3,931 matches
-
le predispune la abuz fizic și sexual și că aceste experiențe adesea duc la depresie. Supraviețuitoarele abuzului fizic sau sexual, prezintă cote ridicate de depresie, tulburări anxioase și abuz de substanțe. Astfel, una dintre diferențele datorită căreia femeile sunt mai depresive decât bărbații, este în strânsă corelație cu numărul mare de abuzuri asupra femeilor. Numeroase studii, realizate în America, sugerează că femeile căsătorite, având relații tradiționale, prezintă un risc crescut de dezvoltare a depresiei decât femeile necăsătorite, sau cele care refuză
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
bărbați, prevalența pentru depresie crește începând cu vârsta de 50 de ani, în timp ce la femei atinge apogeul în jurul vârstei de 35 de ani, în special în cazul femeilor căsătorite. În adolescență este dificil să se realizeze diferența între o stare depresivă constituită și unele momente depresive care fac parte din procesul de maturizare, deoarece adolescentul trăiește o perioadă marcată de tensiune, conflicte, moment în care el își reorientează concepția despre viață; întâmpină dificultăți în a-și exprima trăirea emoțională perturbatoare, nefiindu
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
începând cu vârsta de 50 de ani, în timp ce la femei atinge apogeul în jurul vârstei de 35 de ani, în special în cazul femeilor căsătorite. În adolescență este dificil să se realizeze diferența între o stare depresivă constituită și unele momente depresive care fac parte din procesul de maturizare, deoarece adolescentul trăiește o perioadă marcată de tensiune, conflicte, moment în care el își reorientează concepția despre viață; întâmpină dificultăți în a-și exprima trăirea emoțională perturbatoare, nefiindu-i ușor să se destăinuie
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
psihiatric. O serie de semne concrete sugerează existența depresiei la adolescent: (1) retard școlar; (2) absenteism; (3) pierderea poftei de mâncare; (4) tulburări ale somnului; (5) alternanța anorexie/ bulimie, în special în cazul fetelor. Patru tablouri care corespund exprimării stărilor depresive la adolescenți: 1) Depresia de abandon insuficientul sprijin familial, manifestat prin carențe afective și tulburări ale primelor interacțiuni ale copilului cu mama sa; astfel adolescentul trăiește cu convingerea că este abandonat deoarece părinții nu s-au interesat de el. 2
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
ceilalți și se îndoiește de capacitățile sale fizice; ajunge astfel să se închidă în sine, păstrând un ideal de grandoare pe care nu îl va putea atinge niciodată, ducând la accentuarea depresiei și a devalorizării propriei persoane. 3) Crizele anxios depresive sunt rezultatul unei nevroze infantile, în care predomină tulburările de organizare a personalității, și se manifestă prin fobii (frica de a fi trist, de a fi deprimat, de a avea idei suicidare); simptomul cel mai important este apariția unei anxietăți
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
de tristețe: adolescentului îi este frică de efectele proastei dispoziții, tristeții și de gândurile care însoțesc aceste efecte; aceste situații de criză pot dura mai multe zile, o săptămână sau chiar două și dacă nu intervine nici un tratament, criza anxios depresivă poate să se transforme într-o stare depresivă autentică (Marcelli, 2003)203. 4) Psihoza maniaco-depresivă. Depresia la adolescenți, de cele mai multe ori, este asociată cu alte tulburări psihice: tulburări anxioase, tulburări de conduită și de personalitate dar și cu consumul de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
proastei dispoziții, tristeții și de gândurile care însoțesc aceste efecte; aceste situații de criză pot dura mai multe zile, o săptămână sau chiar două și dacă nu intervine nici un tratament, criza anxios depresivă poate să se transforme într-o stare depresivă autentică (Marcelli, 2003)203. 4) Psihoza maniaco-depresivă. Depresia la adolescenți, de cele mai multe ori, este asociată cu alte tulburări psihice: tulburări anxioase, tulburări de conduită și de personalitate dar și cu consumul de substanțe. Printre cauzele apariției depresiei la adolescenți putem
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
în depresie Concluziile prezentate fac referire îndeosebi la afecțiunea numită tulburare unipolară. Depresia are două forme de bază: varianta unipolară implică apariția emoțiilor negative, a pierderii interesului pentru activitățile cotidiene. În forma bipolară, cunoscută adesea sub denumirea de tulburare maniacal depresivă, pacienții experimentează de asemenea episoade maniacale care implică euforie, grandomanie, indiferență care poate conduce spre comportamente impulsive foarte variate, ce pot fi regretate ulterior. Tulburarea bipolară apare la doar 1-2% din populație, fiind de obicei tratată cu medicamente care stabilizează
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
șase-nouă luni. Despre cei care depășesc punctul în care este probabil ca episodul tratat să revină se spune că sunt însănătoșiți. Dar chiar și în aceste condiții, ar putea experimenta un episod nou. Oamenii care au în istoric un episod depresiv sunt de trei până la cinci ori mai predispuși la a avea un episod nou, comparativ cu persoanele care nu au trecut prin acesta. Un episod nou este considerat recurență (revenire, recădere). Pentru a fii protejați de aceasta, mulți pacienți sunt
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
Chiar și cele mai eficiente tratamente din cealaltă categorie au rareori aceste beneficii pe termen lung. Terapia cognitivă este probabil cea mai bine întemeiată abordare a CBT și REBT. Aceste terapii îi invață pe pacienți să examineze validitatea credințelor lor depresive disfuncționale și să schimbe modul în care procesează informațiile legate de ei înșiși. Terapia behavioristă a pierdut teren în fața abordării cognitive, dar și ea a adus rezultate bune în studiile recente, fiind treptat readusă în uz (Frank, 1990)206. Psihoterapia
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
gândește la a-și pune capăt propriei existențe. Aceste idei pot fi raportate spontan de către persoană sau aceasta poate confirma existența lor atunci când este chestionată direct despre ele. 9.2. Deznădejdea ca factor mediator între depresie și suicid După cum știm, depresivul se consideră pe sine un ratat. Mai întâi el crede că a pierdut ceva de valoare substanțială, cum ar fi o evoluție personală, sau crede că a eșuat în a atinge un scop considerat important. Apoi, el se așteaptă ca
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
fie deficitar în ceea ce privește satisfacțiile și realizările. Deci, el se percepe ca fiind inferior, inapt, ciudat, fără valoare și indezirabil social. Toate acestea contribuie la simptomele prezente în depresie, cum ar fi supărarea, pasivitatea, autoacuzarea, pierderea plăcerii și dorințe suicidare. Mulți depresivi au senzația că sunt copleșiți de problemele zilnice. Diferite responsabilități care au fost considerate provocări interesante în perioada nondepresivă acum par să fie greutăți insuportabile. Unii pot să se simtă atât de copleșiți de aceste "greutăți insuportabile" încât ajung să
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
simtă atât de copleșiți de aceste "greutăți insuportabile" încât ajung să vadă suicidul ca fiind singura cale de a scăpa. Astfel, dorința de a muri și tentativele de suicid pot fi considerate o manifestare a dorinței puternice de a scăpa. Depresivul își vede viitorul ca fiind plin de suferință. El nu poate vizualiza nici o modalitate de îmbunătățire a situației, el nu crede că situația se va îmbunătăți. Pe baza acestor premise, suicidul pare a fi o consecință rațională. Ea promite doar
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
cât mai deznădăjduită și dureroasă îi pare viața, cu atât mai mare va fi dorința sa de a-și pune capăt zilelor. Cu toate că depresia este strâns corelată cu ideația și comportamentul suicidar, relația dintre acestea este foarte complexă; nu toți depresivii se sinucid și nu toți cei care se sinucid sunt depresivi. Se consideră ca fiind importanți factorii care contribuie la apariția și menținerea depresiei. Mai mult, Beck și colab. (1985, apud Hoeksema, S.N., 1998)212, consideră că deznădejdea sau expectanțele
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
mare va fi dorința sa de a-și pune capăt zilelor. Cu toate că depresia este strâns corelată cu ideația și comportamentul suicidar, relația dintre acestea este foarte complexă; nu toți depresivii se sinucid și nu toți cei care se sinucid sunt depresivi. Se consideră ca fiind importanți factorii care contribuie la apariția și menținerea depresiei. Mai mult, Beck și colab. (1985, apud Hoeksema, S.N., 1998)212, consideră că deznădejdea sau expectanțele negative despre viitor, sunt catalizatori majori în suicid și ar putea
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
Au existat, însă, diferențe între cele două categorii în ceea ce privește deznădejdea. Analiza măsurării depresiei a evidențiat în continuare faptul că gradul de deznădejde resimțit de către individ este cel mai eficient predictor al suicidului. După cum s-a relevat anterior nu toți pacienții depresivi sunt candidați la suicid, lipsa de speranță (deznădejdea, disperarea) fiind factorul de mediere între depresie și tentativa de suicid. Disperarea este în mare măsură alimentată de anumite caracteristici de receptare, înțelegere, prelucrare și interpretare a datelor problemei. Astfel spus, disperarea
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
problemei. Astfel spus, disperarea este alimentată și alimentează un mod defectuos de prelucrare a informațiilor. Beck și colab. (1979)215 arată că starea de deznădejde este mai predictivă pentru suicid decât depresia, pe când deznădejdea ca trăsătură este asociată cu tulburarea depresivă. Un corolar al deznădejdii suicidare este inflexibilitatea cognitivă, care include dificultatea de a crede că există alternative non-suicidare pentru problemele vieții. Astfel, conform literaturii de specialitate, indiferent de vârstă și sex, deznădejdea este considerată componentul cheie care mediază comportamentul suicidar
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
că rata depresiei printre recidivi nu a fost mai mare. S-ar putea ca mulți dintre cei care au încercat încă o dată să se sinucidă, să nu se fi înscris în criteriile fixate de studiul respectiv pentru a stabili disfuncția depresivă, dar asta nu înseamnă că nu au fost la fel de grave. Totuși, nu toți cei care încearcă sau comit suicid sunt persoane depresive. La primul interviu 8% dintre recidivi au fost diagnosticați ca fiind maniaci, spre deosebire de cei nonrecidivi cu o rata
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
să se sinucidă, să nu se fi înscris în criteriile fixate de studiul respectiv pentru a stabili disfuncția depresivă, dar asta nu înseamnă că nu au fost la fel de grave. Totuși, nu toți cei care încearcă sau comit suicid sunt persoane depresive. La primul interviu 8% dintre recidivi au fost diagnosticați ca fiind maniaci, spre deosebire de cei nonrecidivi cu o rata de 0.6% de manie. Mai mult de jumătate dintre persoanele cu tulburări bipolare încearcă să se sinucidă și poate unul din
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
și al controlului asupra propriei vieți iar gândurile suicidare i-au dispărut treptat. Un aspect interesant al tehnicii terapeutice folosite este folosirea consistentă a întrebărilor în vederea obținerii informațiilor contradictorii concluziilor ei și obținerea unei gândiri raționale. Conform Terapiei Rațional-Emotiv-Comportamentale simptomele depresive sunt inițiate de două tipuri de evenimente care sunt legate de pierdere sau respingere. Interpretarea irațională sau nonempirică a acestor evenimente perpetuează starea depresivă. În REBT depresia este asociată cu o credință de genul "această pierdere nu trebuia să se
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
întrebărilor în vederea obținerii informațiilor contradictorii concluziilor ei și obținerea unei gândiri raționale. Conform Terapiei Rațional-Emotiv-Comportamentale simptomele depresive sunt inițiate de două tipuri de evenimente care sunt legate de pierdere sau respingere. Interpretarea irațională sau nonempirică a acestor evenimente perpetuează starea depresivă. În REBT depresia este asociată cu o credință de genul "această pierdere nu trebuia să se întâmple și este groaznic faptul că s-a întâmplat". În acest caz persoana se va simți responsabilă pentru pierderea respectivă și va avea tendința
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
o conduită de anticipare a anxietății în viitor. Anxietatea cronică sau anxietatea generală poate să interfereze nu doar cu abilitatea de a evolua și savura viața. Anxietatea este și o caracteristică evidentă în alte tulburări psihologice. De exemplu, majoritatea oamenilor depresivi prezintă de asemenea accese de anxietate. Oamenii cu schizofrenie se simt adesea anxioși când cred că alunecă într-un nou episod de psihoză. Mulți oameni, care abuzează de alcool și alte droguri fac în așa fel încât să-și potolească
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
că sunt pe cale să "înnebunească" sau să "piardă controlul". Multor oameni cu atac de panică le e rușine de problemele pe care le au și încearcă să le ascundă față de ceilalți. Dacă nu sunt tratați, ei se simt demoralizați și depresivi. Pe parcursul vieții, prevalența atacului de panică este între 1.5-3.5% conform unor studii realizate în diferite țări (APA, 1994)226. Cei mai mulți oameni manifestă tulburări de panică între adolescența târzie și vârsta de 30 de ani, iar tulburarea tinde să
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
care individul îl experimentează înainte de a trăi trauma. Oamenii care deja trăiesc simptome crescute de anxietate sau depresie înainte de a se declanșa trauma sunt mult mai predispuși la tulburarea de stres post-traumatic decât cei care nu au fost anxioși sau depresivi înainte de traumă (Davidson, Swartz, Storck, Krishnan & Hammett, 1985291; Nolen-Hoeksema & Morrow, 1991292). Există și anumite dovezi că stilurile de coping cu evenimente stresante și cu propriile simptome de distres pot de asemenea influența vulnerabilitatea oamenilor la PTSD în urma unei traume. Multe
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
femei, iar la bărbați alcoolism. Câteva femei cu tulburare de panică raportează un nivel crescut al anxietății pe parcursul perioadelor premenstruale și postnatale (Yonkers & Gurguis, 1995)311. În plus, femeile au o formă de proastă dispoziție cunoscută ca sindromul premenstrual, devin depresive pe parcursul ciclului menstrual, ceea ce poate constitui un risc crescut pentru a avea atacuri complete de panică când sistemul lor nervos autonom este stimulat. Aceste observații i-au condus pe unii teoreticieni să afirme că hormonii ovarieni, în mod particular progesteronii
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]