6,679 matches
-
O femeie învârsta a leșinat la protestul de la Urlați. Oamenii protestau pentru că Spitalul Urlați să nu fie desființat. Peste 300 de persoane protestează față de desființarea spitalului în fața primăriei. Angajați s-au strâns în curtea spitalului și au plecat în marș spre primărie, informează realitatea.net. La primărie cadrelor medicalele li s-au alăturat localnicii
O femeie a leşinat la un protest împotriva închiderii unui spital () [Corola-journal/Journalistic/26782_a_28107]
-
și noi la televizor, cu veselie și muzică, că ne simțeam oameni ca toți românii. Că ne bucuram de prima asta care am luat-o. Și uite ce-ai făcut din bucuria noastră... Fărmăcata nu-l mai auzi. Începu să urle ca la mort. Ridică fata, o acoperi cu cearșaful, cu macatul, cu ce mai găsise pe pat și o zbughi afară. Țipa deznădăjduită: - Nu muri, prințesa mea! Nu mă lăsa chiar acușica, comoara vieții mele! Cum să mori, regino? Cum
Arta programării textuale by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7122_a_8447]
-
mori, regino? Cum să ne lași, scumpetea scumpeților?! Nu vezi că e sărbătoare sfântă, cum să mori, chiparoasa mea? Aoooooleeeuuuuu, săriți că mi se moare prințesa, chiar acu', la mine-n brață! Era în poarta casei, cu fata în brațe, urlând disperată. Girevengu începu și el să țipe. - Trotilaș, bă Trotilaș, sări bă, fratele meu, că-mi moare fata, n-auzi?! Săriți, băi, că moare zânișoara tatii. N-auziți?! Vă fut muma-n penalitate la toți de nu ieșiți." (pag. 35
Arta programării textuale by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7122_a_8447]
-
adevărat... mi-e foarte rușine de ce am făcut. - Dar ce s-a întîmplat? Ce a făcut? Și-a făcut vreun rău? - Nu voiam decît s-o aud, să aud cine e. Nici măcar nu m-am gîndit... - Ora! spune el, aproape urlînd. Ce a zis? - Aveai cîteva mesaje. Zece, din care nouă de la ea. Și unul de la patronul restaurantului. Renovările se încheie săptămîna viitoare și vrea să te întorci la lucru. Te place foarte mult, Avram, se simte din vocea lui. Organizează
David Grossman - Pînă la capătul pămîntului by Ioana Petri () [Corola-journal/Journalistic/4828_a_6153]
-
mit cu sonurile, căutătoare de certitudini și îndoieli, ale întregii poezii moderne, la buna naivitate a omului care-și explică, alintîndu-se, mișcările elementelor: "dacă părul tău sună e pentru că visează/ dacă pleoapa ta înflorește e din cauza vântului/ dacă mâna ta urlă este pentru că e noapte/ dacă urechile dorm e pentru că sunt flămânde/ dacă pantofii tăi râd e pentru că se gândesc/ și umerii tăi dacă zboară e pentru că e foarte târziu." (Tăcutele dimineți). Un poet se joacă cu cuvintele, croind fanteziste anatomii
Ce-am mai putea visa by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7051_a_8376]
-
Anca Murgoci Clipe teribile pentru un cățeluș! Chiar dacă urla din toate puterile, oamenii treceau pe lângă el fără să aibă vreo reacție. Patrupedului din imagine i-a fost aruncată o petardă în ochi, în noaptea de Revelion. Cățelul a fost salvat de o persoană care are grijă de animalele năpăstuite
Cruzime de Revelion, în România. Un cățel a fost mutilat by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/52632_a_53957]
-
ca personalitate e justă, și exprimată prin cîteva formulări memorabile ( "eu sînt pentru includeri, nu excluderi", etc). Ponta și-a pus partitura pe omul care se consultă, care cooperează, care e flexibil, omul rațiunii. Déjà pe aici sînt sigură că urlă îndignarea în unii din cei care citesc. Din păcate, vă înșelați cînd refuzați să vedeți calitățile omului, care devine dintr-un talent o forță", opinează jurnalistul. Alina Mungiu Pippidi remarcă faptul că opoziția "nu face bine," iar dintre cele două
Succesorii lui Băsescu în viața politică. Antonescu sau Ponta? by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/39818_a_41143]
-
devin astfel aproape identici - niște corpuri. O femeie îi povestește soțului coșmarul ei din noaptea precedentă: defila goală în pas milităresc, în jurul unui bazin, rotindu-se la nesfîrșit împreună cu alte femei goale. Cocoțat deasupra bazinului se afla un supraveghetor care urla tot timpul, obligîndu-le pe femei să cînte și să îndoaie genunchii. Cînd una din ele făcea o mișcare greșită, supraveghetorul trăgea în ea imediat. Femeile rîdeau vesele la fiecare detunătură a revolverului și cîntau tot mai tare, în timp ce un cadavru
Kitsch-ul în viața de toate zilele by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/11738_a_13063]
-
aici și detestă cu spume (nu etnice, ci antibăsiste) UDMR-ul.”, a scris Mircea Badea pe blogul său. Linia trebuie să se tragă peste Ponta, care nu trebuie să mai fie prim ministru. Nu văd care e diferența față de Băsescu. Urlăm împotriva acestuia că nesocotește votul popular. Cel potrivnic lui. Corect. Ce-a făcut aseară Ponta? A nesocotit votul popular, mai grav chiar decât Băsescu, votul popular care îi fusese încredințat.”, a mai scris Mircea Badea În finalul postării, Mircea Badea
Mircea Badea nu-l mai vrea pe Ponta premier () [Corola-journal/Journalistic/40514_a_41839]
-
făcut o mișcare cam bruscă, de l-a lovit Pomenea la rărunchi cu crosa pistolului. Nu voia să iasă scandal. Nici Claudiu n-ar fi vrut, era un tînăr demn, dar simțea că nu mai avea încotro; a început să urle: Mă omoară poliția! și așa a ținut-o pînă la secție. De-abia în arest a tăcut, ceea ce l-a indispus pe Pomenea. L-a dat pe Claudiu pe mîna unui jandarm mai dobzit la cap și i-a cerut
Trenul special by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7817_a_9142]
-
peron care s-a potolit numai cînd Stelian a ridicat mîna, de pe scara vagonului: "Nu vă lăsați!..." Șuieratul nesfîrșit al unei locomotive i-a acoperit glasul, apoi au început și sirenele locomotivelor din triaj, iar după ele au început să urle, stîrniți, cîinii din oraș. Locomotiva care șuierase prima a pornit furioasă îndărăt și după vreo două minute a intrat pe linia moartă unde aștepta vagonul-pușcărie. Maiorul Scipione cîștigase. Amenințase Bucureștiul că dacă prizonierii lui nu sînt tratați omenește îi eliberează
Trenul special by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7817_a_9142]
-
statul pe prici în șezut cu picioarele întinse în față, cu mîinile pe coapse și privirea ațintită asupra degetelor de la picioare. Poziția părea un fleac pe lîngă alte posturi de schingiuire, dar după cîteva ore de încremenire îți venea să urli din cauza contracției musculare; 6) privitul îndelungat la becul aprins din tavan, ca într-un exercițiu de autohipnoză; 7) genoflexiuni și flotări făcute pînă la prăbușire; 8) echilibristică: ți se cerea să stai într-un picior pe marginea tinetei, care ea
Fiziologia supliciului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3878_a_5203]
-
spui că am cerut legi de la vulturi/ și am trăit viața norului alb: acum mă dezbrac/ de propria viață să simt că este iarnă/ în sfinți//... mă cheamă la el un suflet uriaș păzit/ de mari haite de lupi:/ cînd urlă ei se aude pînă în Moarte:/ de acolo din cînd în cînd răspunde urletul/ sîngelui meu înzăpezit" ( Zodia capricornului). Ori: "iarna/ roșie care ascultă soldatul cu o sută de răni cum/ strigă în fiecare lumînare aprinsă: hei Dumnezeule/ lumina asta
Un (post) expresionist by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13711_a_15036]
-
căzută pe spinarea Tisei adun bucăți de țară:/ aici stau și scriu pe crucea morților în timp ce/ Dumnezeul împarte lumina precum porții de pîine:/ aici unde El a semănat oameni și legi nescrise/ pomi animale grîne și vise/ lupul trăsnit trecea urlînd prin duminica omului/ care murise" ( Cimitirul vesel). După cum cadența folclorică își face loc, ca un paradoxal luminiș întunecat, în desimea stihurilor de ortodoxă constituție expresionistă: "hai hai și iar hai/ fă Doamne o crîșmă-n rai/ ai lichior de toporași/ spune
Un (post) expresionist by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13711_a_15036]
-
amintește cealaltă lumină care a venit din spate în ultimele zile -lumina care a urmat marii explozii, atît de împletită apoi cu durerea și frigul. Lumina din spate înseamnă moarte/bărbații cu plase gata să sară pot fi evitați... - Buretele!, urlă doctorul. Roger se aruncă asupra cîinelui, care a zbughit-o înspre Pointsman și în direcția străzii, în timp ce doctorul scoate un geamăt, dă disperat cu piciorul prins în vasul de toaletă, ratează, avîntul îl răsucește o dată complet, cu plasa ridicată ca
Thomas Pynchon - Curcubeul gravitației by Rareș Moldovan () [Corola-journal/Journalistic/6251_a_7576]
-
i-a intrat în intestine, sîngele a început să susure pe la colțurile gurii. Privirea fixă a devenit imploratoare. Câinele cerșea moartea și a fost omorât de o lovitură de sapă a mamei. Aflând vestea, poetul-copil a căzut în genunchi, a urlat, a lătrat asemenea câinelui, s-a atârnat de frânghiile clopotniței, dangătul clopotelor s-a revărsat peste sat. Câinii din sat au început să urle, iar urechile de tablă de pe acoperiș s-au pleoștit. Nouri grei s-au abătut peste dealuri
Despre urechile de tablă ale unui poet din Nord: George Vulturescu by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/2609_a_3934]
-
omorât de o lovitură de sapă a mamei. Aflând vestea, poetul-copil a căzut în genunchi, a urlat, a lătrat asemenea câinelui, s-a atârnat de frânghiile clopotniței, dangătul clopotelor s-a revărsat peste sat. Câinii din sat au început să urle, iar urechile de tablă de pe acoperiș s-au pleoștit. Nouri grei s-au abătut peste dealuri. Tunetele și fulgerele au tropăit în curtea casei ucigașului, dar nu l-au omorât. Animalele din gospodăria lui au fugit, iar trupul i s-
Despre urechile de tablă ale unui poet din Nord: George Vulturescu by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/2609_a_3934]
-
prezența fostului magician Harry Potter, alias Daniel Radcliffe. Să tot fi fost cam o mie de fane care l-au așteptat după o noapte de pândă și de nesomn fie în fața hotelului, fie de-a lungul parcursului prin Veneția, strigând, urlând, plângând, dând peste cap circulația. Tânărul de azi, la 24 de ani, pare un băiat oarecare, un englez bine crescut care își permite și îndrăzneala de a purta basckeți roșii, șosete cu zigzaguri alb și negru. Ca toți foștii copii-minune
Veneția 2013: Fuga din lumea cunoscută by Magda Mihăilescu () [Corola-journal/Journalistic/72921_a_74246]
-
i-a tras o curea. Hoții care aveau dosul mai delicat începeau să vorbească după această primă lovitură, pentru care Pomenea le cerea scuze, prevenindu-i că asta era nimic față de ceea ce avea să urmeze. Hoții trecuți prin alte bătăi urlau cu un fel de voluptate, numai cînd auzeau vîjîind centironul. Claudiu a încercat să-l păcălească, simulînd că a leșinat de durere. Nu era primul. Pomenea i-a mai tras o curea, ceva mai ușor, de l-a făcut să
Interogatoriul by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7797_a_9122]
-
de foame. Crescusem, încălțări nu mai aveam și paltonul îmi rămăsese mic” - Mirela Oțoiu-Truică, p. 226); 4) tracasările din anii de gimnaziu, copilul simțind răceala profesorilor, alături de prudența evazivă a colegilor („Profesoara face apelul și cînd ajunge la numele meu urlă să ies din bancă, să ies în fața clasei, și mă arată cu degetul în fața tuturor copiilor, spunînd că nu mai am ce căuta în școală, pentru că sunt «dușman al poporului» și nu mi se va permite să-i contaminez pe
Adversarul ancestral by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3372_a_4697]
-
sfîrșește prin a-i stînjeni pe cei din jur. E ca și cum i-ai sili să fie martorii unei răbufniri de care nu doar că nu au nevoie, dar pe care ajung s-o perceapă ca pe o agresiune. Cine își urlă dragostea în public, și-o compromite. În plus, dacă iubirea mai capătă și tentele unei pledoarii menite a strînge de partea ei prozeliți, atunci efectul poate fi unul de iritare mergînd pînă la ură. Acesta e cazul lui Marin Ștefănescu
O victimă a credinței by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8089_a_9414]
-
sacrificiul acceptat al celor mai frumoși ani ai vieții, situație care ar fi putut lua, în roman, aspecte de cel mai declarat dramatism. Însă, la cea de a treia persoană, eroul nu-și exhibă rănile, nu se autocompătimește, nu-și urlă spaimele, ci doar narează împrejurări, cu răceala istoricului. Și, paradoxal, din acest ton, narațiunea primește un suflu tineresc, romanul o tentă detectivistică, primează aventura, pariul. Numai punându-te în locul celui ce nu știa dacă va izbuti să treacă neobservat în
În luptă cu atotputernicii by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/15766_a_17091]
-
boală societății, care ne atinge pe toți, de nici nu mai e boală: suntem ceea ce e în jurul nostru, oricât ne-am opune, oricât am sta cu nasul în cărți ca să ne salvăm sau, mai nou, cu urechile înfundate de căști urlându-ne alte melodii. Ce e mai greu, mai complicat, e că suntem și ceea ce a fost în jurul nostru acum treizeci, patruzeci, cincizeci de ani, ba unii și ceea ce a fost acum șaizeci ori mai mult. Ceea ce complică lucrurile dar complică
Legături periculoase by Nicolae Prelipceanu () [Corola-journal/Journalistic/18064_a_19389]
-
au urcat în același timp. Scena din lift a fost ca o luptă de cocoși. Și (n-o să vă vină a crede) liftul s-a înțepenit între etaje. Eu mă zbăteam să-l urc la etajul lui Auchincloss și cealaltă urla: - Nu! Coboară-l, coboară-l! Trăgeam de manivelă, dar liftul se blocase între etajele nouă și zece, iar gălăgia pe care o făceau cele două cred că a trezit întregul hotel. (M-am convins atunci că doamnele bătrâne sunt imune
Tennessee Williams Memorii by Antoaneta Ralian () [Corola-journal/Journalistic/7900_a_9225]
-
a percepe trecerea timpului. Cum ființa umană trăiește corporal în propria ei imaginație și imaginativ în propriul ei corp, prezentând la spectacolul Universului această hibridă stare de spiritualitate somatizată, poezia rămâne și superba diversiune prin care ne acceptăm precaritatea. Își urlă Ghilgamesh spre ceruri mânia nu după căderea vreunui imperiu, ci după moartea prietenului. Cântecul lui abia dacă ia din mers câte o comparație (Enkidu - «securice atârnând la șoldul meu»// «veșmânt al meu de sărbătoare» etc.); dar tonalitatea elegiacă a acestuia
În adâncul emoției by Dinu Flămând () [Corola-journal/Journalistic/5755_a_7080]