4,595 matches
-
la fel de iute ca scăpăratul unui băț de chibrit și care dispărea la fel de repede ca stingerea unei lumânări. Omul care se dispărea. Eforturile poliției erau cu siguranță frenetice în tentativa de a găsi bomba cu gaz, care, credeau ei, putea să explodeze dintr-un moment în altul. Numai că nu era nicio bombă, niciun pericol pentru cele două mii de oameni de la Cirque Fantastique; niciun pericol în afara aceluia ca o parte din ei să fie striviți în panica lor nebună. La capătul coridorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
îndeaproape. Văzu că un pansament era ușor dezlipit de pe șold: ce naiba mai era și asta? Realiză că avea o deschizătură în piele sub pansament. Chiar atunci fu lovită cu palma drept în nas, simțind cu cartilagiul i se deplasează. Durerea explodă în toată fața și simți cum nu mai poate să respire. O cheie! Avea o cheie sau un șperaclu ascuns în acea deschizătură de piele de sub bandaj. Hank se apropie foarte repede, dar Weir fu și mai iute ridicându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Stop. Bell îl localizase pe asasin nu din cauza vreunei spărturi în geam, ci din cauza unei mari pete de sânge pe una din ferestre. Haumann îi explică lui Bell că bărbatul folosise gloanțe îmbrăcate în cupru, care se loviseră de geam, explodaseră și apoi se întoarseră spre el, rănindu-l în șase locuri. Cea mai gravă a fost o rană în burtă, căci se părea că alicea i-a atins o arteră sau o venă; omul a sângerat abundent până la sosirea echipei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
sunt o mulțime de combinații pe care le poți descoperi, fără să știi dinainte, pe scenă. O colegă, are 86 de ani, bolnavă de reumatism și artită, joacă cu mine, suntem Madame și Monsieur Martin. Vă mărturisesc că face să explodeze scena. Asta ne stimulează pe toți. În plus, piesa asta e magică. Sunt seri cu spectatori dificili, olandezii de exemplu, vin în grup câteodată, să vadă piesa, ei nevorbind franceza. Se amuză pur și simplu urmărind mimica. Nu e niciodată
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
încât îmi spun în fiecare seară: „Ce piesă extraordinară! Ce piesă formidabilă!“, fără să fie o nouă descoperire, ci doar o constatare. Cum a evoluat teatrul francez de atunci? În anii ’50 a fost o serie de autori care au explodat pur și simplu: Ionesco, Beckett, Adamov. Astăzi nu există personalități atât de accentuate: există Eric Emmanuel Schmitt, Yasmina Reza, dar nu mai sunt acele lovituri de teatru pe care le-au produs Ionesco sau Beckett. Sunt piese rezonabile, bine făcute
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
iar automobilul cu care venise stătea părăsit, cu ușile căscate. Casa de piatră, acoperită cu olane vechi, vastă cât o cazarmă, era stropită cu urme de schije de pe vremea când a trecut războiul peste sat și când un obuz a explodat chiar în grădinița din față, smulgând din rădăcini perechea pomului în care și acuma se ceartă un card de vrăbii gălăgioase... Cerul se răzbunase puțin și umplea văzduhul cu un albastru mai blând ca totdeauna. Soarele surâdea în asfințit, galben
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
de mirosul de praf de pușcă și de stârvuri. Puțea până și în case. Astupam crăpăturile ferestrelor cu cârpe umede. Puștii povesteau mai târziu că Împotrivă stătuse cu capul în mîini timp de aproape o oră până ce era pe cale să explodeze, înainte de a se urca în picioare pe catedră și de a-și da jos hainele una câte una cântând foarte tare Marseieza. Apoi, gol ca Adam, sărise și înșfăcase drapelul, îl aruncase pe jos, urinase pe el, înainte de a-ncerca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
fiecare în parte. Dar adunați laolaltă, aproape lipiți unul de celălalt, în mirosul trupurilor și al sudorii, al respirațiilor, contemplarea chipurilor, cel mai mic cuvânt, adevărat sau nu, devine dinamită, o mașină infernală, o oală sub presiune gata să-ți explodeze în față fără să o atingi. Jandarmii simt ce se întâmplă. Grăbesc pasul. Dezertorii se mișcă și ei mai repede. Se refugiază toți patru în primărie, unde primarul li s-a alăturat. Urmează un moment de liniște. O primărie e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
atent, s-o studieze mai bine și mai ales încerca zadarnic să-i pipăie sânii obraznici. - Va fi secretul nostru, zise ea. Nimeni nu trebuie să știe vreodată nimic. - E ca si cum am sta pe un butoi cu pulbere, gata să explodeze. - Tocmai de aceea ar trebui să-l facem să explodeze. Atunci, am avut sentimentul că mă folosisem de el, ca așteptăm să-mi dezvăluie și alte cazuri importante din munca tatălui său. Nu numaidecât fiindcă aș fi dorit să mă
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
zadarnic să-i pipăie sânii obraznici. - Va fi secretul nostru, zise ea. Nimeni nu trebuie să știe vreodată nimic. - E ca si cum am sta pe un butoi cu pulbere, gata să explodeze. - Tocmai de aceea ar trebui să-l facem să explodeze. Atunci, am avut sentimentul că mă folosisem de el, ca așteptăm să-mi dezvăluie și alte cazuri importante din munca tatălui său. Nu numaidecât fiindcă aș fi dorit să mă implic indirect, ci pentru faptul că începuseră să mă intereseze
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
datorie față de un altul, de obligativitatea de a adopta un comportament stereotip. Revoluția care avea să urmeze curând nu a fost pentru ea nicidecum simbolul unei ere noi, ci prohodul celei vechi. Societatea română, care părea până atunci foarte omogena, explodase brusc, depărtându-se de comunismul abject. În principiu, nu eram împotriva acestui sistem. Nu mă simțeam deloc constrânsa, pentru că eu aveam acea libertate a ființei mele și știam exact cum s-o gestionez, adică eram deja o democrată în toată
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
rămâne de acum încolo. Vorbesc foarte serios, te rog să mă scuzi. -Cred că aș fi mai fericit dacă ar fi mai multe aventuri decât numai o simplă aventură. O clipă nu am stiut ce să-i răspund. Lăură a explodat: -Vor urma și altele, daca insisți.....pentru tine aș putea merge până la capătul lumii... -Înțeleg ce vrei să spui!.. -Înțeleg perfect, a răspuns el. Dacă vrei să ne despărțim, o vorbă să spui și gata...Ea îi răspunse: nu mă
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
nu va mai semăna cu ceea ce a fost înainte, o imagine distorsionată, sarcastică, dacă acesta este momentul, dacă acesta este mirosul său, dacă acestea sunt culorile sale, viața noastră va redeveni așa cum a fost demult și mă temeam că voi exploda de fericire asemenea portocalei de pe trotuar, înfruntând singurătatea aceasta, invaliditatea, rușinea, la marginea patului, pentru totdeauna. O mână imaginară, lungă și caldă se întinde spre mine din mijlocul patului, o mână de uriaș înspăimântător mă îmbie să mă scufund lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
luna, dezvăluind-o imediat întreagă, ieșind neatinsă din strânsoarea lor, iată-i agățându-se unul de altul, apoi risipindu-se într-o clipă, împrăștiindu-se în împărăția fără margini a cerului, îmbrăcând și dezbrăcând forme, urcând dealuri și coborând văi, explodând deasupra piscurilor înzăpezite. Aproape în fiecare seară ieșeam în grădină, chiar și iarna, mă întindeam pe iarbă, priveam în străfundurile cerului ore în șir la tot ceea ce se petrecea acolo, lucru asupra căruia nu aveam nici un fel de control, de parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
care intră în cabina de probă, o urmăresc din priviri, pe vremuri intram împreună cu ea, o ajutam să se dezbrace, dar acum nu îndrăznesc, mă sperie, înțeleg eu deodată, ca și când întreg trupul i-ar fi acoperit de mine gata să explodeze în clipa în care m-aș apropia de ea, însă iată că ușa se deschide, iar eu o privesc plină de milă, îi vine atât de rău, de ce o forțasem să probeze, picioarele ei sunt mult prea groase, umerii îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
redevenind copil, ca atunci când învăța să vorbească. Acestea sunt simptome ale febrei, îmi spun eu speriată, trebuie să îi scad cumva temperatura, îi îndes în gură două pastile de paracetamol, îi torn apă în gură, iar ea înghite supusă, îmi explodează capul, murmură, nu văd nimic, deodată îmi dau seama că nu este o simplă răceală, ci simptomele unei meningite, încerc să îmi amintesc, era ceva legat de ceafă, încearcă să apleci capul, șoptesc eu, îi ating ceafa, iar ea țipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
apoi le legăm unul de celălalt ca pe niște prizonieri periculoși. Noga e palidă din pricina tensiunii, și în clipa în care atinge unul dintre baloane, acesta se sparge, iar noi tremurăm amândouă de frică, parcă o mașinărie infernală ar fi explodat în mijlocul salonului nostru, după ce încă unul se sparge, baloanele acestea colorate se transformă în dușmanii noștri, printre care trebuie să ne mișcăm cu multă precauție, nici măcar nu îndrăznim să respirăm. Noga se spală în grabă, mă roagă să îi pieptăn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
să râdă, pe mine nu mă face, eu mă apropii de ea, ce te face pe tine să râzi, Noghi? Și ea spune, asta mă face să râd, și arată spre casa noastră frumos aranjată, spre baloanele umflate, gata să explodeze, către farfuriile cu gustări și colțurile pline de muzică, dar hohotele ei de râs se transformă deja într-o tuse seacă, ca un lătrat, îi întind un pahar cu apă, o ajut să bea, pentru că îi tremură mâinile, zâmbește, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
noastre, iar printre ele se zărește un ochi mic de culoarea nisipului, în jurul căruia se adaugă treptat trăsăturile unei fețe arse de soare, încordate, de care ea se apropie încet, fără încredere, temându-se că imediat și fața aceasta va exploda în mii de fâșii colorate, dar un zâmbet îi înflorește pe buze, lărgindu-se din ce în ce mai mult. Privesc pragul acela îngust, pe care silueta trupului său îl umple și dealurile umerilor săi ascuțiți și îmbrățișarea aceea lungă și tăcută a lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
mai bună soluție. Ca totul să fie cel mai rău, iată, revine Traian Băsescu, nu cu soluții, ci cu răzbunare, gata să-i răspopească pe mulți. Imposibil însă, pe toți cei 7,4 milioane de oameni. Bomboana de pe colivă a explodat zilele acestea când a anunțat că s-a sculat (,,de mă voi scula ... pre mulți am să popesc și eu” Lăpușneanul) și să vedem noi ce urmează ...! Când vitele mor de foame din cauza secetei... Când oamenii sunt în pragul deznădejdii
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
mine, tot nu iese nimic din ceea ce mi-am propus, poate ar fi mai bine să-mi închei socotelile cu viața. Așa că, într-o bună zi, am rămas mai mult lângă fitil. Era îngrozitor. Stăteam lângă dinamita care urma să explodeze. A fost o secundă lungă, lungă, în care mă vedeam și revedeam cu imensă luciditate. Toate erau limpezi, extrem de clare. Și atunci, brusc, mi-am mai dat o șansă. Am fugit. Nu știam însă dacă nu era prea târziu. M-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
când am auzit niște împușcături în pădure. Eram obișnuit cu împușcăturile, fuseseră multe gloanțe risipite pe acolo, prin pădure. După război, mulți ani de zile, mai găseai gloanțe prin zonă. Copiii se jucau cu ele, le puneau pe foc și explodau. La un moment dat am auzit rafale continue de armă. Știam din experiența altora că trebuie să te culci la pământ, așa că m-am culcat. Dar n-am putut sta mult, din cauza curiozității. M-am ridicat și am fugit spre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
aflau în postul de operații. Dar trebuie să dai numai în stânga, altfel nu-i a bună. ― Ce se întâmplă dacă greșești? se interesă Ripley. ― Controlul de presiune internă se supraîncarcă, chestia care ține casca pe cap. Ochii implodează și creierul explodează. Drake fixă camera lui Frost pentru a le adresa un zâmbet larg. ― Da' tu ai creier, bă? întrebă Vasquez adulmecând. Drake se aplecă și se prefăcu că-i dă cu bateria în partea dreaptă a căștii. Apone îi chemă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
neverosimile. Din mulți nu mai rămăseseră decât scheletele pe care carnea putrezise, sau doar câteva oase. Adică aceia, mai norocoși, care cunoscuseră eliberarea morții. Toți aveau un punct comun. Indiferent de starea de descompunere, cutia toracică era desfăcută, ca și cum sternul explodase. Infanteriștii înaintau încet în sala cu embrioni, cu fețe sinistre și amuțiți de oroare. Moartea era pentru ei o veche cunoștință, dar ceea ce li se arăta era mai îngrozitor decât moartea. Era obscen. Dietrich se apropie de silueta unei femei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Nici nu era nevoie. Studiaseră cu toții dischetele pe care le înregistrase pentru ei. ― Aruncătoarele de flăcări, strigă Apone. Repede! Frost îi înmână aparatul sergentului și se dădu în lături. Apone intră în posesia armei în momentul în care pieptul femeii explodă într-o jerbă de sânge. Dinăuntru țâșni un cap mic, cu colți redutabili, șuierând înfuriat. Degetul lui Apone se strânse pe trăgaci. Ceilalți doi se dați înarmați cu aruncătoare de flăcări făcură la fel. Căldura și lumina care umplură sala
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]