4,220 matches
-
linii pe pământ, folosind bastonul ca pe un stilou. Și-o aminti pe Fenimore, atunci când o cunoscuse la Florența, abia sosită din Midwest, mărturisindu-i „dificultatea de a aprecia nudul“. — Cred că marele public american găsește că este grozav de Îndrăzneț și de șocant să prezinți o femeie care se dezbracă În fața unor bărbați, dar nu din cale-afară de șocant. El poate să o ierte pentru asta, mai ales că Trilby renunță imediat ce se Îndrăgostește de eroul principal. Astfel, s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
era cabina, peluza puntea de comandă și Camera Grădinii puntea vasului. Undeva, În viitor, Îl aștepta un proiect măreț: trei romane importante, pe cât de analitice, de introspective și de ponderate pe cât Îi era voia, dar și pe cât de profunde, de Îndrăznețe și de frumoase pe cât numai el le putea face. Elementele componente erau deja Înscrise În carnet. Unul despre americanul grizonant, copleșit de imaginea ocaziilor ratate În grădina pariziană, Îndemnându-și tânărul prieten „să trăiască intens“; altul despre moștenitoarea bogată, trădată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pe el, Erickson ajutându-l chiar și pentru a se da mare. Se spionau reciproc, o privire aici, una pe furiș acolo, o replică inteligentă. Uite cine-i acolo, spuse blondul și atrăgătorul Erickson în sala balului zărind câteva domnițe îndrăznețe, care știau să se distreze. Du-te, du-te, nu am vrea să-ți faci vreun rău abținându-te! Mă duc, doar nu voi face pe inaccesibilul. Știu eu pe cineva care pozează în de-al de astea. Dumnezeu știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
că totul a trecut, și vrui să mă depărtez. El mă avertiză printr-o tăcere magnetică. Nici o șansă, îmi spuse, sărutându-mă. La început opusem rezistență, dar apoi când îi răspunsesem la sărutul său iubitor, pasional, liniștit în siguranța sa, îndrăzneț și total. Trupul însă era tot încordat. Ne priveam din nou. Te iubesc, îmi spuse. Iar relația noastră știam că va fi la fel de plăcută veșnic precum începuse. Camera era bătută toată în pietre, iar peste pietre încă un rând de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
zidăriei, l-au ghintuit pe moment între fiare și, în loc de-al mai îndrepta la comportament, cu stropșiri sau excludere din Organizația de Bază ori cu burnuzul, Cârmaciul, dintr-o prost înțeleasă solidaritate între marii artiști, l-a parașutat pe îndrăzneț în scaun de redactor la cea mai balneară și toropitoare revistă de cultură din Capitală... Pe revistă o chema Contemporanul, n-o poți silabisi, adoarme musca, iar pezevenghiului nostru atâta osândă i s-a pus: el să-i scrie revistei
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
valuri. În celelalte grădini se încrețeau numai tuleie de apă. Pe trotuare, când și când, te furnicau pîn' la glezne. Pe anumite străzi nu mustea mai multă apă decât dintr-un covor. Pe traseele lăturalnice, rar, când anvelopele unor automobile îndrăznețe tăiau făgașele de ape, slobozind înapoi mici gheizere, cam cât jetul de pipi al unui copil mic. De la comuna Voluntari la pădurea Băneasa, întreg Bucureștiul plutea și se ondula pe terasele Oceanului Pacific, precum cutele unui cearceaf circular, întinzîndu-se peste apele
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Nottara", înscriindu-se pe trotuarul ce ducea spre Cinema "Patria", urmat de un taxi bîzdîgos, filîndu-l pe puști ca-n filmele cu gangsteri, 141 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Sub moliciunile de mătase, stăpâna purta bikini, portjartier și sutien, îndrăznețe, din dantelă neagră. Necunoscutul, cu latul palmei, îl dădu la o parte pe Genel. Străinul cuprinse, cu două degete, palma stângă, inertă, a leșinatei. Și, scuturîndu-i-o lejer, ca și cum ar fi urmărit doar să-i troznească vreuna din articulațiile translucide, fără
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
nișă a biroului și rostogolit pe covor. Pe Ulpiu Sarcetius Galopenția l-au prins chiar la ieșirea din toaletă, cunoscîndu-se slăbiciunea de-a se refugia în acea zonă a Prefecturii, în care, deseori, se pogorau asupra lui ideile cele mai îndrăznețe. În acea sâmbătă, întîrziase fără folos în acel spațiu de mototolire a trufiilor umane, pentru că asupra sa nu planase nici o idee. Își recivilizase ținuta. Întredeschisese ușa, cu aerul acela absent cu care se cuvine ca un bărbat să se îndepărteze
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
care-l găsea. Se înnebunea mai ales după cei care își azvârleau metaforele, precum cerculețele, către obiectivul omagiat, începînd cu material, de la nemurire în sus. Era tocmai perioada aia în care, în București, se lățise iarăși zvonul că niște puști îndrăzneți și fără manieră se căzneau să umble un pic, cu mitraliera, la viața Comandantului Suprem. Prin marfare au mai respirat, cum au mai respirat, printre scânduri, dar când au fost basculați, laolaltă cu conținutul vagonului de cărbuni, în triajele Gării
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
a eliberat carnea din strânsoare, femeia a oftat ușurată, iar rochia din tafta verde s-a prăbușit pe podea într-un morman șifonat. Verdele era culoarea preferată a lui Susan atunci când venea vorba de haine. Asta pentru că orice culoare mai îndrăzneață, roz sau portocaliu, ar fi făcut notă discordantă cu roșul natural al părului. — Să știi că e un adevărat blestem să fii femeie. —Pe bune? a răspuns Nick neatent, încercând să-și desfacă papionul. De ce? Pentru că trebuie să te strecori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
nu se facă de râs. — înveți repede, i-a zis ea. Probabil că sadicul din tine preia controlul. — Nu sunt nici pe departe la fel de bun ca tine, a răspuns el. — Practica ne desăvârșește. Femeia își pregăti crosa ca să lanseze o îndrăzneață lovitură la distanță. — N-o s-o nimerești niciodată, zise el. Terenul e prea denivelat. Ea a nimerit. — Trebuie doar să știi cum să ții seama de pantă, i-a spus Irina. Eu sunt avantajată și nu-i ceva tocmai corect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
pe albul pielii ei. Sânii mici, dreptul puțin mai mare decât stângul, sfârcul stâng înclinat un pic mai sus decât tovarășul său, dar amândoi încă moi și trandafirii, ca de copil. Umerii înguști, drepți, trași ușor în spate aproape militărește, îndrăzneți și încrezători. Brațele atârnându-i drepte și moi, cu palmele mâinilor întoarse în sus, cu degetele mijlocii ascunse în pumn, sub degetele mari, și o tufă generoasă de păr ce-i umbrea subsuoara. Restul, gâtul și fața și capul, nevăzute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
defectele. „- Știi ce-ți lipsește ție? Iubirea.” Închise ochii. Trupul lui cald, gol, se lipi de al ei, rece. Îi îndepărtă delicat părul de pe umărul gol îndreptându-l spre spate. Buzele lui fierbinți, flămânde, mușcau ușor din umărul alb urcând îndrăzneț pe gât spre ureche. Mâinile îi căutau sânii prinzându-i în căușul palmei, masându-i delicat. „- Nu de o astfel de iubire ai nevoie! Îți lipsește iubirea de sine.” Căldura apropierii lui, a trupului său fierbinte, persista încă pe pielea
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
din voi, nu vă pot angaja pe toate, dar vă pot lua acasă fără probleme. Ce ziceți? Pe cine programez în seara asta? Pot fi și mai multe, nu vreau să fac vreo discriminare. Străinul râdea în timp ce privea insistent decolteul îndrăzneț al femeii din fața lui, care insista să-i înmâneze un dosar cu acte. - Nu vrei să-l studiem diseară, împreună, la un pahar de vin roșu la mine acasă? În fața șemineului voi reuși să-ți descopăr mai bine calitățile decât
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
timp. Nu știu ce nu corespunde cerințelor tale din ceea ce sunt, dar asta simt, că nu ai nevoie de mine. De fapt, știu de ce. Nu mă încadrez în standardele 90-60-90, nu-mi etalez picioarele de sub fuste scurte și n-am decolteul destul de îndrăzneț. - Vorbești numai prostii. Nici măcar nu-ți dai seama cât de mult te iubesc. Spre deosebire de tine, eu pot iubi necondiționat. - Dacă a iubi necondiționat înseamnă a fi absent din viața celei pe care o iubești, atunci mă lipsesc de asemenea iubire
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
mama și-a lăsat părul permanentat să crească și apoi s-a tuns scurt, o tunsoare ușoară și moale care-i punea În evidență trăsăturile de elf. Mie și lui Julie ne plăcea la nebunie, era așa de drăguță și Îndrăzneață, dar când a venit tata acasă În seara aceea, i-a zis: „E puțin cam prea «emancipată» tunsoarea, Jean“, iar noua tunsoare a fost abandonată fără proteste, fără alte cuvinte În plus. Devenind adolescentă, mi-am dat seama că lucrurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
în deșărtăciunea lor. Este un ce măreț în firea noastră, Dar acel ceva nu din noi răsare. O moștenim de la Titanul mort. De la pământ, în care ne nutrim. În moartea lui e ceva sfânt și mare, E o gîndire-adîncă și-ndrăzneață Pentru ce el fu condamnat la moarte. Viața noastră e o ironie, Minciuna-i rădăcina ei. Dorința De-a fi și de-a-avea singur tot ce este Principiul e de înflorirea ei. În van pământul mort ne-nspiră cîte-odată Din sântul suc
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
albe auritul snop de grâu; Alte vrând să treacă apa cu picioarele lor goale Ridicară rușinoase și zâmbind albele poale, Turburând cu pulpe netezi fața limpedelui râu. Am văzut regii Iudeei în biserica măreață, Unde marmura în arcuri se ridică îndrăzneață Și columnele înnalte cătră cer pare c-arat; Văzui pe David în lacrimi rupând haina lui bogată, Sdrobind arfa-i sunătoare de o marmură curată, Genunchind să-i ierte Domnul osânditul lui păcat. Solomon, poetul-rege, tocmind glasul unei lire Și
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
Să iee ochii la Efenzi și popol, Astfel la clăi de vorbe eu fac vârfuri De rime splendizi, să le dau de trampe, Sumut o lume ș-astfel ochii lor fur. Dactilu-i cit, trocheele sunt stambe, Și-i diamant peonul, îndrăznețul. Dar astăzi, cititori, eu vă vând iambe Și mare n-o să vi se pară prețul: Nu bani vă cer, ci vremea și auzul. Aprinde-i pipa și așază-ți jețul La gura sobei cum o cere uzul; Citește cartea ce
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
bunica lui Va chicoti), nimeni nu are ce să zică! Ochenoaia avea gust estetic apreciat de toată lumea, știa să se Îmbrace frumos și să Îmbrace și fetele, iar pe Zânița o răsfăța cu haine ce aveau croieli moderne și pieptănături Îndrăznețe, cu care frângea inimile multor tineri și bărbați căsătoriți. Îmbrăcat cu cămășuță cu mânecă scurtă, de culoare roșie, cu buzunarul și reverele albe, pantaloni scurți cu bretele, de culoare albă, cu vipușca și tivul de jos roșii, săndăluțe albe din
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
Însurățeii” și În cel mic elevii, unul cu capul la apus și celălalt cu capul la răsărit. Părinții tot la fel, dar câteodată un copil „cunoscător” mai surprindea o rotire la o sută optzeci de grade a unui părinte mai Îndrăzneț. La masa de dimineață, Înainte de a merge la școală, Marinița Îi făcea discret cu ochiul lui Valerică, acesta Înțelegea că are să-i spună ceva interesant. Pe drumul către școală Își povesteau și râdeau penfundate de se mirau oamenii Întâlniți și
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
vreascuri de pus în foc. Ieși iar în curte și simți cum transpiră și cum începe să se grăbească să înfigă lopata în mormanele înghețate. Nici nu reușise să vadă bine cam cum era fata, dar ce reținuse erau sânii îndrăzneți care i se rotunjeau pe sub bluză. În aceeași după-amiază îi ajunse în urechi vestea că vor pregăti toată noaptea mâncăruri pentru o pomenire a răposatei neveste a lui Godun. „Așadar, va fi zarvă“, își zise și se gândi cum s-
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
umanități pe jumătate înghețate: copiii și mamele la picioarele taților sau doar fetele între ele, o mireasă cu mirele și nuntașii, în ordinea înălțimii, patronul și calfele, un mullah cu degetele împreunate pe burtă. Viața e întotdeauna în spatele acestei fotografii, îndrăzneață și vinovată, dar mereu liberă și de nestăpânit. Începuse să se preumble prin Yazd, încercând să își ia rămas-bun, dar părea ca și cum și-ar fi smuls suflarea din piept. Nu era vorba numai de acel loc, ci și de Meybod
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
mersese vorba că designerul Sonia d’or e pe jumătate iraniancă. „Aș vrea s-o cunosc!“, poruncise oaspetele, și fata lui Sebas, devenită dintr-odată Sehat, se-nființase mai mult decât radioasă. „Ești virgină?“, o întrebase de față cu toți. Îndrăzneața Sonia se-nroșise până la rădăcina șuvițelor care îi alunecau de sub văl, dar spusese răspicat: „Da!“. Secvența, răspunsul și întrebarea bătuseră drumul Paris dus-întors și fuseseră luate de toate știrile. Sonia se văzu la jurnalul de seară, cu fular și mantou
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
cu poftă, din toată inima. Pe bărbați îi intimida, dar femeilor le transmitea imediat o empatie specială, ca atunci când, înnebunit de o durere de dinți, simpla vedere a doctorului îți ia suferința cu mâna. Femeile o iubeau necondiționat și deveneau îndrăznețe în preajma ei. Cam asta făcuse și din Ghazal: o exaltată cu deficit de adrenalină, cum credea tată-său. După rămânerea avocatei „afară“, Ghazal trecuse la cârma Organizației, dar și a Iranian Children’s Rights Society, două ONG-uri puternice, fondate
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]