8,653 matches
-
interne și comunitare. Opulența, mare devoratoare de timp și energie, îi duce pe oameni spre o existență mediocră împărțită între muncă și cooperare". Mizeria prosperității, Editura Trei, București, 2002, p. 145. 15 Bertrand Russell arată: ,,Foarte puțini oameni pot fi fericiți dacă întregul lor mod de viață și viziunea lor despre lume nu se bucură de aprobarea celor cu care au relații sociale și, în particular, a celor cu care trăiesc laolaltă". În căutarea fericirii, Editura Humanitas, București, 2011, p. 112
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
nu știm să atacăm relația dintre populație, energie, mecanismele economice și sociale, mediul înconjurător, comportamentul oamenilor și aspirațiile profunde ale omului". Sistem și civilizație, Editura Politică, București, 1976, pp108-109 17 Mises arată: ,,În vorbirea colocvială spunem despre om că este fericit dacă el a reușit să-și atingă țelurile. O descriere mai adecvată a acestei stări ar fi că el este mai fericit decât era înainte. Dar nu există nici o obiecțievalidă împotriva uzanței de a definii acțiunea umană ca strădanie de
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
Bogăția ca și fericirea este până la urmă un concept relativ, subiectiv. Iată ce spune J. Donald Walters: ,,Ce este bogăția? Majoritatea oamenilor consideră că bogăția înseamnă investiții, economii, venituri, proprietăți. Cu toate acestea cu toții am cunoscut oameni care au ajuns fericiți cu foarte puțini bani. Prin contrast am cunoscut și alții care păreau că abia reușesc să se bucure de o clipă de mulțumire, deși câștigau probabil de câteva ori mai mult decât cei dintâi". Magnetismul banilor, Editura Vremea XXI, București
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
că în afaceri o decizie este morală în măsura în care ține seama de nevoile și preocupările celorlalți". Stephen Young, Capitalism moral. O reconciliere a interesului privat cu cel public, Editura Curtea Veche, București, 2009, p. 29. 43 ,,Ne găsim vocația în coincidența fericită între virtute și interes. Pe de o parte munca ne aduce satisfacții materiale, generate de interesul propriu. Pe de altă parte, ne percepem eforturile ca fiind și în slujba scopurilor superioare, fapt ce ne încântă și ne mulțumește într-un
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
Ce parodie... Se spune că moartea e vie Și prinde viață când ajungem în sicrie. Viața te omoară, iar moartea te învie, Viața e un somn adânc, moartea e o insomnie Ce nu durează o vecie! Omulnu-i sortit să fie fericit.... Deși nu crede în soartă (doar ideea de a fi fericit il face fericit!), Căutând, mereu, o poartă prin care să se scoată, Se simte împlinit pentru că a iubit și a îndeplinit ce-a simțit că este menit să facă
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
când ajungem în sicrie. Viața te omoară, iar moartea te învie, Viața e un somn adânc, moartea e o insomnie Ce nu durează o vecie! Omulnu-i sortit să fie fericit.... Deși nu crede în soartă (doar ideea de a fi fericit il face fericit!), Căutând, mereu, o poartă prin care să se scoată, Se simte împlinit pentru că a iubit și a îndeplinit ce-a simțit că este menit să facă... împlinirea nu-i un ocean de iubire, Ci o mare moartă
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
odraslele în zilele de duminică sau alte sărbători, pentru a-i vedea, pentru a se informa despre mersul lor la învățătură și pentru a le mai aduce câte ceva de mâncare. Aceste vizite erau așteptate cu înfrigurare și constituiau un eveniment fericit pentru fiecare dintre noi, ca și primirea unei scrisori. De aceea, situațiile respective erau speculate pentru glume de felul: Vasile Fetescu, ți-a venit de-acasă! sau Mihai Munteanu, ai o scrisoare la domnu’ pedagog! Cel anunțat tresălta de bucurie
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
reprezintă o bogăție pentru familie, una din cele mai mari fericiri ale acesteia. Omul care are copii este asemenea unui pom care rodește" (fată). „Copiii sunt cei care aduc fericirea în viața de familie. Nu se poate concepe o familie fericită fără copii" (fată). Prin întrebarea: „Ce părere ai despre îndatoririle gospodărești ale membrilor cuplului familial?", care se constituie ca o probă proiectivă, am urmărit să punem în evidență modul cum sunt înțelese îndatoririle gospodărești în familiile din care provin elevii
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
și fiica lui telefon, și ea foarte fericită, spunându-i că găsise telemea fără coadă - un noroc! - și că luase mai mult și pentru el. Întâmplarea era comentată de Nicolae Cajal drept un exemplu de „relativism” existențial. Fiecare copil era fericit în felul lui, adică în funcție de context. Cât de relativ este deci norocul era exemplificat prin însăși întâmplarea povestită. Accesorii permanente unisex: plasa și sacoșa Constrângerile vieții, obstacolele cotidiene mobilizează și dezvoltă resurse nebănuite. Imaginația, creativitatea aduc adesea soluții fără de care
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
de bani care să le permită cheltuielile de călătorie. Altcineva a spus că un alt motiv pentru care locuitorii nu încercau să obțină pașaportul era frica de a nu fi anchetați de poliție atunci când se întorceau. La început, locuitorii erau fericiți și curioși în legătură cu acestă ocazie de a avea bunuri pe care alții nu le aveau, însă după câtva timp călătoria li se părea ceva normal. În comparație cu alte regiuni din România, situația lor era mult mai bună. Dacă putem adăuga o
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
produs al comunismului? D.G.: Sunt așa pentru că mă consider astfel sau mă consider pentru că așa sunt - iată o dilemă nu numai ontologică sau doar un joc de cuvinte. Dacă aceasta ar fi și singura sau ultima mea ambivalență, aș fi fericit. Din păcate, fiecare dintre noi are un număr uneori insuportabil de mare de asemenea „dezorientări sau imprecizii”. Nostalgia trecutului este întotdeauna mitică, iar ambivalența atitudinală nu trebuie să ne mire. Nu neapărat din cauza perceperii diferite a realității, în funcție de amplasamentul social
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
de a înțelege și de a „citi” alte persoane vă va spori semnificativ nivelul de confort în cadrul procesului de descoperire a unei activități care să corespundă nevoilor dvs. Empatia vă va ajuta să înțelegeți ce anume îi face pe oameni fericiți în munca lor. Astfel, veți putea să vă înțelegeți mai bine propriile nevoi și dorințe legate de găsirea unui nou loc de muncă. Există câteva lucruri pe care le puteți face pentru a vă spori gradul de empatie față de ceilalți
[Corola-publishinghouse/Science/2058_a_3383]
-
neapărat unul ușor. Tocmai de aceea, muți aleg să nu facă nimic pentru a elimina starea de nefericire sau insatisfacție. Nu vă lăsați inclus în rândul acestor persoane. Mai bine închideți ochii și imaginați-vă cum ar fi să fiți fericit și entuziasmat de munca dvs. Găsirea unei activități profesionale care să răspundă așteptărilor dvs. și să fie plină de satisfacții vă va schimba viața! RESURSE Capitolul 1: De ce doriți sau credeți că este necesar să vă schimbați locul de muncă
[Corola-publishinghouse/Science/2058_a_3383]
-
, Emil (8.IV.1911, Rășinari, j. Sibiu - 26.VI.1995, Paris), eseist. Este fiul Elvirei (n. Comăniciu) și al preotului Emilian Cioran. Copilăria i-a fost fericită, tinerețea - un dezastru („copilăria mea a fost raiul pe pământ; m-am născut nu departe de Sibiu, într-un sat românesc de munte; de dimineața până seara eram afară; când a trebuit să-l părăsesc, la vârsta de zece ani
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286266_a_287595]
-
grad maxim. Pare a fi un Iov tânăr școlit de moraliștii tragici, de la Pascal la Nietzsche. Pe culmile disperării este, de fapt, jurnalul unei teribile, prelungite crize morale și existențiale: „Viața nu este decât o lungă agonie”; Nu pot fi fericiți decât oamenii care nu gândesc nimic”; „Cunoașterea este o plagă pentru viață, iar conștiința o rană deschisă în sâmburele vieții”; „Sunt complet plictisit sau mai bine zis distrus de această calitate de a fi om.” Singura valoare (sau experiență umană
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286266_a_287595]
-
12 septembrie 1970Ă 147). Pare la un moment dat singurul motiv de mâhnire: „Aici e vară de aproape o lună. Un singur nor: compatrioții” (11 mai 1971 Ă 163). Treptat, fuga de sine ia forma refuzului oricărei comunicări: „Am fost fericit la Dieppe: nu m-a deranjat nimeni. Aici, comedia se reia de la capăt, nu numai din cauza compatrioților Ă a căror „invazie” o suportă tot mai greu și de care fuge „ca de ciumă” Ă, ci din cauza tuturor celor pe care
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
de furie: „Senzație de rușine, evident, însoțită de invariabila reflecție: «Așa, măcar știu că trăiesc»” (I, 255). În fine, cum se comportă trupul și nervii lui Cioran atunci când sunt ținuți în frâu? „Ori de câte ori îmi stăpânesc o criză de furie sunt fericit, triumf literalmente, dar furia înăbușită se răzbună și mă chinuie în ascuns” (I, 114). La frizer, revoltat de „insolența” nevestei frizerului, simte cum „i se urcă sângele la cap”. „Dar, o spune în continuare Cioran, contrar obiceiului meu, am tăcut
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
altă ocazie, după șase ore și jumătate de conversație, Cioran nota: „Dezgust, oboseală, furie, dorință de a-mi zbura creierii” (I, 250). Totuși, în fragmentul imediat anterior, el părea convins că abia topirea în neesențial poate asigura fericirea: „Nu suntem fericiți decât dacă ne lăsăm mistuiți de setea de neesențial” (I, 250). Așadar, ceilalți, prilej de flecăreală inutilă, care-l dezgustă. În acest caz, nu ne întrebăm de ce-i acceptă, dar de ce-i caută? De ce perseverează să flecărească? Nu cumva conversația
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
de la Gisors). Astăzi, euforie și frenezie filozofică” (I, 340). Era 11 octombrie. Într-un alt an, pe 6 octombrie, Cioran notează: „Șase ore de mers în regiunea Dourdan sub un soare suportabil și pentru mine. Tot timpul, senzația că sunt fericit, că nu doresc nimic altceva, că nu mai aștept nimic de la lucruri sau de la oameni, de vreme ce totul îmi e dat. Ce contrast între această delicioasă oboseală fizică și ursuza trudă intelectuală! Numai atunci când sunt la același nivel cu natura sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
că nu doresc nimic altceva, că nu mai aștept nimic de la lucruri sau de la oameni, de vreme ce totul îmi e dat. Ce contrast între această delicioasă oboseală fizică și ursuza trudă intelectuală! Numai atunci când sunt la același nivel cu natura sunt fericit” (II, 113). Într-o altă zi de octombrie, de asemenea din alt an, iată: „Zi nespus de frumoasă. De la Saint-Rémy-lès-Chevreuse am umblat țase ceasuri tot ocolind până la Saint-Chéron. Pentru mine fericirea e să umblu pe un drum pustiu” (II, 243
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
să fac un efort să nu plâng. Explicația e foarte simplă: nu cred că există un om a cărui copilărie s-ar putea compara cu a mea. Cerul și pământul erau, cu adevărat, ale mele. Până și spaimele mele erau fericite. Mă trezeam și mă culcam Ă ca Stăpân al Creațiunii. Eram conștient de fericirea mea și presimțeam că o voi pierde. O teamă secretă îmi măcina zilele. Nu eram chiar atât de fericit pe cât pretind acum” (I, 149). Nimic nu
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
va fi pus pe definirea caracterelor și pe nuanțarea acestora. Preocupate de literatură (sau, mai exact, de succesul literar), personajele din romanul Evadare din pustiu (1975) aduc în prim-plan problematica existenței dificile a scriitorului debutant. Tânărul ziarist Bogdan Dima, fericit la început că i-a fost publicată o schiță, are parte de câteva deziluzii „literare”. Prietenii lui, toți cu veleități artistice, aparținând categoriei celor „făcuți să ajungă mari în câmpul literaturii”, duc o viață boemă. Interesant construit, romanul conține trei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287260_a_288589]
-
Chatterton se pare într-adevăr că a căzut într-un mormînt, ce tocmai fusese dezgropat în cimitirul St. Pancras; prietenul care era cu el l-a ajutat să iasă din groapă și i-ar fi spus în glumă că era fericit să vadă "învierea geniului"; Chatterton i-ar fi răspuns, zîmbind: Dragul meu prieten, simt ghimpele unei disoluții repezi. Sînt în război cu mormîntul de ceva vreme, și găsesc că nu e atît de ușor de învins așa cum îmi imaginam: putem
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
este trăită. În acest cadru, cea mai frecventă apariție este cea a așa-numitului zâmbet fals. Este acel tip de zâmbet, la care "apelăm" atunci când nu ne vine a zâmbi, si cu care nu vom convinge pe nimeni că suntem fericiți. Zâmbetul fals este adesea fie prea scurt, fie prea lung, menținut pe chip mult mai mult timp decât zâmbetul autentic. De asemenea, tipul de zâmbet la care ne referim se desfasoara fără a antrena mușchiul care înconjoară ochiul, (orbi-cularis oculi
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
acționeze furios, sau că persoana care este sursa furiei este iertata. În această situație, zâmbetul sau rânjetul nu este autentic, si nu este simultan combinat cu furia, ci este adăugat după aceasta. Este, de asemenea, posibil, ca persoană să fie fericită și furioasă în același timp, furia făcându-i plăcere, ca un triumf asupra altei persoane". "În amestecul fericire-frică, cel mai adesea expresia nu este o combinație, ci mai degrabă un comentariu sau o mască"210. Expresiile faciale în care tristețea
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]