3,885 matches
-
caute argumente prin care să Înfrunte ceea ce socotea a fi niște teorii trecătoare ale răpitorului său. Alergase mult; cunoscuse popoare foarte diverse și idiosincrazii foarte diferite și se Întorcea dintr-un lung periplu prin Orient, unde contactul cu chinezii și japonezii reprezentase una dintre cele mai intense și interesante experiențe din viața lui. Chiar așa Îndepărtate cum erau de modul lui de a fi și de a gîndi, admitea cu oarece rezerve fatalismul orientalilor și indiferența cu care Își Înfruntau destinul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
protocoliștii în ale funeraliilor să ne spună că un semn de doliu nu poate fi alb, când suntem informați că în această țară a fost așa, când știm că pentru chinezi a fost întotdeauna, și asta ca să nu vorbim de japonezi, care ar umbla acum îmbrăcați toți în albastru dacă nenorocirea li s-ar fi întâmplat lor. La ora unsprezece piața era deja plină, dar în acel moment nu se auzea decât imensa respirație a mulțimii, susurul surd al aerului intrând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
și-a făcut treaba instinctul... Fără să vreau, mi-am pus masca aceea de invincibil care arăta tare caraghios în mintea mea și am luat, într-o clipă, aproape inconștient, poziția de luptă a "cocorului", din filmul acela al karatiștilor japonezi, pe care-l văzusem, tot cu ligheanul bulgăresc, de vreo zece ori. Era, cu siguranță, ultimul bluff al vieții mele, dar îmi amâna cu niște amărâte clipe aruncarea de pe piedestal... Atunci, în așteptarea aceea încremenită de cocor cu ghearele pregătite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Dar, înțelegeți poziția noastră. Industria mondială are nevoie de cupru. Cuprul nu abundă și, mai curând sau mai târziu, azi sau mâine, Masivul Papagalilor trebuie să fie exploatat. Ăsta este un lucru ireversibil! Chiar dacă noi am renunța, ar veni suedezii, japonezii sau altă companie americană, Deschise brațele într-un gest larg. Nu puteți visa să vă confruntați veșnic cu lumea! Nu vreau să păstrăm acest cupru, replică José. Nici măcar nu știm la ce servește. Nici un yubani n-a văzut vreodată cupru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
dacă preocuparea principală este uciderea a cît mai mulți oameni, atunci omenirea are o problemă foarte gravă. Problemă care pune sub semnul întrebării succesul șlefuirii omului primitiv, prin mii și milioane de eforturi ale celor mai ascuțite minți. Că un japonez declară că nu mai ucide fete tinere, dar că ar mînca cu plăcere carne de om, că are o poftă nebună pentru acest fel de mîncare, pare o aberație a unui vis de coșmar. Dar nu-i așa. El există
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
de mîndrie, de trădători, de lipsă de onoare și... enumerați domniile voastre restul. Să vă redau cîteva situații în care m-am simțit umilit ca om și... român. La o masă oficială erau cîțiva profesori de renume din România și niște japonezi, doctoranzi la universitățile noastre. Ca de fiecare dată, după cîteva pahare, a început "bășcălia". Somitățile noastre se luau peste picior, traducătorii încercau să-i pună pe japonezi în temă. Românii rîdeau (unii de alții), japonezii, complet derutați, nu înțelegeau și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
La o masă oficială erau cîțiva profesori de renume din România și niște japonezi, doctoranzi la universitățile noastre. Ca de fiecare dată, după cîteva pahare, a început "bășcălia". Somitățile noastre se luau peste picior, traducătorii încercau să-i pună pe japonezi în temă. Românii rîdeau (unii de alții), japonezii, complet derutați, nu înțelegeau și schițau cîte un rictus. Oamenii aceștia de la "Soare Răsare" erau contrariați de ce se întîmplă. La ei fiecare își vede de treburile lui și nu este deloc interesat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
renume din România și niște japonezi, doctoranzi la universitățile noastre. Ca de fiecare dată, după cîteva pahare, a început "bășcălia". Somitățile noastre se luau peste picior, traducătorii încercau să-i pună pe japonezi în temă. Românii rîdeau (unii de alții), japonezii, complet derutați, nu înțelegeau și schițau cîte un rictus. Oamenii aceștia de la "Soare Răsare" erau contrariați de ce se întîmplă. La ei fiecare își vede de treburile lui și nu este deloc interesat de ce face colegul sau vecinul. Preocuparea lor este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
doctorul Trey Fidorous îmi spuse această poveste. POVESTEA LUI TEKISUI ȘI A ȘCOLII SHOTAI-HU UNU Istoria ne spune că un călugăr, Eisai, a fost cel care a introdus Zenul în Japonia, dar, înainte de vremurile acelea, a existat un număr de japonezi luminați care au călătorit în China și au studiat Zenul sub îndrumarea vechilor maeștri chinezi. Tekisui n-a călătorit în China pentru a învăța Zenul. El era un student sârguincios în artă și istorie, și s-a dus în China
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
de jocuri virtuale, cu gândul de-a se hârjoni zece minute cu o cameristă din Bangkok. Din nefericire pentru el, tocmai atunci se oprise curentul, lăsându-l blocat peste mări și țări. Viața nu era deloc liniștită În Recycle Bin. Japonezii, Încă nedeprinși cu diferența de fus orar, se trezeau când noi ceilalți ne culcam și se apucau să filmeze. Nu era chip să adormi sub fulgerele blițurilor ori țintuit de ochiul roșiatic al videocamerei, mai ales că, de fiecare dată
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
ajunge la primărie. De acolo, e pasat la RENEL, casa de sănătate, depoul tramvaiului 4. În peregrinările sale prin Bacău, nea Pandele descoperă din Întâmplare „Service-ul planetei Pământ“ la parterul unui bloc de patru etaje din cartierul Tache. Un japonez plictisit de la tejghea Îi cere garanția la axa planetară. Nea Pandele n-o are. Japonezul Îl trimite și el la plimbare, spunându-i: „Numai Dumnezeu te mai poate ajuta.“ 2 noiembrie. Un canibal din Papua se mănâncă singur. Pe secțiunea
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
În peregrinările sale prin Bacău, nea Pandele descoperă din Întâmplare „Service-ul planetei Pământ“ la parterul unui bloc de patru etaje din cartierul Tache. Un japonez plictisit de la tejghea Îi cere garanția la axa planetară. Nea Pandele n-o are. Japonezul Îl trimite și el la plimbare, spunându-i: „Numai Dumnezeu te mai poate ajuta.“ 2 noiembrie. Un canibal din Papua se mănâncă singur. Pe secțiunea unui stejar retezat din Connecticut apare imaginea, extrem de clară, a lui Elvis cântând la ocarină
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
firește ! Supraveghea, corela, colaționa, conlucra : aduna venin, plictiseală, curând nu se va mai putea abține. După-amiază turmentată, sala frigea, plaja frigea. Miercurea fiartă, fleșcăită. Își făcuseră datoria, minte sănătoasă, salariu sănătos, lucraseră conștiincios, meritau odihna : filatelistul cu lupa și penseta, japonezul cu gheișele, quakerul consilier la tenis, soții cu soțiile, restul cu restul, conform ierarhiilor și nevrozelor, fiecăruia pentru muncă și mască. Meritau recunoscute, compensate, recompensate efortul, rezultatele, zeci și zeci de schițe, planuri, proiecte, refe rințe, detalii și calcule, captarea
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
douăzeci și trei de minute. Ce s-a întâmplat în vară ? Celălalt zâmbește oblic, roșește, scoate ramele aurii de pe nas, regăsește vocea cuvenită : — Am să-ți spun. Își îmbracă paltoanele. Un palton gros, negru pentru domnul cu mustăcioara subțire, de japonez. O scurtă îmblănită și căciulă rusească, cu urechi, pentru domnul tuns și tăcut. Coboară treptele, toc toc toc, pași înfundați, pantofi antiderapanți. Portarul îi salută, neglijent. Alături, tăcuți, pasul calm. Lumina rece a după- amiezii. Am auzit că pleci în
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
ar mai fi scris aici, și nici tu nu ai fi citit ceea ce am scris. Numai în luna martie a acestui an, câte temeri de Apocalipsă nu au fost? „Aoleo, vecine, vine cutremurul, vine tsunami-ul!", țipau îngroziți românii, după ce japonezii ca niște oameni ordonați și disciplinați le experimentaseră cu deplin succes la scară mare pe amândouă. Interesant este, că japonezii o pățiseră vineri la prânzișor, dar pe poporul român l-a luat panica în primire începând de luni dimineață, fiindcă
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
acestui an, câte temeri de Apocalipsă nu au fost? „Aoleo, vecine, vine cutremurul, vine tsunami-ul!", țipau îngroziți românii, după ce japonezii ca niște oameni ordonați și disciplinați le experimentaseră cu deplin succes la scară mare pe amândouă. Interesant este, că japonezii o pățiseră vineri la prânzișor, dar pe poporul român l-a luat panica în primire începând de luni dimineață, fiindcă vă dați seama, că nu ar fi meritat să fi pierdut cu asta un week-end când a fost așa de
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
Muncea un an pe unde se nimerea, apoi își dădea demisia și începea un voiaj prin câteva țări. La întoarcere își căuta din nou de lucru, închiria iarăși o cămăruță. Ultima oară fusese muncitoare textilistă. O priveam cu invidie. Deși japonezii încasaseră primele bombe atomice și fuseseră puși cu botul pe labe, uite că aveau voie și-și permiteau să bată lumea-n lung și lat. Pe când noi, românii, care îl aveam pe Hagi - cu care învinsesem până și reprezentativa Italiei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
plecaseră și ăia undeva În lume. Și când te uitai numai o dată În cimitirul Sulina Îți era de ajuns. Tot atâta legătură cu satul În care erau Înmormântați ai mei aveam și eu câtă aveau și englezii, italienii, grecii și japonezii Îngropați acolo cu orașul Sulina.“ Trebuia să ne dăm seama deja că modul lui de a povesti este cu adevărat cel al unui infanterist. Povestea Înainta pas cu pas, chiar dacă aproape fiecare pas putea Însemna o surprinză, iar noi nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
despre o mulțime de lucruri. Despre prețuri, de exemplu. Fără să vrea, Phoebe reacționă la mișcarea mâinii lui și își desfăcu și mai mult picioarele. — Prețuri? rosti ea cu oarece efort. — Trebuie să punem prețuri cât mai mari. Am clienți japonezi care plătesc treizeci, patruzeci de mii pentru o pânză mare. Șapte pe nouă, cam așa. Abstracte, peisaje, minimaliste, orice: nu le pasă. Apropo, e bine așa? — Treizeci, patruzeci...? Dar n-am pictat niciodată ceva care... Da, e bine, e foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
acest început de enumerare pentru a nu deranja câinele din poziția de câine rău. Stăm prost cu timpul liber! Asta-i. Nu-i nevoie să puneți mâna pe telefon. Deja intuiesc că vreți să faceți vorbire despre...statistică. Astfel, dacă japonezii lucrează săptămânal 52 ore iar americanii 44, în ceea ce ne privește suntem deja în capitalismul cel mai sălbatec cu 38 de ore de lucru săptămânal. Norocul nostru că “de lucru” și “lucrate” sunt două categorii gramaticale care nu cad tandi
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
în capitalismul cel mai sălbatec cu 38 de ore de lucru săptămânal. Norocul nostru că “de lucru” și “lucrate” sunt două categorii gramaticale care nu cad tandi pe mandi. Dar s-o luăm de la început că altă cale nu e. Japonezii, istovindu-se în cinci zile aproape câte zece ore, mai exact 10,4 ore pe zi, au deja mari și insurmontabile probleme. În primul rând, dacă dispuneți de televizoare color, ați observat că ăștia, în comparație cu noi sunt mult mai galbeni
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
scrie Logitech. S-ar putea reproșa filmului cîteva lucruri mărunte, care nu-l Împiedică Însă să fie excepțional. E ca la femei. O femeie perfectă nu spune nimic, se știe de la greci, o Elenă impecabilă nu atrage pe nimeni cu excepția japonezilor, trebuie că a avut ea o mică imperfecțiune pentru a rămîne În istorie, În pupila admiratorului. Îi poate lipsi o unghie de la laba piciorului, de exemplu. Aici ar fi vorba În primul rînd de conexiunile poate prea strînse cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
din Cohen, The Future, apărut În 1994, mă duc să mănînc că s-a făcut ora 12 noaptea, hai la masă, Îmi strigă Mariana, o interesantă prozatoare din Rusia, ce privește Înainte-Înapoi cu dorință și mă duc. SFÎRȘITUL LUMII LA JAPONEZI Clădirea hotelului Villa Mauresque este veche, cochet dărăpănată, ca mai toate clădirile din Lisabona, aflată Într-o leneșă descompunere ce lasă totuși să se mai vadă ceva din fosta splendoare, pierduta Brazilie, profilul lui Cabral, Angola, sextantul lui Vasco da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ieșiți din mînăstire Vanessa poposește cu avionul drept În tufele exotice ale locului, cu scopul de a-și lua-n primire moștenirea de la unchiu’. Moștenirea constă Într-o nevinovată rețea de bordeluri. Nevinovată dar curioasă, Vanessa vizitează cu aparatul foto japonez cîteva astfel de lăcașuri de cultură indiană, privește, pozează, scapă, se scîrbește fiind pură, fuge cu camioneta-n munți, se-mprietenește la cataramă din lipsă de imaginație cu o altă europeană, ce o inițiază În arta unui lesbianism destul de limbut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
doar un profesionist, singurul care mai mișcă ceva, destul de alene, este John Savage, ce joacă oleacă mai devreme În Mary’s Lovers. Recunosc cu rușine, am uitat aproape cu desăvîrșire filmul ăsta, Îl văzusem prin anii ’80 la un video japonez În alb/negru, și mă găseam Într-o stare perfectă pentru a nu putea aprecia imaginea cum se cuvine, de la Wiborowa. Astfel se explică de ce-am uitat, era tîrziu, ne dusesem la o petrecere cu Koncealovski și-am dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]