6,028 matches
-
lui Phelim a răspuns, în ciuda orei târzii, așa că Ashling nu a avut de ales și a sunat-o pe Clodagh. După ce și-a cerut scuze pentru că a trezit-o, Ashling a început să scuipe toată povestea tristă și a terminat exclamând: — Și nu m-aș supăra, dar urăsc că trebuie să îi vizitez. Totuși, cuvintele de consolare nu au venit din partea lui Clodagh. În schimb, a spus somnoroasă: — Merg eu să îl văd pe Marcus, dacă vrei. Nu, nu am vrut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
hainele femeilor. Despre diferența dintre o bluză, un top, o vestă, un tricou... — Ce a făcut? Dă-i încolo pe Ted și pe Clodagh! Ashling era dintr-odată îngrijorată pentru ea însăși. — A știut și ce e ăla un shell-top, exclamă Clodagh. — Sunt convinsă. Ashling știa că ar trebui să se simtă flatată; în schimb, se simțea folosită. Marcus nu menționase niciodată că avea de gând să includă conversațiile lor în numărul său. — Nu îmi pot imagina de unde scoate chestiile astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
a reamintit ea hotărâtă, în timp ce ieșea pe stradă. Asta e tot. Ce era greșit în asta? Și a încercat să alunge vinovăția și nervozitatea care îi făceau stomacul să se strângă. Ashling intră alergând în bar. Întârziase. Din nou. —Marcus, exclamă ea. Îmi pare rău. Târfulița de Lisa s-a decis în ultimul moment că vrea să știe cum va fi articolul meu despre călărie. Vrea să simtă ea cam cum va ieși numărul din noiembrie. Ea își dădu ochii peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
când partida de sex se termina. Te superi dacă fac un duș? —Grăbește-te, răspunse ea. Când el a ieșit din baie, ea era îmbrăcată și refuza să se uite la el. Apoi a înghețat, a mirosit aerul și a exclamat cu uimire: — Aceea este loțiunea de după ras a lui Dylan? Presupun, spuse el, furios pentru greșeala făcută. Nu e de ajuns că îi fuți nevasta în patul lui? Nu ai nici un pic de respect? —Scuze. El s-a îmbrăcat într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
plimbau tăvi cu cocteiluri pentru adulți - nici o umbreluță la orizont. —Doamnă editor, spuse Jack, oprindu-se în dreptul Lisei. —Bună, eu sunt cu întâmpinările, spuse ea rânjind. —Păi, întâmpină-mă atunci. L-a sărutat pe obraz și, într-o maximă parodie, exclamă: —Draaagule, cât de absolut fantasmagoric de minunat să te cunosc! ăăăă, cine ești tu mai exact? Jack râse și trecu la Ashling, care ridică privirea din hârțoagele ei. — A, bună, exclamă ea, neașteptat de vesel. Devine, Jack. Nu te găsesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
a sărutat pe obraz și, într-o maximă parodie, exclamă: —Draaagule, cât de absolut fantasmagoric de minunat să te cunosc! ăăăă, cine ești tu mai exact? Jack râse și trecu la Ashling, care ridică privirea din hârțoagele ei. — A, bună, exclamă ea, neașteptat de vesel. Devine, Jack. Nu te găsesc pe listă. Cu ce te ocupi? Mai nimic. El observă rochia ei neagră. —Arăți bine. Dar ceea ce voia de fapt să spună era „Arăți diferit“. Nu port mai niciodată rochii, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
în mod ciudat într-o stare de admirație. În timp ce o privea cum pune tubul înapoi în geantă, simțea o senzație ciudată, cum că acestei femei i-ar putea încredința și viața, și tot s-ar simți în siguranță. Ea a exclamat ascuțit, ca și cum tocmai îi venise o idee genială, apoi s-a cufundat înapoi în geantă și, cuprinsă de râs, a scos o sticluță. A turnat puțin pe încheietura mâinii și apoi i-a întins-o lui Jack. —Hei, știi? Miros
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
a apropiat cu o bucată de hârtie. —Ai primit un telefon... Nu acum. Peste câteva minute, Ashling ieși din birou, palidă și evitând orice contact vizual cu oricine. A plecat din birou. Apoi a ieșit Jack, care părea amețit. —Lisa! exclamă el. Ashling a suferit un șoc enorm. Am trimis-o acasă. Era un efort considerabil să vorbească cu el. —Ce are? Păi, ăăă, a descoperit că iubitul ei are o aventură cu cea mai bună prietenă a ei. —Pardon? Marcus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Era Sun-in. Nu-mi spune că vrei să faci parte dintr-o formație de băieți, spuse Lisa. Fața lui Beck era lipsită de orice expresie în timp ce-și căuta cuvintele. Până la urmă, s-a hotărât: —Vrei să taci DRACU’? exclamă el. Voi face figurație pentru Man U. —Și ai nevoie de șuvițe blonde? — Păi?! râse el de stupiditatea ei. Normal că am nevoie! — Nu acum Beck, am gripă! —Ba nu ai. El deja se îndrepta spre baie și apoi s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
zâmbet de la Ashling. Abia atunci i s-a dat voie să meargă acasă. Sâmbătă dimineață, când Liam a sosit pentru a o lua pe Lisa cu taxiul și a o duce la aeroport, admirația lui era evidentă. —Doamne Dumnezeule, Lisa, exclamă el puternic. Arăți fantastic! Fabulofantasmagoric, de fapt. — Ar fi cazul, Liam, mă pregătesc de la șapte. Trebuia să recunoască faptul că reușise. Totul era perfect: părul, pielea, coatele, unghiile. Și hainele. Joi și vineri, curieri aduseseră la redacție unele dintre cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
sute douăzeci de lire. Și uite, scoțând o declarație bancară, un cec pentru cinci sute douăzeci de lire, emis cu două săptămâni mai târziu. O coincidență? Nu prea cred. — Dă-mi să văd! Le-a examinat pe ambele, apoi a exclamat: —Scuze! S-a auzit soneria și Francine s-a strecurat înăuntru. —Bună, Lisa. ăăăă, bună, dădu ea din cap către Oliver, rușinea domolindu-i încrederea în sine. S-a întors din nou către Lisa. Facem petrecere în pijama diseară. Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
vii? —Mulțumesc, dar am deja planuri. —Bine. ăăă, ai ceva măști pentru față în plus, pe care să le folosim? Lisa se abținu să nu explodeze. —Scuză-mă, Oliver. O secundă doar. Vino la mine în dormitor, Francine. —Slavă Domnului! exclamă Oliver, după ce Francine ieși cu o pungă plină de măști pentru față, lacuri de unghii, exfolianți și alte nebunii pentru petrecerea în pijamale. Lisa avea spasme teribile. —A trecut pe aici doar ca să vadă cum arăți. S-au întors la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
în timp ce ochii celor din birou îi priveau arzător. Au mers în barul de peste drum și au găsit o masă liberă într-un colț. Deși Ashling nu ceruse decât o Cola dietetică, Dylan a comadat o halbă de bere. Hai noroc! exclamă el. — Tot la mama ta stai? întrebă Ashling. Da, spuse el și râse ușor. Deci asta însemna că Clodagh și Marcus erau încă împreună. Nu se terminase totul și nu se redusese la o nebunie de scurtă durată. Simți o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
cardurile de credit. Și a închis contul nostru comun și, în schimb, îmi va da o alocație în fiecare lună. Și ghici cât. Suspinând din nou, a spus o sumă atât de mică, încât l-a făcut pe Marcus să exclame: —Alocație? Pare mai mult bătaie de joc. Ea a recompensat această replică cu un zâmbet. Păi, am fost fetiță rea, la ce te așteptai? — Dar este de datoria lui să aibă grijă de tine, ești soția lui! Vehemența lui Marcus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
problemă, nici un deranj, nu face nimic, cine s-ar aștepta să vii? — Dar va trebui să începi să ieși din nou în lume la un moment dat, se rugă Joy de ea. Ashling se cutremură. Ce gând! Nu există străini, exclamă Ted, există doar prieteni pe care nu i-ai cunoscut încă. —Mai bine zis, îl corectă Joy, nu există străini, există doar iubiți pe care nu i-ai cunoscut încă. Nu există străini, există doar foști iubiți pe care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
multe emoții și-au făcut loc pe figura ei, nici una capabilă să-i liniștească pe colegii îngrijorați. A fost profund dezamăgită, șopti domnișoara Morley. Eu aș spune că s-a lăsat de bărbați. — Nu ar fi trebuit să întreb asta! exclamă Robbie. Simt cum se apropie un moment de valium. Orice scuză era bună. Mereu lua valium, pentru „nervi“. — Vrei una? o întrebă el pe domnișoara Morley. Eu am luat deja trei pe ziua de azi. Ochii ei străluciră. Presupun că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
la sfârșitul săptămânii, mormăi ea. Atunci, Lisa, spuse Oliver, foarte serios, singura întrebare este: ești interesată? A urmat o tăcere lungă și densă, după care Lisa spuse: Da, presupun. Dintr-odată, devenise timidă. —Ești sigură? Da, chicoti ea, emoționată. —Iubita! exclamă el, aproape în glumă. Atunci de ce mă lași să transpir așa? Încă timidă, ea recunoscu: — Îmi era frică. Încă îmi este. —De ce? Ea dădu din umeri. De speranță, cred. Nu am vrut să sper, în cazul în care erai doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
se mai punea în discuție o fugă pe ascuns la Vegas - nu, o vor face ca la carte. Mama ei va fi încântată. Și vor aduce revista Hello! să se ocupe de fotografiiă Ca și cum i-ar fi auzit gândurile, Oliver exclamă agitat: —Ușurel, bestie! Epilogtc "Epilog" Jack și Ashling se plimbau pe doc. Era o seară de mai și era încă lumină. Înaintau ținându-se de braț. —Toffo? întrebă Ashling. —Și eu care credeam că nu se poate mai bine, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
să-mi ceri iertare“. Oare nu tocmai citind cartea asta crezuse soră-mea că regăsește amintirea unei dispute Între tata și mine? În cazul ăsta ar fi putut să născocească și povestea cu balonul spart și reacția mea, cînd am exclamat „Imbecilule!“. Aveam ochii Încercănați, căscam la ore, eram ușor iritabil, astfel că maică-mea m-a dus la un medic - o somitate, un specialist În probleme de adolescență și tulburări de pubertate, cineva căruia i se luau interviuri la radio
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
trei minute de mers pe jos de la mine de acasă pentru cineva normal sau pentru un agorafob vindecat sau pentru un agorafob care ține un cîine În lesă - Îi spuneam șoferului să mă ducă la celălalt capăt al Parisului, sau exclamam cu un aer neliniștit: „La Orly! Să ne grăbim! Avionul meu decolează peste cincizeci de minute!“ și, de Îndată ce suma Înscrisă pe contor era suficient de mare, spuneam: „Mi-am uitat pașaportul!“ (În versiunea plecării spre Orly) sau: „Am un drum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
Lucrarea dramatică a autorului modern are la bază câteva din cele mai cunoscute texte antice cu privire la Socrate. Întâmplările cu alură anecdotică sunt extrase în mare parte din capitolul consacrat filosofului de Diogenes Laertios. Ca și în opera doxografului grec, înțeleptul exclamă la vederea tarabelor încărcate ale negustorilor că există pe lume destule lucruri inutile pentru el (IX 25) ; observă ironic că zărește deșertăciunea prin găurile mantiei purtată ostentativ de Antistene în semn de dispreț pentru bunurile lumești (XV 36) ; anunță calm
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
iar singurul nume pomenit a fost al lui Socrate. Când află de la Arheanassa că Dionis I intenționa s-o facă să depună mărturie că Platon ar fi trădător și stricător al ordinii, filosoful intuiește urmarea unor astfel de acțiuni și exclamă : Ei, fericitule Socrate, iată că nu ești singur ! (p. 204). El nu pare surprins de evoluția evenimentelor care pot să se precipite într-o direcție fatală : Orice filosof are cel puțin o idee pentru care să poată fi condamnat la
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
n-o mai pot lăsa/ nafara vieții lor, să îndrăznești/ să stai în fața lor o flacără/ din focul lor erupt - e singura/ proorocire demn cunoscătoare (scena 6). La avertismentul Antigonei să se păzească de zeii aflați în preajma lor, tatăl ei exclamă mândru : Au venit !/ i-am vrut și au venit ! Mă simt, tebani,/ ca rupt din cer ! (scena 6). Ajuns în proximitatea divinităților (cât de-aproape/ eram de zei, și cum vuia crescută/ preajma de duhul lor ! - scena 7), Oedip e
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
maică-mea nici bani, nici înștiințare, nici nimic nu mi-au trimis! Ca unui câine! Căci am zăcut la Pskov toată luna, am avut febră!... Și-acuma veți căpăta deodată un milion și ceva, și asta pe puțin, o, Doamne! exclamă funcționarul, plesnind din palme. Ia spuneți, rogu-vă, ce folos are din asta! spuse iritat și răutăcios Rogojin, arătând iarăși cu capul spre funcționar. Păi nu ți-aș da nici o copeică, chiar dacă ai umbla cu picioarele-n sus în fața mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
funcționarul, vom avea încă înainte de asfințitul soarelui! — Dar în ce privește partea femeiască, prințe, sunteți mare amator? Spuneți-mi din timp! — Eu, n-n-nu! Doar... Poate că nu știți, dar din pricina bolii mele ereditare nici n-am cunoscut femeia. — Ei, dacă-i așa, exclamă Rogojin, înseamnă, prințe, că ești sărac cu duhul și Dumnezeu îi iubește pe oamenii ca tine! — Și Dumnezeu iubește asemenea oameni, reluă fraza funcționarul. — Iar tu, scârța-scârța, hai cu mine, îi spuse Rogojin lui Lebedev. Coborâră toți din vagon. Lebedev
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]