5,442 matches
-
în fiecare dimineață, latră și mușcă oamenii. Convins de această afirmație, Iulian Urban adaugă: "D-le ministru Stroe ce părere aveți? Sau veți aștepta ca un copil să moară și lângă Secția 25 Poliție ca să îl sancționați pe acest polițist inconștient?". Polițiștul respectiv ar trebui să fie demis, din perspectiva lui Iulian Urban, pentru inconștiență. Cine este mai rău: polițiștul care hrănește câinii maidanezi din curtea Secției de Poliției sau cel care instigă la demiterea unui om, vinovat că se gândește
Instigare: Urban îi cere lui Radu Stroe să demită un polițist care hrănea maidanezi. Cine este mai rău? by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/72810_a_74135]
-
simbolul este «foarfeca». Cenzura este Răul concret de fiecare zi, iar cei care îl contrazic sunt mereu în căutarea lui «unde malum?» (Unde se ascunde Răul?), evocat de Paul Ricoeur. Autocenzura este o ascundere, o teamă, o refulare conștientă sau inconștientă în substraturile psihice evocate de Freud. Dar poate cea mai bună definiție a împotrivirii în fața cenzurii a fost dată de Camus: «La vertu de l’homme est de se maintenir en face de tout ce qui le nie.» Cenzura este
CENZURA ȘI AUTOCENZURA by Bujor Ne () [Corola-journal/Journalistic/4584_a_5909]
-
exaltată, adică în impuls de depășire a limitelor. Un cinic sau un lubric nu-și vor dori niciodată să-și depășească starea. De aceea, romanticul e un nemulțumit de speță visătoare care se lasă purtat de apetențe obscure: vrea vigoarea inconștientului răbufnind în conștient, vrea ființa androgină care să sară peste dezbinarea dintre sexe, vrea spiritul care se ascunde în miezul naturii, și mai ales vrea duhul interior care, trecînd în forma exterioară, își întipărește esența grație unui cod aparte. Cuvintelecheie
Surclasarea spirituală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5501_a_6826]
-
dispăru în hăul înghețat, cu dinții încă încleștați de ultima luptă din viața ei. Pe retina ochiului drept, larg deschis, rămăsese înscrisă, în mii de celule neștiute, adevărata poveste a unui exorcism”.) Nu lipsesc implicații psihanalitice, ca în această identificare inconștientă între „copila” Irina și „tati” Daniel Corogeanu: „Tati? În el avusese încredere, dar, cînd o apucase de cap, ca s-o lege, simțise în el aceeași mînie pe care-o știa și în ea. Amîndurora le plăcuse sportul, fotbalul mai
„Adevărata poveste a unui exorcism“ by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/4470_a_5795]
-
lîngă Mehadia, rămîn personaje exterioare, falsbinefă cătoare. Singura înzestrată cu interioritate e Irina Cornici, axul cărții și adevăratul tur de forță al ei; amestecul de candoare copilărească și furie delirant-obscenă, de imaginar violent, poluat de filmele cu karate, și tînjire inconștientă după un „acasă” inaccesibil, impresionează prin autenticitate și atenția la cele mai fine detalii intime. Tatiana Niculescu Bran a surprins, prin acest caz-limită, imaginea unei Românii schizofrenice, aflate în derivă „psihoidentitară”. Spovedanie la Tanacu are șanse să se impună ca
„Adevărata poveste a unui exorcism“ by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/4470_a_5795]
-
fost așa când era, când credem că-l Ťștimť, el nu e." (pag. 326) Cea mai incitantă secvență a cărții rămâne, la reconstituire, cea de-a treia. Hrănindu-se dezinvolt din cele anterioare, aceasta, axată pe relația, conturată la nivelul inconștientului, dintre Eminescu și Carol I de Hohenzollern așază, critic, o ordine în misterele ultimilor cinci ani din viața poetului. Chiar atunci când apelează la surse necreditabile, de felul celor vehiculate de istoricul N. Georgescu, Ilina Gregori se ferește de contaminări. Nimic
Eminescu să ne judece ! by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8305_a_9630]
-
culturale. Un șahist, dacă are stofă speculativă, va fi tentat să pună viața în analogie cu combinațiile pieselor pe tablă, un chimist va interpreta biologia ca pe un șir de reacții redox, iar un psihanalist o va reduce la impulsuri inconștiente. Peste tot găsim ecouri ale pornirilor noastre predilecte. La Vlad Zografi se întîmplă întocmai: pasiunea pentru teatru i-a întipărit obiceiul de a judeca lumea după calapodul dramaturgiei. Pentru el, viața este o piesă de teatru în care fiecare om
Domeniul nedefinit by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4165_a_5490]
-
se mișcă în „domeniul nedefinit” al intimității. Și cum nedefinitul poate uneori să fi înțeles ca infinit, rezultă că dinlăuntru sîntem infiniți în posibilitatea de a trece de la un gînd la altul. Mai mult, orice gînd e o poveste, iar inconștientul ne este scufundat într-un ocean de povești din care ne extragem motivațiile. Cultura unui om stă în țesătura de povești care îi structurează memoria, psihicul fiind pătruns de o aspirație irepresibilă de a găsi sensuri. E ca un progres
Domeniul nedefinit by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4165_a_5490]
-
puține. Și eu sunt de părere că literatura basarabeană e literatură română, dar impedimentele majore pe care le-am enunțat mă obligă deocamdată să vorbesc despre ea ca literatură basarabeană, fără ca prin această sintagmă să produc un fel de respingere inconștientă a ei ca literatură română. Nicolae Leahu exprima foarte bine idealul scriitorilor basarabeni ,de a fi scriitori români, pur și simplu". Anihilarea complexelor va fi însă un proces îndelung. Pe Emilian Galaicu-Păun nimeni nu îl mai citește ca scriitor basarabean
Măr de ceartă la Chișinău by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11138_a_12463]
-
ca eu să fiu un bătrân bătrânicios, dar nu e o chestiune de vârstă. Așa m-am născut. Aș putea să spun că există bătrâni care rămân vii, dar n-aș fi la chestiune. Când omul tânăr vede un bătrân, inconștientul lui e traversat de oroare: am să mor! Frank O’Hara: „Sunt cel mai puțin dificil dintre oameni. Nu vreau decât o iubire fără margini”. Eu, mai dificil, nu vreau nimic din ce ar fi nemărginit. S-ar spune: nu
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/2771_a_4096]
-
din Trilogia culturii 4, e evidență intenția filosofului de a defini spiritul creator și din altă perspectivă decît cea retoric-stilistică. Se cunoaște faptul că pentru Blaga stilul e o componentă inconștiență a oricărei creații culturale, determinată de funcționarea categoriala a inconștientului. Un inconștient organizat categorial propune și Jung într-un studiu 5, Comentariu psihologic la «Bardo Thodol». Această altă perspectivă (în gîndirea blagiana) ține seama de faptul că opera artistică e definită printr-o substanță. Definirea acestei substanțe „sub înfățișarea ei
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
oameni; pe scurt, un simbol da de gîndit”8. Teoria implicită a imaginarului, prezența în gîndirea lui Lucian Blaga, demonstrează o teza fundamentală: aceea că spiritul creator de cultură se definește prin integralitate, deci prin participarea, în actul creației, a inconștientului și conștiinței. Se cunosc rezervele filosofului român față de abordările psihanalitice (de tip freudian) ale inconștientului. Direcția psihanalitica, în raport cu care e mai concesiv e cea jungiană. Rezumînd (în cap. „Celălalt tărîm”, din Orizont și stil ) ideile jungiene, Blaga nu ezită să
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
gîndirea lui Lucian Blaga, demonstrează o teza fundamentală: aceea că spiritul creator de cultură se definește prin integralitate, deci prin participarea, în actul creației, a inconștientului și conștiinței. Se cunosc rezervele filosofului român față de abordările psihanalitice (de tip freudian) ale inconștientului. Direcția psihanalitica, în raport cu care e mai concesiv e cea jungiană. Rezumînd (în cap. „Celălalt tărîm”, din Orizont și stil ) ideile jungiene, Blaga nu ezită să constate impregnarea lor cu anumite prejudecăți și un anume sentimentalism „care ne ține legați de
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
e cea jungiană. Rezumînd (în cap. „Celălalt tărîm”, din Orizont și stil ) ideile jungiene, Blaga nu ezită să constate impregnarea lor cu anumite prejudecăți și un anume sentimentalism „care ne ține legați de luminozitatea conștiinței”. Blaga scrie: „Iată deci aria inconștientului îmbogățita simțitor, întîi cu înjghebări psihice compensatorii față de conștiință, al doilea cu conținuturi de proveniență ancestrala, și al treilea cu devansări ale conștiinței”9. Apropierile dintre pozițiile blagiene și cele jungiene sînt mult mai adînci și semnificative decît lasă filosoful
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
revelator, e studiul lui Blaga „Despre personanță” (din Orizont și stil, 1935). Corespondentul acestui studiu, în gîndirea jungiană, e „funcția transcendență”10. În „Despre personanță”, așadar, Blaga, desi refuză să accepte ideea că ar putea exista, în cadrul conștiinței, enclave ale inconștientului „care prin ele înșile să fie recunoscute ca atare” - „deoarece cunoașterea inconștientului aparține în întregime spiritului teoretic” - constată prezenta în viață conștientă a unor procese ale căror semantisme se pot clarifica doar printr-o integrare a lor într-o realitate
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
Corespondentul acestui studiu, în gîndirea jungiană, e „funcția transcendență”10. În „Despre personanță”, așadar, Blaga, desi refuză să accepte ideea că ar putea exista, în cadrul conștiinței, enclave ale inconștientului „care prin ele înșile să fie recunoscute ca atare” - „deoarece cunoașterea inconștientului aparține în întregime spiritului teoretic” - constată prezenta în viață conștientă a unor procese ale căror semantisme se pot clarifica doar printr-o integrare a lor într-o realitate mai largă decît conștiința. E vorba de ceea ce filosoful numește „efulgurațiuni ale
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
aparține în întregime spiritului teoretic” - constată prezenta în viață conștientă a unor procese ale căror semantisme se pot clarifica doar printr-o integrare a lor într-o realitate mai largă decît conștiința. E vorba de ceea ce filosoful numește „efulgurațiuni ale inconștientului”. Între acestea, enumeră: ciudate și neașteptate uitări, gesturi intercalate fără noima în momentele de destindere și absența, fapte străine de noi și totuși ale noastre, visul. Există, așadar, la Blaga, o dublă sursă a semantismelor spiritului creator. Fenomenul prin care
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
Între acestea, enumeră: ciudate și neașteptate uitări, gesturi intercalate fără noima în momentele de destindere și absența, fapte străine de noi și totuși ale noastre, visul. Există, așadar, la Blaga, o dublă sursă a semantismelor spiritului creator. Fenomenul prin care inconștientul penetrează lumea conștiinței e numit de Blaga, printr-un concept insolit, „personanță”, derivat din etimonul latinesc „personare” (a răsună din toate părțile). Există două modalități de manifestare a personanțelor: una ce ține de nuanțarea lumii conștiinței și o alta în
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
conștiinței e numit de Blaga, printr-un concept insolit, „personanță”, derivat din etimonul latinesc „personare” (a răsună din toate părțile). Există două modalități de manifestare a personanțelor: una ce ține de nuanțarea lumii conștiinței și o alta în care „iradiațiunile inconștientului în conștiința au un aspect (...) mai compact și mai palpabil”. Insistînd asupra prezenței permanente a conștientului în conștiința, filosoful enunța, în fond, ideea integralității spiritului creator, creațiile spirituale resimțindu-se cu deosebire de pe urma personanțelor. Distanțîndu-se de teoria psihanalitica a sublimării
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
conștiința au un aspect (...) mai compact și mai palpabil”. Insistînd asupra prezenței permanente a conștientului în conștiința, filosoful enunța, în fond, ideea integralității spiritului creator, creațiile spirituale resimțindu-se cu deosebire de pe urma personanțelor. Distanțîndu-se de teoria psihanalitica a sublimării conținuturilor inconștiente în producțiunile artistice - pe care nu o refuză în întregime, filosoful român, definind inconștientul la modul jungian, elaborează, în fond, o teorie a imaginarului arhetipal, prin susținerea ideii că prin personanță „anume conținuturi inconștiente apar în conștiința, scăzute cu un
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
conștientului în conștiința, filosoful enunța, în fond, ideea integralității spiritului creator, creațiile spirituale resimțindu-se cu deosebire de pe urma personanțelor. Distanțîndu-se de teoria psihanalitica a sublimării conținuturilor inconștiente în producțiunile artistice - pe care nu o refuză în întregime, filosoful român, definind inconștientul la modul jungian, elaborează, în fond, o teorie a imaginarului arhetipal, prin susținerea ideii că prin personanță „anume conținuturi inconștiente apar în conștiința, scăzute cu un ecou, dar nedeghizate”. Studiul lui Jung, chiar dacă elimina dintru început perspectiva metafizica - în dimensiunile
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
de teoria psihanalitica a sublimării conținuturilor inconștiente în producțiunile artistice - pe care nu o refuză în întregime, filosoful român, definind inconștientul la modul jungian, elaborează, în fond, o teorie a imaginarului arhetipal, prin susținerea ideii că prin personanță „anume conținuturi inconștiente apar în conștiința, scăzute cu un ecou, dar nedeghizate”. Studiul lui Jung, chiar dacă elimina dintru început perspectiva metafizica - în dimensiunile căreia funcționează gîndirea blagiana - probabil pentru a menține cercetarea în limitele gîndirii pozitive - definește funcția transcendență a spiritului că „o
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
dar nedeghizate”. Studiul lui Jung, chiar dacă elimina dintru început perspectiva metafizica - în dimensiunile căreia funcționează gîndirea blagiana - probabil pentru a menține cercetarea în limitele gîndirii pozitive - definește funcția transcendență a spiritului că „o unificare a conținuturilor conștiente și a conținuturilor inconștiente”. De altfel, scrie Jung, „inconștientul conține toate combinațiile fanteziei ce nu au trecut încă pragul și care cu trecerea timpului, și în circumstanțe adecvate, se vor ridica în lumina conștiinței”. În raport cu conținuturile inconștientului, cele ale conștiinței reprezintă achiziții tîrzii în
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
chiar dacă elimina dintru început perspectiva metafizica - în dimensiunile căreia funcționează gîndirea blagiana - probabil pentru a menține cercetarea în limitele gîndirii pozitive - definește funcția transcendență a spiritului că „o unificare a conținuturilor conștiente și a conținuturilor inconștiente”. De altfel, scrie Jung, „inconștientul conține toate combinațiile fanteziei ce nu au trecut încă pragul și care cu trecerea timpului, și în circumstanțe adecvate, se vor ridica în lumina conștiinței”. În raport cu conținuturile inconștientului, cele ale conștiinței reprezintă achiziții tîrzii în istoria speciei umane. Acestea se
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]
-
unificare a conținuturilor conștiente și a conținuturilor inconștiente”. De altfel, scrie Jung, „inconștientul conține toate combinațiile fanteziei ce nu au trecut încă pragul și care cu trecerea timpului, și în circumstanțe adecvate, se vor ridica în lumina conștiinței”. În raport cu conținuturile inconștientului, cele ale conștiinței reprezintă achiziții tîrzii în istoria speciei umane. Acestea se definesc prin precizie și direcționalitate, asigurînd omogenitatea proceselor psihice. Există însă grade diferite ale funcționarii acestor conținuturi, în funcție de indivizi. Bunăoară, daca structurile conștiinței sînt necesare pentru conservarea și
Personanță și/sau funcție transcendentă by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/4915_a_6240]