7,756 matches
-
sunt prea fluctuante, inutile. Dacă e important să ținem prinsoarea cronologică, în ciuda aparentei ei stupizenii, e fiindcă ea ne constrânge să resituăm eterna și literara "moarte a artei" în istoria neutră a invențiilor. Sustrăgând-o metaforelor melancolice ("toate imperiile vor pieri" și cel al artelor deopotrivă) sau biologice ("tot ce s-a născut merită să piară"). Pentru a o confrunta cu o simplă problemă de generație tehnologică. Simplism care nu se înțelege de la sine, și din ce în ce mai puțin. Tehnica avansează ștergându-și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
e fiindcă ea ne constrânge să resituăm eterna și literara "moarte a artei" în istoria neutră a invențiilor. Sustrăgând-o metaforelor melancolice ("toate imperiile vor pieri" și cel al artelor deopotrivă) sau biologice ("tot ce s-a născut merită să piară"). Pentru a o confrunta cu o simplă problemă de generație tehnologică. Simplism care nu se înțelege de la sine, și din ce în ce mai puțin. Tehnica avansează ștergându-și urmele și cu cât își accentuează controlul cu atât se ascunde mai mult pe sine
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
ar exista granițele, este greu de imaginat modul cum își vor rezolva disputele de patrimoniu țările civilizațiilor următoare. (Pentru că un minim simț moral ne obligă să ne gândim și la cei ce ne vor succeda. Cum descendenții noștri direcți vor pieri în urma cataclismului pricinuit de tehnica scăpată de sub control, pe reprezentanții următoarei civilizații trebuie să-i socotim moștenitorii noștri! Aceasta este o datorie de onoare!) Cu granițele bine marcate, copiii noștri de peste timp vor obține dreptul legal de proprietate asupra pieselor
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
la ora 17 P.M. urma să aibă loc un eveniment major, lumea a găsit timp să se pregătească cum se cuvine pentru a ovaționa frenetic oricare dintre cele două posibilități. 147. A Opta Minune a Lumii, simbolul care n-o să piară niciodată La ora 16,30 P.M. nemaiavând răbdare, oamenii au ieșit în stradă, ovaționând frenetic, așa cum se cuvine din moși strămoși. Erau atât de entuziasmați încât atunci când s-a anunțat în difuzoare vestea mult așteptată, uralele au acoperit vocea crainicului
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
și lipii din făină de brad umplute cu fructe de pădure. Iată, în sfârșit, o lume fericită, mândră de tradițiile ei eroice, mândră de prezentul feeric sub ploaia multicoloră de artificii, mândră de viitorul garantat de simbolul care n-o să piară niciodată gardul cu sârmă electrificată ce se întinde pe toți cei trei sute optzeci și șapte kilometri, lăsând libere doar cele trei treceri dintr-o țară în cealaltă un punct de frontieră la fix o sută douăzeci și nouă kilometri unul
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
Umanistă Vandana, cât și a celor aflați în republica soră, Republica Democratică Vandana 211 146. Lumea a găsit timp să se pregătească cum se cuvine pentru a ovaționa frenetic 213 147. A Opta Minune a Lumii, simbolul care n-o să piară niciodată 214 În colecția Epica au apărut: Dan Tomorug, Hotarul zeilor Romel Moga, Drumul regăsirii Constantin Simirad, Pelerin prin două milenii Eugen Uricaru, Complotul sau Leonard Bîlbîie contra banditului Cocoș 1 Grigori Ivanovici avea pararotacism: nu-l putea pronunța pe
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
de Platon mai ales în perioada de tinerețe și de maturitate reprezentând generalul, universalul. În încercarea de a contura lumea ideilor Platon definește ideea de Frumos astfel: "un frumos care trăiește de-a pururea, ce nu se naște și nu piere, ce nu scade și nu sporește, ce nu-i într-o privință frumos și în alta urât; câteodată da, alteori nu; pentru unii da pentru alții nu. Frumos ce nu se înfățișează cu față, cu brațe sau alte întruchipări trupești
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
căutarea perechii și refacerea androginului 173. Andronic este "epifania unei ființe eterne"174 ("eu simt că am trăit aici încontinuu, de la începuturile mânăstirii"), care își caută perechea, pe Arghira, "frumoasa din lapte, adevărata fată a Moruzeștilor, fata lor de sânge", pierită în împrejurări ciudate în pivnițele mănăstirii. (Povestea Frumoasei din Lapte este strâns legată de mitul uriașilor; așa cum spune descântecul ei, ea este cea care poate face să renască lumea uriașilor care viețuiau lângă miraculoasele tămăduitoare "izvoare de sânge". Povestea Frumoasei
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
fața îi era blândă și dulce, ca de zeiță, cu buzele cărnoase, însângerate, și ochii negri, arzători, de te făceau să tremuri"427. Jidovii sau uriașii de unde își revendică descendența, sunt primii oameni creați de Dumnezeu și căror seminție a pierit la potop, anormalitatea Oanei fiind "semnul unei biologii sacre" 428. Episodul împreunării cu taurul are rădăcini și în credințele populare autohtone legate de strămoșul totem: "poate sufletul acel din vită e un moș al meu"429. Taurul este analizat de
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
suntem capabili să le vedem și să le înțelegem (...) Astăzi, când milioane și milioane de oameni mor pentru că au înțeles rău sau prea bine anumite mituri moderne, când Asia își face intrarea în istorie, când ultimii "primitivi" mânuiesc mitralierele sau pier de sifilis - astăzi credeți că este indiferent de a vedea în mit un fapt social, un vis sau o superstiție? Cred că trăim sfârșitul "provincialismului occidental". Dacă cultura va supraviețui, ea va fi ecumenică sau ceva analog. Trebuie să ne
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
ț le permitea să se dedice exclusiv descifrării inscripțiilor... Astăzi, când milioane și milioane de oameni mor pentru că au înțeles prost sau prea bine anumite mituri moderne, când Asia își face intrarea în istorie, când ultimii „primitivi” mânuiesc mitralierele sau pier din cauza sifilisului - astăzi, credeți că este indiferent să vezi în mit un fapt social sau un vis sau o superstiție? Cred că trăim sfârșitul „provincialismului occidental”. Dacă Cultura va supraviețui, ea va fi ecumenică sau ceva analog. Trebuie să ne
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
ELIADE către WIKANDER*" 7 decembrie 1961 Dragul meu Stig, Dezolat să aflu de ezitările dvs. Dar vă înțeleg. Dacă este vorba de mobilizare etc., și eu aș prefera să mă aflu pe „pământul natal”. Și dacă ne este destinat să pierim cu zecile de milioane deodată, prefer să mor la... Sarmizegetuza decât la Chicago. (Am o slăbiciune pentru moartea lui Decebal. De altfel, este cea a Nibelungilor...). Dar, personal, nu cred în iminența războiului. De aceea sunt încă plin de speranță
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
Lisabona, în vara lui 1945, Herescu le-a ascuns împreună cu hârtiile sale intime. Herescu a murit de inimă, în 1962...) Vă împărtășesc în întregime îndoielile cu privire la viitorul IAHR și chiar al istoriei religiilor. Dar - ce să facem? Eu prefer să pier asemeni strămoșilor mei daci la Sarmizegetuza. Aș vrea să mai pot scrie două cărți importante - dintre care prima, despre „primitivi”, e destul de avansată - și să mă retrag într-o grădină: Italia, Franța - literatură, filosofie. Dintr-un anumit punct de vedere
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
mare îndepărtare), în toate limbile europene, pornind de la ceilalți vecini ai ei (rus. Černoe More, bg. Černo More, tc. Kara Denghiz). Istoria numelui Mării Negre este însă mai complicată și mai incitantă. Grecii, care au colonizat în vechime teritoriile din apro pierea ei (inclusiv Dobrogea noastră actuală, în care au întemeiat orașele Histria, Tomis, Callatis) au „adaptat“, după obiceiul lor, numele persan, prin etimologie populară, la Axeinos (pontos), „marea neprimitoare de străini“ (din prefixul negativ-pri vativ ași apelativul xeinos, „străin“). Vor fi
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
inute în funcție de tipul de investigație ales: prin observa(ie sau prin chestionar. Este cazul unei cercet(ri privind rasismul antiasiatic (n Statele Unite (n 1930. Ea fusese efectuat( succesiv prin observa(ie (i prin chestionar, sub coordonarea lui Richard Ț. La Piere (1934). Dincolo de opozi(ia dintre declară(iile persoanelor (i actele lor, acest exemplu arăt( c( rela(ia direct( (i particular( cu indivizii este cea care induce comportamente opuse atitudinilor general exprimate: rasismul se exprim( (n declară(îi generale (i nu
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
Cu unele rezerve, am ob(inut r(spunsuri din o șut( dou(zeci (i opt de localuri dintre cele pe care le-am vizitat [...] La (ntrebarea respectiv(, 92% dintre cei care primiseră [chestionarul] [...] au r(spuns nu" (Richard Ț. La Piere, 1934). Preciz(m c( pentru a controla aceste rezultate, La Piere trimisese acela(i chestionar la alte o șut( de localuri nevizitate, unde r(spunsul a fost identic. Ce este observa(ia direct(? Observa(ia direct( const( (n a fi
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
dou(zeci (i opt de localuri dintre cele pe care le-am vizitat [...] La (ntrebarea respectiv(, 92% dintre cei care primiseră [chestionarul] [...] au r(spuns nu" (Richard Ț. La Piere, 1934). Preciz(m c( pentru a controla aceste rezultate, La Piere trimisese acela(i chestionar la alte o șut( de localuri nevizitate, unde r(spunsul a fost identic. Ce este observa(ia direct(? Observa(ia direct( const( (n a fi martor la comportamentele sociale ale indivizilor sau ale grupurilor (n locurile
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
degajă. Utilizarea să se bazează pe un anume număr de principii rezultate, în primul rînd, dintr-un bun simț sociologic. Cel mai evident este acela că persoanele nu fac în mod necesar ceea ce spun, nici nu spun ceea ce fac [La Piere, 1934]. Un al doilea principiu, care cuprinde interpretarea datelor de observație, rezultă dintr-o opțiune teoretică: actele îndeplinite de persoane răspund, în parte, punctului de vedere pe care ele îl au despre situații și persoane. Acesta este punctul de vedere
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
Research, Cambridge, 1967. Kuckhohn Florence, "The Participant Observer Technique în Small Comunities", American Journal of Sociology, 46, pp. 331-343, 1940. Laé Jean-François și Murard Numa, L'Argent des pauvres. La vie quotidienne en cité de transit, Seuil, Paris, 1985. La Piere Richard Ț., "Attitudes Vs Actions", inițial publicată în 1934 și reluată în Deutscher Irwin, What we Say / What we Do, Scott Foresman and Company, Glenview, 1973. Leclerc Gérard, L'Observation sociale. Une histoire des enquêtes sociales, Seuil, Paris, 1979. Lévy
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
o sabie-ascuțită la Cotnari. V Numele tău, blazon-princiar, Nu se va stinge nicicând peste vreme; Mai sună-acel bucium cu glas de istorii, Și-n veacuri de veac or să te cheme. VI Cotnari, nume de poveste și legendă, Nu vei pieri, moldovenii, românii te cântă Ca pe-un voinic, voinicit în mari bătălii, în Moldova lui Ștefan cea mare și sfântă. GHERASIM CONSTANTINESCU (n.22 martie 1902 în comuna Cișmeaua văruită) Urmează Școala Superioară de Agricultură Herăstrău (1929); specializări în Franța
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
de griji s-a desfăcut Și a durat la Voroneț Semnul lui cel mai citeț. Numai din plăcut. Iar de este să mai cer Pildă de la pivnicer, Aș mai bea un strop măcar Din al Domnului tipar. Și-apoi să pier. (p. 61-62) Din cartea Cotnarului Pe unde stoluri au trecut Atâtea clipe grele, Cotnaru n săbii a crescut Și s-a tăiat în ele. Nu vă mai spun cum s-a-nsurat Trăindu și epopeea, Cu zâna, fată de împărat, Botrytis Cinerea
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
simți că se-nalță De la tălpi pânʹ la creștet și începi a te ncălzi. Iar prin corp, ca printr-un farmec, și se ntinde o vi e forță O nespusă viociune, ruj pe față se ivi. Griji, nevoi, necazuri grele pier din obosita minte Și în locul lor survine visuri mândre de poet Ce te-cântă și-ți adună tot ce avei mai înainte Ca plăceri, iubiri ferice, distrăgându-te- un moment. Ș-apoi încă când te ajunge, la zecimi de ani în
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
pe măsura oamenilor mari și pe care noi, mirm idoni de generați, nu le putem nici prețui, nici înțelege, le vizitam călăuzit de un bătrân mazil din Cotnari, la care trăsesem la gazdă. Nu știi care e balta unde au pierit atâta călărime leșească în vremea domnului Constantin Cantem ir, am î ntrebat pre călăuzul meu. — N a fost niciodată baltă, ci numai un loc hleio s, p lin de mlaștini, colo devale. — Unde mi se înglodaseră roțile trăsurii? — Așa; și
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
e vară, dar toamna nu e d e îmbiat și leșii au venit despre toamnă, îmi spunea tată l meu c ă-i spunea bunul său — care a fost în bătălia aceea cu căpitanul Tur culeț — că mulți leși au pierit aice și că împăratul lor de n ecaz mare își bătea ulanii cu sabia și le zicea: „Nadba umi rác jak psy“, adecă: „Rușine să muriți ca cânii“. — Cantemir s a purtat cu mare minte atunci; el era bu n
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
ar fi tras o perdea, codru se desfăcu în dreapta și-n stânga și, în lumina lunii atârnate în cer, sclipi o poiană largă din toate ierburile ei udate de ploaie. Izbucniră mugete. Umbre se mișcară năprasnic și, cu salturi agile, pieriră sub bolțile de întuneric în partea dimpotrivă. - Aiștea-s boii pădurii, zise Griga întorcând capul și sticlindu-și dinții în lună. - Ce este? întrebă, mișcat de Marenne. - Am tulburat pădurea zimbrilor, răspunse Ale cu Roset . Abatele se simți pătruns de un
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]