1,062 matches
-
sfârșise, se grăbise să plece, cât pe ce să se ciocnească de cel care Îi urma. Acum stătea sprijinit de peretele barăcii. Lacrimile i se zvântaseră. Își aminti că, atunci când o strânsese În brațe În zvâcnetele descătușării, sânii fetei Îl Împunseseră În coaste, calzi și ocrotitori. Înainte ca el să coboare, ea Îl mângâiase, În treacăt, pe obraz și pe ureche. Când fetele plecaseră, lui Cătănuță i se sfâșiase sufletul. Nu Înțelegea nimic. Îi stăruiau În minte mângâierea și zâmbetul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
circ. Mihai Enin, băiatul fără poreclă, fusese și el de aceeași părere. Numai că nu știuse de obiceiul cu Înjuratul În timpul plutirii cu parașuta. Degeaba pusese la fereală bănuț peste bănuț, că nu se putea azvârli din vârful șirei care Împungea cerul. Dacă intra În joc, s-ar fi putut găsi vreun tâmpit care să se ia de el sau de familia lui. Ceilalți se Înjurau cu voioșie și stăteau cuminți să-și primească șuturile. Taxa suplimentară pentru ocări Începu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
lui: blana și barba păreau pieptănate și căpătaseră luciri albastre; coarnele erau lustruite inel cu inel și unse cu ulei de nucă, coada, groasă la rădăcină precum cea de bou, nu mai atârna În țărână, ci se legăna de colo-colo, Împungând aerul după cum se străduia Iedul să țină drumul drept; ochii - nu se știa cum arătau ochii, căci nu Îndrăznea nimeni să le caute privirile. Oricum, cei cărora le era dat să-l vadă nu se temeau de el și-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
un scăunaș cu trei picioare, cioplit de tatăl unui prieten de-al lor rudar, Lică, mort cu o vară Înainte În Gropanul de la Dunăre. „Baroane, să te văd acuma cum Îmi măsori tu mie trei’ș’opt de grade!” Îl Împunsese Vieru. „Că nu Îmi Închipui eu că ai termometru. Sau ai și Îl ții pe pian?” „Am, da’ i l-am dat mă-tii. Ia s-o Întrebi cu frumosu’: «Mamă, unde ți-ai băgat termometru’ de la Baronu?». Și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
porți păcatele pe lumea ailaltă, neisprăvitule!” După Încă vreo câțiva pași mormăi ca pentru el: „Mai vrea să meargă și la Război, nărodu’, să-i verse vreunuia creierii pe-acolo...!” Enin Îl lăsă să plece nepedepsit, deși vorbele grele Îl Împungeau cu ascuțișul lor. Nu apucă să ofteze a ușurare, că auzi În spatele lui un târșâit. Se Întoarse scurt și dădu cu ochii de artistul și profesorul Foiște, care se ducea spre casă sprijinindu-se Într-un baston. Fața rotundă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
impus de nărăvitul mentor. Acesta Își lipea privirile de sânii fetei care se zbăteau și tremurau, vibrau Îndelung și amețitor din pricina ritmului alert. Când eleva ridica mâna să azvârle știuletele pe spate, flanela subțire se lipea de pieptul bogat, sfârcurile Împungeau țesătura roșie, moale și mângâioasă. Lui Zidaru ochii i se beleau și lăcrimau, firișoare de salivă i se scurgeau pe la colțurile gurii. În astfel de clipe de rătăcire, porumbii azvârliți de el ajungeau departe, la mama dracului, și Într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
el. Zbenguiala băiatului se curmase scurt atunci când, pentru câteva secunde, ochii Își proptiseră privirile În pieptul pe care femeia cea tânără Îl ridicase, repezindu-și mâinile către cer, deasupra apei. Băiatul apucase să vadă sânii mari, negri, rotunzi și grei, Împungând aerul cu sfârcurile uriașe, țanțoșe, Întărâtate de mângâierea și răcoarea bălții. Apele ei i se păruseră dintr-odată prea calde, Înfierbântate din ce În ce de trupul negru și neliniștit care se mișca Întruna, răspândind În jur vrăji schingiuitoare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Înălțarea și lățirea ciupercii. Îl mișca ușurel de colo-colo și umflătura o lua și ea când la stânga, când la dreapta, făcând să se unduiască grădinile, casele, gardurile cu uluci ascuțite - precum țepii vineți și veninoși de pe spinarea unui balaur. Dacă Împungea țărâna Într-un anume fel, putea - din legănările Întregii clopotnițe - să Înșire melodioase dangăte de bronz În tonuri grave. Abia când Începea a se obișnui cu mânuirea toiagului spre Înrâurirea tuturor alor firii, ciuperca se spărgea ca un balon, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
măgulitoare, îl bătea cu vorbele amical pe umeri, îi făcea mulțime de gingășii nespuse, în vreme ce publicul asista respectuos la o întrevedere ce s-ar fi părut că nu-l privește. Repede însă, N. Iorga redevenea nemulțumit. Pacientul era disprețuit, mustrat. Împuns cu degetul în direcția coastelor și, printr-un proces clamoros, condamnat vindictei publice. În cele din urmă, conferențiarul, amărât, dădea semnele unei decepțiuni universale. În sentințe biblice se ridica asupra patimilor mărunte, se închidea în negura de fum a unei
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
într-o lume adversă, înconjurat de spini și de râpe adânci: „Urcam pe coastă, urcam/ Într-o coastă prinzând cu mâna spinii/ De care să m-agăț, să mă urc și urcam/ Într-o coastă, spre sulița vârfului muntelui/ Care împunsese coasta divină a luminii” (Coasta). Sentimentul singurătății nu-l părăsește nici în etapa următoare (de altfel, titlul volumului din 1957 e, semnificativ, Ostrovul meu), dar tonalitatea se schimbă, poemele au adesea o rezonanță imnică, solemnă, de factură rilkeană, speculând însă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287105_a_288434]
-
de iepuraș, și ăla castrat, devorat, unul pe care mai bine îl arunci pe stradă ca să-l vadă lumea. SCHWEINDI (plângăcios): Ești o scroafă răutăcioasă. Dacă o să avem cândva copiii, așa ceva n-o să-ți poată ierta copii noștri. (Hasi îl împunge cu croșeta) Ahhh, acum ai împus în mine, acum corpul meu e rănit. (Hasi îi mai dă o palmă) Ahh... eh... totul are dreptatea lui... viața se ține mereu lângă ea, așa e normal. Viața se poartă așa cu mine
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
să se fută între ei și reciproc. Mereu se topesc toți handicapații către ceva mai sus pentru organele simțurilor lor, și sub brânza curgătoare se trezește apoi un lasă-mă-să-te-las general și cuțitele și furculițele nesatisfăcute, cu care ocazional se pot împunge singuri. PIANISTA (îi dă un pumn peste umăr amuzată): Nu vrei nicicum să renunți la întăritorul acoperământului tău, nu-i așa? Când dai peste un plastic cât de mic, atunci îl faci și mai mic, ca și cum prin natura lui căcăcioasă
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
de om, mai întrebară ce mai întrebară pe drumeți și își căutară de drum. După o bucată bună de drum, numai ce vede un cărăuș că din căruța lui tot picură necontenit sânge. Când caută, ce să vadă? Un băiat împuns în șoldul piciorului, de unde sângele curgea încă. Atunci cu toții pricepură pricina și se minunau între ei: cum de n-a zis nici cârc, atunci când l-au împuns? Și dându-i îngrijire l-au dus tot ascuns până la Galați. Aici le-
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
căruța lui tot picură necontenit sânge. Când caută, ce să vadă? Un băiat împuns în șoldul piciorului, de unde sângele curgea încă. Atunci cu toții pricepură pricina și se minunau între ei: cum de n-a zis nici cârc, atunci când l-au împuns? Și dându-i îngrijire l-au dus tot ascuns până la Galați. Aici le-a spus toată întâmplarea și drumeții cu căruțele i-au spus de unde veneau. Când Ștefan ajunse voievod peste Moldova, a dat la toți acei drumeți moșii din
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
catarama curelei pe coloana mea vertebrală și, în scobitura taliei, umflătura inocentă a prohabului, pe care-aș vrea să-l fac să plesnească... Mi-l amintesc de aseară, cu pula lui minunată care-l căuta pe Tristan, îl găsea, îl împungea... Oh! și eu m-aș lăsa luată așa, dacă el ar vrea... Acum înțeleg mai bine de ce amândoi trăiesc în muzică. E un adevărat principiu de complicitate. Armonia, în sensul etimologic al cuvântului. Se zice că asta îmblânzește moravurile? Ale
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
pornografice mai bine sau mai prost scrise. Să privim, de exemplu, acest pasaj dintr-o povestire intitulată Une Belle Garce [O curviștină frumușică], publicat în anii 1970 și semnat cu pseudonimul ironic "Eva Tolit": "I-a străpuns îndată orificiul vaginal, împungând-o adânc în pântece. Cuplul scoate un oftat adânc. Ce bine-i! Olga e prizoniera propriilor dorințe violente și, simțind o nevoie cumplită, îl îndeamnă să meargă "până la capăt". Cuplul se sărută, mâinile cuprind torsul. Se strâng mai tare ca
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
lucru, invocând "duelul" nobil ca metaforă a polemicii literare de înaltă ținută, în care latura spectaculară derivă nu atât din soliditatea raționamentului cât din strategia discursivă de a combina eficient (verbele construiesc dinamic un climax al strategiei ofensive: frâng, dobor, împung, sângerez) dimensiunea intelectivă (argument, definiție) cu cea afectivă (imagine, spirit): "Să-ți frâng mijlocul cu un argument, să te dobor în țărână cu o imagină, să te-împung cu un spirit, să te sângerez cu o analiză și să te
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
combina eficient (verbele construiesc dinamic un climax al strategiei ofensive: frâng, dobor, împung, sângerez) dimensiunea intelectivă (argument, definiție) cu cea afectivă (imagine, spirit): "Să-ți frâng mijlocul cu un argument, să te dobor în țărână cu o imagină, să te-împung cu un spirit, să te sângerez cu o analiză și să te vâr până la coapse în pământ cu o definiție"69. În polemica literară, argumentația, la toate nivelurile sale (sintactic, semantic și pragmatic), dobândește un caracter eterogen și neconvențional, dificil
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
ce trimite la polemica principială eminesciană: Dacă e vorba de duel, primesc, dar cu armele profesiunii. Vino-ncoace la luptă dreaptă, tinere imperial! Să-ți frâng mijlocul cu un argument, să te dobor în țărână cu o imagină, să te împung cu un spirit, să te sângerez cu o analiză și să te vâr până la coapse în pământ cu o definiție. Asta e lupta dreaptă a scriitorului"89. Prospectarea unei dimensiuni controversate, cum e cea a scrisului gazetăresc arghezian, e dificilă
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
Reacție analoagă la puiul de om din Godeni: M-au ascuns bătrânii, după obicei, / Să nu uit de frica păsării tăiate / Și ascult prin ușa încuiată / Cum se tăvălește și se zbate..." Timorată dar și atrasă de berbecii care "se-mpung la răscruce", așteaptă să bată unul și să se retragă: "Copiii satului s-au adunat / În jurul lor și stau proptiți în bâtă" (Berbecii). Altă dată, caută "cuiburi cu băieții prin scorburi". Scene caracteristice arealului natal s-au fixat definitiv pe
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
sub bărbie. El o dădea încet la o parte cu brațul și rîdea. Ea s-a înverșunat mai tare, pomenindu-i de-o rea și de-o slută de la gura Tarcăului. «Acolo-ți faci popasurile și-ți cheltuiești averea», îl împungea ea cu vorbe îndesate și iar își rășchira căngile. Atuncea el întîi a lovit-o. Pe urmă a cuprins-o la piept și a strîns-o peste brațe. Ea a tăcut deodată, ca și cum ar fi murit. I s-a lipit cu
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
Vernant, cuvântul are trei accepții concomitente: "imagine a visului (onar), apariție provocată de un zeu (phasma), fantomă a unui defunct (psyché)". Astfel îi apare nefericitul Patrocle în somn lui Ahile. În Eschil, Io spune: "Ah! iară și iar tăunul mă-mpunge, sărmana! / E năluca [eidôlon] lui Argos..."*. Euripide, în Alcesta, pune cuvântul în gura soțului ei văduv, care-i imploră pe sculptori să-i redea soția vie: În patul nunții așeza-voi trupul tău, / făcut de mâna unor meșteri iscusiți [tektonôn
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
Saeculum I.O., București, 1998, p. 160; Tudor Pamfile, Mitologie românească, Editura Allfa, București, 1997, p. 454. 167 Elena Niculiță-Voronca, op. cit., p. 427: focul se face "laur, balaur/ Cu solzii de aur,/ Să te duci la ursitorul meu,/ Să-l împungi, să-l străpungi./ Cu nouă cozi întorcătoare,/ Cu nouă picioare îmblătoare,/ Cu nouă împungătoare/ Și să mi-l aduci" etc. 168 Mircea Eliade, Proză fantastică, vol. I, Editura Fundației Culturale Române, București, 1991, p. 222. 169 Ștefan Borbely, op. cit., p.
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
O astfel de duioșie, deseori, și preotul o uită: el se fa-ce cunoscut prin frământarea de a face, de a ajunge la toate, de a salva totul și pe toți, în grabă. Face cinste preotului, un om și un creștin împuns în multe cu fiare ascuțite. Totuși, dincolo de zel, preotul este chemat de către măgar să-l poarte pe Cristos și, evident, să-l lase pe Cristos să acționeze. Misiunea trebuie înțeleasă prin ceea ce este ea, adică un act al lui Cristos
Măgarul lui Cristos : preotul, slujitor din iubire by Michele Giulio Masciarelli () [Corola-publishinghouse/Science/100994_a_102286]
-
său, la o răzmeriță populară izbucnită la Grenoble la începutul Revoluției, de Ziua olanelor: " Imaginea pe care o păstrez spune el e cît se poate de limpede, să fie vreo patruzeci și trei de ani de atunci... Un lucrător pălărier, împuns în spate cu o baionetă, după cîte se spunea, mergea cu multă greutate, susținut de doi bărbați pe după umerii cărora își petrecuse brațele. Era fără haină, cămașa și pantalonii de nankin sau bumbac erau năclăite de sînge. Rana din care
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]