3,707 matches
-
sub săbii cu Lidice sau Bălcescu, dacă comparăm volumul Ninei Cassian La scara 1/1 cu poezia Balada femeii care și-a pierdut iubitul în război sau Cântecele de galeră ale lui Cicerone Theodorescu cu Certificatul de alegător. Noi ne mândrim astăzi că poezia noastră este o poezie cu tendință, cu tendința de-a exprima adevărul vieții pătrunsă de înaltele idealuri umane ale socialismului și comunismului. Ea nu vorbește câtorva «rafinați», gustători de «chintesențe» ale decadentismului burghez, ale acelora care se
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
o să vă puteți face o idee exactă. Zona de testat toate tipurile de teren se află În partea din spate a magazinului, iar Stuart ne ajută să ne ducem acolo toate cărucioarele „posibile“. — Noi, cei de la Pram City, sîntem foarte mîndri de această pistă de Încercare, spune, Împingînd fără pic de efort șase landouri și aliniindu-le perfect. Mergînd pe această bandă rulantă, veți descoperi orice tip de suprafață pe care Îl poate Întîlni căruciorul În viața lui, de la marmura lucioasă
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
cărți despre morală. Am răspuns și eu că este una minimă. Apoi, peste vreun an și ceva, cu prilejul Revoluției române, toți colegii mei, profesori, l-au văzut pe Andrei Pleșu la TV. Brusc, devenise important pentru ei și erau mândri că, da, știau cine este "bărbosul", că doar aveau cartea lui în bibliotecă. Cred că de asta am și fost votat în unanimitate președinte al FSN la Liceul M.I.U., acum "Cernătescu", chiar pe 25 decembrie 1989. Noica m-a
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
ne bucurăm de viață, pentru că de asta a făcut Dumnezeu să sosim aici. Mai cred că trebuie să ne bucurăm liberi de această viață, pentru că Domnul a avut generozitatea să ne înzestreze cu liber-arbitru, iar noi ar trebui să fim mândri că am primit acest dar și să ne dovedim a fi demni de el. Nimeni nu e resposabil pentru alegerile noastre, fie că acestea sunt bune, fie că sunt proaste. E un dar dificil, fără îndoială, de aceea unii vorbesc
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
se sfărâmă când și când, născând poeme care nu încetează să-l uluiască pe poetul însuși. T.S. Eliot trăia aceeași nesiguranță verbală, atât de diferită de poezia sigură pe ea și bine construită a lui W.B. Yeats. Yeats se mândrea că are puterea să plănuiască, să construiască poemul. Nu ascundea efortul intelectual de a găsi cuvântul potrivit, de a-l înveli în muzică și de a încrusta miezul bine gândit. Eliot pretinde că se retrage cu totul de pe scenă. Dacă
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
dificultățile, fiind mai înclinați spre inițiative proprii. Un rol important în dezvoltarea conștiinței de sine îl au însă și expectațiile părinților față de rezultatele școlare ale copiilor lor. Părinții celor cu rezultate bune sunt mai deschiși și democratici față de copiii lor, mândrindu-se cu rezultatele acestora, dar în același timp menținând reguli severe din teama ca aceștia să nu-și diminueze interesul pentru obținerea performanțelor școlare superioare. Mai ales în faza finală a ciclului liceal, premergător admiterii la facultate, părinții cu așteptări
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]
-
ei. Întrucât de copil a fost ademenită cu dulciuri și violată, s-a răzbunat alegându-și bărbați pe banii cărora trăia, nu oricum, ci în lux strident. Emblema eleganței actriței și dansatoarei londoneze erau prețioasele perle negre cu care se mândrea și cu care friza. Locuința era strident de luxoasă, cu decorații somptuoase, cu brocarduri scumpe. Se spune că buduarul era amenajat pentru scene erotice cu fantezie perversă, era decorat cu flori și oferea oaspeților un somptuos ambient muzical. Lenjeria intimă
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
dansatoare crea spectacole din aparițiile ei pe scenă și în intimitate, emana senzualitate și frivolitate. Se lăuda că este liberă, că nu depinde de nimeni, cerea sume enorme celor care își doreau compania ei, unii au fost chiar ruinați. Se mândrea cu cuceririle ei, dintre cei mai importanți erau: prințul Napoleon, ducele de Rivoli. Scriitorul francez Emile Zola a fost impresionat de Cora și a luat-o ca model pentru curtezana Lucy din romanul "Nana". Virginia Oldoini / Contesa de Castiglione (1837-1899
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
îi simpatizau pe evreii sefarzi din România. Iorga și-a manifestat întotdeauna preferința față de ei, considerîndu-i latini și afirmînd că sînt înzestrați cu calități pozitive 21. Ar trebui ca autorul acestei cărți, provenit dintr-o veche familie sefardă să se mîndrească cu legăturile cu "Mama Spania" și cu latinitatea? Ar trebui mai curînd să scoată în evidență faptul că la fiecare evreu sefard din România erau circa treizeci de evrei așkenazi proveniți din Legămîntul de colonizare. Ceea ce ar trebui să explice
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
îmi aduci știri, iar eu finanțez războiul!") erau tipice. Ziarele germane și austriece (în timpul Războiului burilor), ziarele franceze (în timpul crizei Fashoda) și chiar și presa populară engleză erau frapant de lipsite de rezervă și de rațiune (cu care britanicii se mîndresc pe drept cuvînt). Diferențele dintre presa din Occident și cea din Europa de răsărit țineau deci mai curînd de rang decît de gen64. Aceste diferențe vor deveni și mai pronunțate; ziarele Occidentului vor face un salt calitativ după 1910, cu excepția
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
a credinței în om. Națiunile care se deșteptau și sufletele care se îndoiau au fost expuse literaturii învăluitoare și operelor unor filosofi îndrăzneți. "Dar atîta timp cît sîntem încă vii", încheia Iorga, "noi, cei educați în vremurile acelea, vom rămîne mîndri că aparținem acelui secol semeț, ale cărui creații sînt în zilele noastre călcate în picioare de către barbari"95. Odată cu declanșarea celui de al Doilea Război Mondial, Iorga și-a reluat ideile referitor la rolul națiunilor mici și la pericolele care
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
din lumea occidentală au fost arborate steaguri de doliu. În Ungaria, cotidianul Partidului Național Socialist Ungar, "Magyarág", a publicat un editorial defăimător. Editorialul cotidianului guvernamental "Magyarorzság" era semnat de Pál Szvatkó, care, cu evidenta sa lipsă de principialitate, se putea mîndri că era omologul budapestan al lui I. P. Prundeni și Ilie Rădulescu. Dl Szvatkó scria: "În ultima clipă a vieții sale, Iorga ar fi trebuit să exclame: "În polemicile mele cu Ungaria am ieșit pe locul doi", și cuvintele acestea ar
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
al Europei de trecutul ei tulbure. Clădirile impunătoare de pe Ringstrasse aminteau de chemarea imperială a Vienei de altădată (deși bulevardul era parcă prea grandios pentru o simplă arteră de circulație Într-o capitală europeană de talie mijlocie), iar orașul se mândrea pe bună dreptate cu edificiile publice și spațiile sale civice. Viena Își invoca gloria de odinioară cu plăcere. Dar În privința trecutului mai recent era foarte reticentă. Iar motivul principal al reticenței erau evreii care locuiseră cândva În clădirile din centrul
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a dovedit mai târziu, nu erau complet nejustificate. Comuniștii polonezi din așa-numitul Comitet de la Lublin (creat În iulie 1944 de autoritățile sovietice, pentru a dispune de un guvern gata constituit când aveau să intre În Varșovia) nu se puteau mândri cu o masă electorală, dar se bucurau de o anumită simpatie populară, mai ales În rândul tinerilor, și puteau să invoce câteva avantaje reale ale „prieteniei” sovietice: o garanție certă Împotriva revanșismului german (preocupare reală În acel moment) și o
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
și artiști au fost tentați să treacă de partea Zonei Sovietice și a succesoarei sale, Republica Democrată Germană. În contrast cu Republica Federală de la Bonn, parțial denazificată și prea puțin dispusă să se confrunte cu trecutul recent, Germania de Est se putea mândri că e antinazistă. Autoritățile comuniste protejau istoricii, dramaturgii sau regizorii care voiau să reamintească publicului de crimele „celeilalte” Germanii - câtă vreme respectau anumite tabuuri. Dintre relicvele Republicii de la Weimar, talente importante au migrat spre est. În parte pentru că intelectualii din
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
amplificate În aprilie 1948, Kravcenko i-a dat În judecată pentru calomnie. La proces, care a durat din 24 ianuarie până pe 4 aprilie 1949, Kravcenko a chemat În apărarea sa o serie de martori Întrucâtva obscuri; acuzații, Însă, se puteau mândri cu un florilegiu de depoziții ale intelectualilor francezi necomuniști: romancierul Rezistenței, Vercors, fizicianul Frédéric Joliot-Curie, câștigător al Premiului Nobel, criticul de artă Jean Cassou, erou al Rezistenței și director al Muzeului de Artă Modernă din Paris și mulți alții. Toți
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
se conformeze: În orașele și regiunile controlate de PCI, mai ales În Bologna „roșie” și zona Înconjurătoare, Emilia, comuniștii Își sprijineau prietenii și Își favorizau clienții: muncitorii de la oraș și micii proprietari rurali de pe valea Padului. Singura diferență: comuniștii se mândreau cu onestitatea și bunul mers al administrației lor municipale, În timp ce prefecturile creștin-democrate din Sud erau notorii pentru corupție și legăturile cu Mafia. În anii ’50, marea corupție era apanajul creștin-democraților; În deceniile următoare, socialiștii care administrau marile orașe din Nord
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
important, cu siguranță - de stabilizare politică În Europa postbelică este, când Îl privim retrospectiv, și cel mai puțin surprinzător. În momentul aderării la NATO În 1955, Republica Federală Germană era de mult pe drumul miracolului economic (Wirtschaftswunder) cu care se mândrea. Dar Republica de la Bonn era și mai de apreciat pentru faptul că infirmase cu succes previziunile numeroșilor observatori din ambele tabere, care prevestiseră ce putea fi mai rău. Sub conducerea lui Konrad Adenauer, Germania de Vest navigase În siguranță Între
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Multe dintre creațiile sale - Jules et Jim (Jules și Jim, 1962), La peau douce (Pielea catifelată, 1964), Fahrenheit 451 (1966) sau Le dernier métro (Ultimul metrou, 1980) sunt filme de referință. Cei mai buni regizori ai Noului Val se puteau mândri cu faptul că, deși operele lor se voiau manifeste intelectuale, și nu producții distractive (cei care scriau În Cahiers du cinéma invocau frecvent inspirația „existențialistă”), filmele lor nu puteau să nu placă (nimeni nu a spus vreodată despre Truffaut sau
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
lucra În mici ferme familiale În nord sau pe latifundii În sud. Lipsită de capital local pentru finanțarea industriei și vădit ostilă investitorilor străini, Portugalia depindea masiv de exportul sau reexportul bunurilor primare, inclusiv al propriilor oameni. Salazar s-a mândrit până la moarte cu două lucruri: că a ținut Portugalia În afara războaielor devastatoare ale secolului XX și că a cârmuit-o abil Între Scylla capitalismului rapace și Charybda socialismului de stat. De fapt, el reușise să ofere supușilor ce era mai
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
-se În fața realității moderne, Franco a admis În premieră principiul libertății cultelor, permițându-le spaniolilor să practice deschis orice rit. Dar, În acel moment, religia intra deja Într-un lung declin: Într-o țară care la Începutul anilor ’60 se mândrea cu 8.000 de seminariști, 12 ani mai târziu existau mai puțin de 2.000. Între 1966 și 1975, o treime dintre iezuiții spanioli au părăsit Ordinul. și militarii erau ținuți la distanță. Ajuns el Însuși la putere printr-un
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Rusia” Îi conferea Uniunii Sovietice legitimitate istorică și teritorială. Distincția dintre „Rusia” și „Uniunea Sovietică” a rămas astfel (În mod deliberat) neclară 15. Până la Gorbaciov accentul pe „rusism” a crescut, din același motive pentru care statul est-german Începuse să se mândrească public cu Frederic cel Mare și să ridice În slăvi tot ce era german la RDG. În anii de declin ai republicilor populare, patriotismul a reapărut ca un substitut util al socialismului. Tocmai din acest motiv, era și cea mai
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
scară provincială și În inima Europei, limitele acestei teorii. Nu lipsea „istoria” invocată În astfel de cazuri. Cehii și slovacii, oricât de asemănători le-ar părea ei străinilor, au istorii diferite. Boemia și Moravia - provinciile istorice care formează Cehia - se mândresc nu numai cu un trecut medieval și renascentist În sânul Sfântului Imperiu Roman, ci și cu un rol important În industrializarea Europei Centrale. În jumătatea austriacă a Imperiului Habsburgic, cehii s-au bucurat de o autonomie crescândă și de o
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
iar Glasgow nucleul radical al laburismului britanic În primii ani ai secolului XX; mai mult, afaceriștii scoțieni, patronii scoțieni și exilații scoțieni sunt cei care au descoperit, au populat și au administrat mare parte din imperiul Angliei. Scoția s-a mândrit dintotdeauna cu o identitate separată și distinctă: chiar și la apogeul centralizării În Marea Britanie, ea a menținut un sistem de Învățământ și judecătoresc propriu. Independența Scoției ar fi așadar o propunere perfect plauzibilă - mai ales Într-o Uniune Europeană În
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de la Madrid și Roma la Amsterdam și Hamburg, o amplă rețea de linii de mare viteză, care urma să se extindă apoi spre nord până În Scandinavia și spre est, În Europa Centrală. Chiar dacă nu toate țările și regiunile se puteau mândri cu un TGV, ICE sau ES10, europenii puteau călători acum pe tot continentul - nu neapărat mai repede decât cu un secol În urmă, dar cu mai puține impedimente. Ca și În secolul al XIX-lea, noile căi ferate europene au
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]