549 matches
-
Păi, cum dracu’ să nu-nțeleagă? Rafael râde scurt: doar e om de înțeles, după care nu mai scoate o vorbă. A rămas ridicat într-un cot, cu privirea dusă, imobilă, așa încât Mărgărit simte nevoia să-l bată pe umăr îmbărbătându-l: lasă, nu mai fi supărat, găsim noi ceva ca să... Vorbele lui Mărgărit și atingerea îl fac să sară în picioare și să-și tragă hainele pe el. Unde, cât de departe, sună un glas în adâncul lui, și cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
să mă strângă într-o menghină. — E ca și cum brusc mi s-ar îngusta viața, am încercat eu să-i explic ciudata senzație, masându-mi locul care începuse să mă apese, în mijlocul pieptului. El se posomorî. Nu încercă deloc să mă îmbărbăteze, ci deveni meditativ, iar asta m-a neliniștit și mai mult. Hai să plecăm de-aici, i-am spus eu, căutând să scap de senzația aceea insuportabilă de verde care pusese stăpânire pe mine. Am început să ne plimbăm de-
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
măsuram pașii, Încercând să merg cât se putea de Încet. Mă uitam la ușile sălii de gimnastică, precaută și neliniștită. Abia acum, după ce se terminase pentru toți ceilalți, Începea meciul pentru mine. În timp ce coechipierele mele Își trăgeau sufletul, eu mă Îmbărbătam. Trebuia să acționez cu grație, cu sincronizare promptă, atletică. Trebuia să strig de pe marginea ființei mele: ― Curaj, Stephanides! Trebuia să fiu antrenor, jucător-vedetă și majoretă În același timp. Căci, În ciuda orgiei dionisiace care se dezlănțuise În corpul meu ( În dinții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
a vorbi cu îndrăzneală în sinagogă. Acuila și Priscila, cînd l-au auzit, l-au luat la ei, și i-au arătat mai cu de-amănuntul Calea lui Dumnezeu. 27. Fiindcă el voia să treacă în Ahaia, frații l-au îmbărbătat să se ducă, și au scris ucenicilor să-l primească bine. Cînd a ajuns, a ajutat mult, prin harul lui Dumnezeu, pe cei ce crezuseră; 28. căci înfrunta cu putere pe Iudei înaintea norodului, și le dovedea din Scripturi că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85087_a_85874]
-
este pentru scăparea voastră; și nu vi se va pierde nici un păr din cap." 35. După ce a spus aceste vorbe, a luat pîine, a mulțumit lui Dumnezeu înaintea tuturor, a frînt-o, și a început să mănînce. 36. Toți s-au îmbărbătat atunci, și au luat și ei de au mîncat. 37. În corabie eram de toți: două sute șaptezeci și șase de suflete. 38. După ce s-au săturat, au ușurat corabia, aruncînd grîul în mare. 39. Cînd s-a făcut ziuă, n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85087_a_85874]
-
așa am ajuns la Roma. 15. Din Roma ne-au ieșit înainte, pînă în "Forul lui Apiu", și pînă la "Cele trei Cîrciumi", frații, care auziseră despre noi. Cînd i-a văzut Pavel, a mulțumit lui Dumnezeu, și s-a îmbărbătat. 16. Cînd am ajuns la Roma, sutașul a dat pe cei întemnițați căpitanului străjerilor palatului, iar lui Pavel i s-a îngăduit să rămînă într-un loc deosebit cu un ostaș care-l păzea. 17. După trei zile, Pavel a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85087_a_85874]
-
telefon o voce aspru metalică mi-a cerut imperativ să plec din țară cu toți ceilalți adepți ai mârșavei Proclamații. Acu' ori niciodată! Trebuie să recunosc că m-au năpădit pe loc niscaiva spaime, cu toate că am căutat eu să mă îmbărbătez cu versul, din același poem, care dădea asigurări agresorului cum că bucuroși le-om duce toate, de e pace, de-i război. Cam așa ceva bombăneam eu în acele vremuri, deși nu-mi era la îndemână când vedeam la televizor cum
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
pune Doris sacoșa cu portocale în mîna lui Mihai. Uite, portocale... Ce soție frumoasă ai! Mulțumesc! încearcă Doris să surîdă. Sînt o cunoștință a domnului Vlădeanu. Ea a făcut rost de medicamente. Mulțumesc! Dar... cred că... Ei, hai, ce naiba! îl îmbărbătează Mihai. Privirea lui Dinu se pierde undeva în sus, spre un ungher al tavanului. Doris se retrage pînă dincolo de capătul patului iar Mihai, mușcîndu-și buza de jos pe dinăuntru, să se abțină, atinge ușor brațul dezgolit, ca o alintare. Auzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
romeilor năpustiți începură a se concentra încet-încet pe creștetul lui Ivanco, ca singurul contrariu de-o samă cu Asanizii. Campaniile zadarnice ale împăratului Alexie contra românilor și a căpitanului lor Chrysos. Între acestea nevoia împingea totuși pe bizantini să se-mbărbăteze la o acțiune puternică. Orașele Traciei, cumplit de părăduite de către români si cumani, se rugau fierbinte împăratului să le deie de sârg ajutor; afară de aceste se mai cerea o opunere corespunzătoare la năvălirile prădalnice ale căpitanului de bande Chrysos, care
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Necredința conjugală și neapărata condamnare a soției sale Eufrosina, îi părea împăratului un lucru mult mai important și mai urgent decât apărarea teritoriului statului, siguranța supușilor săi și curăția onorii militare a împărăției. În anul următor (1199) împăratul totuși se-mbărbătă, porni din castelul său Kypsella la Thessaloniki și merse cu oaste împotriva rebelului Chrysos, carele nu se mulțumise cu luarea Strummizei, ci luase în puterea sa și cetatea Prosakon, unde-și așeză scaunul său de domnitor. Dar această cetate era
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
cu samă de când administratorul politic al Greciei, Ioannes Spyriodionakis, făcuse asemenea cauză comună cu rebelii. Împăratul, suferind de podagră, chinuit și de remușcări atât pentru zizania cu văru-său, protostratorul Kamytzes, cât și pentru că numise administrator pe mișelul de Spyriodionakis, se-mbărbătă în sfârșit, strânse o oaste considerabilă și formă din ea două corpuri de armată. În fruntea corpului de espediție, menit a merge contra lui Spyriodionakis, puse pe ginere-său Alexie Paleologul, om cu minte și viteaz; comanda peste al doilea
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
suferi nicăiri pierderi serioase și se-ntoarse neatins în capitală. Armele latine mântuiră astfel o samă de orașe avute de ruina ce le amenința și barbarii năvălitori trebuiră adeseori să lase din mâni sigure frumoasa lor pradă. Atunci Ioannițiu se-mbărbătă din nou, purcese în sudul țării, ce nu era apărat, și-ncepu împresurarea marelui și bogatului oraș Thessaloniki. Într-o noapte (a[nul] 1207) îl aflară însă în cortul său, străpuns de-o mână necunoscută, ne-nsuflețit și scăldat în
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
smulgă din sânul îmbătătoarelor plăceri ale simțurilor, crezând una și bună, că n-are-a face decât cu niște potlogari fără de căpătâi, care nu sânt harnici a se lupta și nici nu merită a fi băgați în seamă; deci el nu se îmbărbătă spre o faptă de împrotivire serioasă nici atunci când așa-numiții "potlogari fără de căpătîi" se pregăteau să dea năvală orașului în toată regula; ba încă maltrată și necinsti pe influentul agă de ieniceri Hasan, care-l mustrase pentr-o asemenea neîngrijire
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
cu femei nu era pentru ea. Nevoia aceea teribilă pe care o simțise în timpul weekendului de a îl suna pe Oliver îi semnala că are nevoie de un tip. De Jack, dacă era posibil. Dar, în încercarea de a se îmbărbăta, se decisese că, dacă Jack continua să se joace de-a doctorul cu Mai, va căuta pe altcineva. Poate că asta îi va băga și lui mințile în cap. În orice caz, lucrurile nu mai puteau rămâne așa. Bineînțeles, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
domniei sale, Mehmed al II-lea a știut să-și atingă scopurile propuse. Despre acest sultan războinic s-au scris multe cărți și s-au spus multe lucruri. Se știe că avea curaj în luptă, dând exemplu personal, pentru a-și îmbărbăta ostașii. Era adeptul reformelor în toate domeniile vieții și chiar ocrotitor al monumentelor, chiar dacă nu erau de sorginte islamică. Așa se face că în Constantinopol, după cucerirea turcească nu s-au demolat marile lăcașuri creștine, precum Catedrala Sf. Sofia, ori
Mari sultani, mari viziri şi generali otomani by Nicolae MAVRODIN () [Corola-publishinghouse/Administrative/1639_a_2952]
-
să rodească în lumină și adevăr, ca planeta să se înfrumusețeze, și prin munca Dvs., pentru ca și viața să devină mirabilă și omul să fie mai bun. Ați înmulțit, bucuros, căutări și deveniri, sporiți omul în frumusețe și înțelepciune. Ați îmbărbătat ființele fragede să năzuiască spre orizonturi întinse și înălțimi semețe. Ați pus suflet și v-ați închinat energiile zilnice construirii și împlinirii omului. Și vorba iubitului Nichita Stănescu: Ați curățat câmpul, ca să aibă loc unde să aterizeze îngerii ! Iubiți colegi
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
ăștia sînt dintre cei care au rezistat și i-au Îngropat pe ceilalți. Să nu ți se facă milă. Hai, Începe dumneata cu ăștia din colț, care par să n-aibă dinți. Dacă aceste cuvinte aveau scopul de a mă Îmbărbăta pentru misiune, ele au eșuat În mod lamentabil. M-am uitat la grupul acela de rămășițe umane care lîncezea În colț și le-am zîmbit. Simpla lor prezență mi s-a părut o stratagemă propagandistică În favoarea vidului moral al universului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
și cojoace. Ce-i drept, nici unul nu era beat de tot; în schimb, toți păreau bine chercheliți. Păreau să aibă nevoie unul de altul ca să intre; luat în parte, nici unul dintre ei nu ar fi avut suficient curaj, așa că se îmbărbătau reciproc. Până și Rogojin pășea cu băgare de seamă în fruntea cetei, însă avea o anumită intenție și de aceea părea posomorât și îngrijorat până la iritare. Ceilalți alcătuiau doar corul sau, mai bine zis, banda care avea menirea să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
mult prima provocare. Lebedev îi șoptea lui Rogojin la ureche ceva cu deosebit devotament. — Ai dreptate, conțopistule! spuse Rogojin. Ai dreptate, suflet beat! Eh, fie ce-o fi! Nastasia Filippovna! strigă el, privind-o ca un dement, intimidat și brusc îmbărbătat până la impertinență. Uitați optsprezece mii! Și trânti în fața ei pe masă un teanc de bani înveliți în hârtie albă și legat în cruciș cu niște șnururi. Iată-i! Și... vor mai fi! Nu avea curajul să spună tot ce ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
studiile de stat sau politice la scoala Moscovei. Pentru prima oară, În România se trăia o istorie fără precedent. Au fost eliberate din temnițele tăcerii marele imnuri naționale pe portativul cărora s-a edificat statul român modern după 1859, au Îmbărbătat armata În luptele pentru independență și pentru apărarea pământului străbun. Citez câteva: „Deșteaptă-te române”, „Pui de lei”, „Voința neamului”, „Imnul eroilor”, „Pe-al nostru steag”, „Cât e țară Românească”, „Tricolorul”, „Treceau batalioane române Carpații”, „Ștefan Vodă al Moldovei” etc.
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
să-i permită trupului să se vindece singur. — Un organism atât de șubrezit ca al meu? oftează descurajat Augustus. I-a trecut supărarea. Și durerea din picior s-a mai dus. Livia îl strânge afectuos de mână, încercând să-l îmbărbăteze. Un pic mai molcom, i se adresă iscoditor lui Musa: — Tu ce înțelegi prin leacuri blânde? Medicul prinde curaj: — Mă gândeam să oblojim rana alternativ, când cu frunze de varză zdrobite amestecate cu rădăcină de crin, când cu o cocă
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
asemenea cheltuieli inutile? Luxul de la banchete și înmormântări l-a redus cât de cât. Pe acesta însă refuză să-l ia în considerație și cu fiecare an somptuozitatea și voga jocurilor crește, în loc să se diminueze. O undă de mulțumire îl îmbărbătează totuși. Cu viclenia-i caracteristică, principele a dibuit cum să-i silească pe alții să se scormo nească adânc în pungă, în timp ce el dă numai cu țârâita... Augustus îl întreabă pe un ton bănuitor: — La ce te gândești...? Lasă întrebarea
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Dar nu l-am eliberat oficial! Poți să te caci pe tine de tâmp ce ești, îi vine lui Gallus să i-o trântească. Își stăpânește vorbele porcoase. N-au cum să-l deștepte pe tembelul ăsta. Încearcă să-l îmbărbăteze: — Măcar nu e cetățean pe de-a-ntregul. Reia cu gravitate: — Așa că, deși nu poate cere oficial cetățenia și nici pretinde că nu mai e sclav, omul tău se află sub protecția pretorului peregrin. — A fost... — Cum adică a fost ? se
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
în gură. Boșorogul își strânge familia în jurul lui. Pregătește terenul nu numai pentru Tiberius Nero, ci și pentru mucosul ăla... Inspiră și expiră adânc. Dar are el ac de cojocul tuturor! Cuvintele împăratului nici nu-l flatează, nici nu-l îmbărbătează pe Scribonius Libo. Întreabă cu disperare abia disimulată: — Până la urmă, procesul se va derula tot în fața pretorului urban? Asinius Gallus încuviințează cu gândurile aiurea. Se reculege și rostește cu voce tare: — Dacă jurații ajung cumva să pronunțe o condamnare... Libo
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
vorbi despre copii, și-ți spun că trebuie să fii foarte atent cu lucrurile de soiul ăsta. Apoi Îți citează cazuri de diavoli care le-au făcut unor prieteni de-ai lor lucruri Îngrozitoare, tu te Înspăimânți, iar ei te Îmbărbătează spunând că de multe ori e simplă isterie. În fine, nu știi niciodată dacă cred sau nu. De multe ori, librarii Îmi dăruiesc bețișoare de tămâie, o dată unul mi-a dat o mânuță mică de fildeș bună Împotriva deochiului”. „Atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]