4,511 matches
-
dacă nu reprodus integral) pentru generațiile mai noi de cititori care nu au și nu-și pot procura acel al 31-lea volum al ediției. E o "scăpare" care spune multe despre calitățile de competență ale editorilor, deși s-au transcris aici toate (lucru prețios) însemnările lui Arghezi din acele caiete. Și a avut ce nota pentru că, în anii dictaturii antonesciene, cenzura i-a interzis articole, a dispus amputări din ele sau a sancționat gazeta în care publica. Aici, în acest
Din Publicistica lui Arghezi by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17143_a_18468]
-
citadina: puzderia de cafenele și baruri din Buenos Aires sunt locuri de păcălire și de evaziune: în mijlocul străzilor turbionare și, totuși, ascunse de acestea, desi zidite cumva ina- untrul lor. Îmi place să mi-l închipui pe pe care l-a transcris atât de parfumat, așezat la o cafenea...
Ernesto Sábato încâlcit în orașul tentacular by Ruxandra Cesereanu () [Corola-journal/Journalistic/5590_a_6915]
-
i-ar fi de folos. Teatrul, o viață mai intensă În vara anului 2005, Andrei Șerban s-a aflat la Cluj, unde a ținut un atelier regizoral, la Teatrul Național. Eugenia Sarvari a fost cronicarul meticulos al acelei experiențe artistice, transcriind fidel înregistrările audio ale celor zece zile de atelier. A ieșit o carte, aflată în curs de apariție, din care, acum, când celebrul regizor împlinește 70 de ani, revista APOSTROF (nr. 6) publică, în semn de omagiu, fragmente semnificative. Reproducem
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3453_a_4778]
-
Gheorghe Grigurcu Lidia Lazu semnează o poezie delicat-confesivă, parcelată pe momente distincte, cu o structură de jurnal. Deși termenul structură e oarecum inadecvat acestei materii de frăgezimi ce se transcriu ca atare, fără grija unei osaturi, a unui tipar ce i-ar stînjeni fluiditatea, evanescența. Ființa respiră neconstrînsă de nimic, supusă doar clipei, incantației tranzitoriului: ,bucuria de-o clipă/ fu gata să mă doboare// sunet lin și lumină/ filtrîndu-se printre
Extaz și materie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11298_a_12623]
-
1931). Lucrul efectiv la Răscoala e consemnat în 13 iulie: „Acum m-am apucat să isprăvesc Răscoala. M-am sculat la miezul nopții și întâi am căutat să-mi împrospătez amănuntele atmosferei. Voi reciti tot ce am scris și voi transcrie, cu modificările de rigoare”. Dar anul Răscoalei este 1932, an în care petrece mai toată vara, până spre toamnă, la Valea Mare, cum notează în 11 iulie: „Nu m-am mișcat de aici. Și scrisul merge potrivit. În orice caz
Laboratorul de creație de la Valea Mare by Nicolae Oprea () [Corola-journal/Journalistic/5886_a_7211]
-
își desfă- șurau argumentele sub semnul orgoliului scriitoricesc. Ale sincronizări și ale competiției. Odată cu Ecluza, trecem către o literatură care depune mărturie. Scriitorul apelează și la mărturiile istoricilor de performanță, ca Ioan Chindriș, atunci când scrie - pe larg - despre istoria locurilor. Transcrie documente tulburătoare când recuperează „adevărata istorie” a lui Avram Iancu. Sau când se oprește la masacrele de la Fântâna Albă. Desigur, există și amintirile anului 1970, ale Cailor sălbateci din volumul de debut și perspectiva onirică. Dar Gavril M. îl transcrie
Radu Mareș – topografiile de ieri și de azi by Cornel Ungureanu () [Corola-journal/Journalistic/4669_a_5994]
-
Transcrie documente tulburătoare când recuperează „adevărata istorie” a lui Avram Iancu. Sau când se oprește la masacrele de la Fântâna Albă. Desigur, există și amintirile anului 1970, ale Cailor sălbateci din volumul de debut și perspectiva onirică. Dar Gavril M. îl transcrie mai clar și pe Aanei Gavril. Ar putea aparține, și acesta, Familiei Mareș. Ar mai fi de citat și mottoul romanului, din Geneză, 18,20: „Ei l-au zărit de departe și până să se apropie de ei s-au
Radu Mareș – topografiile de ieri și de azi by Cornel Ungureanu () [Corola-journal/Journalistic/4669_a_5994]
-
de livresc în scrisul lui Iulian Băicuș? Care e motivația unei încheieri făcute parcă pe fugă și cernute cu o îngăduință fără granițe? Un fel de echivalent grafic al unei porniri logoreice, un morb straniu al notației în timp real, transcrise direct de pe reportofon, fără revizuiri sau adăugiri. La asta se reduce formula critică din Esența înfricoșătoare... Ceea ce nu seamănă - îmi pare rău s-o spun - a critificțiune, ci a ficțiocritică. Îmi amân așadar încrederea în Băicuș pentru următoarea carte.
Cititori, vi se pregătește ceva by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9466_a_10791]
-
4 februarie 1996 Fără a pretinde că fac o teoretizare a poeziei (au făcut-o atâția! dar poeții își văd de fantasmele lor ce le tulbură liniștea), eu cred că starea de poet ce transcrie cuvinte șoptite de daimonul creației este ceva asemănător revelației marilor preoți fondatori de religii. Cine nu reușește să se desprindă de concretețea lumii și să sugereze doar inefabilul ei, este departe de poesis. Am făcut această mică precizare pentru a
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93026]
-
sau cuvintele capabile să transmită stări, mirări, transformări, spaime, senzații, gânduri, bucurii, îngrijorări și, mai ales, intensitatea unor clipe a căror lumină e atât de orbitoare, încât nimic din exterior nu o poate altera. Cum să povestești inefabilul? Cum să transcrii în cuvinte cuminți și bine așezate pe hârtie acel flux amestecat de iubire, căldură și teamă care te copleșește încă din primul moment în care simți că ești pe cale să dai naștere unei ființe vii, cum să vorbești despre modul
Poveşti cu scriitoare şi copii by Carmen Mușat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1777]
-
dintre specialiștii în pictura contemporană crezi că te-a înțeles cel mai bine? — Ionel Jianu, un mare critic de artă român stabilit în Franța. Mă considera „surioara“ lui Klee. A scris odată ceva foarte inspirat despre mine. Hai să-ți transcriu cuvin tele lui: „«Care este culoarea vântului?» a întrebat-o un copil pe mama sa. Răspunsul se află în tablourile Ioanei. Ingeniozitatea și spiritul inventiv se împletesc cu magia 86 IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE culorilor. Semne misterioase se
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
ce o întreba învățătorul. Nu mai vorbesc despre dânsa! De când era copil și până în zilele de astăzi, își amintește totul cu lux de amănunte. Poate ar fi interesant pentru cititori să afle că aceste amintiri ale mele despre mama le transcriu când ea a depășit vârsta de 101 ani, ceea ce uimește pe puținii vizitatori - adică ziariste, asistente sociale, reprezentanți ai organelor locale. Vreau să spun că nu-i fac un portret de pe vremea când avea 50 de ani! Și omul își
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93050]
-
omul își mai amintește încă multe. Tot ce consemnez aici se referă la ultimele evocări din anii de grație 100-101, când cu ajutorul ei am putut să fac o incursiune în viața satului din ultima sută de ani pentru a o transcrie într-o monografie a satului, în pregătire. Am de la dânsa 25 de pagini despre răzeșii din Cursești, că ea este o răzășoaie ce se trage dintr-o familie a Petrileștilor atestată în documente de arhivă prin 1803. Sunt informații prețioase
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93050]
-
și țin la el. E de la omul care m-a învățat să pronunț consoane laterale. Și, în vreme ce ea mi-l înapoiază la fel de mașinal cum îl luase, îi privesc masculul în ochi și-i spun calm: E vorba de consoanele alea transcrise tl și dl, care se pronunță într-un singur sunet, așa. Și îi arăt, pronunțând sonor într-o parte a gurii, cu buze plescăinde și împroșcând un pic: — Tlll... Dll... Ne-a examinat pe amândoi scurt, sumbru, a făcut o
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
Acum: o femeie lăbărțată sau crăcită trebuie să aibă și râs voluptuos. Râsul voluptuos poate fi vulgar sau ele gant, nu are importanță, dar e obligatoriu; și trebuie să fie natural, iar naturalețea nu se învață. Râsul voluptuos poate fi transcris fonetic prin „hă-hă“ sau „hu-hu“ sau „hi-hi“, vocala nu contează, numai să nu fie însoțit de privire cercetătoare pentru a verifica dacă și-a făcut efectul. Căci voluptatea e autosuficientă. Și abia acolo începe amorul: atunci când dai de cineva care
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
verbale” din partea decanului. Dar las amintirile la secret, pentru a reproduce un „specimen” din „peripateticile” consumate în tren (și nu în pas de plimbare, ca în grădinile lui Akademos din vechea Eladă. Ce vremuri!). Deschid la întâmplare caietul în care transcriu totdeauna, imediat ce ajung acasă, toate convorbirile noastre (am acordul lui Titus: „ - Cu condiția să nu mă bagi în bucluc!” „ - Fii pe pace!”). El: - Auzi, sinucidere din dragoste acum, la sfârșit de mileniu! Dar suntem în epoca zborurilor cosmice, dragă! Luna
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
redacție!”. Fata a trecut, și încă de mai multe ori, apoi a început să trimită și scrisori (de dragoste!), direct pe adresa șefului. „Bune, bune și astea... pentru altă carte!” - și-a spus marele căutător de „material de viață”. A transcris ce i s-a părut mai interesant, a aruncat originalele, și tânăra muncitoare de la fabrica Partizanul roșu a devenit coautoare la o cărțulie de schițe și povestiri. Fata s-a supărat fiindcă a apărut în carte cu numele schimbat; nimeni
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
pagini ar trebui strânsă în mod onest o cărticică poate cu nu mai multe pagini decât buletinul de identitate al poetului - iar restul ar trebui pur și simplu arse, șterse din fața ochilor. Aduc o primă contribuție la Buletinul Nichita Stănescu transcriind acest splendid Peisaj cu bătrâni S-au tocit sandaua, talpa, osul drumul, pământul, lava. E mai mult loc liber, ne putem întinde în fusul spațiului gol - orgoliul, slava. Chiar și aerul și-a tocit vânturile de penele, și ele tocite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2042_a_3367]
-
totuși, dacă e să străbatem cu piciorul de-a lungul și de-a latul vremurilor, însă cazurile au avut loc în solitudine ori au fost percepute ca o izbândă indi viduală. Astfel încât însăși istoria nu s a priceput să le transcrie. Și chiar cele cuprinse în vreo notă de subsol zac, după cum le arată și numele, prin cine știe ce colț uitat de lume. Altele au fost, ca mai tot ce este supus judecății omenești, interpretate, în mod fatal, eronat. Să luăm așadar
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
început câte ceva la Humanitas, dar suntem la nivelul broscuței privind en raccourci elefantul.) De ce întârzie admirabila energie radiofonică pe nume Teodora Stanciu - omul care a dialogat îndelung cu cele mai substanțiale personalități ale culturii române din ultimele decenii - să-și transcrie interviurile de la Radio România Cultural într-o suită editorială menită să devină rival citibil pentru „fonoteca de aur“? De ce, oare, se perpetuează, în lumea noastră literară, tipul de dispreț găunos și invidios în esență al academismului față de exuberanta productivitate a
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
își savurează impudoarea, aventura sexuală substituită total aventurii existențiale. Pentru Leontina, sexul este viața și pacostea ei. Percepția și relatarea corporalității feminine angajează o adevărată epopee a senzorialității și a senzualității. Senzorialitatea reconstituie o lume, cu multiplele ei realități. Senzualitatea transcrie experiența erosului. Leontina manifestă o foame a concretului în ambele direcții. Limbajul însuși, rostirea cuvintelor, descoperirea sensurilor sunt pentru Leontina experiențe senzoriale. Ar fi de citat zeci de pagini pentru virtuozitatea însemnărilor care transcriu cu o extraordinară acuitate fiorul contactului
Savoarea impudorii by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9543_a_10868]
-
lume, cu multiplele ei realități. Senzualitatea transcrie experiența erosului. Leontina manifestă o foame a concretului în ambele direcții. Limbajul însuși, rostirea cuvintelor, descoperirea sensurilor sunt pentru Leontina experiențe senzoriale. Ar fi de citat zeci de pagini pentru virtuozitatea însemnărilor care transcriu cu o extraordinară acuitate fiorul contactului cu lucrurile, cu oamenii, cu lumea: prezentarea noii venite în sala de meditație, cu care începe romanul; cum fuma bunicul (p. 35-36); cheful vag lesbian al fetelor în podul școlii (p. 40-42, 89-92); voluptatea
Savoarea impudorii by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9543_a_10868]
-
textul, mai detașat, și am constatat cu stupoare că, din greșeală, îl distrusesem, împreună cu alte hârtii, nefolositoare. Cuprins de panică am încercat să-l reconstitui și am descoperit fericit că îl știam în întregime pe de rost. Deci l-am transcris pe curat, nu de pe ciornă, ci din minte. Bineînțeles că de-a lungul timpului am ajuns în situația de-a nu mai memora textele în întregul lor, dar, oricum, nu exista pasaj pe care să nu-l știu. Dacă cineva
Despre scris by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/8157_a_9482]
-
strident, ce pare forțat, ce pare prea siropos, ce este prea încifrat. Și eu observ uneori, continuă textul ei, aceste defecte ale poeziilor mele. Deseori nu sunt mulțumită de forma lor finală, multe vor fi îmbunătățite, modificate în bine". Vom transcrie câteva în acest spațiu, nu înainte de a-i numi pe poeții pe care ea îi preferă. în primul rând Eminescu, apoi Blaga, Sorescu, Nichita, Păunescu, Rilke. Temele sunt dintre cele mai comune, iar forma, deocamdată, fără străluciri deosebite. O pornire
Actualitatea by Susana Georgiu () [Corola-journal/Journalistic/8456_a_9781]
-
ca urmare a indexării tarifelor cu indicele de inflație (menționăm că „C. F. R. -Călători“ a scumpit ultima oară biletele de tren, cu 6,3%, la data de 14 februarie a.c.). Astfel, un bilet clasa a II-a (în paranteză transcriem tariful la clasa I), tren personal, în relația Timișoara - București costă 238 000 de lei (366 000 de lei); la tren accelerat, pe aceeași rută, un bilet clasa a II-a costă 373 000 de lei (578 000 de lei
Agenda2004-30-04-general3 () [Corola-journal/Journalistic/282684_a_284013]