4,924 matches
-
Numai că lucrurile iau une-ori întorsături care dau peste cap până și cea mai strașnică logică. Fără cusur, cum s-ar spune. Sau, mai corect spus, aparent fără cu-sur, fiindcă nimic nu e perfect pe lumea asta, iar părțile neplăcute ale vieții zac adese în tainice ascunzișuri, de unde țâșnesc tocmai când nu te aștepți. Perfect este, poate, doar cel ce scrie aceste rânduri și, fără îndoială, perfecți sunt cei care le vor citi. Era o zi ca toate celelalte, adică
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
s-a dus, câine-câinește, să plătească consumația. După un calcul sumar, tot grupul trebuia să plătească vreo mie de euro. O sumă deloc neglijabilă. L-am așteptat pe Michel cu inima în gât. Te puteai trezi și cu alte surprize neplăcute... - De ce a durat atât? a întrebat Josiane. - Am avut probleme - a răspuns, cât se poate de vag, hâtrul Michel. - Adică? - Adică a trebuit să ascult scuzele patronului. - Ce fel de scuze? - Pentru întârziere. - Și a meritat asta, după ce ne-a
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
Dar nu despre asta e vorba, ci despre critica pe care o faci sistemului capitalist în general, fără măcar să nuanțezi. E adevărat că, în societatea de consum, literatura e o marfă ca oricare alta, ceea ce atrage după sine unele consecințe neplăcute pentru cultura de elită. Dar chiar dacă ai dreptate dintr-un punct de vedere restrâns la breasla scriitorească - și nici măcar la întreaga breaslă -, tot nu poți formula, cu sau fără semn de întrebare, fraza de mai sus, pentru simplul motiv că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
care se află relația. De ambele părți. Căci e bine să știi la ce să te aștepți. Devenit prieten, aliatul își poate schimba comportarea, iar dacă nu-ți dai seama de schimbare poți avea tot felul de surprize, mai ales neplăcute. La fel și el, noul prieten și fostul aliat. Pentru el poate fi chiar și mai dezagreabil. Căci cel mai penibil e când îl consideri prieten pe cineva care nu te consideră decât aliat. Nu pentru că prietenia ar fi mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
țăranul, o dată ieșit din vatra satului, își pierde reperele morale, se de-moralizează. În timpul comunismului, această de-moralizare s-a agravat. La Sète a avut loc un colocviu pe tema Maramureșului, dar nimeni n-a luat în discuție asemenea subiecte neplăcute. Au fost invitați Ion Pop, Gabriela Adameșteanu, Simona Popescu și cu mine. Trebuia să mai vină și Sanda Stolojan, această venerabilă autoare de memorii mai mult sau mai puțin fictive, dar până la urmă s-a răzgândit și n-a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
să intre în acțiune. Își frământă creierul, își pun la contribuție celulele cenușii, atâtea câte au, cele mai multe lăsate în paragină - cu alte cuvinte, gândesc. E bine ca un ministru să și gândească din când în când, fie și la lucruri neplăcute. Cu atât mai mult un fost filosof, actualmente editor iute la mânie și aprig la câștig... Sau un fost scriitor cu voie de la Poliție (Securitate)... Pentru ei, pamfletul e o adevărată hrană sufletească. Ca să nu mai spun că, uneori, prietenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
secerat, iar tatAșa plecat să caute calul pe care l-a și gășit în cireada de vaci, cu țărușul și lanțul după el. Tot in legătură cu câinele nostru Ciustea îmi amintesc ca de la un timp îl apucase un nărav neplăcut: se obșinuise a manca pui de găina sau de rață. Văzând ca tot dispar puii l-am urmărit și am observat ca el le făcea de petrecanie și ne rărea orătăniile. Deși i-am aplicat câteva corecții bune cu biciul
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
legat cu o sfoară de un sac, cu oarecare conținut.. Curiozitatea iar fi îndemnat să dezlege sacul, dar fiecare în șinea lui s-a întrebat: De ce un sac legat de un bolovan în apă? Pe deasupra mai emana și un miros neplăcut. Nu au așteptat răspunsul din altă parte, fiecare dânduși răspunsul în șinea lui. Sacul conținea ceva ce ar fi trebuit să fie ascuns pe vecie. Dar nu a fost să fie așa. Au fost seșizați polițșitii de la Postul de Poliție
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
că soțul avea să-i mai ofere o ,,porție’’ de infidelitate, astfel că la întoarcerea lui Doru acasă pentru a se schimba de haine curate, urmând s-o însoțească pe prietena lui C.D. la o nuntă la Milcovul, a avut neplăcuta surpriză s-o găsească pe Aurica acasă. Cum planurile lui erau deturnate, între cei doi soți au început discuții violente culminând cu o ieșire paranormală a lui Doru care a pus mâna pe fierul de călcat,lovind-o puternic cu
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
Acestea trebuiau duse cât mai departe, la loc mai sigur de a nu fi găsite și eventual identificate. Și unde putea decât acolo, unde cunoștea terenul, la Cernavodă? Și-a procurat un spray deodorant pentru a înlătura un eventual miros neplăcut și cu bagajele astfel făcute s-a dus la tren și hai la Cernavodă cu Aurica. Dar nu o ducea la socri, ci la Dunăre. Cu bagajele făcute, pe timp de noapte, cu trenul, se îndreaptă spre locul crezut de
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
așa de înspăimântător de calmă. Iau o țigară și mă strecor în bucătărie. Cel puțin acolo nu mai aud ceasul. Numai sfârâitul intermitent al țigării. Și poți simți fumul relaxant care-ți învăluie gândurile, asemeni unui narcotic. Iar toate lucrurile neplăcute sunt acum departe, între ele și mine s-a așternut un zid impenetrabil. Nu-mi mai dau seama dacă, atâtea și atâtea întâmplări s-au petrecut aevea, ori le-am citit undeva, le-am văzut pe vreo scenă sau pe
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
curent, donșoară. O să dureze câteva ore. O să cam ai de așteptat. Îl aud cum coboară scările. — Domnule, domnule, stați așa, vă rog sunați la ăia de la lift. — N-am credit, se aude de undeva de departe. Simt deja acea senzație neplăcută care mă apucă de câte ori sunt nevoită să rămân într-un loc. Mai ales că n-am mai fost la baie de pe la prânz. Mă întreb cu voce tare: „Ce mă fac?“ Ideea care-mi vine nu e rea, deși puțin cam
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
Dar nu se simțea bine. Într-o zi toate puteau fi extraordinare, ca și cum ce suferise până atunci ar fi fost un coșmar uitat. Dar în ziua următoare putea fi țintuită la pat sau în șezlong sau cine știe unde de o stare neplăcută de sfârșeală și dureri. De acestea, mai ales. Nu le-ar fi putut descrie decât ca pe o apăsare sufocantă. Acum ai să mă întrebi de ce am acceptat toate acestea și de ce nu mi-am refăcut viața în urmă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
pradă brațelor ei lungi și posesive, în timp ce-i privea chipul - mască și realitate, dornică să afle și indiferentă, agitată și calmă, nereușind să se concentreze și nevrând să se concentreze, străduindu-se să îndepărteze de ea gândurile negre sau faptele neplăcute sau murdăriile altora și curioasă totodată, ciugulind la suprafață doar veștile și abandonându-le, punând întrebări, dar nu întotdeauna cu interesul treaz, plutind pe deasupra lucrurilor, dar cu atâta încredere, siguranță de sine, calm, indiferență, firesc, vioiciune, veselie, încât ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
să mă iubești înainte de toate. Te încrunți din nou. Am întrecut măsura, știu asta, îmi cer scuze, domnul meu, îmi cer toate scuzele că eu, o biată femeiușcă, mi-am permis să te tulbur aducând iarăși în discuție obositorul și neplăcutul subiect, pentru că nu-i decât o bazaconie toată chestia asta cu iubirea. Nu-i așa? Dar cât crezi că am să mai rezist și să aștept să afli ce-i în tine?!“ „Chiar vorbești serios? Nu ți-am mai spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
cea mai mare parte a timpului, Jim Își dădea seama că era bolnav și adesea trebuia să zacă toată ziua. Pe Columbia Road rețelele de aprovizionare fuseseră Întrerupte, iar apa care picura din rezervoarele de pe acoperișuri avea un gust metalic neplăcut. Odată, pe cînd zăcea bolnav Într-un dormitor aflat la mansardă pe Great Western Road, un grup de civili japonezi colindară o oră prin camerele de la parter, dar Jim se simțea prea rău ca să-i poată striga. Într-o după-amiază
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
să escorteze crucișătorul spre gurile rîului Yangtze. Jim urmărea patrulele navale japoneze. Peste rîu, pe malul de la Pootung, erau acoperișurile galvanizate și coșurile moderne ale bumbăcăriei tatălui său. Jim Își amintea vag de vizitele pe care le făcuse acolo, momente neplăcute, cînd directorii chinezi Îl plimbau ca la paradă, sub privirile inexpresive a mii de muncitoare. Acum pe malurile rîului era liniște și tot ceea ce Îl preocupa pe Jim era mulțimea de cargouri scufundate. Cea mai apropiată epavă, o costieră cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
era Îngrijorat pentru bătrînul englez cu părul cărunt și pielea ca de mort. Uneori, nu era capabil să-și recunoască nevasta. Jim l-a ajutat să facă un paravan În jurul doamnei Partridge, care nu vorbea niciodată și emana un miros neplăcut. Au folosit pardesiul englezesc al domnului Partridge și cămașa de noapte Îngălbenită a soției lui, atîrnîndu-le de o bucată de cablu electric, pe care Jim Îl scosese de pe perete. Dacă se plictisea, Jim se ducea la magazia femeilor și Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
FÎșii de bandaje japoneze din hîrtie de orez erau lipite de rănile de pe mîinile lui umflate, de pe față și de pe frunte. Jim se uită fix la această figură nenorocită și Își duse brațul la gură, ca să se apere de mirosul neplăcut. CÎteva dintre femeile eurasiatice părăseau centrul de detenție Împreună cu copiii lor. Uitîndu-se În jur la bărbații bolnavi și muribunzi din magazie, la sanitarii și la soldații japonezi cu măștile lor de bumbac, Jim Începu, pentru prima oară, să Înțeleagă sensul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Îl ținu locului pe Jim. Grupul de hamali Îi amintea că și el lucrase cîndva la acea pistă. În ultimii trei ani, de cîte ori se uita la avioanele japoneze ridicîndu-se de pe Lunghua, Jim aveau un sentiment ciudat de mîndrie neplăcută cînd roțile lor părăseau suprafața de ciment. El, cu Basie și cu doctorul Ransome, Împreună cu acei prizonieri chinezi exploatați ajutaseră la construirea pistei care ducea aparatele de zbor Zero și Hayate În războiul aerian Împotriva americanilor. Jim era foarte conștient
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Jim urmări un B-129 ridicîndu-se peste cîmpul deschis, la vreo cinci kilometri spre sud-vest. Un avion de luptă Mustang Însoțea bombardierul, Învîrtindu-se În cercuri largi la vreo trei sute de metri deasupra superforăreței, de parcă pilotul ar fi fost plictisit de sarcina neplăcută de a păzi avionul cu ajutoare. O turmă de parașute plutea spre pămînt, destinate poate unui grup de deținuți epuizați de la Lunghua, abandonați de japonezi În timpul marșului de la stadionul Nantao. Jim se Întoarse spre orizontul Shanghai-ului. Era oare suficient
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
amiral, iar pe mine mă «înainteazăț într-o slujbă de servitor de curte. Să mă umilească, dar să mă știe totuși acolo. Ai, ai, ai! Crede că voi veni dinaintea lui cu coada între picioare? Ei bine, o să-i fac neplăcuta surpriză de a sta în fața lui cu fruntea sus și zâmbitor. O să închei pacea!” Kutuzov se descărcă izbucnind, dintr-odată, într-un hohot zdravăn de râs și constată, cu ocazia asta, că tusea nu-l mai deranja. Dispăruse... de supărare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
mai bine cum roiau ideile. Numai că stăpânul său nu era capabil să pescuiască nici măcar una. Și iar i se înroșise fruntea de la degetele cu care și-o tot freca neputincios. Nasul fin al cățelușului prinse chiar și o undă neplăcută de sudoare iute, pe lângă cea de cerneală și de gâscă, de la pana pe care Ledoulx o ținea strâns între degete. Era o liniște suspectă în toată casa. Bucătăreasa, grasa aia care îl gonea mereu din bucătărie cu mătura, plecase după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
în felul său domol, elefantin, Ignatius provocă valuri de carne ce se înciețeau pe sub tweed și flanelă, spărgându-se la nasturi și cusături. Astfel reașezat, reflectă la lungul răstimp petrecut în așteptarea mamei sale. Se concentră în special asupra senzațiilor neplăcute pe care începuse să le aibă. Întreaga sa ființă i se părea gata să plesnească, pornind de la cizmele voluminoase de antilopă. Ca și când ar fi vrut să verifice asta, Ignatius își îndreptă ochii lui neobișnuiți spre picioare. Păreau într-adevăr umflate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
mă feresc pe cât pot de frig. Dacă aș ști să conduc, îmi închipui că ți-aș putea fi de mai mare ajutor. Oh, n-are importanță, scumpule. — De fapt, chiar mersul cu mașina mă afectează destul de rău. Bineînțeles, cel mai neplăcut e să călătorești la etajul unuia dintre autobuzele alea turistice Greyhound. Ești așa de sus! Îți aduci aminte când m-am dus cu un asemenea autobuz la Baton Rouge? Am vomitat de câteva ori. Șoferul a fost nevoit să oprească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]