4,039 matches
-
de-al 20 congres al PCUS din 1956. Racordat temporal mai degrabă la evoluția comunismului asiatic decât la cel est-european, cultul românesc al personalității ceaușiste a cunoscut o înflorire spectaculară cu mult timp după denunțul său pronunțat de Hrușciov. Debutul cultului ceaușist al personalității este convențional datat ca survenind în urma celebrelor "teze din iulie" 1971 pronunțate de noul secretar al Partidului prin care s-a pus capăt scurtei perioade de détente (relaxarea ideologică) cuprinsă între 1964 și 1971. Revenit din vizitele
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
graduală mai curând decât o dezvoltare fulminantă. În 1979, portretul lui N. Ceaușescu continua să fie plasat în partea de final a manualelor (la pagina 183), dominând faza istorică a construcției socialismului în România. Manualele anilor '80, pe fondul intensificării cultului ceaușist al personalității, îl aduc pe N. Ceaușescu pe prima pagină, dominând acum nu doar etapa construirii socialismului românesc, ci întreaga istorie a românilor petrecându-se sub personalitatea acestuia. De-a lungul anilor '80, portretul de pe prima pagină al lui
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
este „un studiu al efectelor devastatoare pe care dragostea le poate cauza”233. „Originalitatea Elegiei este evidentă dacă se ia în considerare, în ciuda profunzimii analizei medievale asupra dragostei, raritatea textelor scrise din punctul de vedere al unei femei. Fiammetta, fiind cultă, se adresează altor doamne literate, astfel încât ele să o compătimească și să învețe din greșelile ei. Acestă formă epistolară reprezintă o interesantă anticipare nu doar a doamnelor învățate cărora le este dedicat Decameronul, ci și a eroinelor îndrăgostite de mai
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
inteligență nativă excepțională dar fără școală, cum spune singură despre ea: Pentru asta sunt de scuzat, cum n-am învățat decât abecedarul și din cauza boalei îmi lipsește chiar și aceea ce-ași fi putut câștiga umblând în societate cu persoane culte, adică cum zice românul, m-aș fi ros cu o oarecare știință.”, 29 ianuarie 1888, St. doc. lit., IV, p.230; „Când cetește /Mihai/ ce scriu eu, apoi sute de greșeli îmi găsește, însă eu nu mă prea supăr, căci
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
matale îmi scrii că voiește Societatea de a-mi cumpăra o casă. De va fi cu putință vă rog , iubită mamă, să fie tot în Iași, unde sunt binefăcătorii lui Mihai și din alte două cauze: întâi că are societatea cultă de care are mare trebuință obositul lui creier, al doilea, orașul e curat și poate merge oare întregi pe jos fără a se murdări până la genunchi. Mihai în toate zilele zice: Oare când voi scăpa eu de orașul ista murdar
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
carul, ochiul, svastica. Simbolurile specifice codului animal care reprezentau soarelui au fost: vulturul, șoimul, leul, cerbul, calul, taurul, berbecele. Din codul metalelor, soarele a fost reprezentat de aur. "Sfântul Soare", divinizat în spațiul Daciei romane, specific religiei mithraice și al cultului Sol Invictus, s-a păstrat în civilizația tradițională românească ca motiv apotropaic, prezent în ornamentica populară, ca personaj simbolic al narațiunilor cosmogonice (balada "Soarele și luna") sau al unor legende în care este prezentată fata îndrăgostită de chipul frumos al
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
Bârlad. Deci, atenție! Liga Culturală Bârlad a avut mai întâi o revistă - un Buletin. * Foaia „Medicul Țăranilor Foaia „Medicul țăranilor, apare în septembrie 1923, sub direcția dr. Veiner. „Este o reclamă fără seamăn pe care un medic, profesionist liber și cult, înțelege să o pună la îndemâna păturilor țărănești în special”, apărută de două zile, nota Naționalul nr. 6 din 15 septembrie 1923. * Foaia Băncei de credit mărunt Foaia Băncei de credit mărunt din Bârlad apare cu numărul 1 în iulie 1926
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
distrugerea primului templu și Incendierea și distrugerea templului, fără autori, iar în jargon Kinos: versuri de Jzchaki. Prețul benevol pentru F.N.(Fondul național). După spusa lui Adolf Axelrad mai tot numărul era scris de institutorul Iacob Sircus, fiul bătrânului institutor cult P. Sircus, iar poeziile lui Ifremia, ca și Ilinos, de profesorul Israel Kunovici, colaboratorul ziarului bucureștean în jargon navaseret (1901 1903), născut pe la 1868, plecat în America în 1904. Apare în românește și jargon evreiesc. * Noul Timp Noul Timp, apare
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
să rămână pildă vie tuturor bârlădenilo r.” (G.V. Botez din revista Țara de Jos, nr. 4-6 iulie - septembrie, 1924.) * Scopul luptei politice și profesionale a profesorului Ion Popescu a fost ca „România să devină unită cu t oate părțile ei; cultă și civilizată de la o margine la alta, ta re și fericită, spre a‐și recupera cu o oră mai înainte cuvenitul ei loc între națiunile cele mai valoroase ale Europei”, scria Semănătorul” la 6 decembrie 1870. Iar ziarul Paloda din
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
parfumul timpurilor, ci și multe surprize, delectându-ne cu stilul ei alert, stăruitor uneori, cu reluări și memorări. Deși cu multe capitole, cu trimiteri către oameni și zone de interes, cartea este un mozaic care încântă, place, educă, face memorialistică cultă, la obiect, cum numai maestrul C.D. Zeletin încearcă și reușește de fiecare dată. ☼ Reviste apărute la Bârlad 244 Academia Bârlădeană Academia Bârlădeană, revistă trimestrială de cu ltură este editată de Societatea culturală „Academia Bârlădeană”, începând cu 1 martie 1994, redactor
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
cercetări efectuate de specialiști de-a lungul anilor, făcând parte integrantă din tematica simpozionului. Segmentul tânăr a fost bine reprezentat în simpozion, el făcând referire la promovarea valorilor culturale și spirituale, deschidere spre dialog. Nu au lipsit momentele de creație cultă exprimată prin poezii de înaltă ținută și descrierea unor fapte eroice. Lucrările prezentate au apărut într-un catalog de rezumate. Au mai avut loc lansări de cărți și reviste de specialitate. Rubrică realizată de Cristina Manuela Tudor 14 pași în
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
ansamblului care alcătuiește discursul repetat: rom. ochii care nu se văd se uită; engl. out of sight, out of mind: germ. aus den Augen, aus dem Sinn: fr. loin des yeux, loin du coeur. Totuși, chiar în cazul unor formații culte, corespondențele nu se realizează fără a se renunța la unele nuanțe ce rezultă din însăși structurarea construcțiilor, încît englezescul the hell is paved with good intentions înseamnă "iadul este pavat cu intenții bune", iar construcția portugheză echivalentă este de boas
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
sau dictoanelor integra-te în operele literare sau în cele sapiențiale propriu-zise atestă repartizarea acestor opere la stilurile funcționale ale limbii, în sensul că cele care recurg la construcții populare sînt de obicei texte literare, iar cele care cuprind construcții culte tind spre realizarea unui tip de discurs filozofic. Metalimbajul (funcția metalingvistică) Prin funcția denominativă și prin cea comunicativă, limba are datoria de a da nume realităților și de a transmite informații despre ele. Printre realitățile numite pot fi însă și
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
de limbă comună. Dar, dacă limba literară este "comună" fiindcă nu are variații locale, limba populară este "comună" deoarece este folosită de toți vorbitorii unui spațiu lingvistic sau măcar este cunoscută de toți, atunci cînd unii dintre ei folosesc aspectul cult. Limba literară cunoaște însă structuri alternative sociolectale, fiindcă în interiorul ei se produc diviziuni legate de straturile sau de păturile socioculturale ale comunității. Pe lîngă faptul că este comună, limba literară este și relativ stabilă în raport cu cea populară, deoarece nu cunoaște
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
o normă lege, care în măsura în care este respectată sau nu, conferă vorbitorului un anumit statut cultural (și, uneori, chiar social). Așadar, se distinge o normă a sistemului la nivelul limbii populare, diferențiată uneori la nivelul dialectelor, și o normă a limbii culte, care poate fi cutumiară sau legiferată. Norma are, deci, origine și statut diferit în limba populară și în diferite faze ale limbii literare. Astfel, în cazul limbii populare, tradiția impune o anumită folosire a posibilităților sistemului, norma fiind dominată de
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
limbilor literare, deoarece aici se evaluează numai fapte atestate, deși acestea pot reprezenta deseori fenomene singulare, fără frecvență semnificativă și fără continuitate în raport cu fenomenele anterioare sau ulterioare. Contactele și relațiile dintre limbi, fiind diferite la nivel popular și la nivel cult, știința trebuie să opereze și în acest compartiment cu alte mijloace de evaluare și cu alte perspective de interpretare în investigarea acestor niveluri. Limbă maternă și limbă străină Se consideră, de obicei, că învățarea unei limbi străine urmează același drum
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
limba sa maternă, dar performanța sa în cazul celeilalte (sau celor-lalte) limbi cunoscute se poate ridica sau nu la nivelul aceleia care vizează limba maternă. Ceea ce realizează întotdeauna un vorbitor al mai multor limbi, fie el cult sau mai puțin cult, este deschiderea spre un spațiu cultural mai extins în raport cu vorbitorul monolingv și o comparație, mai mult sau mai puțin profundă, între posibilitățile limbii sale materne și posibilitățile celeilalte (sau celorlalte) limbi cunoscute. Din această comparație pot rezulta și consecințe asupra
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
tip natural, în sensul că el nu are posibilitatea de a decide după bunul său plac. Manifestarea determinismului în cazul limbii literare pune probleme într-o oarecare măsură deosebite decît cele de la nivelul limbii populare. După G. Ivănescu 267, limba cultă, deși posedă numeroase asemănări și relații cu limba populară, are și trăsături specifice, între care se remarcă relativa ei fixitate în raport cu mobilitatea accentuată a acesteia. Această particularitate își are originea în noul statut al limbii, prin trecerea din natură în
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
în mod revelator nivelul și direcțiile evoluției societății. Relația dintre limba literară și cultura majoră are aspecte speciale, între care, în primul rînd, evidențierea deplină a caracterului limbii de element al culturii. Ca orice entitate cu valoare în sine, limba cultă (literară) este adusă conștient și programatic la nivelul (vizat al) culturii, considerîndu-se chiar că nu este posibilă o cultură superioară fără o limbă literară corespunzătoare. În acest context, starea limbii devi-ne o emblemă a nivelului cultural atît pentru comunitate, cît
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
de a face cult, de a cultiva, adică de a face să fie o creație și o caracteristică a omului instruit și, prin aceasta, de a corespunde unui ideal de cultură. Din aceste motive, limba literară se numește și limbă cultă (sau limbă de cultură, după germ. Kultursprache), limbă care funcționează după regulile stabilite prin acțiunea de cultivare. Emanciparea prin cultivare a limbii nu se realizează decît ca o componentă a emancipării culturale în general, încît idealul urmărit prin cultivarea limbii
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
tîrziu și în condițiile manifestării intense a unor curente culturale de factură romantică, cum este cazul limbii române, o destul de pronunțată apropiere între limba literară și cea populară face posibilă, pe de o parte, preluarea de elemente populare la nivelul cult și, pe de altă parte, influențarea permanentă a nivelului popular de către cel literar. În cadrul limbii literare se produce totuși o foarte clară distincție între elementele de proveniență populară (și vechi, în general) și cele de proveniență exclusiv livrescă, adică împrumuturile
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
spre cercetare interpreților ce activează la nivelul culturii majore. Limba naturală, sub aspectul ei de limbă populară, este astfel, pe de o parte, capabilă să exprime o filozofie (cea etnică), iar, pe de altă parte, disponibilă valorificării în crearea filozofiei culte. Aceasta, filozofia cultă, nu are însă obligația de a privi spre filozofia etnică, interpretînd-o sau preluîndu-i și dezvoltîn-du-i anumite laturi. Filozofia propriu-zisă (de erudiție sau cultă) are ca mijloc de expresie limba literară, care are o istorie și trăsături diferite
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
ce activează la nivelul culturii majore. Limba naturală, sub aspectul ei de limbă populară, este astfel, pe de o parte, capabilă să exprime o filozofie (cea etnică), iar, pe de altă parte, disponibilă valorificării în crearea filozofiei culte. Aceasta, filozofia cultă, nu are însă obligația de a privi spre filozofia etnică, interpretînd-o sau preluîndu-i și dezvoltîn-du-i anumite laturi. Filozofia propriu-zisă (de erudiție sau cultă) are ca mijloc de expresie limba literară, care are o istorie și trăsături diferite în raport cu cea populară
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
o filozofie (cea etnică), iar, pe de altă parte, disponibilă valorificării în crearea filozofiei culte. Aceasta, filozofia cultă, nu are însă obligația de a privi spre filozofia etnică, interpretînd-o sau preluîndu-i și dezvoltîn-du-i anumite laturi. Filozofia propriu-zisă (de erudiție sau cultă) are ca mijloc de expresie limba literară, care are o istorie și trăsături diferite în raport cu cea populară, deși formează împreună cu ea același idiom. Fiind alcătuită și funcționînd prin intermediul voinței, limba literară se manifestă, îndeosebi la nivelul mijloacelor de expresie specializate
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
sine în schimb are oameni care îi cunosc ambițiile, și i le și satisfac. Bineînțeles, recompensele acestor lachei, în slujba jupânului de la Cotroceni, sunt substanțiale. Traian Băsescu prototipul personajului din celebrul film de desene animate, nu se înconjoară de oameni culți și cu coloană vertebrală, ci, de semidocți, obedienți și ciolanagii. Ei numesc pe cei care au protestat în Piața Universității, sau în altă parte, „ciumpalaci și viermi” După cum vedeți, stimați cititori, vocabularul grotesc, trivial, este permanent folosit ca și al
AMERIC?INII, HUNIUNEA EUROPEAN? ?I POPEYE MARINARUL by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Science/84039_a_85364]