410 matches
-
Oho, i-o retează Sweets ridicând vocea. Vrei să știi cine este acest bărbat? Este bărbatul ei, asta este. — Sweets! Star aproape că-l imploră să tacă. Lumea pare să se oprească din ritmul ei nebun. Jonathan înregistrează detaliile: ochii îngustați ai lui Sweets, butonii cu diamante, croiala costumului elegant. Alte lucruri: capete întoarse să urmărească cearta, cântăreața cu părul roșu, care-i face un semn portarului. — Johnny, zice Star. Ascultă. Dar Jonathan aproape s-a ridicat de pe scaun. — Ce faci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
drum pe strada aceea lungă, imediat înainte de colț mă aștepta clădirea aceea puțin înclinată, iar la ultimul etaj, mansarda plină de vopsele și pânze și miros ascuțit de terebentină. El îmi deschide ușa, cu o pensulă în mână și ochii îngustați, ca o persoană cu vederea scurtă încercând să deslușească de la distanță semnele de circulație de pe stradă, și, deși nu spune nimic, știu că se bucură să mă vadă, îmi indică cu pensula un fotoliu, mă poftește să mă simt ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
eu spun, vom vedea, și el râde, e bine, eu sunt aici, nu trebuie să mă anunți dinainte, iar eu știu că el îmi va deschide întotdeauna ușa cu o fericire tăcută, cu o pensulă în mână și cu ochii îngustați, știu că va fi întotdeauna singur printre picturi, și deja aștept dimineața următoare, dar Noga se trezește arzând toată din pricina febrei, o pun pe pieptul meu, sufocându-mi dezamăgirea, ea este zguduită de frisoane, iar eu de dor, Udi se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
o fi gândit că, uite, mai vine baba să-mi ție o predică. E măritată cu un agronom și i-a intrat în cap că aș vrea să le stric casa. Sidonia privea spre fereastră, printre faldurile perdelei, cu ochii îngustați, umezi, deschiși către lumina din interior. Se auzea cum toarce la picioarele ei, încolăcită, pisica. Poate e fericită, rosti Carmina și glasul îi sună strident în încăperea prăfuită. Ceva ca o năvală, un vârtej întunecă imaginea. Sidonia își întoarse încet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
fata îi cuprindea grumazul și-l întreba la ureche dacă-i adusese alune. Fana urmărea toată numai zâmbet efuziunile lor sentimentale. Atunci Carmina și-a adus aminte de vorbele Sidoniei care-i împărtășise frământările ei, cu mimica chinuită, cu ochii îngustați, strânși între razele ridurilor, mici, umezi, negri-cenușii, i-a spus că în casa aceea a existat o femeie, a trecut peste greutățile începutului unei căsătorii, a fost strâmtorată, cu salariul știrbit de împrumuturi, mereu cu gândul la dobânzi, la giranți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
vreun raport oficial în acest sens. Verificați și aspectul ăsta cu informatorii voștri și eliminați suspecții pe baza grupei de sânge și al semnalmentelor fizice. Jack Shortell continua să noteze. Mike Breuning îl privea într-un mod ciudat, cu ochii îngustați, semănând cu două fante. Danny se întoarse spre Niles: — Înțeles, sergent? Niles își aprinsese altă țigară și ardea pupitrul cu vârful ei incandescent. — Te ai tare pe bune cu evreii, nu, Upshaw? Cu cât te plătește Mickey Jidanul? — Cu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
lor, Maxențiu simți o durere ascuțită prin occipital, pe când o greutate îl apăsa pe splină; o greutate mobilă, care un minut se așeza mai bine și îi lăsa respirația liberă, și alt minut împiedica aerul să treacă prin sifoanele parcă îngustate ale pieptului, încît respirația nu-și putea ridica supapele. Așadar, femeia alergase încălzită prin tot orașul și-și găsise în uliță amantul ales tot de pe uliți! Văzîndu-i înaintînd spre el, i se turbură sângele. N-o iubea pe Ada; nu
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
spațiu de mișcare, la zona aflată sub ocupație britanică. Dar cine și cui îi dăruise libertatea? Oare cum se cuvenea folosit acest cadou? Ce anume promitea acest cuvânt de patru silabe care, cu ajutorul a nenumărate epitete, se lăsa interpretat, lărgit, îngustat, răsturnat, chiar și transformat în contrariul lui? Zdrențe de amintiri, sortate când așa, când așa, se potrivesc lacunar. Eu desenez silueta unei persoane care, întâmplător, a supraviețuit, nu, văd o foaie de hârtie plină de pete, altminteri însă nescrisă, asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
n-a fost acceptabilă din punct de vedere non-A. Va trebui să inventezi o altă poveste. "O poveste!" gândi Gosseyn; și-l privi pe Prescott, îl privi cu adevărat, cum s-ar zice, pentru prima oară. Ochii celuilalt, imperceptibil îngustați, îl supravegheau. Una dintre mâinile lui alunecă nevinovat către arma din buzunarul drept al hainei. Probabil într-o mișcare reflexă; nici el nu spera cu adevărat să reușească, căci Gosseyn îl devansă, fără nici o dificultate. ― Aș îndrăzni să afirm ― zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
lipsită de sânge. Claia de păr auriu de pe cap părea să fie comună pentru o parte dintre oamenii de aici, ceilalți având părul castaniu, ca al lui Patru. În momentul acesta fața lui Breemeg prezenta un maxilar încleștat și ochii îngustați, ca și cum omul ar fi fost preocupat de un gând neplăcut. Cum Gosseyn nu putea ști care-i erau gândurile până ce acesta nu le-ar fi dezvăluit, nu-i rămase decât să-și continue drumul în mare grabă. Și nu fu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
uitându‑se peste mulțime. Kate, tu îl vezi? — Nu, zice aceasta dezamăgită. Cum arată? — A... tocmai l‑am pierdut, zic. Probabil s‑o fi dus să‑mi ia ceva de băut sau așa ceva. Lucy se întoarce spre mine, cu ochii îngustați. — Și... cum se face că n‑a fost la slujbă? — N‑a vrut să întrerupă, spun după o pauză și mă forțez să zâmbesc cât mai natural. Ei... să nu te mai țin. Probabil că vrei să vorbești cu invitații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
soldatul s-a așezat pe o stâncă, sub fereastra prințesei. Ploua, era vânt, soare, el era acolo. Au trecut primele zece zile. Soldatul era acolo. După 30 de zile, buzele lui erau uscate, obrajii arși de vânt și trași, ochii îngustați. Dar el era acolo. Timpul trecea și tânărul era acolo, sub fereastra prințesei, obosit, tras la față, cu ochii arși. Și, în a nouăzeci și noua zi, soldatul s-a mai uitat o dată la fereastra frumoasei, a privit încă o dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
făcut să mă simt destul de nervoasă, deși fără un motiv bine definit. — Familiile noastre se simt vinovate fiindcă ne-au internat aici. De ce să se simtă vinovate? Nu e pentru binele vostru? —Așa crezi? m-a întrebat Mike cu ochii îngustați. — Sigur că da, am răspuns nervoasă. Dacă ești alcoolic sau dependent de droguri, atunci venirea aici e cel mai bun lucru pe care-l puteai face. — Crezi că venirea aici e cel mai bun lucru pe care îl puteai tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
am strigat în gând, furioasă că nici unul nu înțelegea că era manipulat. —Vă înșelați amarnic, a protestat Misty în timp ce buza de sus îi tremura ușor. Și mai multă rușine. Și mai multă tăcere. Josephine o privea pe Misty cu ochii îngustați. — De fapt, sunt în căutare de material pentru următoarea mea carte, a adăugat Misty de parcă tocmai atunci îi venise ideea. A urmat o tăcere uluită, după care toată lumea a explodat pur și simplu asaltând-o cu o mulțime de întrebări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
nu m-am mai simțit așa de ocrotită. Și uite cum am ajuns! Cei mai buni dușmani! Unde-am greșit? Duminică, au venit să mă viziteze diverși membri ai familiei. Pe mama și pe tata i-am întâmpinat cu ochii îngustați. Mergeau cocoșați din cauza greutății dulciurilor pe care mi le aduseseră. Uită-te la ei, ticăloșii, m-am gândit eu. încearcă să mă cumpere cu ciocolată. Deci sunt tâmpită, da? Sunt prea înaltă, da? Ai mei n-au părut să simtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
poți să usuci cu föhnul un păr uscat ca paiul. îl hidratezi vreodată? Sigur că-l hidratez! Știu și eu care e ABC-ul îngrijirii părului, vacă idioată! —Trebuie să te cred pe cuvânt, mi-a spus ea cu ochii îngustați. — Când spun că-l hidratez, am dat-o eu cotită, asta nu înseamnă că fac împachetări cu ulei fierbinte și un prosop încălzit o dată pe săptămână. Dar de fiecare dată când mă spăl folosesc un balsam obișnuit. Am înțeles, mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mai sfârșească niciodată. Apoi m-am desprins din brațele lui și-am fugit în cămin fără să-l mai privesc. Aproape că mi-am rupt gâtul împiedicându-mă de Brad care se uitase la întreaga desfășurare de forțe cu ochii îngustați. Eram sigură că nu avea să mai fie prietena mea. Știam că durerea avea să treacă, c-aveam să depășesc momentul. Dar cel mai dificil mi-a fost să accept că trebuise să aștept până când totul se terminase ca să recunosc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
vorbit. Abia am reușit să-l privesc În ochi. ― Ăsta nu a fost un exemplu oarecare. Damian râse ușor și-și Încrucișă brațele. ― A fost doar primul care mi-a venit În minte, zise el. L-am privit cu ochii Îngustați. ― Pe naiba, am murmurat. El Îmi făcu cu ochiul. M am uitat În altă parte ca să-mi ascund zâmbetul. Voiam ca Întâlnirea asta să nu se mai termine niciodată. La aproximativ trei secunde după ce am intrat În casă, Maria tăbărî
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
așezări omenești, dar drumul trecea printre case. Din fericire, nicăieri nu licărea vreo lumină. Casele erau înconjurate de desișuri mari de bambus, sub luna argintie, și totul arăta că localnicii dormeau adânc, ignorând haosul din lume. Sfredelind întunericul cu ochii îngustați, Akechi Shigemoto și Murakoshi Sanjuro cercetau terenul până departe în față, călărind de-a lungul satului îngust, fără vreun incident. Oprindu-se într-un loc unde drumul ocolea un pâlc de bambuși, îi așteptară pe Mitsuhide și grupul său. Siluetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
cădere de o piatră, capul lui scoase un zgomot oribil. Se agita ca un cărăbuș Întors cu burta În sus, neînstare să se ridice, dar continuînd să spună: - Spun tot, eu... doamna moartă... spun tot, aur, tot... Yvonne, cu ochii Îngustați, de parcă și-ar fi pierdut mințile, apucă atunci În mîini capul fiului ei debil și-l izbi de piatră, iarăși și iarăși. Lucas Îi văzu cel dintîi. Se Îndreptau spre fabrica de faianță, socotind că o vor găsi pe Yvonne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
stăpâni râsul. Domnul Gribb părea încântat de propriile comentarii. După cum spuneam, continuă filozoful, am descoperit că putem să determinăm durata și natura experienței unui om judecându-l după ochi. Un om pe care viața l-a înfrânt va avea ochii îngustați; opusul său, eroul cuceritor, va ține, probabil, ochii larg deschiși și mândri. Sunt încântat să văd că ai ochii atât de mari, domnule Vultur. Asta înseamnă că vom fi prieteni. Confuzie. Vultur-în-Zbor bâigui un cuvânt de mulțumire. își zine în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
care se amestecau diferite chipuri de oameni Întâlniți pasager prin viață și rătăciți În pânzele neștiute ale memoriei mele, pe care mi-am imaginat-o Întotdeauna asemeni unei cochilii de melc: cu cât te afunzi mai adânc În spiralele ei Îngustate, cu atât totul devine mai palid, mai nebulos, mai dizolvat, acoperindu-se de praful acela misterios și dureros totodată al necruțătoarei uitări de sine. A doua zi m-am dus din nou la barul de peste drum. Speram să o Întâlnesc
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
mandat de arestare pe numele lui pentru mărturie mincinoasă cu douăsprezece ore Înainte de-a se fi terminat procesul. Au stat doar cât să aștepte achitarea. — Câtă vreme a trecut de la toate astea? — Cinci ani. El o privi cu ochi Îngustați, calculând ce replică ar irita-o cel mai mult. — Poveste veche acum. Czinner a ieșit din pușcărie? — Le-a scăpat din mână. Aș da oricât să știu cum. Ar fi un subiect trăsnet. Pur și simplu a dispărut. Toată lumea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
lipsește cu desăvîrșire modelului său: sinceritatea. La Costică cel real nu întîlneai decît un viguros oportunism. Cînd era contrariat, el producea un singur argument: „Tovarăși, să nu ne abatem de la linia partidului”. Argumentul îl rostea cu niște priviri atît de îngustate încît deveneai sfios. Din ce în ce mai tare mă năpădea sentimentul singurătății. Cînd mă întorceam acasă, nimic nu mi se părea familiar. Bunăvoința Tomuleștilor era obositoare. Nici dînșii nu mă acceptaseră ca pe unul dintr-ai lor și, față de mine, își supravegheau cuvintele
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
moștenit decât statura : maxilarele, ceafa, trosnetul părului aspru și des, craniul pietros, labele păduroase și umerii. Nimic din bonomia bețivului afemeiat, leneș, petrecăreț, generos ? Doar îndârjire avară, putere însetată de putere... La capătul celălalt, chipul coclit și palid al esteticianului. Îngustat, verzui, ascuțit. Pe undeva, probabil, masca albă, ochelarii folcloristului... — Chiar o cunoști pe doamna Hariga ? bâigui. — Când el a dispărut, după ’50, ea a fost angajată la muzeu. Să aibă ce mânca, presupun. N-a fost chiar o salariată oarecare
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]