4,744 matches
-
Din perspectiva fenomenologiei lumea este asemenea șarpelui care încearcă să-l hipnotizeze pe Mowgli; ea are nevoie de credința noastră în ea pentru a exista; încrederea noastră îi dă existența și consistența. Piramida nevoilor elaborată de A. Maslow (care este schițată și de Aristotel în Metafizica) exprimă în mod adecvat umanul? Sunt nevoile noastre dispuse sistematic? La ce mod de orientare a conștiinței trimit ele? Dacă ea se verifică, avem schițată o fundamentare a conștiinței în transcendental, cel puțin în ceea ce privește partea
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
analizeze cum opera o astfel de mașinărie. Pentru că, chiar această realitate mult mai simplă - a existenței unei metode mecanice de a vorbi o altă limbă - intra... Gosseyn văzu Vocea Unu apropiindu-se de el. Omul avea întipărit un zâmbet abia schițat pe fața pătrată. Era acel surâs pe care memoria comună despre experiența acumulată pe Pământ de Gosseyn Unu și Doi l-ar fi catalogat drept răutăcios. Când individul se opri si se uită în jos spre Gosseyn, ochii lui, văzuți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
Leej și Patricia Hardie mai înaintea ei - aici, poate că a doua dintre ele putea să dea o explicație în legătură cu faptul că nu se întâmplase nimic în noaptea pe care o petrecuse împreună cu Gilbert Gosseyn Unu. După aceste numeroase considerații schițate în minte pentru a se justifica, când ușa dormitorului se închise în spatele lui, Gilbert Gosseyn se adresă în gând dublurii sale, aflată departe în spațiu. "Poți să-i ceri Patriciei o explicație, domnule Gosseyn Doi?" Își dădu seama că spera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
puțin mai devreme, habar n-avea unde ducând. Lăsați-mi timp să-i explic doamnei ce... Ei se mișcară cu iuțeală. Chiar și puternicul Enro, conducătorul Celui Mai Mare Imperiu, după câteva cuvinte spuse de sora lui în limba sa, schiță doar un zâmbet cinic și apoi îi urmă pe ceilalți, pierind din raza vizuală a lui Gosseyn. Chiar dacă trecuseră câteva momente după ce aceștia dispăruseră din vedere, trecerea timpului nu fu înregistrată de rațiunea lui Gosseyn Trei. Avu impresia că noii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
ca atunci când realizezi cu întârziere ceea ce ai auzit, dar, deodată, i se păru că ceea ce auzise era "Traada!". Și, la fel de important, avu impresia că trebuie să fi fost numele profesorului împăratului de pe nava Dzan. Mișcarea de dezgust pe care o schiță cu mâna voia să însemne că Dan Lyttle era mai tău decât Traada. Situația părea să solicite o întrebare. - Despre ce era vorba? întrebă Gosseyn. - Nume. - Oh, făcu Gosseyn. - El spune că un scaun nu este un scaun. Fără să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
sălaș?” „ Ținând cont că vă plac tăriile”, spuse foarte serios interlocutorul cu brațul metalic, „și că În natură contrariile se atrag, aș tinde să cred că răul dumneavoastră pornește de la ovare...” „Deocamdată, ovarele lipsesc.” Spunând asta, Noimann se strădui să schițeze un zâmbet, dar o durere ascuțită Îi brăzdă În lung și În lat abdomenul. „Păi, tocmai această lipsă vă face să suferiți atât... Golul atrage gol și plinul plin”, filozofă celălalt. „Gândiți-vă, câți oameni nu ajung la sinucidere tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
liniștea. Și apoi liniștea se transformă În compasiune. Cravașa Îngheță În aer. Bobițele de sânge se sparseră În cristale. Și cristalele se risipiră În Încăpere, răspândind un miros de sudoare amestecat cu cel de scrum și iz de alge marine. Schițând un zâmbet abia perceptibil, Noimann-cinicul Își aprinse o țigară de foi. Fumul Îi invadă gâtlejul. Rotocoale de fum ieșiră printre buzele sale moi și nările transparente, Învălmășindu-se printre rămășițele zodiilor, ce străluceau acum, rotindu-se În jurul lustrei cu trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
mister nu strică. Aventurile inedite și senzațiile trăite În ascuns vă vor scoate din rutina zilnică. Zile faste: 20-30 iulie. Zile nefaste: cele petrecute În patul conjugal.” Prin urmare, acesta era horoscopul ce corespundea zodiei Mathildei. Parcurgându-l, inginerul Edward schiță un zâmbet enigmatic. „Cum am putea face”, Își spuse el, „să armonizăm aceste zodii?” Și, după o clipă de meditație, adăugă: „Uranus și cu Saturn ar trebui deviate de la traiectoria lor obișnuită. Casa solară a unuia se află În discordanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
cuvântul seară, mizând pe reacția lui Oliver. Hotărât lucru, Înalta somitate Încercase să-l scoată pe masterand din starea de nemișcare În care intrase corpul său. Cum putea profesorul să vorbească de seară când abia Începuse vizita de dimineață? Oliver schiță, undeva În interiorul său, un zâmbet: profesorul Îl credea naiv. Masterandul Însă era prevăzător din fire. Știa că atâta Înalta somitate, cât și asistenții ce se Învârteau ca niște titirezi În jurul lui, aveau scopul de a-l determina să se lepede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
lungul unor pajiști verzi, unduitoare; scriitori luându-și prânzul la pachet în cutii de carton, fiecare în căsuța lui. Livezi de caiși într-o furtună de petale albe. Somn de după-amiază sub castani. Croquet. Chiar înainte să înceapă să-și schițeze scenariul, capodopera vieții ei, Miss America a spus că nu era în stare. Sânii o dureau prea tare ca să poată scrie. Brațele-i erau prea obosite. Cum mirosea cotletele de vită de azi, cum voma câte puțin din pateurile cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
care se dezlipește. Sub care e un strat de lipici făcut să adere la orice, pe vecie. Ăsta e și farmecul lor. Tinerii artiști - niște neica nimeni, de fapt - stau la ei în studio și pictează o miniatură perfectă. Sau schițează un studiu în cărbune, după ce-au dat eticheta cu un strat alb, de bază. Apoi, cu eticheta în palmă, se duc să-și expună mica lor operă. În vagoanele de tren. Pe banchetele din spate ale taxiurilor. Și operele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
în Vatican... Ca să vezi, zice Webber. Privind pe fereastră, lăsat pe spate în fotoliul de piele albă, Flint zice: — Avem musafiri. În partea aia se văd două avioane de vânătoare. Flint le face cu mâna. Profilurile micuțe ale piloților nu schițează nici nu gest de răspuns. Și Webber se uită la gheața care se topește în paharul gol și zice: — Unde mergem? Din carlingă, Sheila spune: — Sunt după noi de când am luat spre interior, la Jedda. Își pune din nou căștile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
atunci am înțeles, că în sfârșit mintea mea se deblocase și programul durere a fost anulat. Acel moment a fost incredibil, îl simțeam și totuși nu-mi venea să cred. Am plâns mult în brațele soțului meu, care nu a schițat nici măcar un gest, poate nici lui nu-i venea să creadă. El și cu doctorii, care nu credeau ca o să mă fac bine. Trecuse doar o lună și trei săptămâni de când consumam, Gelul De Aloe Vera și durerile mele erau
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
cele șapte luni În cazarmă, din perspectiva realizatorilor Enciclopediei, reprezintă un eveniment unic: nicicând, niciodată, un oarecare G.M., geometru, nu‑și va mai petrece, În a doua jumătate a anului 1935, stagiul În cazarma din Požarevac, și nu va mai schița planuri la gura sobei, gândindu‑se cum În urmă cu două‑trei luni, după un mărșăluit de‑o noapte, văzuse marea. Marea pe care el a văzut‑o de pe padina Velebitului, În douăzeci și opt aprilie 1935, pentru prima oară În cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
se-ntîmplă ceva al dracului de ciudat aici. Dar așa cum stau lucrurile, am nevoie de bani cît mai repede cît putință, așa că primesc slujba. Mă înțelegeți? Își dădu seama că nimerise nota potrivită. Individul se destinse în mod vizibil, ba chiar schiță un vag zîmbet. În cele din urmă se strădui să vorbească entuziast, ceea ce nu-i izbuti pe deplin: ― Ei, acum mai vii de-acasă. Vezi cum a fost chestia. Am avut impresia că nu vrei să intri. \ M-A SPERIAT
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
DOSARELOR EXPUSE EXAMINĂRII AZI DIMINEAȚĂ. NICI UNUL DIN EI NU ARE SUFICIENTE CUNOȘTINȚE ȘTIINȚIFICE PENTRU A ANALIZA MĂCAR O INSTALAȚIE OBIȘNUITĂ DE PROPULSIE, CA SĂ NU MAI VORBIM DE UNA DE TIP SPECIAL. ÎMPĂRĂTEASA ÎNCUVIINȚĂ DIN CAP, APOI ÎȘI ÎNGĂDUI CHIAR SĂ SCHIȚEZE UN ZÎMBET, SĂ PUNĂ ÎN EL CÎT MAI MULTĂ CĂLDURĂ. \ BINE AI FĂCUT, DOMNULE AMIRAL. ȚI SE VA ACORDA O PRIMĂ DE UN MILION DE UNITĂȚI MONETARE. PLĂCEREA EVIDENTĂ DE PE FAȚA LUI O ÎMBOLDI UȘOR. APOI ÎL AUZI DIN NOU
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
28 august anul 4791 de la Isher. Hedrock încuviință în sinea lui. Așadar zăcuse fără cunoștință vreme de 22 de zile. În acest răstimp nava lui înaintase ― se uită din nou la vitezometru ― și întoarse repede capul fără să îndrăznească să schițeze măcar începutul unei evaluări. Mișcarea îi aduse un adevărat vîrtej în creier și un vag acces de vomă. Șezu o vreme liniștit, dar îi era rău de la stomac. Totuși, încetul cu încetul, trupul lui care rezistase la atîtea și atîtea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
la ei, uită-te la Constantinescu și la Petru și la javra asta“, Iason își sublinie ultimele cuvinte cu un bocanc bine țintit în pântecul suplu al Zenobiei, eu și Petru am oftat, simțind parcă noi înșine lovitura, domnul Sima schiță un gest de indignare altminteri destul de reținut, doar Dragoș zâmbi, acum nepăsător, „cum să nu râd de ăștia, uită-te numai la ei !“ - și poc ! îi mai trase o lovitură de bocanc Zenobiei - „te apucă râsul numai când îi vezi
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
ocupa grăbită și nu fără emoții de aranjatul mesei. Colindătorii intrați în casă urară la mulți ani gazdelor, sărutându-le pe față, în afară de Radu, care cu destulă stângăcie sărută mâna bătrânei doamne, iar în fața Ramonei făcu o plecăciune ușoară, abia schițând un zâmbet. în casă era o atmosferă de sărbătoare. Pe unul din pereți, sub o icoană mare, ardea o micuță candelă cu tămâie, care împrăștia un miros plăcut în odaie. După puțin timp Ramona îi invită pe cei trei în
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
intrat prin fereastră, pentru a le anunța sfârșitul nopții și mai ales inevitabila și dureroasa despărțire pentru o vreme. într-adevăr, acum se despărțeau mai greu. în poartă Radu încearcă să fie vesel, cu ochii mijiți spre Ramona, încearcă să schițeze un zâmbet, dar acesta îi trădă melancolia. Era o seară mai blândă de ianuarie, nu geroasă, cerul era acoperit, doar căteva stele se arătară clipind, ca nu după mult timp să se ascundă și ele. începu să ningă, când Radu
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
și dăruindu-le mici cadouri, îi vedea fericiți. După patru ani de la căsătorie, într-una din serile pustii de noiembrie, Ramona zise trist: - Radu, trebuie să fiu operată din nou la picior. Câteva clipe, el nu zise nimic, apoi abia schițând un zâmbet, o sărută pe frunte cu lacrimi în ochi. Acum înțelegea durerea suferinței ei. -Cred că o să fie una ușoară ca și rândul trecut. -Nu știu, rândul trecut înainte de a mă opera nu m-a durut, acum de multă
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
al purității primordiale) care s-a înnegrit în urma conflictului biblic între Cain și Abel. În legenda grâului cristoforic se arată concepția țăranului român conform căreia pe fiecare boabă de grâu ar fi desenată figura lui Iisus Hristos. Legenda clerului megieș schițează refuzul categoric al țăranului român de a accepta faptul că cerul a fost întotdeauna atât de departe de noi și preferă să creadă că cerul a fost cândva foarte aproape de pământ, dar că a fost îndepărtat de Dumnezeu ca sa nu
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Maria Asaftei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_947]
-
poate alunga inclusiv diavolul, ipostază a maleficului des învinuită pentru relele cotidiene, care se întrupa adesea și pornea în lume să ispitească pe oricine întâlnea. Alte întrupări ale răului des invocate erau strigoii, ființe captive între cele două lumi, care schițează predilecția morbidă a poporului nostru de a căuta o punte între cele două lumi paralele în credința populară: lumea viilor și cea a morților. Cultul morților este poate unul dintre cele mai pregnante în tradiția noastră spirituală: momentul morții se
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Maria Asaftei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_947]
-
fost arse. — Arse? Barceló s-a mărginit să-mi ofere zîmbetul lui hermetic, parcurgînd filele cărții și mîngîind hîrtia ca și cînd ar fi fost o mătase unică În univers. Doamna În alb s-a Întors Încet. Buzele ei au schițat un surîs timid și tremurător. Ochii săi clipeau În gol, pupile albe ca de marmură. Am Înghițit În sec. Era oarbă. — N-o cunoști pe nepoata mea Clara, nu-i așa? a Întrebat Barceló. M-am limitat să tăgăduiesc, neînstare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
ecou de singurătate și de rătăcire. În visele mele de licean Întotdeauna aveam să fim doi fugari călare pe o carte, dispuși să se salveze prin lumi de ficțiune și vise la mîna a doua. CÎnd Barceló s-a Întors schițînd un zîmbet felin, trecuseră două ceasuri care mie mi se păruseră două minute. Librarul Îmi Întinse cartea și Îmi făcu cu ochiul. — Uită-te bine la ea, măi chifteluță, că după aceea nu vreau să-mi vii că ți-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]