5,033 matches
-
pariziană, am fost scutit de tracul speranței și de nevroza iluziei. Am profitat, prin urmare, de simpla plăcere de a sta de vorbă cu un om inteligent, un familiar al celebrităților literare ale planetei și, pe deasupra, un intelectual de-un desăvârșit gust artistic. Curtenitor și curios, a vrut să știe cine sunt prozatorii timișoreni care-ar merita - ipotetic vorbind - să fie traduși la Gallimard. M-am prins în joc și i-am dat câteva nume, de la Sorin Titel și Livius Ciocârlie
Pariem că normalitatea există? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7421_a_8746]
-
Cum așa?! pe o prietenie, presupun că mai înțeleg, dar nici măcar pe o dușmănie să nu te poți baza?! B.E.: Pentru că dușmanul de astăzi, dacă avea cel mai mic interes, devenea afectuosul de mâine. M.I.: Cu talent? B.E.: Cu un desăvârșit talent. M.I. E o concluzie după zeci de ani petrecuți în lumea teatrului? B.E.: Nu e o concluzie. Este o observație (alături de multe altele) decurgând din raportul care există între talentul unui actor de a întruchipa nenumărate roluri și labilitatea
În dialog cu B. Elvin - "între o mare speranță și o mare frică" by Mircea Iorgulescu () [Corola-journal/Journalistic/11371_a_12696]
-
tatăl ei de soție...Dar vom mai vedea... Lupta cu forțele naturii Cu cine credeți că se va lupta mai întâi pentru a-și încerca forțele? Ei, da, cu nimeni alta decât cu Prințesa Vânturilor, care era de o frumusețe desăvârșită, dar aprigă la mânie și ar fi vrut să dărâme toți copacii în calea ei și să aducă furtuni puternice, potop peste capul lumii, doar era verișoara balaurului. Adrico a apucat-o de după umeri și a aruncat-o în prăpastia
Prințul Andrico by Adelina Ciocan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91480_a_92896]
-
despart de credința simplă a unor căutători de comori, în toate sensurile posibile, dispuși să dea totul pentru asta, sunt un lung exercițiu de-a muri. Care nu mai are nimic din naturalețea acelui instinct medieval. Să fie aceasta tristețea, desăvârșită, a cântărețului care află că orice durează se degradează? Tot ce se poate.
Evul Mediu întristat by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5828_a_7153]
-
-ului, iar urâtul devine emoționant, așa cum lumina devine umbră odată cu modificarea sursei de lumină, “perfecțiunea însăși este imperfecțiune”. (Vladimir Horowitz) Urâtul nostru universal, cotidianul expus “Marii Treceri”, praful, pata, cioburile, negrul, ruptul, strâmbul, imperfectul, conjugă simfonic urâtul nostru frumos, mozaicul desăvârșit căruia îi suntem circumscriși, viața.
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Ramona Costea, Radu-Răzvan Cozma, Ariadna Pui, Alma-Monica Gavriluţă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_946]
-
mă pălmuiască, și să mă împiedice să mă îngîmf. 8. De trei ori am rugat pe Domnul să mi-l ia. 9. Și El mi-a zis: "Harul Meu îți este de ajuns, căci puterea Mea în slăbiciune este făcută desăvîrșită." Deci, mă voi lăuda mult mai bucuros cu slăbiciunile mele, pentru ca puterea lui Hristos să rămînă în mine. 10. De aceea, simt plăcere în slăbiciuni, în defăimări, în nevoi, în prigoniri, în strîmtorări, pentru Hristos; căci cînd sunt slab, atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85045_a_85832]
-
se încovoie în valea îngustă. Înconjurat de păduri ruginite, din chelia unui pisc golaș îl pândea un foișor scheletic. Cu pași de uriaș, foișorul se întoarse și se cufundă sub pământ. M-a trecut un fior. În zare tăcerea era desăvârșită. Pâlpâiră sub un pâlc de salcâmi case albe. Ca o claie înmiresmată, le acoperea liniștea. Pufăind, niște bărboși se lățeau pe acoperișe. Parcă țineau sfat, în vreme ce câteva lămpașe licăreau neliniștit sub deal. Cred că voiau s-o fure pe zâna
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
sedusă, iubită, înșelată, trecută din mână în mână. Pentru ea s-au tras focuri de armă, chiar se vorbea de o sinucidere. Cu siluetă de amforă vie care, din creștet până în vârful degetelor, unduia sub priviri, cu chip din rotunzimi desăvârșite și urechiușe lucrate în arabesc, cu frăgezimea pielii care trezea irezistibil pofta masculilor în uniformă, cum să nu se întâmple atâtea ? Târgul era mediocru iar fata avea altă vocație decât tihnita viață a groasei burghezii. Fiind mai realizată decât cei
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
Femeia reluă: - Înțelegi, de bunăseamă, că tot ce-mi vei spune va rămâne confidențial. De fapt... și buzele ei încercară să zâmbească în timp ce-și atingea fruntea cu degetul bine îngrijit... trebuie să-ți spun că am o memorie desăvârșită. Lucy tăcu. Întâlnise în viața ei mulți indivizi înzestrați cu memorie eidetică și acceptă ca atare declarația femeii cu o asemenea memorie. După toate relatările pe care le auzise privitoare la "casele iluziilor", nu se găsise niciodată, în vreuna din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
de față este acordat la persoana mea. Băgați de seamă când îl repun în toc și... Viteza mișcării revolverului fu uimitoare. Nici nu întinsese bătrânul degetele, că revolverul sări între ele de la distanța de peste un metru. Mișcare de o precizie desăvârșită. Ca ușa în noaptea aceea când îi scăpase din mână lui Fara și se trântise fără zgomot în nasul polițistului Jor. Instantaneu! Fara, care deschisese gura, în timp ce bătrânul îi dădea aceste explicații, pentru a protesta, arătând inutilitatea ilustrării vreunei alte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
lipsești pe oameni de aceste sentimente, îi vezi cum se preschimbă în câini furioși. Câte crime nu s-au făptuit numai pentru că autorul lor nu mai putea să-și îndure vinovăția! Am cunoscut odinioară un industriaș care avea o nevastă desăvârșită, admirată de toată lumea, și pe care totuși o înșela. Bărbatul acesta turba de-a binelea la gândul că e vinovat, că lui nu-i stă în putință nici să primească și nici să-și dea brevet de virtute. Cu cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
pe care totuși o înșela. Bărbatul acesta turba de-a binelea la gândul că e vinovat, că lui nu-i stă în putință nici să primească și nici să-și dea brevet de virtute. Cu cât nevasta se arăta mai desăvârșită, cu atât creștea și turbarea lui. În cele din urmă nu și-a mai putut îndura vina și ce credeți c-a făcut? N-a mai înșelat-o? Nu. A omorât-o. Iată cum am avut prilejul să-l cunosc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
știm că Îl cunoaștem, dacă păzim poruncile Lui. 4. Cine zice: "Îl cunosc" și nu păzește poruncile Lui, este un mincinos, și adevărul nu este în el. 5. Dar cine păzește Cuvîntul Lui, în el dragostea lui Dumnezeu a ajuns desăvîrșită; prin aceasta știm că suntem în El. 6. Cine zice că rămîne în El, trebuie să trăiască și el cum a trăit Isus. 7. Prea iubiților, nu vă scriu o poruncă nouă, ci o poruncă veche, pe care ați avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
dacă astfel ne-a iubit Dumnezeu pe noi, trebuie să ne iubim și noi unii pe alții. 12. Nimeni n-a văzut vreodată pe Dumnezeu; dacă ne iubim unii pe alții, Dumnezeu rămîne în noi, și dragostea Lui a ajuns desăvîrșită în noi. 13. Cunoaștem că rămînem în El și că El rămîne în noi prin faptul că ne-a dat din Duhul Său. 14. și noi am văzut și mărturisim că Tatăl a trimis pe Fiul ca să fie Mîntuitorul lumii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
și Dumnezeu rămîne în el. 17. Cum este El, așa suntem și noi în lumea aceasta: astfel se face că dragostea este desăvîrșită în noi, pentru ca să avem deplină încredere în ziua judecății. 18. În dragoste nu este frică; ci dragostea desăvîrșită izgonește frica; pentru că frica are cu ea pedeapsa; și cine se teme, n-a ajuns desăvîrșit în dragoste. 19. Noi Îl iubim pentru că El ne-a iubit întîi. 20. Dacă zice cineva: "Eu iubesc pe Dumnezeu", și urăște pe fratele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
și el câte ceva, iar pe măgăruș pusese desagile grele, căci luase din târg niște piei de animale pe care vroia să le vândă În altă parte cu un preț bun. Era În ziua aceea o căldură grozavă și o liniște desăvârșită. Nici păsările nu mai cântau, nici greierii nu ieșeau de la umbră.Nici o frunză nu se mișca și parcă toate amorțiseră sub căldura aceea Înăbușitoare. Cum mergea negustorul pe drumul prăfuit, se Întâlnește cu doi drumeți care i-au atras numaidecât
Legendele copilăriei by Lenuţa Rusu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1691_a_3048]
-
1721-1764). Principala favorită a regelui Franței, Ludovic al XV-lea, cu o influență covârșitoare în viața politică a țării. 58 Charles Gravier, conte de Vergennes (1719-1787). Om de stat și diplomat francez de o înaltă ținută și de un profesionalism desăvârșit. După o ucenicie diplomatică petrecută la ambasadele Franței din Lisabona și din München (1741-1754), Vergennes este numit ambasador al Franței la Constantinopol, misiune cu o durată de 14 ani (1754-1768). A fost apoi ambasadorul Franței la Stockholm, în ultimii ani
Micaela Catargi by Jules Martin Cambon [Corola-publishinghouse/Imaginative/1407_a_2649]
-
Mântuitorul nu îi ia totuși la poceală cu crucea, într-un supercomeback, pe romani și pe evrei, fără discriminare. După imaginile din gara Atocha însă, nu numai filmul lui Gibson mi s-a părut inept și de un prost gust desăvârșit - am început să am îndoieli și în legătură cu scenariul de bază, adică cu Noul Testament. E vorba acolo de un om care e judecat și condamnat, de un om care vorbește, care suferă, care înainte de moarte are timp să mai pună o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2042_a_3367]
-
pe cei mai drepți și mai mărinimoși din Întreaga lume, În ciuda faptului că puterea lor scădea, că domnia regelui dinainte, Filip al III-lea, fusese scurtă dar funestă În mâinile unui favorit incompetent și lacom, că tânărul nostru monarh, cavaler desăvârșit dar lipsit de voință și incapabil de a se ocupa de treburile domniei, era la cheremul reușitelor și greșelilor - și au fost mai multe din acestea decât din primele - contelui și mai târziu ducelui de Olivares. Mult s-a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
noi avut datorie... Viață datorez. Și imediat, flegmatic și senin de parcă s-ar fi aflat În propriu-i palat Saint James, Își scoase pălăria, Își trase mai bine mănușile și, luându-și spada, se uită la Buckingham cu cel mai desăvârșit sânge rece. — Steenie, zise. Apoi, cu spada goală În mână, nemaizăbovind, durui pe scară În jos urmat de Buckingham, care și el Își scotea oțelul din teacă pe când sărea câte două trepte deodată. Iar don Filip al Patrulea, Înmărmurit, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
din flori, uscate acum. Mai mult ca sigur, amintiri de sfârșit de an școlar, din copilăria prietenei mele. Deși cu puține rafturi, biblioteca m-a impresionat. Multe cărți, unele dintre ele, în ediții foarte vechi. Toate așezate într-o ordine desăvârșită. Mi-o închipuiam copilă, apoi studentă, refugiindu-se aici, citind sau scriind câte ceva. Totul respira prezența ei acolo, de la fotografia veche, până la culoarea ce domina camera în mici detalii de design. Albastru. Pe unde o fi umblând prietena mea? Pierzându
Viaţa ca un fir de păpădie… by Claudia Mitră () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101021_a_102313]
-
și mi-am schițat fulgerător în minte planul după amiezii. Imediat după ce am lăsat-o pe Eva la cerc, am urcat Copoul pe jos, până în Parcul Expoziției. Nimeni pe alei, ceea ce nu a putut decât să mă bucure. O liniște desăvârșită, albă. Și totuși, în această liniște imaculată, fulgii mari cât niște pene, scoteau un sunet fin, la contactul cu pământul. Probabil din cauza frunzelor uscate, rămase din toamnă. După o jumătate de oră petrecută doar cu mine însămi, am hotărât că
Viaţa ca un fir de păpădie… by Claudia Mitră () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101021_a_102313]
-
Paris. În cei trei ani pierduți ca tra ducător dactilograf la „ICE Mecanoexportimport“ (i.e. „stagiul obligatoriu în producție“), aveam să văd câteva cazuri dureros de exemplare pentru ce va să zică obsesia străinătății, magia plecării, psihoza alienantă a ieșirii din țară. Specialiști desăvârșiți, multilingvi, oameni cu două, trei facultăți, ajunși literalmente nevropați din pricina „neieșirii vizei“, a vreunei anonime ucigașe ori a „întoarcerii de la scara avionului“. M-au lecuit pe vecie, îmi ziceam eu, de obsesia magicului Afară. Vizuina și ograda, punctate când și
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
că nu știu care ziar relatase distorsionat o chestie. Sârbu - reacție tipică! - și-a luat câțiva oameni, a găsit o cameră, câteva mese și un fax și a născut Agenția. Punct. Iar demonstrația de forță din acest 24 februarie a fost una desăvârșită, amuțitoare. Când au mai fost de întâlnit, la fel de zâmbitori, în aceeași sală Ion Iliescu și Emil Constan tinescu (mare păcat absența lui Traian Băsescu, premiat laolaltă cu ceilalți doi! Prezența lui ar fi fost de un șic nebun, demonstrând nonșalant
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
volumul 23, cuprinzând caietele cu însemnări din anii 1907-1918 și o serie de completări ale editorului la volumele apărute anterior, adaosuri în sectoarele de proză, dramaturgie, publicistică, interviuri, corespondență - pagini complementare datorate unor descoperiri mai recente. Au devenit notorii profesionalismul desăvârșit, perseverența îndârjită, capacitatea de cuprindere tematică, efortul documentar, adecvarea comentariilor de istorie literară de care a dat dovadă Niculae Gheran de-a lungul timpului în restituirea operei lui Liviu Rebreanu. Sunt calități care, împreună, alcătuiesc exemplaritatea unui editor. Imaginea consacrată
A trăi pentru Rebreanu by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11033_a_12358]