4,425 matches
-
sub ploaia care șuroia de-abia auzit în juru-mi, în singurătatea aceea mare, în fața unei fete deodată - a unei fete care-mi izvorâse înainte ca din pământ, c-o lumină în mână, cu doi ochi sprâncenați așa de frumoși. Ceva cald îmi umplu coșul pieptului, apoi căldura mi se sui în obraz și în ochi. Pe buze îmi năvăli un roi de cuvinte îndrăznețe. Toată tinereța înflăcărată, c-o dragoste iute, izvorâtă din întuneric, din necunoscut, mă pornea ca o izbire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Să cauți acolo, în dulap... Are să-ți arate baba... Găsești zahar, găsești ce-ți trebuie... Ea s-a tras încet din odaie, nici n-am văzut-o când s-a întors, a deschis ușa și s-a dus. Îmi era cald, perdelele erau lăsate și stăteam tolănit pe pat, învăluit de umbră ușoară, prin care răzbăteau firele de argint ale soarelui. Așa stăteam, nici nu mă gândeam la nimic. Ațipisem fără dorinți, fără cugetări, copleșit de somnul plăcut de după masă. Cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
șopti iar moașa. Dar are să trăiască... Bine că-i băiet... Lehuza nu zicea nimic. Auzea cum umblă pași împrejurul ei, căci toate simțurile i se deșteptaseră, ațâțate; dar nu se întorcea să vadă ce se petrece în casă; simțea ceva cald lângă piept și începu să se gândească cu ochii ațintiți în tavan la tovarășul năcazurilor ei, pe care avea să-l crească dânsa, să-l ridice, să-l facă om, în lumea aceasta a suferinții. Nu văzu nici una din figurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
sincer conștiința civică, nu știam dacă sunt muncitori sau țărani colhoznici. Nu știam dacă-i silea cineva s-o facă. Nu știam mai nimic... Mă întorceam în patrie după o absență de aproape douăzeci de ani. În cabina camionului era cald și fum de țigară. Afară zăpadă. Nu mai ningea. Oamenii ne făceau semne amicale cu mâna. Am oprit de câteva ori. Râdeau și ne cereau dolari. N-au înțeles că suntem francezi - ori au înțeles, dar ei tot dolari voiau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
l-am urmat pe Pastenague, care ținea morțiș să mergem la cinema. E drept că toată ziua fusese cald, iar o sală de cinematograf cât de cât respectabilă e prevăzută cu instalație de aer condiționat, așa că, uneori, în loc să-ți fi cald, ceea ce e firesc în luna lui cuptor, ți-e frig. — Lasă, că n-ai să mori de frig de 23 august, ricana Pastenague, și n-am înțeles dacă era umor newyorkez (voia să vedem un film cu Woody Allen care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
și s-au întors puțini în țară. Tot deplasându-ne mereu prin frig și ger, ajungeam mereu pe la infirmerie, dar și aici am dat de necaz fiind internat unul din Siberia, care ținea geamul deschis că nu mai putea de cald și am fost nevoiți să cerem să-l mute în alt salon.. Însă prietenul meu bun și drag, căpitan Gheorghiță Cașotă a tras-o cel mai rău stând săptămâni întregi la înfirmerie și spital în acea perioadă. A primit de la
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
gospodinelor de la munca câmpului le umplea plânsul văzându-și orătăniile în pielea goală pe un frig destul de aprig afară, acestea trebuiau să stea închise până le creștea din nou puful. La blestemele femeilor el le recomanda să le țină la cald și să nu le scape la apă să nu moară, astfel a făcut destule neplăceri și în această nouă meserie a lui. El era conșiderat județcătorul litigiilor țigănești, și ori de câte ori era o neînțelegere în comunitatea țiganilor el o rezolva. Nimic
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
ar mai fi de făcut și de spus. Trebuie să dezghioc imaginea filigranată a celor două localnice care ne-au surprins fotografiindu-le hibernala grădină zen din fața casei. Este frig; părul desfăcut mi se revarsă pe umeri, ținându-mi de cald; ea, cea de lângă mine, îmi surâde iarăși, în felul acela jucăuș și irezistibil. Ne plimbăm neglijent pe țărm, apoi, brusc, ne hotărâm să urcăm pe colina care se ondulează elegant, într-o spirală provincială, spre acoperișul de țiglă arămie al
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
se re varsă de peste tot, lunecând peste tăcerile noastre îmbrățișate, înghițindu-ne. O, viața mea. Privirea mi se agață de ceasul din hol, acum atât de departe: 12.02. Nu mai văd limbile mișcând, o fi ceață, o fi fum, cald, lacrimi. O, Doamne, raiul tău e bomba asta, iar la poarta lui stă Sfântul Petru. E pitic, îl cheamă Adi Minune. Roxana Melnicu La prânz Am oprit mașina în drep tul vechii biserici ca să se mai urce cineva. Trântisem por
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
incapabil să observe și să primească efluviile de dragoste ce-și caută, în zadar, destinatarul. De altfel, câteva escapade confirmă apetitul său amoros, laolaltă cu disponibilitatea de a asculta diferite povești și istorii feminine, confesiuni făcute la rece sau la cald... Autorul îi deleagă unui Narator Îcu majusculă) sarcina derulării încâlcitelor fire ale romanului, iar acesta, la rândul său, își mărturisește incapacitatea de a acoperi întreaga plajă epică, țesătura complexă de fapte, amintiri, episoade trăite și gesturi făcute de personajele notabile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
S-a așezat pe o bancă, cu mănunchiul de flori lângă el, urmărind cum cad frunzele brusc îngălbenite, scuturate de adierea care se simțea de câteva zile. Un aer cald plutea în jur. Nu și-a dat seama cât de cald este decât după ce îngrijitorul a deschis ușile și a putut urca treptele de piatră, pătrunzând în capela răcoroasă, gălbui luminată prin vitralii. Sicriul se afla în mijloc, iar la capul lui, crucea de un ocru strident, cu numele ei cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
le naibii de cărți, că n-o să trăiești o veșnicie“, „Ce vrei să spui?“, se arătă nedumerit, „Exact ce-ai auzit, știu eu bine c-ai auzit: n-o să trăim o veșnicie“, lipindu-și fruntea și buzele de gâtul lui cald, învăluindu-l în acel parfum amețitor de viorele sau alte flori proaspete de primăvară, și el încercând să-i ridice capul încăpățânat lipit de umărul lui, „Și ce-am să fac cu examenele?“, zicându-i, „Cum o să le mai trec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
cu orez. După o ninsoare zdravănă, Într-o noapte, la Început de decembrie, zăpada formase un strat gros, din care se ridica fața bătrînului ca a unui copil adormit deasupra plăpumii. Jim se gîndi că nu mișca pentru că Îi era cald sub zăpadă. Erau atît de mulți cerșetori În Shanghai! Pe Amherst Avenue, ședeau la porțile caselor, scuturîndu-și cutiile de tablă de la Craven A ca niște fumători care s-au lăsat de fumat. Mulți Își expuneau rănile și diformitățile Înfiorătoare, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
oi săruta... Chipul tău străluminează Și cuprins de vraja lunii Te va ține mereu trează Nu-ți pese ce-or zice unii! VRAJA CODRULUI Vântul prin codru mă poartă, Urc poteci și serpentine, Vraja codrului mă-mbată, Clocotesc, mi- e cald, mi-e bine! Când spre codru mă îndrept Mă simt ca un prunc la piept, Codrul râde și suspină Pentru că nu-i sunt străină. Și când merg în țări străine Îi port freamătul cu mine, Seara, ziua, dimineața Mă mângâie
Regăsirea by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91647_a_107362]
-
azi, dar a 2-a zi, de ziua mea, ne-am ținut ca îndrăgostiții, cu degetele încleștate, atunci am primit cadou un bărbat. Vezi, Pinochio, îi spuneam acasă, stăm de vorbă până la 5 dimineața, e bine să ai pe cineva cald lângă tine, e cel mai important, pe Prințesă o trimisesem acasă, avea de învățat pentru bac, Marius venise să-și pună pozele pe la casting-uri și după ce am mâncat o salată împreună la terasă, el a plecat la petrecere cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
le întâlnesc eu pe Fete în punctele esențiale, tot ele mi-au adus atunci, de 1 Mai, pe plajă pastila, Postinor, să nu te îndrăgostești de mine, când Mihai s-a purtat atât de frumos și de bun și de cald și a stat cu mine și mi-a vorbit și m-a ascultat și Miau m-a mângâiat pe mână și s-a bronzat cu mine în nisip la vânt ca un șnițel, nu găsim farmacie în Mamaia, spunem noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
să se roage pentru odihna acestuia și rămâne la fața locului în așteptarea întoarcerii defunctului de pe lumea cealaltă. Shite-spectrul își face într-adevăr apariția, ținând în mână un evantai rotund, din cele ce se folosesc atunci când e din cale-afară de cald, și nu cu nobilul evantai al unui războinic. Cât de caraghioasă este această fantomă a unui pretins luptător viteaz, „înarmată” cu un storcător și cu un bătător de ceai și înconjurată de „oastea” băutorilor de ceai! Ce bătaie de joc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
ca să mă apăr, mi-a dat în primire căldările cu clei. Stăteam toată ziua în picioare în fața godinului încins. Duhoarea cleiului topit m-a făcut să leșin. Când patroana m-a întrebat, cu surâsul ei de viperă, dacă „mi-e cald sub limbă”, am fugit cu șorțul pe mine. În ziua aceea mâncasem doar un bob de strugure scăpat din ciorchinele unui copilaș, pe dușumeaua sălii de așteptare a gării. Am plecat apoi singur și străin, de-a lungul șinelor, ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
se întreba în gând cum o fi arătând Ignatius cu cercel. — Hai, coboară din nori, fato, porunci Santa. Claude te-ntreabă dacă-ți place să gătești. Mda, minți doamna Reilly. Îmi place să gătesc. Da’ câteodată se face groaznic de cald în bucătăria aia, mai ales vara. Nu vine destul aer de pe aleea din față. Iar lui Ignatius nu-i place mâncarea gătită. Lui dacă-i dai o sticlă de bere și o farfurie plină cu prăjituri cumpărate-n oraș, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
de Închirieri video din Împrejurimi, era cardul de fidelitate Tesco. Numărul cardului se potrivea cu cel de pe chitanță. — Luați-vă haina, domnule Chalmers, veți merge cu noi la o mică plimbare. În camera de interogatoriu numărul trei era sufocant de cald. Radiatorul pompa căldură În mica Încăpere bej și Logan nu putea face nimic ca să-l oprească. Iar vreo fereastră pe care să o deschidă nu exista. Nu le rămânea decât să suporte căldura și aerul stătut. Erau prezenți: comisarul Logan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
decupată adânc În față. Nu că i s-ar fi permis lui Logan să privească gratuit pielea ei. Isobel Își trăsese un hanorac portocaliu luminos peste rochia de seară, cu mâinile adânc vârâte În buzunare, Încercând să-și țină de cald În morga cea rece și antiseptică. Fusese la teatru. — Sper să fie important, Îi spuse, aruncându-i lui Logan o privire care exprima clar că nimic nu putea fi mai important decât o seară petrecută cu iubițelul ei la noua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
mașină, iar Danny oprise într-o zonă unde parcarea era interzisă, lăsându-și legitimația și pistolul de calibrul 45 acasă, pentru că acum era de fapt Ted Krugman. Geaca de piele a lui Ted și simpatia lui Considine îi țineau de cald, așa că stătea cu geamul deschis. Danny hotărî că dacă Gordean nu va pleca de la birou până la 1, îl va aborda atunci, pe loc. La 12.35 ușa se deschise. Gordean ieși, își desfăcu umbrela și traversă bulevardul Sunset. Danny dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Haven și și-l imagină pe EL vizionându-l și poftind mai mult. — Aș dori să văd și eu wolverinele dumneavoastră. Cormier zise: — Credeam că n-o să mă rogi niciodată. Și o luă înainte lui Danny, spre cuștile refrigerate. Din cald, aerul deveni congelat, schelălăiturile deveniră mârâituri și niște forme întunecate săreau, izbindu-se de ușile din plasă de metal ale cuștilor. Cormier zise: — Gulo luscus. Glutonul. Carcajou - spirite malefice la indieni. Cel mai nesățios carnivor de pe lume și cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
amestec de agitație și iritare. Vorbeau între ei, uluiți. Era vreo opt și zece când unul dintre ei își șterse transpirația de pe frunte și se apropie de termometrul de lângă ușă. Se întoarse. - Nouăzeci și opt2, anunță el. - Al dracu' de cald pentru Mountainside în februarie. Urmă o discuție scurtă, animată, despre recordurile de temperatură din trecut, pentru această lună. Vocile sparte se stinseră încet într-o tăcere apăsătoare, când adierea fierbinte dinspre deșert suflă mai puternic. Din nou, un bătrân se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
de igienă fără de care nu putem face pasul următor, în mlaștină aplici măsurile de protecție antimlaștină, totul e să o recunoști la timp. Dacă nu recunoști mlaștina, te adaptezi și te apuci să inventezi civilizația mlaștinii! Și noroiul ține de cald, dacă te obișnuiești, nu? Ei, cu asta nu a fost de acord niciodată Luca Pițu: cu obișnuința conformistă, lașă. Pentru că între el și lume Luca Pițu pare să-și fi creat o zonă de protecție în care sunt înghesuite cărți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]