3,792 matches
-
Călugăreni 18. Oinacu 4. Colibași 19. Prundu 5. Comana 20. Putineiu 6. Daia 21. Răsuceni 7. Frătești 22. Schitu 8. Găujani 23. Singureni 9. Ghimpați 24. Slobozia 10. Gogoșari 25. Stănești 11. Goștinu 26. Stoenești 12. Gostinari 27. Toporu 13. Greaca 28. Valea Dragului 14. Hotarele 29. Vărăști 15. Iepurești 30. Vedea JUDEȚUL GORJ 1. JUDECĂTORIA MOTRU cu sediul în orașul Motru ORAȘE �� 1. Motru COMUNE 1. Bolboși 6. Mătăsari 2. Borăscu 7. Padeș 3. Cătunele 8. Samarinești 4. Drăgotești 9
EUR-Lex () [Corola-website/Law/235754_a_237083]
-
a aprecierii morale, Foucault a problematizat modul cum etica creștină a inventat o etică sexuală opusă ca fond celei a vechilor greci, care permitea altfel de relații între soț și soție. Pe baza comparației comportamentelor sexuale din cele două lumi (greacă și creștină), Foucault și-a formulat o serie de întrebări- probleme: De ce creștinismul a incriminat homosexualitatea și practicile sexuale "necurate" între soți? Acest gen de întrebări, subiective, personale au deschis calea unui întreg câmp al problematizării obiective. Astfel vom înțelege
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
În 1996, autoarea acestui studiu a absolvit și cursurile Facultății de Teologie la Institutul Catolic, institut la care a predat, mai apoi, printre altele, și Științe biblice. În cadrul Universității și în afara acesteia, Monica Broșteanu a studiat și limbile ebraica și greacă, asigurând, în felul acesta, solide temeiuri studierii Bibliei, precum și activității de traducere a textelor sacre pe care o desfășoară și în prezent. La toate acestea se adaugă și un stagiu de cercetare, în anul 2001, la Institutul Pontifical de Studii
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
constituie, pe de o parte, preocuparea pentru inteligibilitate, chiar și în cazul unor receptori foarte putin pregătiți pentru a înțelege mesajul biblic, iar, pe de altă parte, afirmarea egalității de statut a tuturor limbilor, inclusiv a celor biblice. Ebraica și greacă din Biblie sunt „limbi că oricare altele”57 și ceea ce a fost exprimat în ele poate fi transferat în orice limbă de pe glob, sensul referențial având prioritate față de „formă”. De altfel, încă de la început este stabilit un întreg sistem de
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
mai multe rânduri. „Erezia” modificărilor datorate textului masoretic a fost eliminată - cel puțin în intenție -, revenindu-se la Septuaginta că textus receptus 168, în versiunea recentă a Bibliei realizată de Bartolomeu Valeriu Anania. Traducerea Cornilescu, făcută după ebraica (Vechiul Testament) și greacă (Noul Testament), este versiunea acceptată de neoprotestanti și nu cuprinde cărțile deutero-canonice (cele din afara canonului ebraic). Septuaginta, Biblia primelor secole creștine, continuă să fie considerată în mediile ortodoxe text „sursă”. Principalele motive invocate pentru această opțiune: citatele din Noul Testament sunt din
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
acestui nume, se constată așadar două tipuri de opțiuni, ambele legitime: cea care îl lasă ca atare, dar în transcrierea Septuagintei (deși aceasta numai o dată nu l-a tradus), și cea care îl traduce din ebraica „Domnul oștirilor” sau din greacă Septuagintei, cu „Atotțiitorul” (pantokrátÄr) sau cu „Domnul puterilor”. Prima opțiune, a doua traduceri ortodoxe, este justificată de uzul liturgic al expresiei „Domnul Savaot”, cu care credincioșii s-au obișnuit și pe care o percep că nume propriu, iar cealaltă se
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
Hristos 267. Nu e vorba de o simplă alinare, consolare pe care o oferă Dumnezeu, ci și de întărire, de sfat și de apărare. Toate aceste semnificații la un loc nu sunt conținute de o vocabula în altă limbă decât greacă, iar traducătorul trebuie să opteze, în funcție de context, pentru o soluție parțială sau alta. 3.2.1.11. Mântuitor ho sÄter: „Mântuitoriul” (SC, Blaj); Mântuitorul (celelalte traduceri românești); „salvator” (Vg); „șnotreț Sauveur” (BJ); „șourț Saviour” (RSV). Acesta este prin excelență un
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
două verbe la indicativ prezent legate prin conjuncție: thanatož kaì zÄogonež (3.1.8.4.); - trei verbe substantivate legate prin conjuncție: primul și ultimul sunt participii, iar cel din mijloc este la indicativ imperfect (= ce indică durativ în trecut), întrucat greacă nu are un participiu durativ trecut: ho Äîn kaì ho QÎn kaì ho erchómenos (3.2.1.3.3. și 3.2.2.6.3.); - pronume + verb (= propoziție simplă): egÀ eimi (3.2.2.6.2.); - propoziție nominală: egÀ eimi
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
-i explică semnificația. În expresiile ho archQgòs tQÎs zÄQÎs (3.2.2.9.1.) și hQ anástasis kaì hQ zÄe (3.2.2.9.3.), zÄe se traduce, firește, cu „viața”, dar nu se poate transfera și faptul că, în greacă Noului Testament, acest cuvânt este rezervat vieții dumnezeiești la care este făcut părtaș omul ca urmare a mântuirii aduse de Hristos, spre deosebire de bíos, care semnifică viața naturală. Alte nume care au nevoie de explicații sunt cele ce fac tainice aluzii
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
biblice ’!>r Ya‘aqo>/ Yiœer"’Ql („Cel Tare/Puternicul lui Iacob/lui Israel”), ’Pl hakka>Ä: („Dumnezeul slavei/măririi”), ho hyiòs to¤ anthrÀpou („Fiul omului”). Rezultatul acestor calcuri, la numele biblice, constituie așa-zisa categorie a „semitismelor”, prezente și în greacă Noului Testament: ho ártos tQÎs zÄQÎs („Pâinea vieții”), ho patgr tÄÎn oiktirmÄÎn („Părintele indurărilor”). - structuri lexicale complexe ce traduc structuri incorporante derivate 315. Este cazul numeroaselor participii prezente care nu au corespondent în limba română și sunt adesea traduse cu
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
el desemna vorbirea obișnuită: „suită de cuvinte care au un sens, cuvântare, discurs ș...ț, conținut al cuvintelor, părere, intenție, gândire, povestire” (P. Chantraîne, 1974, vol. III, p. 718). La rândul său, cuvântul logos acoperea cam aceleași sfere semantice: În greaca veche, el era folosit cu sensul de „a spune”, „a povesti”, „a explica”, „a expune”, „a raționa” (p. 625). De-a lungul timpului, ambele cuvinte au cunoscut, În limbajul elitelor culturale ale Antichității, diferite glisări semantice, care au generat conotații
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
logos-ul se va specializa În denumirea unui discurs bazat pe analiza faptelor și pe construcția argumentelor, mythos-ul va ajunge să preia sferele semantice opuse, rămase libere prin valorizarea și specializarea conceptului de logos. Astfel, „În dialectul atic și În greaca târzie, când logos a ajuns să aibă sensul de «vorbire», mythos a Început să-și restrângă sfera, referindu-se numai la «povestire» (story)” (J. Fontenrose, 1971, p. 54). „Sensul cuvintelor din această familie a evoluat după Homer: de la valoarea de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
obțin prin oxidarea unei grupări alcool secundar (CH-OH). După numărul atomilor de carbon din moleculă, ozele se clasifică în trioze, tetroze, pentoze, hexoze, heptoze, denumirea făcându-se prin adăugarea terminației "oză" la numeralul care arată numărul atomilor de carbon (lb. greacă). Pe lângă numărul atomilor de carbon, denumirea trebuie să precizeze și tipul funcțiunii carbonil, fără a putea fi individualizat numele ozei, ci numai tipul acesteia. Astfel se deosebesc aldotrioze și cetotrioze, aldotetroze și cetotetroze, aldopentoze și cetopentoze, aldohexoze și cetohexoze, aldoheptoze
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
ridicat de policondensare a aminoacizilor constituienți și ajung la mase moleculare în jur de 1.000.000. Peptidele și proteinele se subdivid la rândul lor după anumite criterii de structură. Proteinele sunt substanțe naturale de importanță vitală (protos = primul, lb. greacă), cu rol structural și funcțional fundamental: proteinele intră în structura protoplasemei și a nucleului celular, deci viața celulelor nu poate exista în afara acestor substabțe. Din punctul de vedere al structurii chimice, cât mai ales, al funcțiilor pe care le îndeplinesc
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
St.Thomas din Manila, Josă Rizal a plecat În Spania unde a urmat studii de medicină, filosofie și litere la Universitatea din Madrid, apoi a călătorit În occidentul european, la Paris, Berlin, Heidelberg și Leipzig (vorbea șapte limbi europene, inclusiv greaca și latina). Cele două romane ale sale publicate la Berlin Noli me tangere (1886) și El Filibusterismo(1891) aduc o critică severă autorităților dominatoare spaniole. Emigrează În China, Japonia, Statele Unite, Anglia și Franța, apoi În Hong Kong unde a practicat medicina
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
dreptatea, care-l au ca fundament ultim pe Dumnezeu. 2.2 Ideea de persoană morală Această idee este prezentă în însăși definiția etimologică și filosofică a persoanei. În cultura ebraică, originea cuvântului „persoană” o găsim în cuvântul panim, tradus în greacă cu cuvântul prόsopon, care indică „personajul”, cu accent mai mult pe rol decât pe subiect. În acest mod, termenul panim vrea să indice chipul, aspectul exterior, ceea ce apare, astfel încât persoana-chip exprimă ființa care este întrucât apare. În cultura greacă termenul
Etica creştină din perspectiva persoanei by Duma Bernadin () [Corola-publishinghouse/Science/100983_a_102275]
-
despre ce este persoana, dar și despre cine este ea. Pe fundamentul ideii de relație, Sfinții Părinți reflectează despre persoană ca ființă relațională, distingând pe acest fond între conceptul de natură și cel de persoană, cu semnificația lor originală în greacă și latină. Este remarcabilă originalitatea lui Augustin care concepe omul ca ființă relațională după imaginea Trinității, dar și concepția lui Maxim Mărturisitorul care, mergând pe linia lui Vasile cel Mare, consideră ființa ca fiind luată în sens general și universal
Etica creştină din perspectiva persoanei by Duma Bernadin () [Corola-publishinghouse/Science/100983_a_102275]
-
trebuie să tindă să-i facă pe ceilalți să priceapă că este ironie, că seriozitatea sa nu e serioasă. Altfel stau lucrurile cu marea ironie. Dar înainte de a o cerceta, trebuie să întîrziem puțin asupra istoricului noțiunii de ironie. În greaca uzuală și în gîndirea elină, noțiunea a suferit schimbări remarcabile, arătate într-un mod interesant de Ribbeck (Uber den Begriff des εζρων, "Rheinisches Museum", serie nouă, XXXI, p. 386). Cuvîntul apare prima oară, în Norii lui Aristofan, ca o insultă
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
scriere cuneiformă, termen care în scrierea hieroglifică era we-anas, în semitică wayn, în hieroglifele egiptene arp, în armeană gini, în limba svanilor gvinal, în georgiană gvino, în rusă vino, în mingreliană gwini, în limba ilirilor verë, în celtă gwinien. În greaca 12 arhaică, cu circa 2 200 de ani înaintea erei creștine, vinul se numea woinos, apoi oinos, în greaca clasică, vinum în latină și în etruscă (de unde viino în limba siculilor, vino în italiană și în spaniolă, vinho în portugheză
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
în limba svanilor gvinal, în georgiană gvino, în rusă vino, în mingreliană gwini, în limba ilirilor verë, în celtă gwinien. În greaca 12 arhaică, cu circa 2 200 de ani înaintea erei creștine, vinul se numea woinos, apoi oinos, în greaca clasică, vinum în latină și în etruscă (de unde viino în limba siculilor, vino în italiană și în spaniolă, vinho în portugheză și vin în franceză), jajin sau vayim în ebraică, wain în limba din Saba și în abisiniană, iar apoi
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
taur. În fine, este zeul "eternei reîntoarceri", personificarea reînnoirii vieții. Zeul beției și al delirului extatic nu se simte bine decât în mijlocul tumultului și al veseliei. "Cel zgomotos", cum e numit Dionisos, era însoțit de cortegii de menade (nebune, în greacă) și de satiri care dansau frenetic în sunetul flautului și al tamburinei bătând ritmul cu un tirs, un toiag împodobit cu frunze de viță de vie și de iederă, cu conuri de pin în vârf. În mijlocul acestei cohorte dezlănțuite, Dionisos
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
se referă la relația semantică dintre perechea de termeni Petru-piatră. În Evanghelie, în original, primul dintre acești termeni este ho pétros (de genul masculin), care înseamnă "piatră", iar cel de-al doilea este he pétra (de genul feminin), care în greaca veche înseamnă "stâncă" (n. trad.). 75 T. Lafranchis, La vigne et le vin, Pardès, Puiseaux, 1993, p. 74. 76 Din cele 24 de parabole rostite de Hristos, 4 evocă vița de vie și vinul. 77 Care, pentru Hristos, este asemenea
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
în stejar, ceea ce ar garanta, potrivit industriașului, o calitate de conservare echivalentă butoiului tradițional. 161 În 1948, matematicianul american Norbert Wiener decide să dea un nume disciplinei care rezulta din automatismele autoreglate. Este vorba de "cibernetică", un cuvânt derivat din greacă. Adjectivul grec inițial însemna "specific cârmaciului", iar substantivat, "arta de a cârmui", ba chiar, la Platon, cea de a guverna. Termenul provine, la rândul lui, de la verbul Kubernein (a cârmui), în care poate fi recunoscută rădăcina cuvintelor guvern și a
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
este posibil să apară și pe Lună ? Curcubeul nopții apare rar în nopțile cu lună plină, atunci când lumina lunii ajunge la picăturile de apă ale unei cascade. Caleidoscopul este un aparat optic cu oglinzi plane, iar denumirea sa provine din greacă, însemnând a vedea forme frumoase. Grosismentul unui instrument optic înseamnă mărire, iar cuvântul provine din franceză. Imaginea virtuală se formează la intersecția prelungirilor razelor de lumină. Imaginea reală se formează la intersecția razelor de lumină. În cazul hipermetropiei, oamenii au
CALEIDOSCOP DE OPTICĂ by DELLIA-RAISSA FORŢU () [Corola-publishinghouse/Science/541_a_1064]
-
nu era suficient de "democratică". Oricum (chestiunea este neclară), realitatea este că termenii democrație și republică nu desemnau diferențe între tipuri de guvernămînt popular, în ciuda afirmațiilor lui Madison. Ceea ce reflectau, cu prețul confuziei de mai tîrziu, era o diferență între greacă și latină, limbile din care proveneau. EUROPA DE NORD Numite democrații sau republici, sistemelor de guvernămînt popular din Grecia, Roma și Italia le lipseau cîteva dintre caracteristicile cruciale ale guvernării reprezentative moderne. Atît Grecia clasică, cît și Italia medievală și
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]