8,392 matches
-
sunt ascunse în acest conglomerat de melancolie, suportând în imaginația mea diferite metamorfoze, exact ca și orașul. În același timp, ninge la Ierusalim, și zăpada cade peste tot ce s-a petrecut acolo de la începutul lumii și peste vocile profeților topite în stânci. Scriitoarea R.T. m-a invitat la o supă de pește, la Caisasfisk, împreună cu traducătorul L.N., născut în Polonia. Vorbesc despre Strindberg, ca să aflu imediat că amândoi îl detestă. Oare l-au citit cum trebuie? Adică recitit? Nu cred
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
la telefon. Mă simt fericit, dar într-un fel ciudat: abstract. Sunetul vocii tale se repercutează încă între pereții bietului meu cap: sug vibrațiile tale cu insistență și pasiune, cum făceam când eram un băiețel care sugea înghețata ce se topea de căldură. Scuză-mi realismul infantil! Sunt într-adevăr neliniștit de sănătatea ta! Ce e ciudat e că am același simptom, eu care fumez 40 de țigări pe zi, și asta de 24 de ani. Tu abia ai început să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
străzi iubite de mine, acolo unde locuia și pe care trecea băiatul drag mie. Chiar dacă el nu era acasă, acea stradă și străzile învecinate cu ea aveau magia lor - zăpada era altfel, cu mult albastru în ea, ca ochii lui, topindu-se mai încet, la fel ca și frunzele toamnei având o lumină galbenă intensă, călătorind până în dreptul casei unde locuiam eu. Nămeții de pe strada Amaradia parcă ar fi rude cu zăpada de pe strada pe care locuiesc acum, Strada celor ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
unui satir, ca și privirea lui pierdută În imagini tulburi. - Maestru al figurii moarte... de ce? Îl mai Întrebă Dante. Nu mai auzea nimic din larma din jur, captivat doar de acea Întrebare. - Știu eu cum l-a făcut, repetă bătrânul. Topit pe trupul iubitei sale moarte. Carne pierdută În loc de ceară... Eu l-am văzut. În clipa aceea, câțiva oameni se interpuseră Între ei, Împinși de alții ce se Îmbulzeau zbierând din spate. Priorul Îl observă pe tânărul student care dăduse peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
extraordinara șlefuire și transparență a pastei sticloase. - Cine ar fi putut-o realiza? Întrebă priorul. Arnolfo ridică din umeri, continuând să fixeze mostra de metal. Își trecu o mână peste bărbia țepoasă. - Nu e treabă de pe la noi. Grecească, poate. Sau topită În vreun atelier din Nord, la Ravenna, de cineva sosit de departe. Am auzit că În Îndepărtata Persie s-au făcut niște geamuri atât de curate, Încât sunt invizibile. Ori la Veneția, dacă e adevărată legenda... - Meșterul acela, Tinca, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
sticlarul cel mai mare din toate timpurile, cine știe. O poveste istorisită printre membrii breslei noastre, un basm. - Care? - Acela despre cuptorul de pe Canal. Acolo a sosit un meșter pe nume Tinca, de la mama dracului, și s-a apucat să topească niște geamuri extraordinare. Plăci plane și nemăsurate, lungi chiar de mai bine de doi coți, așa cum nimeni nu mai izbutise să facă. Meșterul Tinca, sticlarul Împăratului. Dante se desprinse dintr-o dată din contemplarea propriei sale mâini și Îl Înșfăcă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
Ridică iarăși cupa, după care o așeză la loc pe masă, Încordându-și auzul. Din nou i se păru că aude același slab zgomot metalic. Repetă gestul: micuța coloană sculptată părea să aibă efectiv un anumit joc. Bijuteria nu fusese topită dintr-o bucată, ci era constituită din cel puțin două părți. Mai făcu o dată aceeași operațiune, apăsându-i fundul cu mai multă putere; se lăsă În scaun, dezamăgit. Nu se schimbase nimic din aspectul funestului pocal. Nu exista nici o tijă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
Brandenburg se coaliză cu Suedia pentru a scăpa Prusia de sub suveranitatea polonă, țariul cuceri Smolensk și Severia de la poloni și aduse pe cazacii din sud sub ascultarea sa. E de prisos de a arăta cum Svedia și Polonia și-au topit puterile între ele și cum Rusia a câștigat însemnate și mari provinții de la amândouă și cum mai târziu Polonia a fost împărțită de către ea. Dar nu era pierdut din ochi nici Imperiul bizantin. Austria câștigase pe acest teren mult. Cu
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
epoca preistorică existau într-adevăr sate de locuințe palustre, dar nu credem că d. Gafencu, antreprenorul curățirei stradelor, are de gând a lăsa în grija cerului prefacerea Iașilor în oraș palustru. De când a 'nceput a cădea omăt și a se topi prin gradul mic de temperatură a aerului atmosferic, am ajuns de a avea nevoie de catalici pentru a pătrunde prin râurile, lacurile și toate formațiunile idrografice în mic pe care le prezintează stradele iubitului nostru oraș. Atragem atenția onor. Primării
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
a rămas nepracticabil. [17 aprilie 1877] INUNDAȚIE Revărsarea Bahluiului, descrisă de noi în n-rul trecut, n-au încetat de-a crește decât momentan. Alaltaieri noaptea apele au crescut din ce în ce mai mari, casele rău zidite din șesul Bahluiului au început a se topi și locuitorii erau în parte în cel mai mare pericol. Cât ține șesul Bahluiului era numai o apă; stradele, chiar cele mai înălțate, erau sub valuri, asemenea ogrăzile și grădinele, iar mai în departare se vedeau de la șiruri întregi de
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
PRINCIPIUL VECHI... "] 2255 Cu lot principiul vechi și venerabil cumcă ceea ce-i ajută fierarului îl omoară pe croitor, totuși fondatorii păcii universale acomodează tezele lor câștigate prin abstracțiune oricărei comunități naționale, ignorează religie, istorie și obiceiuri și cugetă de-a topi la un loc Nord și Sud, Ost și Vest, Gog și Magog ca o singură formulă de fraternitate. Dați-mi voie, astea nu merg astfel. D. Emilio Castelar de es. este un om onorabil, care dă sărutarea frațească lumei întregi
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
nu-i așa? -Aș prefera să schimbăm discuția. Când mă gândeam la viitor, eu vedeam o căsuță unde voi scrie despre aventurile mele, despre eventualele călătorii Australia, în lung și în lat. în India și înZilele se scurgeau repede, alunecând, topindu-se chiar una în alta. Eu eram conștient că legătura aceasta sentimentală nu era una trainică și nici nu-mi făcea cinste. Dar neținând cont de altceva, era, fizicește vorbind, extraordinară. În afara patului, eu eram șeful, în pat conducea ea
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
ea obișnuită "să agațe" bărbații. El o invită s-o plimbe pe bicicletă, iar eu îi dădui numaidecat permisiunea. Zarurile fuseseră aruncate. Ea îl plăcuse și făcuse chiar o fotografie cu el. -Ce să fac, iartă-mă, zise, m-am topit ca o femeie. Am simțit nota de ironie din vocea ei, dar nu i-am putut vedea fața. -Romantic, nu-i așa? M-am uitat într-altă parte. Era o încercare a rezistenței, să vedem care cedează primul. -Nu mi-
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
este dimineață, deși s- ar fi putut foarte bine să fie și miezul nopții. M- am dus să mă privesc în oglindă. Aveam deja barbă. Figura mea îmi apărea ciudată și neobișnuit de obosită. Linda nu mai era nicăieri, se topise în noaptea adâncă. Linda mă trădase și trădase totodată toate sentimentele noastre frumoase.Nu mai încercam să-mi imaginez ce era în realitate, o actriță talentată sau un spion deosebit de înzestrat. Numai o prostituată s-ar fi putut comporta cum
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
s-au frecat de picioarele mele. Umbra picioarelor, ce se vedea clar pe fundul lacului, se mișca odată cu mine. Imaginea aceasta n-avea nici o legătură cu ceea ce discutam eu cu mama, însă mi-a trecut prin fața ochilor. Apoi s-a topit. Am sărit din pat și am cuprins, cu brațele, genunchii mamei. — Mamă, te rog, iartă-mă! Zilele acelea, așa cum mi le amintesc și acum, au fost cam ultimele în care au mai sclipit, cât de cât, tăciunii fericirii noastre. După ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
ani, s-a conturat un curcubeu palid în sufletul meu. Nu era vorba nici de dragoste, nici de pasiune. Culorile curcubeului s-au accentuat cu trecerea timpului. N-au pălit câtuși de puțin. Curcubeul care străbate cerul după ploaie se topește imediat, însă curcubeul din sufletul cuiva nu poate dispărea astfel. Vă rog, întrebați-l. Aș vrea să știu ce gândește el despre mine. Oare mă consideră curcubeu după ploaie? Stins deja? Dacă da, trebuie să-l alung și eu pe-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
probabil, adevărate. M-a cuprins nostalgia pentru acele zile când eram în stare să gândesc cu sânge rece că viața unei femei era terminată la treizeci de ani. Mă întrebam dacă nu cumva prospețimea de fecioară a trupului meu se topea cu fiecare brățară, colier și rochie pe care le vindeam. O femeie amărâtă, între două vârste. Totuși... viața unei femei între două vârste e și ea viață de femeie, nu? Tocmai asta am început să înțeleg în ultima vreme. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
mai avea nici măcar puterea să se ridice și se afla într-o stare de somnolență permanentă. De mâncat, nu mai mânca nimic. Am lăsat-o pe asistentă cu ea. După ce-am văzut șarpele, tensiunea din sufletul meu s-a topit, transformându-se într-o senzație asemănătoare fericirii. Un fel de liniște lăuntrică, aș putea spune. Singura mea dorință era să stau cu mama cât mai mult posibil. Să fiu lângă ea în ultimele ei clipe. În ziua următoare nu m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
să-l ajute, dar socoteam că trebuie să fie stăpân pe puținul lui avut, când era mutat dintr-un loc într-altul. I-am mai luat și o pălărie de la magazinul universal. Era o vreme închisă, dar destul de caldă ca să topească zăpada la începutul primăverii aceleia târzii, iar copacii și acoperișurile picurau cu toatele. Cu pălăria aceea de om mare și cu haina pe care nu știa prea bine cum s-o poarte - nepărând să aibă nevoie să o țină cum trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
după ce am terminat. Mi-am dat mai târziu seama că am avut noroc cu ea, că a încercat să nu fie distantă cu mine, sau satirică și că s-a purtat cu milă. Totuși, când senzația de exuberanță s-a topit, asemeni unui fulger ce se lovește și se dispersează în pământ, mi-am dat seama că în principiu nu era decât o tranzacție. Dar nu mi-a păsat prea mult de asta. Nu mi-a păsat nici de pat; nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
într-o mlaștină. A trebuit să fie secată. Primul transport a fost descărcat pe pământul ud. Iar biroul lui era o magherniță nenorocită; cântarul avea nevoie de reparații esențiale. Primele mii de dolari pe care le-a primit s-au topit și a trebuit să mai ceară; căci trebuia să-și pună pe picioare afacerea și era absolut necesar să-și onoreze la timp notele de plată. Unchiul Charlie l-a ajutat imediat. Însă bineînțeles, asta însemna că Unchiul Charlie trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
unei case rău famate dintr-un orășel de pe acolo. Peste drum era și un obor de vite, cu animale prăfuite zbierând în vagoane, și vârându-și boturile roșii printre gratiile de lemn; roți de camion absorbite de smoala care se topește, cărbunele făcut bucăți și adunat în grămezi pângărite, frunzele de brusture veștejite pe lujerul lor. Într-un colț al terenului mișunau șobolani, care nu se lăsau goniți de acolo, familii întregi care făceau pui, umblau și se hrăneau acolo. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
tristețe sau de plictiseală, oare ce era acest moment pentru el? Probabil ceva între cele două, la modul în care mă privea în timp ce o linișteam. Invidia pe care poate o resimțise în primul moment, gândind că eram iubitul ei, se topise acum complet. Ei, oricum habar n-avea de nimic. Dar Mimi se hotărâse și nu mai dădea înapoi; aceste lacrimi nu însemnau așa ceva. I-a dat brațul și el a înfipt acul în el; lichidul acela cu aspect solid a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
curățată de zăpadă, și am condus repede peste nesfârșitele varietăți de negru și neted, peste șinele de tramvai, prin tunele, prin luminile ce curgeau de parcă pătrunsese vântul într-o biserică și dăduse lumânările pe jos, cu respirația curmată, căci viteza topea totul în jur. Am ajuns acasă. Am cărat-o cele patru etaje și după ce-am băgat-o sub pătură am fugit jos să împrumut o pungă cu gheață de la doamnaOwens, care mi-a spus vreo două când a auzit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
încearcă mereu să îi potrivească în planurile lor. Iar dacă nu ne conformăm dorințelor lor, ce se întâmplă? Dar n-avem timp de subiectul ăsta acuma. Am reacționat extraordinar de puternic la auzul acestor vorbe. Pur și simplu m-am topit. Eram recunoscător pentru modul direct de a spune pe nume unui adevăr care mă urmărise anonim ani îndelungați. Într-adevăr, eram genul de om care să fie băgat în planurile altora. Am simțit o mare emoție la auzul acestui adevăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]