credit a priori, comițându-se o nedreptate morală absolută. Ele obligă victimele să demonstreze că sunt într-adevăr victime și că au
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
despre botezul adulților și au urmărit practicarea creștinismului primar. În 1609, la Amsterdam, s-a format prima biserică baptistă. După ce s-a desprins de Biserica anglicană, John Smith a publicat 102 articole ale „Declarației de credință”. Aceasta a fost prima „Mărturisire de credință baptistă”. Din aceste 102 articole reiese faptul că baptiștii se deosebesc prin administrarea botezului la vârsta maturității, prin respingerea ierarhiilor bisericești, prin respingerea formelor tradiționale de cult (crucea, icoanele, cultul morților, cultul fecioarei Maria) și prin respingerea apocrifelor
Înţelepciunea vremurilor străvechi : un istoric al Bisericii Creştine Baptiste din Cuvin : 1904-2004 by Emanuel Jurcoi () [Corola-publishinghouse/Science/1295_a_1938]
-
și durerea expusă a corpului fiind principalele ei elemente constitutive. Meseria de călău a căpătat specializări tot mai rafinate, necesitînd instrumente de tortură tot mai laborioase. Fiecare închisoare avea o cameră de tortură prin care treceau aproape toți condamnații pentru mărturisirea faptelor comise. Gîdele a fost un personaj din ce în ce mai prezent la curțile voievodale, neiubit, dar extrem de necesar. Într-un secol în care durata medie a unei domnii era de 2-3 ani, iar aceasta se cumpăra de la marii dregători turci cu sume
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
s-a decernat Premiul „Stelian Stănicel” de către Romanian-American Heritage Center (Jackson, Michigan, 2000), Premiul revistei „Convorbiri literare” (Iași, 2001), Premiul pentru Poezie religioasă la Festivalul Internațional de Poezie (Deva, 2001). Poezia lui D. e un dialog smerit cu Logosul și mărturisirea, prin cuvinte, a Cuvântului neprimit în lume. Tensiunea ei stă în multiplicarea nostalgică a unei stări de adorație, însoțită oniric de fiorul comuniunii mistice și de sugestia deschiderii extatice spre divinitatea uitată a ființei. În volumul de debut, The Liturgy
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286668_a_287997]
-
Îi răspunde clar lui Carol Anton că „nu a fost vorba despre un astfel de proiect, care ar fi astăzi o adevărată nebunie. Aceste acuze Îmi Îngreunează situația, este o persecuție organizată la adresa României” <ref id="16"> 16 Ibidem.</ref>. Mărturisirea prezintă o mare importanță, pentru că, fiind adresată părintelui său, este clar că nu acoperă un răspuns diplomatic. De asemenea, Carol Anton redă reacția marilor puteri, care nu erau dispuse să accepte un astfel de „fapt Împlinit” al românilor. Domnitorul nostru
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SUZANA BODALE () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1248]