7,774 matches
-
și înțelesurilor ascunse; gnosticismul este monist din punct de vedere metafizic, ceea ce înseamnă că el tinde să depășească multiplicitatea evoluțiilor manifeste și să (re)dobîndească identitatea fundamentală. E foarte greu, desigur, de definit gnosticismul, dar am ales pentru încheiere o mărturisire a lui I. P. Culianu dintr-o publicație germană editată de Jacob Taubes, Gnosis und politik, care poate ține, cred, locul unei definiții, chiar dacă mai lungă: "Cîndva credeam că gnosticismul era un fenomen bine definit, ce aparținea istoriei religiilor din ultima
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
a lui Mircea Damian, e titularul cronicii plastice, iar în „Sportul” - al celei sportive, îndeosebi de rugbi, joc pe care îl practică și în domeniul căruia ajunge și antrenor. Frecventează cenaclul Sburătorul după moartea lui E. Lovinescu și, potrivit propriei mărturisiri, colaborează cu versuri „la mai toate revistele literare”. Nici acum, nici mai târziu nu se poate spune că profesează propriu-zis o îndeletnicire stabilă, și anii în care a fost metodist la Casa Centrală a Creației Populare (1966-1968) nu fac decât
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287216_a_288545]
-
smulgem din noi înșine pozițiile de autoapărare ale capitalismului, articol în care poeta era considerată, prin suprarealismul, ermetismul, ludicul versurilor sale, o demnă reprezentantă a ideologiei nonproletare, ca și antipatia fermă manifestată de Leonte Răutu. Deși se străduiește, după propriile mărturisiri, să scrie tot atât de prost precum alți confrați, corifei ai proletcultismului în acel moment, contribuțiile ei nu sunt nici atât de mediatizate, nici atât de lăudate pe cât și-ar dori. Și nici răsplata nu e pe măsură. După o perioadă de tăcere de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286136_a_287465]
-
Preotul duhovnic slujea pe Dumnezeu dar și pe Satana. -Fetele mele urmați-mă și ve-ți ajunge în adevăratul paradis. Mai aveți bani? Dați-i să-i strâng. -Nuuu!Strigară maicile la unison. Nu, nu, nu mai avem. -Veniți noaptea la mărturisire în chilia mea, că dacă nu vin eu în chiliile voastre. Fiecare dintre cele douăsprezece maici, aveau chilii separate de câte opt metri pătrați, mobilate cu pat, masă, scaun, chiuvetă cu baterie, sobă de teracotă. Duhovnicul le vizita periodic, în
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
către mirajul titlurilor nobiliare. În octombrie 1912 devine șef de cabinet la Ministerul Lucrărilor Publice, funcție pe care o deține până în ianuarie 1914. În „Viața românească” din martie 1913 i se tipăresc încă trei poezii: Grădinile amăgirii, Întoarcerea învinsului și Mărturisire. O altă poezie, Dregătorul, va apărea în „Flacăra” din mai 1916. În această perioadă desăvârșește nuvela Remember, pe care o publică mai întâi în „Viața românească” (august 1921), lucrând totodată intens la romanul Craii de Curtea-Veche. În 1919-1921, ocupă funcția
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286089_a_287418]
-
4); X Xenocrates: p. 241 (I,XIV,19); Xenophanes: p. 241 (I,XIV,20). În aceeași colecție au mai apărut: • Manual sau Steaua Orientului strălucind Occidentului, Nicolae Milescu Spătarul • Viața lui Despot-Vodă, Maria Gratianus-Antonius, Johannes Sommer-Pirnensis • Ungaria. Atila, Nicolaus Olahus • Mărturisirea ortodoxă, Petru Movilă • Etnogeneza românilor, Traian Diaconescu • Scrieri alese. Poezia latină din epoca Renașterii pe teritoriul României, Christianus Schesaeus, Johannes Sommer • Publius Ovidius Naso, Demetrio Marin • Elegii, Propertius În pregătire: Justinianus, Institutiones (cărțile I IV) LIBRĂRII în care puteți găsi
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
deșerturile Asiei Centrale, noi declanșaserăm explozia unei bombe copiate după cea de la Hiroșima, punând capăt hegemoniei lor atomice. O adevărată palmă. Trebuiau luate măsuri severe. Ipoteza scaunului electric, lansată de un furios, nu mai părea de neconceput. Scaunul electric sau mărturisirile. Eram convins că soții Rosenberg aveau să vorbească. Aveam o încredere absolută în prietenia lor, dar... Cum să spun? Într-o zi, ieșeam cu Julius din laborator, iar în bucătărie am văzut-o pe Ethel. Era așezată și toca niște
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
amenințări care evocau scaunul electric, șantaj asupra vieții copiilor, și chiar și rabini foarte convingători, care erau trimiși în celula lui Julius... Nimic. Julius a fost executat primul. Aceeași ofertă i-a fost făcută din nou lui Ethel: viața, în schimbul mărturisirilor. A refuzat. M-am putut întoarce la Moscova. Epurările la Centru n-au avut loc. Și multe lucruri s-au schimbat în timpul în care toți se înverșunau împotriva cuplului. Stalin murise. Americanii nu și-au aruncat bomba în Coreea, nici
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
trecut fotografiat și niciodată trăit trezea în tine o amintire despre noi înșine, despre adevărata noastră viață, pe care o remarcam atât de puțin sub identitățile noastre de împrumut. Viața aceea nu lăsase nici o fotografie, nici o scrisoare, nu provocase nici o mărturisire. Falsul album ne-a amintit deodată că existau cei trei ani ai complicității noastre zilnice, o insensibilă apropiere, un atașament căruia evitam să-i dăm numele de dragoste. Era existența îndepărtată a țării noastre, a acelui imperiu obosit căruia îi
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
căci, potrivit spuselor lui Șah, trebuia să mi te închipui trecând prin locul acela, cu mai bine de douăzeci de ani în urmă, la începutul vieții tale în Occident. Neverosimilă era și ideea că locul cu pricina ar putea înlesni mărturisirea. Mi-a spus data morții și deodată n-a mai fost cu putință să te țin la o parte de acea dispariție. Lumea a rămas goală, sonoră, seacă. Prenumele tău a răsunat de mai multe ori, precum ecoul unei incantații
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
din pleoape. Dacă nu cumva te-ai hotărât, pur și simplu, să-l lichidezi? Întrebarea asta m-a urmărit toată noaptea. Nu știam ce trebuie să fac, atunci când aveam să-l întâlnesc pe acel Val Vinner. Să scot de la el mărturisiri, să-l șantajez și să-l silesc să se justifice îndelung, jalnic, să-l văd tremurând, să-l umilesc sau, cum spunea Șah, „pur și simplu“ să-l ucid? Un pistol cu amortizor, o hartă a Floridei acoperind mâna înarmată
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
ascund mie însumi. Fiecare noapte are acest moment de mare luciditate, de sinceritate nemiloasă, de care ești apărat, de obicei, prin somn. Eu nu aveam de data asta nici o protecție. Gândurile erau nude, usturătoare. Nu puteam face nimic, împotriva acestei mărturisiri ce revenea necontenit, tot mai limpede: mă duceam în America, sperând să-l aud pe Vinner spunând că moartea ta nu fusese acea lungă tortură despre care îmi vorbise Șah. Că era o moarte... obișnuită. Și că, oricum, n-aș
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
o moarte... obișnuită. Și că, oricum, n-aș fi putut-o împiedica, chiar dacă aș fi fost alături de tine. Că n-ai suferit. Că nu trebuia să răspund de această moarte dinaintea... Dinaintea cui? M-am sculat, ca să întrerup fluxul acelor mărturisiri. Dar limpezimea lor căpăta atunci forța unei voci vii: „Vrei să-l vezi pe acel agent convertit, nădăjduind că te va absolvi de vină. Ca un bătrân popă de treabă...“ Am adormit când noaptea era pe sfârșite, căzând într-un
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
aveam de gând să-i spun, despre ceea ce mi se părea cu neputință de povestit. Erau lângă port niște docuri unde fuseseră înghesuiți toți opozanții, claie peste grămadă, laolaltă cu câțiva suspecți, printre care și ea. Cum nu făcuse nici o mărturisire, americanii au dat-o pe mâna autorităților locale, tăietorii ăia de capete cu pretenții paramilitare. O săptămână mai târziu, când unul dintre șefi s-a gândit s-o folosească în chip de monedă de schimb, în negocierile cu guvernamentalii, n-
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
Taloș, a treia monografie despre un celebru cântec bătrânesc, apoi edițiile Sărbătorile la români de S. Fl. Marian (I-II, 1994) și Sărbătorile la români de Tudor Pamfile (1997). În domeniul istoriei literare a alcătuit în 1971 o ediție din Mărturisirile literare inițiate de D. Caracostea în anii 1932 și 1933 cu scriitori români reprezentativi din epoca interbelică. În 1973 a tipărit antologia Zburătorul. Balade culte românești, în care surprinde evoluția acestei specii poetice de la primele ei manifestări până în contemporaneitate. A
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286698_a_288027]
-
glume și basme culese din popor , introd. edit., în Dumitru Pop, Folcloristica Maramureșului, București, 1970, 287-392; Dumitru Stăncescu, Sora Soarelui. Basme culese din popor, pref. I.C. Chițimia, București, 1970, Cerbul de aur. Basme culese din popor, pref. edit., București, 1985; Mărturisiri literare (organizate de D. Caracostea în anii 1932-1933), introd. edit., București, 1971; Artur Gorovei, Literatură populară, I-II, pref. edit., București, 1977-1985; Grigore G. Tocilescu, Christea N. Țapu, Materialuri folcloristice, I-III, introd. edit., București, 1980-1981; Toma Alimoș, pref. edit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286698_a_288027]
-
cuvinte legate cu sens). Și, din structura acestor fragmente, se poate vedea că ele nu povestesc, nu descriu, nu rostesc vreo sentință și nici nu vor să convingă de ceva. Iată un prim sens al acestor poeme aride, concise, austere: mărturisirea implicită a unei atitudini rezervate, reținute, parcimonioase. Sobrietate care refuză să exhibe, să-și declare, să-și mărturisească zgomotos simțirea. Ce spune totuși textul? El numește, cît mai concis, două lucruri și, În felul acesta, le evocă În fața ochilor noștri
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
ar fi pentru japonez experiența vibrantă prin care este perceput În Întregime, sincretic, simultan cu inima și cu spiritul (kokoro), Înțelesul lumii și al vieții. Ca și În Taine și tîlcuri, Încerc să regăsesc În poezia lui Blaga atitudini și mărturisiri, experiențe lirice apropiate de cele pe care le presupune valoarea estetică amintită anterior. Poetul nostru nu cred să fi cunoscut poezia și cultura japoneză, deși, În Trilogia valorilor, s a ocupat de culturile extrem orientale. Există Însă În poezia sa
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
la instantaneu este asemănătoare cu aceea a statuării celor trei Întrebări la care ar trebui să răspundă orice haiku: ce, unde, cînd. Este o regulă didacticistă care Încearcă infructuos să ne dăscălească asupra revelației concretului. Asta mi-aduce aminte de mărturisirea pe care o făcea Simone de Beauvoir despre felul suficient și satisfăcut de argumentare al profesorului ei de filosofie din școală. Acesta rostea propoziția “ce este, este” și bătea demonstrativ cu palma În catedră pentru a Întări cele spuse - nu
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
al sensului poemelor. Orice vibrație semantică a celorlalte cuvinte este controlată, marcată și modulată de radarul lor vigilent. Și aurul, și poveștile poartă stigmatul și patina declinului. Cum am scris poemul Scrierea unui haiku poate fi o adevărată aventură, iar mărturisirea autorului despre cele petrecute din momentul inspirației pînă la finalizarea poemului, poate fi de real folos celor care sînt mai fericiți să audă o poveste vie decît să bîiguiască reguli zaharisite și sfoiegite perpetuate oral de cei care le-ar
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
și mai directe În sfera umană. Așa mut, abdicînd față-n față cu iarna, autorul pare să intoneze un cîntec de lebădă. Pe foaia goală doar un creion fără vârf - ninge ca-n povești Maria Tirenescu Pare a fi totodată mărturisirea sinceră a unui artist care a ajuns la Înțelegerea umilă a nevolniciei artei sale față cu această ninsoare fabuloasă. Foaia albă este un pandant al zăpezilor de altădată. Creionul bont n-a putut birui, nici de data asta, candoarea inepuizabilă
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
Încă adorabili... pînă ce dai brusc cu ochii de cuvîntul mamei. Schimbarea este acum drastică și pricepi fulgerător despre ce e vorba: care e drumul și destinația și la ce bun găteala și, mai ales, faptul că ești În fața unei mărturisiri eufemistice, surdinizată ca un suspin cu greu reținut, formulată ca o constatare obiectivă, aparent candidă, și că fulgii nu se mai topesc pe chipul ei acum rece. Acum și pentru totdeauna. Dulceață de fragi E prima oară cînd un cîștigător
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
Ibrăileanu), toate fiind văzute drept contribuții necesare la înțelegerea unui autor considerat facil. Extrem de utile se dovedesc informațiile reunite în volumul Contribuții inedite la istoria literaturii române (2001), referitoare la câteva personalități literare. Este vorba despre „manuscrise, documente, mărturii și mărturisiri” din colecția lui S., provenite de la sau despre G. Topîrceanu, Radu Gyr, Otilia Cazimir, Magda Isanos, Coca Farago, Constanța Marino-Moscu, Mihail Drumeș, Nichita Stănescu. Poeziile din Răstignit pe un fir de nisip (1997), Răspântii pustii (2001), Hermeneutica iubirii (2003), Teroarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289458_a_290787]
-
naratorului romanului "clasic", i.e. cvasiautobiografic. Naratorul la persoana întîi este în mod foarte concret un eu întrupat, adică are o corporalitate care e parte a existenței sale ca subiect care trăiește. Naratorul la persoana întîi din romanul lui Thomas Mann Mărturisirile escrocului Felix Krull este fără îndoială un narator întrupat de acest gen. Starea fizică a acestui eu narator este subliniată chiar de la începutul romanului, atunci cînd naratorul se plînge că groaznica sa oboseală îl împiedică să-și scrie autobiografia: Pe
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
scrie autobiografia: Pe cînd iau condeiul, ca, în deplină tihnă și singurătate sănătos dealtfel, deși obosit, foarte obosit (astfel că nu voi putea înainta decît în etape mici și cu dese răgazuri), pe cînd mă pregătesc, așadar, să-mi încredințez mărturisirile hîrtiei răbdătoare, cu scrisul curat și plăcut care îmi este caracteristic, mă cuprinde îndoiala fugară dacă, ținînd seamă de pregătirea și școala mea, sînt capabil de o asemenea incertă îndeletnicire. Dar fiindcă tot ceea ce am de împărtășit se compune din
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]