4,220 matches
-
lor parcurse cele douăsprezece rânduri pline de simțire era de bună seamă jucată și nu puteau decât să regrete că nu le-a fost dat să aibă o asemenea noră. Doamna Moduna o vedea chiar În visele ei cele mai Îndrăznețe văduvă și bogată, căci frumoasă era oricum, și Întoarsă acasă pe măgarul de aur al pocăinței și cu un loc liber În inima ei mare de artistă pentru cel pe care nu Înceta se pare să Îl iubească, În ciuda legămintelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
a periclitat cariera trăind cu o femeie - deși nu la modul ăla, știi... A fost ca-n povești până toamna trecută, imediat după ce tu și cu Lee ați devenit parteneri. M-am apropiat de Kay, intimidat de Lee, cel mai îndrăzneț și mai răzvrătit polițist din istorie. — Știam că-i dat dracu’. Kay se trase la o parte. — Lasă-mă să termin și pe urmă poți să devii sentimental. Când Lee a auzit că Bobby iese mai devreme din închisoare, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
simpatie pe eroii noștri care, cu un cap mai înalți decât toți, se vedeau cât colo că nu sunt din partea locului. În special femeile și fetele mediocre îi urmăreau cu coada ochiului și șușoteau între ele, ba chiar una mai îndrăzneață, pistruiată, strigă în urma lor „Găliganii!”, atrăgându-și însă o palmă zdravănă după ceafă din partea unui mediocru morocănos, îndesat, probabil soțul sau vreun responsabil. În hangarul uriaș, comandantul Aciobăniței văzu în treacăt numeroase mese și lavițe din scânduri acoperite cu hârtie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
bamah-ului și mutilat. Pentru că ei circumcizia i se părea o mutilare. Bucățica de piele din jurul penisului nu însemna nimic pentru ea. E adevărat, acum că văzuse cum arată un penis necircumcis, îl prefera pe cel al lui Iacob - expus, curat, îndrăzneț chiar - micuțului înfofolit pe care-l avea fiul ei, care dăduse prilej de glume prostești și crude în cortul roșu. La un moment dat, Lea amenințase că va lua o bucată de cărbune și va desena un chip pe prepuțul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
unde un șnuruleț o legase de Iacob. - M-a făcut să mă simt mai bine cu acel dar, fără să spună nimic altceva și m-am oprit din plâns. I-am zâmbit. Și apoi, oh, apoi am devenit așa de îndrăzneață că și-acum mi-e greu să cred că am fost eu însămi. Mi-am pus mâna pe sexul lui, iar eu i-am luat mâna și i-am pus-o pe al meu. Mi-a ridicat cămașa și mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
apoi destul de des pe Bilha la el în luna aceea, mai ales în serile când Rahela era plecată la vreo naștere. Iacob și cea de-a treia soție vorbeau puțin atunci când erau împreună, dar corpurile lor se aliniau în poziții îndrăznețe, aducându-le amândurora multă plăcere și relaxare. - Iacob zicea că-l fac să se simtă liniștit, povestea Bilha cu mândrie. Și Bilha a rămas însărcinată. Rahela a primit vestea cu sărutări și s-a bucurat alături de sora ei. Cu cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
zâmbit larg și i s-a alăturat și au cântat tare și într-un fel foarte bărbătesc, un cântec păstoresc necunoscut, care spunea o poveste cu un berbec. Femeile își strângeau buzele în timp ce versurile înaintau, unul mai lubric și mai îndrăzneț ca celălalt. Spre mirarea mea, frații și verii mei știau fiecare cuvânt și s-au alăturat și ei, iar zgomotul a devenit asurzitor până la sfârșit, când au strigat într-un glas și au izbucnit în râs. Când bărbații au terminat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
a devenit clar că era mai mult un baldachin decât o locuință, pentru că era deschis pe toate laturile, ca să poate primi călători din toate direcțiile. Înăuntru, am întrezărit draperii cu modele care erau în același timp și delicate, dar și îndrăznețe, cu femei care dansau și pești zburători, cu stele, luni, sori și păsări. Era mai frumos decât orice alt lucru făcut de mâna omului. Când aproape am simțit umbra dumbrăvii sacre, Bunica a ieșit în plină lumină. N-a ieșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
de față cu mine! De parcă eu n-aș fi fost fiica mamei mele, de parcă mătușile n-ar fi fost mamele mele dragi. Dar nu le luam apărarea. Când vorbea Oracolul, nimeni nu avea voie s-o contrazică. Nu eram la fel de îndrăzneață ca Lea și lacrimile mele din fiecare noapte aveau de multe ori gustul rușinii, nu doar al singurătății. Rebeca își rezerva însă partea cea mai veninoasă a limbii pentru bărbatul ei. Isaac se prostise la bătrânețe, spunea ea și mirosea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
plonjam înapoi în lumea visurilor noastre comune. - O să-ți construiesc un mormânt de o frumusețe nemaivăzută, spunea Shalem. Lumea nu va uita niciodată numele Dina, cea care m-a considerat demn de inima ei. Aș fi vrut să fiu la fel de îndrăzneață cu vorbele. Nu că aș fi fost timidă. Shalem știa ce plăcere găseam în el, cât îi eram de recunoscătoare și cât de poftă îmi era de el. Îi dădeam tot. Mă abandonam lui. Mă pierdeam în el. Doar că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
cu pumnii în ușă până ce, dacă nu era larma prea mare și se auzeau zgomotele, se vedea nevoit să-mi deschidă, spumegând de furie și îngrozit de ce va urma; deoarece în prezența prietenilor și cunoscuților lui eram totdeauna și mai îndrăzneț, îmi arătam cu cruzime sentimentele antipaterne și răspundeam la amabilități cu o proastă creștere care mă înfiora uneori și pe mine. Cred că aceste demonstrații care mă epuizau, dar mă umpleau de euforia triumfului, l-au făcut să nu mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
priceput niciodată la psihologia femeilor. Dovadă felul lamentabil în care au eșuat și alte încercări ale mele de a stabili cu ele relații normale. Totdeauna am exagerat, ori într-un sens, ori în altul, fiind când prea rezervat, când prea îndrăzneț. Cauza gafelor fiind mereu aceeași: nu mă gândeam decât la mine, nu judecam decât din punctul meu de vedere. Dar parcă niciodată nu mi-am dat, mai rău ca atunci, în petic. În fâșia de lumină care pătrundea de-afară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
în salon unde veneau clienții și să caște gura la ce auzea. Uneori se juca ridicând fustele uneia din multele sale mame adoptive. Celelalte râdeau atunci de se prăpădeau: „Vai, ce drăgălaș e!”. Apoi Dominic trecuse la fapte și mai îndrăznețe. Se furișa pe urma prostituatelor care își conduceau clienții în camere și se uita prin gaura cheii. Când a fost prins, s-a trezit mutat la poartă. Din ziua aceea, singura profesie pe care a practicat-o a fost aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
să rostesc pe nerăsuflate un discurs, la care mă gândisem adesea, prin care urmăream să-i fac de la prima întâlnire o bună impresie Bătrânului: „Credeam că nu mai există oameni care să aibă gustul măreției, că nu mai există minți îndrăznețe care să priceapă că timpul trebuie provocat, sfidat, altfel ne umple gura cu țărână, ștergându-ne din evidența lui. Din păcate, oamenii se grăbesc să-și risipească viața în fleacuri, în loc să aibă curajul să înfrunte eternitatea. Eram gata să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
Petric, te felicit. Ai reușit să ajungi un nimic. Nu ești decât un bufon al minciunii, căruia i se aruncă fărâmituri de la marele ospăț al vieții, la care alții, mai dotați, cu un egoism mai viguros sau cu ambiții mai îndrăznețe, își satisfac toate poftele. În fața pescarilor mă purtam ca o zdreanță. Și nici măcar pe Mopsul nu îndrăzneam să-l trimit în fundul iadului. Singurii pe care reușisem să-i înfrunt fuseseră cei care se arătaseră binevoitori cu mine. În fața lor, da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
mult, dar nimeni afară de copii nu se putu culca. Oamenii aprinseră focul și nu mai dansară. Ședeau în jurul focului, tăcuți. Cineva zise (fața nu i se vedea, dar după glas era tânărul arcaș iscusit Mai-Baka, cel mai voinic și mai îndrăzneț din tot satul): - Oamenii spun că sunt multe neamuri, negre, roșii și chiar albe. De ce ochiul zeului s-a deschis numai spre noi? Tăcu, răsuflă adânc și se apropie de foc. Noaptea era rece. Își întinse mâinile spre foc. Era
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
cu amărăciune. Eu simt că nu-mi ești dușman, dar ai venit cu dușmanii neamului meu, care m-au robit. Ce să cred despre tine? Auta vru să mai stea cu el de vorbă, ca să vadă de unde vine înțeleaptă și îndrăzneață mândrie a arcașului din această oază pierdută în pustietatea nisipurilor, dar nu mai avu când; un soldat veni în fugă să-i spună că-l cheamă la sine Tefnaht. După plecarea străinilor, în jurul arcașului Mai-Baka se adunară câțiva băștinași: bătrânul
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
Iar a doua oară nu-l mai putu lua. Puarem, auzind întîmplarea, îl chemă pe Auta la sine și-i spuse că l-ar ucide cu mâna lui de nu s-ar gândi la Marele Preot, iar ca să nu uite îndrăznețul sclav cine e stăpân în tabără, puse un sutaș să-l biciuiască și Tefnaht nu mișcă un deget ca să-l scape. Biciuit fu și Mai-Baka și lăsat patru zile fără hrană. Astfel, Auta trebui să se mulțumească numai cu tovărășia
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
aduce slujitor în palat, iar dacă vreunul ar izbuti să cunoască toate răspunsurile îl va înfia. Întrebările nu erau grele, dar încurcate. Cea din urmă suna așa: cum este lumea? Mulți cutezară, dar nu i-au plăcut răspunsurile nimănui. Robii îndrăzneți s-au ales cu bice. Numai robul negru Auta dădu răspunsuri care plăcură puternicului stăpân. Întrebat cum este lumea, robul a răspuns: "Cum vrem s-o vedem!" De la început luîndu-l la sine din glumă, în cele din urmă Marele Preot
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
când toată Biblia susținea cu smerenie îndărătnică și naivă că pământul ba e așezat pe stâlpi, ba se reazemă pe niște balene, când alți ignoranți străvechi îi dădeau planetei noastre drept scaun un crocodil și numai unii socoteau (și erau îndrăzneți) că pământul plutește pe marea numită ocean, leprosul Iov zice textual: "el a spânzurat pământul deasupra golului"! Cum ți se pare? - Da, făcu oaspetele, e cam ciudat. Abia Aristotel a bănuit sfericitatea și suspensiunea în gol a planetei. Iov n-
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
de obicei pentru a-și desemna stăpânul, când erau doar ei Între ei. Nu era o manifestare a lipsei de respect, ci mai degrabă a admirației față de eleganța cu care James juca rolul gentlemanului: manierele impecabile, amabilitățile verbale elaborate, vestele Îndrăznețe, colecția de pălării și bastoane atent selectată pentru toate ocaziile ivite În saloanele de la Lamb House. — O mulțime de yanchei au strâmbat din nas când și-a schimbat cetățenia, spuse Burgess. Și nici familia n-a fost cine știe ce Încântată. Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
din ceea ce era disponibil În biblioteca itinerantă a lui Mudie. Dar era extrem de dispus să Își lărgească orizontul sub Îndrumarea lui Henry, mai ales În domeniul literaturii franceze contemporane, și Începuse să Încerce opera unor scriitori precum Zola, considerat prea Îndrăzneț de Mudie și de-a dreptul dezgustător de presa engleză. Dar viața de familie a lui Du Maurier, mai degrabă decât conversația legată de calitățile comparate ale culturii franceze și engleze, era cea care Îl aducea pe Henry iar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
cunoscuse și se căsătorise cu o altă actriță, Virginia Bateman, mama tânărului Monty, și Trupa de Comedie Compton devenise o instituție populară și foarte respectată a teatrului englez de turneu. De aceea, Americanul avea să fie pentru Compton o Întreprindere Îndrăzneață: nu doar prima Încercare de a monta o producție londoneză, dar și primul spectacol, după mulți ani, cu o piesă modernă, În care avea să poarte nu tocmai o perucă, ci o meșă. Povestea unei asemenea suferințe și puteri de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
noi piese de Arthur Pinero, intitulată A doua doamnă Tanqueray, la Teatrul St James. Henry se duse cu un interes sporit de informațiile suplimentare pe care le deținea despre producție, prin intermediul prietenei sale Elizabeth Robins. Era, se pare, un spectacol Îndrăzneț, „ibsenian“, despre o femeie cu un trecut dubios care se Întorcea În cele din urmă Împotriva ei, spulberându-i fericirea și căsnicia. Pinero și George Alexander ar fi dorit să distribuie În rolul principal o actriță tânără dar foarte promițătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
acolo porni pe jos. O decizie pe care o regretă curând. Trotuarele de jur-Împrejurul lui Piccadilly Circus erau Înțesate de mulțimile promiscue, obișnuite sâmbăta seara: don Juani cu jobene de mătase și perechi de mahalagii, florărese și vânzători de ziare, tinere Îndrăznețe, plimbându-se la braț și aruncând invitații obraznice tinerilor timizi care se dădeau la o parte ca să le lase să treacă. Erau ceea ce s-ar fi putut numi prostituate amatoare, În căutare de distracție, nu doar de bani. Dar, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]