4,226 matches
-
lăsat inima să mă treci cu 69, ai, cărpănosule?“ Pe de altă parte, dacă tot aveam posibilitatea să aleg, de ce să n-o readuc un pic mai tânără, proaspătă ca un pârâu de munte, fără să sufere de osteoporoză, colită, tuse măgărească, incontinență urinară, psoriazis și demență senilă? În timp ce mintea mi se legăna astfel, prinsă În miezul dilemei, fără nici o explicație și nici un avertisment, mâna mea dreaptă a tastat 18. „Na-ți-o bună că ți-am dres-o“, mi-am
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
la sfârșitul unui chef destul de așezat, singurul exces a fost tentativa de a ne droga. Laura venise cu o prietenă, o farmacistă după care lui Leac i s-au scurs ochii Întreaga seară. Farmacista adusese cu ea niște pastile de tuse, spunea că, dacă luăm vreo două-trei, o să simțim ceva. Eu am luat cinci, Leac și mai multe, ne-am moleșit, nu cred că pastilele au avut efectul ăsta, ci dezamăgirea și votca. Poate ca să se scuze, poate fiindcă păream un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
Băgase mâinile în buzunarele hainei. Scotea, în pumni, câte o batistă, pe care o ducea, alternativ, cu câte o altă mână, la nas... strănuta ! Femeia nu-și mai putu reține zâmbetul. El reuși să ridice capul, o văzu. Între loviturile tusei și zăpăceala strănutului observase, se pare, zâmbetul și, culmea ! zâmbea și el, vinovat, bâlbâindu-se. — Am o alergie, știți. Cel mai mic... cel mai slab... cel mai slab curent mă, mă aiurește, pur și simplu, pufni el, ieșind de după birou
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
cu o expresie aproape speriată, cu ochii gata să-i iasă din orbite. Doamne! Ce-am mai rîs de povestea asta: părintele Dolan Începuse să rîdă, iar tata a trebuit să-l bată pe spinare, atît de tare Îl apucase tusea. Domnul Gates era un om deosebit de plăcut: era Înalt și gras, dar foarte chipeș; avea un aer delicat, iar cînd era emoționat și voia să spună ceva, buzele Îi tremurau și i se crispau. Cred că de asta Îi spuneau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
Ajungi la vorba lui Fănuș Neagu Se spune, pe bună dreptate, că dacă după 60 de ani te trezești într-o dimineață că nu te doare nimic, înseamnă în mod sigur că ai murit. Și să știi că așa este. Tusea junghiul și... anumite zgomote suspecte, sunt la ordinea zilei pentru cei care consideră că oamenii de cincizeci de ani încă sunt tineri. Și uite așa, ajungi zilnic săți amintești de vorbele marelui scriitor român Fănuș Neagu, care a spus la
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
bine, îmi veți zice, nu-i așa. Când cineva se lasă de tutun, e parcă mai interesant decât dacă este scăpat de la înec. Un timp m-am simțit minunat. Nici tu trâmbițe prin piept la fapt de seară, nici tu tuse tabagică dimineața, respirație ușoară și ce mai încolo, încoace, credeam că am renăscut. Dar dușmanul stătea la pândă, nu departe, ci imediat, după colț. Dușman perfid, neîndurător. Și cum m-a văzut că nu mai fumez, m-a luat în
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
zi, i-a explicat tânărului custode că Dumnezeu e ce rămâne când tot ce ne e permis să vedem ne pare absurd, după care, cu ochii la pendula cu ramă de sidef din perete, a adăugat, între două accese de tuse: "Ceea ce am căutat eu, băiete, nu se află pe lumea aceasta. Sau nu se mai află". Julius îl ascultă fără să-l întrerupă. Foarte rar îi pune întrebări și o face cu grija de a se arăta politicos, deoarece nu
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
-i nimic. Am... am ieșit să mă plimb și am văzut... m-am gândit să cercetez... Doamne, oare ce-o să crezi despre mine? Era să mor de frică... să mor în fața lui Morty... Glasul i se stinse și tuși; o tuse ascuțită, nervoasă. Pentru a alunga tăcerea stânjenitoare, Mortimer spuse: — E splendidă, nu-i așa? Grădina. Nu știu cum reușesc s-o întrețină atât de bine. Trase aer în piept. Miroase a iasomie. Simți? Tabitha nu-i răspunse. Fratele ei o luă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
urmă de iasomie în grădina noastră. Își ridică privirea și observă o imensă oală cu capac purtată până în celălalt capăt al sufrageriei. Uite, vine felul următor. Când ajunsese la jumătatea pulpei de iepure cu curry, Rebecca aude lângă ea o tuse discretă. — Ce este, Pyles? — Dacă se poate, aș vrea să vă spun ceva în particular, doamnă Winshaw. E o chestiune destul de urgentă. Se retrag în coridorul de trecere și când Rebecca se întoarce după câteva clipe, fața ei e palidă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Am băut împreună băuturi răcoritoare și am trăncănit, dar ceva din felul meu de a mă purta o deranja probabil, pentru că de obicei pleca devreme să se culce. Mi-a spus că adormea greu. Uneori când zăceam înfierbântat noaptea, auzeam tusea ei seacă, iritantă. Pereții din blocul nostru erau subțiri. 2 La început au fost puține semne că strategia mea va da roade. Dar apoi, brusc, după două sau trei săptămâni, m-au sunat ambele edituri și am reușit să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
în primele ore ale dimineții, am visat că zburam într-un mic avion cu reacție care dintr-odată și fără vreun motiv aparent a început să plonjeze spre pământ. Aud și acum zumzetul încet al motorului transformându-se într-o tuse șuietoare și văd un perete de nori cenușii denși apărând din senin. Geamul se sparge cu zgomot și într-o clipă se lovesc de mine cioburi de sticlă, care îmi străpung brațele și umerii și înăuntru pătrunde un val puternic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
pe scaun, m-am și ridicat de vreo două ori ca să scot obiecte inutile din geanta așezată în plasa de deasupra; și în cele din urmă, nu mi-a mai rămas decât să recurg la trucul simulării unui acces de tuse, care a tot continuat până când ea m-a privit cu un interes precaut și a spus: — Scuzați-mă, încercați să-mi atrageți atenția? — A, nu, nu, nicidecum, am spus eu conștient de roșeața furiei care începea să-mi congestioneze obrajii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
până când ea m-a privit cu un interes precaut și a spus: — Scuzați-mă, încercați să-mi atrageți atenția? — A, nu, nu, nicidecum, am spus eu conștient de roșeața furiei care începea să-mi congestioneze obrajii. Vreți o bomboană de tuse? — Nu, mulțumesc, nu e nevoie. S-a întors la carte fără a mai rosti vreo vorbă și eu m-am cufundat din nou, nedumerit, în tăcere, abia venindu-mi să cred cât de dificilă se dovedea a fi abordarea ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
totul. În ziua următoare își reprogramase vizita la clinică și de data asta eram hotărât s-o însoțesc. Din cine știe ce motiv, se simțise mult mai rău după ziua petrecută pe malul mării. Eu am crezut că o să-i priască. Dar tusea îi revenise, mai insistentă ca înainte, și se plângea că i se întretăia răsuflarea: urcând scările până la apartamentul ei în seara precedentă, a trebuit să se odihnească pe trei din cele patru paliere. Consultația era programată la unsprezece jumătate. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
unul dintre ei, un lungan rulat ca un trabuc într-un trenci soios, purtând niște ochelari imenși în rame negre de baga, rostește moale, aproape în șoaptă: Avea dreptate omu’, stă-ăm aici de două ore... Și se pornește pe o tuse adâncă și nesănătoasă. O femeie cu un copil îl apostrofează. Da’ du-te dom’le mai încolo când te-apucă! Câtă nesimțire! Nu se poate măi frate așa ceva! Toți pacienții cad de acord că singurul loc unde tusea e îngăduită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
pe o tuse adâncă și nesănătoasă. O femeie cu un copil îl apostrofează. Da’ du-te dom’le mai încolo când te-apucă! Câtă nesimțire! Nu se poate măi frate așa ceva! Toți pacienții cad de acord că singurul loc unde tusea e îngăduită e mai încolo, pe culoar, spre capătul celălalt, unde-i laboratorul de analize. Și în timp ce lunganul se frânge în două din cauza tusei, ușa de la laborator se deschide și dinăuntru răzbat acordurile ultimei mișcări a concertului pentru vioară de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
nesimțire! Nu se poate măi frate așa ceva! Toți pacienții cad de acord că singurul loc unde tusea e îngăduită e mai încolo, pe culoar, spre capătul celălalt, unde-i laboratorul de analize. Și în timp ce lunganul se frânge în două din cauza tusei, ușa de la laborator se deschide și dinăuntru răzbat acordurile ultimei mișcări a concertului pentru vioară de Beethoven. Ușa rămâne deschisă fără ca nimeni să iasă. Nimeni în afară de Beethoven. Muzica unui surd umple holul, atinge timpanele pacienților, se desprinde de pe pământ, urcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
și acum. Totul a Început cu o noapte Înainte, când se trezise din somn și auzise leul care răgea undeva În partea de sus a râului. Era un sunet jos care se termina În niște mârâieli ce semănau cu o tuse. Părea că se află chiar acolo, lângă cort și când Francis Macomber s-a trezit și l-a auzit În noapte a fost Înspăimântat. O putea auzi pe soția sa respirând ușor În somn. N-avea cui să-i spună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
picioare. Privi taurul care se prăbușea Încet pe o parte și apoi căzu brusc, cu picioarele-n sus. Apoi gesticulă către tribună, cu mâna Încălzită de sângele taurului. Așa, scârbelor! Vru să spună ceva, dar Începu să tușească. Era o tuse fierbinte și Înecăcioasă. Se uită În jos, căutând muleta. Trebuia să se ducă să-l salute pe președinte. Dă-l În mă-sa de președinte! Se așeză În fund, uitându-se la ceva. Se uita la taur. Taurul cu picioarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
mers de pisică. La un moment dat, simt mâna întinsă a lui Toaibă, ceea ce însemna <atențieă. Am transmis semnalul și celorlalți. Cât ai clipi, toți au încremenit... Ce-i, Toaibă? Domn’ locotenent. Mi s-a părut că am auzit o tuse ușoară. O fi vreo sentinelă. Dar, după felul cum a tușit, se pare că le cam soilește omul. Am ascultat cu mare atenție, ca să prindem vreun alt semn al prezenței umane în zonă. Dacă știi să distingi zgomotele nopții, atunci
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
Întâi, sentinela, care chiar dacă moțăia, 29 se trezește. Apoi, șeful gărzii vine cu schimbul. Nu, nu! Nu-i bine să ne apuce un asemenea moment. Trebuie să neutralizăm sentinela înaintea sosirii schimbului. Toaibă, din ce parte spuneai că ai auzit tusea? Din față, jumătate dreapta, domn’ locotenent. Cum crezi că putem face ca să <disparăă sentinela? Cred că doi cercetași sunt deajuns pentru o trebușoară ca asta. Cu cine vrei să mergi în această misiune? Cu soldatul Trestie. În câteva clipe, soldatul
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
-i asculte bătăile inimii și îi strânse încheieturile fragile, ca să simtă sângele curgând. Velunda murise. Valerius rămase lipit de ea. Așa îl găsiră Vitellius, Listarius și soldații din escorta împăratului. — Uitați-l! Îl vedeți? striga Vitellius, între două accese de tuse. S-a întors după ce a ucis-o. El a înjunghiat-o. Listarius îl strânse pe Vitellius de braț. — A înjunghiat-o? Omul acela a înjunghiat-o pe preoteasă? Îl obligă să se oprească. Vitellius se eliberă din strânsoarea mâinii lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
Pobeda și un cercel de argint aurit trezoreriei statului pentru a rezolva problema datoriilor externe”. Puse punctul și, fie ce-o fi, apăsă pe clapa stenoretei. Se auziră douăzeci de bubuituri la sol urmate de un gârâit, un declic și tusea vocii lui Mișu, proaspăt șef de rubrică la rubrica “Ai noștri ca brazii, ai voștri siktir”! Cum, scumpă domnișoară și domniță?! Dacă primim cu taxă inversă de la Beșilegi? Dar nici nu se pune problema tocmai acum când, nu-i așa
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
funcționează. Din colbul argintiu de stampă nordică apar în prim planul interesului dumneavoastră, exact la palierul etajului șase, un domn și o doamnă îndeaproape urmați de lumânarea atent purtată de doamna femeie de serviciu. Pe acordurile bine timbrate ale unei tuse, procesiunea se oprește în fața apartamentului care, ca și celelalte, își conservă intimitatea în spatele ușii bine închise. Sonerie...Soneria nu funcționează. Trei bătăi în ușă. La a șaptea ușa se întredeschide ușor. Bună dimineața, să vă râdă fața ! Dumneavoastră sunteți familia
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
-i treaba noastră. Prin locurile astea fiecare tinde să-și vadă de treaba lui. — Bine. PĂi, ce-ar fi atunci să-ți vezi și tu de treaba ta. Du-ne la barca aia. CĂpitanul Willie Își văzu de drum, În tusea monotonă a motorului Palmer cu doi cilindri. — N-ai auzit ce-am zis? — Ba da, domnule. — Și atunci, de ce nu-mi urmezi ordinul? — Cine dracu’ te crezi? Întrebă căpitanul Willie. — Nu te interesează. Tu fă cum Îți zic. — Da’ cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]