4,917 matches
-
mai puțin moral în țară. O împrejurare desigur curioasă e că nimenea nu tăgăduiește starea de decadență în care se află partidul, nici ei singuri. Nu vorbim aci de ceea ce-a declarat d. Dimitrie Brătianu, despre hoții ce merită pușcăria și gheșeftarii ce merită carantina; nu de ceea ce-a declarat d. Ioan Brătianu însuși, în Senat, că nu mai poate sătura poftele nesățioase ale amicilor săi politici; afirmări pe cât de cunoscute pe atât de adevărată. Nu de asta vorbim
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
mbogăți, toate lucrurile acestea trebuiesc plătite la urma urmelor cu 'n echivalent de muncă fizică a cuiva, în ultima linie a țăranului. D-sa nu binevoiește a înțelege că ceea ce bat la tălpi hoții d-lui Dimitrie Brătianu cari merită pușcăria și gheșeftarii ce merită carantina, amicii a căror lăcomie d. Ioan Brătianu a declarat a n-o mai putea sătura, trebuie să corespunză undeva în această țară cu sudoarea reală, cu încordarea reală de brațe a unui creștin uitat de
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
de ex. că n-au tradiții în țară, că nu cunosc țara nefiind de la descălecare. Ca și când Brătienii ar fi din zilele lui Radu Negru! Măsura simțului istoric și a tradițiilor d-lui Brătianu este prefacerea mormântului lui Mircea I în pușcărie pentru a crea o sinecură unei rude a Simulescului. Cu asemenea antecedente d. Brătianu este desigur cel din urmă care - ar avea dreptul de-a vorbi de tradiții. Iar, pentru a dovedi că se razimă pe elemente independente, d-sa
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
și decrepitudinea morală au ele măcar o umbră de înțelegere pentru adevăr, o umbră de apreciare în materie de drept și de morală? Locul de reflecție ce li se cuvinte acestora este, după cuvântul sfânt al d-lui Dimitrie Brătianu, pușcăria pentru unii, carantina pentru alții. Ei bine, înaintea acestei pușcării, numită astfel de chiar cel ce-o prezida, înaintea acestei carantine zoologice pline de contagiul malonestității și a minciunii mai vine cineva să arate nelegiurile din alegeri; înaintea lor, cari
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
pentru adevăr, o umbră de apreciare în materie de drept și de morală? Locul de reflecție ce li se cuvinte acestora este, după cuvântul sfânt al d-lui Dimitrie Brătianu, pușcăria pentru unii, carantina pentru alții. Ei bine, înaintea acestei pușcării, numită astfel de chiar cel ce-o prezida, înaintea acestei carantine zoologice pline de contagiul malonestității și a minciunii mai vine cineva să arate nelegiurile din alegeri; înaintea lor, cari nu sunt decât gangrena produsă de acele nelgiuri? Dar trebuie
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
Brătianu gândește să prefacă strânsura aceasta în Adunare ordinară? Va să zică vrea d-sa să mai domnească patru cinci ani cu o majoritate compusă din... scursăturile corupției sale administrative? Nul și neavenit e tot ce fac, tot ce zic acești oameni. Pușcăria și carantina propuse de fostul lor prezident de Consiliu și fost prezident de Cameră, de fratele drept al actualului prim ministru, iată ce merită acești oameni, iar nu să dicteze legile unei țări. Zilnic hidoasa pocitură, precum numește nemuritorul Alecsandri
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
țării. Numai reprezentanții țării, nu reprezentanții lui Pelin și Țepeluș, au dreptul de-a o schimba. Nu avem a discuta cu furi și gazde de furi prețul și calitatea unor lucruri cari nu sunt ale lor. Nu cei amenințați cu pușcăria și carantina de propriul lor șef pot modifica o iotă măcar din ceea ce constituie legământul între țară și Coroană. Nu apetiturile gaștei, pe care d. Ioan Brătianu însuși a declarat în Senat a nu le mai putea sătura, pot să
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
jos urmează cuvintele rostite de M. Sa cătră comisiunea numiților din Dealul Mitropoliei. Ni se spune prin ele că iubire de patrie bate în pieptul celor pe cari fostul lor șef și prezident, d. Dumitru Brătianu, i-a amenințat cu pușcăria și carantina, a căror lăcomie chiar d. Ioan Brătianu a declarat a n-o mai putea sătura. Iubire de patrie și maturitate pentru Văcărești sunt identice în zilele M. Sale, în cari toate cuvintele și-au schimbat înțelesul, de au
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
D-sa nu uită nici pe consiliarii tronului - pe bătrânii țării cum îi numește - dintre cari unul, d. Ioan Brătianu, a dat o dovadă strălucită de respect față cu cele rămase din bătrâni, prefăcând mormântul lui Mircea cel Mare în pușcărie pentru a crea o sinecură unei rude a Simulescului. Apoi onorabilul mai vorbi și de alți oameni, de cari n-avea nici un drept de-a vorbi: Sunt unii cari lipsesc de la această solemnitate - nu știu pentru ce și nici voiesc
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
celălalt era doar piele întinsă pe oasele fălcilor și pe măsele, uscat de cine știe ce boală. Ți se făcea rău când o priveai. Stătea câțiva ani afară, iar o prindeau prin tramvaie cu mâna în vreun buzunar, iar o băgau la pușcărie. Fără bărbat, fără copii, dar veselă nevoie mare. Prin peretele de paiantă, Maria o auzea toată ziua cântând la concurență cu difuzorul cântecele Angelei Moldovan: Mi-am făcut bundiță nouă, măi frunzuliță, Dacă ninge, dacă plouă, eu am bundiță... Pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lingurița dintr-o oală mare, uite-așa, și după ce-a mîncat-o toată lepra asta s-a dus la poliție și l-au bătut ăia o săptămână de l-au tâmpit, cu toate că mărturisise singur, și-a făcut doișpe ani de pușcărie, uite, nemernicu-ăsta, de-l vedeți pe prag, că ziceți că io sânt nebună, da-ntrebați-mă ce mi-a făcut omu-ăsta la viața mea, de mă mir că nu m-a băgat și pe mine-n mormânt. Și-ți trebuie
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
dar încă impregnate, varsă și fierea din ele. Cum, și ele, și bărbații lor, aleargă înnebuniți să găsească pe cineva care să rezolve, mai întîi încercînd pe la doctori, care n-o mai fac însă pentru nici un preț, căci sânt în pușcărie cu sutele, apoi pe la femei pricepute, cum se-mbrățișează fericiți când găsesc în fine pe cineva. Iar în după-masa cu pricina sună la ușă și ei se reped să deschidă și intră o femeie necunoscută și totul miroase-a pericol
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
care-l băteau toți, căci lui Mimi nu-i prea păsa de el. Tatăl lor era bețiv și mama hoață de buzunare. Avea un obraz dolofan și altul scobit de i se vedea prin el maxilarul. Dar când ieșea din pușcărie era foarte elegantă. Mimi făcea colecție de pachete de țigări și avea și un arici viu, pe care-l scotea câteodată afară, în spatele blocului. Îi dădea să mănânce salată. Când era-n toane bune, spunea un fel de povești, toate
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
patologică de muierea lui - care oricum îl golea meticulos de sămânță noapte de noapte cu mereu alte variații pe același scenariu (contrarevoluție ca-n Ungaria, se-ntorc burghezii și moșierii, vine regele înapoi, e arestată, judecată și condamnată, băgată la pușcărie cu zece bărbați în celulă, toți de drept comun, toți tâlhari și violatori, și-apoi... apucată fără grabă, ținută de mâini puternice, dezbrăcată încetișor, pusă în patru labe și silită să profereze injurii la adresa patriei și partidului, și-apoi, noaptea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pe pământ. Tatăl începuse să țipe la el din senin și să-l scuture ca un apucat. Se făcuse roșu ca racul la față: " Cine ți-a spus să zici așa? De la cine ai învățat? Mă nenorociți, mă băgați în pușcărie !" Mama se repezise și ea să-l țină, să nu-l bată, ieșise ceva cu atât mai înfricoșător cu cât Mircea nu-nțelegea nimic. Ce spusese? Ce era rău în "pe-ne-le"? Măcar în cazul porcăriilor știa deja ce
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
aveam să aflu zilele următoare ce însemna să trăiești în labirintul acela neiertător de plăci de beton și de nebunie. Avea să mi se răpească manuscrisul, aveam să cred că miezul vieții mele era distrus. Herman avea să zacă în pușcărie, ridicat a doua zi din postul lui de paznic de noapte, dus la secție și anchetat pentru "subminarea lucrărilor la Casa Poporului", garsoniera lui percheziționată, tabloul ridicat și dus într-o furgonetă, manuscrisul meu împachetat cu grijă și trimis la
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de brazdă a lumii de care nu aveau habar, îi îndurau cu opinteli și chin, dar și cu un zâmbet luminos, al tinereții care înfruntă orice și biruie orice, așa cum vezi poze cu bieți oameni zâmbind în tranșee, zâmbind în pușcării, zâmbind în ghetouri, zâmbind până și-n lagărele de concentrare. Copilul crescuse-n acea mică lume în formă de U, prinsese o iarnă extrem de grea, de care n-avea să-și aducă aminte, căci prăpădul de la ferestrele înghețate și nămeții
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lăsaseră acasă fiindcă era prea mic. Și poate tocmai de aceea se și înșela... Viața lui a început abia cu moartea celor O Mie de Voluntari. S-a retras în munți, de frica anchetelor. Pe vremea aceia, moartea era preferabilă pușcăriei. A trăit singur timp de aproape doi ani până când, într-o dimineață mohorâtă de noiembrie, s-a întîlnit cu o arătare care își spunea Zuul. Augustin și-a petrecut restul vieții încercînd să înțeleagă de ce ființa aceea l-a ales
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
omul... de la un timp bărbatul ajuns atunci la maturitate, nu mai avea ochi decât pentru fata soției sale. Când fata Împlinise 16 ani, tatăl vitreg o ceruse să-i fie lui nevastă, după ce o batjocorise. Poate că se temea de pușcărie, sau o iubea cu disperarea vârstei, ce-i apucă pe unii câteodată. Asta numai ei o știu, că noi nu avem cum să știm. I-au reparat mamei fetei, o căsuță batrânească, Flora Stănescu - undeva mai În fundul curții și au
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
o mai lungim, te-ai învîrtit de minune în viață, dacă te gîndești la ce-ai fost, și ce-ai ajuns, Geniule, dintr-un interlop care nu știa nici să scrie și să citească, care vagabonda pe străzi și înfunda pușcăriile, cînd la Doftana, cînd pivnița Văcăreștilor, tiran, șef de stat, academician, doctor, și chiar dacă țara asta se numește România și e o adunătură de secături fără cultură întocmai ca tine, asta nu-ți diminuează cu nimic din merite, ba din
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
despre întărirea fizică a organismului pe timpul detenției, nu mai încape nici o îndoială. Pierzi în greutate, dar cîștigi în rezistență, după o vreme ești cu totul alt om, e ca o purificare de tot ce e rău, un fel de clismă, pușcăria e ca un purgativ, spune. Singurul lucru care m-a orbit în viață a fost dragostea, o spune și acum, zice Roja. O să vă explic și de ce: în timp ce el era orbit de dragostea nemărginită pentru parașuta aia comunistă care-l
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ani după ce fusese introdus în structurile ei, urma să facă pasul către Partidul Comunist în care a devenit membru, eveniment pe care la scurt timp după aceea avea să-l blesteme amarnic în timp ce era tîrît ca un infractor dintr-o pușcărie în alta. Asta te-a mișcat cel mai tare Potaie, ți se poate citi și acum în ochiul care ți-a mai rămas, martiriul Tovarășului, n-am suferit eu cît pentru zece vieți? zicea, nu-mi dă asta dreptul la
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
începînd să țopăie ca să-și mai dezmorțească degetele de la picioare. A naibii hardughie, dom’ Președinte, nu mă mir că tocmai de aici v ați gîndit să trageți sforile, privește dintr-un capăt în altul al clădirii care seamănă cu o pușcărie imensă, dîndu-și seama că începe să amețească. — Ai văzut ce ochi a făcut nevastă-mea cînd i am spus că s-ar putea să ne întoarcem într-o oră, cel mult două, dacă totul iese conform planului, spune domnul Președinte
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
oprindu-se locului în dreptul pervazului, dînd la o parte perdelele de la geam, privind prin sticla prăfuită în stradă, descumpănit de tabloul indivizilor care brăzdează trotuarele în sus și-n jos, simțind că viața lui a ajuns într-un punct mort. Pușcăria o să-i mănînce, se gîndește la același scenariu care era atît de ușor de imaginat, altă cale nu există, își spune privind la stîlpii de beton înșirați de-a lungul bulevardului, jupuiți de afișele electorale, mînjiți cu murdării, stropiți de
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
de revoltă Costăchel. Da’ cotele ce înseamnă? - a întrebat Petrache. Astea-s despăgubiri de război către ruși - a răspuns inginerul. Și cât o să tot dăm cote? Unii, săracii, cumpără grâu sau păpușoi, ca să nu rămână datori. I-o luat la pușcărie pe alții - a răsunat glasul tânguit al lui Petrache. Întreabă-mă, să te întreb. De unde să știu? Durează cât vor rușii - a presupus inginerul. Strașnic armistițiu am încheiat cu rușii! Tratat de robie, nu armistițiu. Asta am încheiat - a răbufnit
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]