434 matches
-
distracție! — Cine zice asta? — Chiar el mi-a povestit deunăzi, În timp ce eu Îi explicam cum sare calul. Mi-a mai povestit că, uneori, maică-sa Îl ia În pat la ea noaptea și-l pipăie de zor. Poate că face bășcălie. — Mă Îndoiesc. Băiatul ăsta nu-i sănătos la cap, Julián, și probabil că nu-i vina lui. Julián făcea eforturi pentru a ignora avertismentele și profețiile lui Miquel, Însă adevărul e că Îi venea greu să Înfiripe o relație prietenească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
la toamnă, filmul nu va avea succesul pe care îl merită aici, în spațiul românesc. Vor fi săli cu câțiva spectatori, cunosc publicul românesc, care se poate duce la un film autohton din două motive: dacă aude că e cu bășcălie, cu hăhăială, că „ne râdem“, gen Garcea și Oltenii (ce deține recordul de box-office în România pentru un film autohton lansat după 2000), sau dacă aude că e ceva politic cu el, că dă în Iliescu, că dă în Băsescu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
Ted Îngândurat. Poate chiar s-ar fi potrivit. — O potrivire agreabilă, spuse Beth. — O potrivire de țevi, zise Norman. — Ca de la robot la robot, un soi de Împreunare Între șurub și piuliță? Întrebă Harry. — Hei, făcu Ted, eu nu fac bășcălie de comentariile tale, chiar dacă sunt stupide. Nu mi-am dat seama că au fost vreodată stupide, replică Harry. — Câteodată spui tâmpenii fără să te gândești. — Copii, nu s-ar putea să revenim la oile noastre? Întrebă Barnes. — Cu prima ocazie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Isidro, acu, că stau și mă cugetez, nedezmințit prepuneam ce nasoală o să mi se Întâmple. Da nici că m-am lăsat teleleu, ci am stătut cât mi-a fost ziulica dă lungă cu terfeloaga În ghiare. Iera de mai mare bășcălia, mă bungheam la cinci minute o dată cu ochii roată În orlogiu, să văz dacă mai puteam hali alt ceai; nu știu dă ce mă zgâiam, că orșcum trebea să-l dau de-a valma pă beregată: gâtu mi-erea secetă dă uscat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
care ne-a bucurat pă toți, de nu ne mai Încăpem În pele. Ipso facto, am mirosit pungășia: bancu nu iera dă târlan, că donșoara sora lu Fainberg s-a băgat iar În gura lumii cu asociatu dă la Bazaru Bășcăliile, dân răscrucea lu Pueyrredón cu Valentín Gómez. Mă doare să vă dau matale o veste d-o să vă doară până-n fundu la suflet, don Parodi, da a doua zi după esplozie, ne-a stricat pacea o streche care au Îmbulinat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
și dacă p-ormă am merge la lac?“ „P-ormă?“, a zis și m-a lăsat bușbeu. „Să mergem mai bine repede decât ușor.“ Acu nu ne-a mai urmatără nime. Ierau ca Budha cu haleala. Singuri-singurei, am dat În bășcălie și flirt, da așa cum cerea, ba bine că nu, Înaltu nivel al pretinei mele. Raza soarelui și-a piruetat fugitiva mâzgăleală pe apele dă anilină și toată natura s-a nălțat să răspundă momental. Oaia behăia În țarc, vaca mugea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
o’clock și mi-a Întins o ceașcă. Pă neașteptate, baronu a dat atacu la bunătăți: a luat câte două odată, care ne făcea să murim dă râs, când cu cazuri, când cu bancuri potop dă obscene, cu arșini dă bășcălii despre clătitele lu Chantal, care le-a declarat dă nemâncat. A zis că Chantal iera pricepută canci, ce nu știa să le gătească, da Jacqueline a ciripit că mai bine să nu vorbim dă gătit după Marrakesh, care guvernu d-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
dân elită. Ie un moft care-l poate Înteresa pă bărbățelu lu soția lu Carlos Anglada. A amuțit parcă i-aș fi tăiat carnea dân beregată. — Nu poți fi așa mizerabil, mi-a zis până la urmă. I-am râs a bășcălie În nas: — Nu trage alice În mine, dacă vrei să scapi ieftin, i-am zis atins În amoru propiu și privat. Or Îmi aloci o cotă babană dă marafeți peșin, or reputațea damei care ambâțu meu se refuză să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
alții înghit în sec. — Nu asta ați vrut? Ai vrea să crape toți de foame? Nu prea știu ce să zic, de unde să-l apuc. Nici nu știu foarte bine când glumește și când vorbește serios. Îl rog să lase bășcălia la o parte și să-mi dea câteva argumente în sprijinul optimismului pe care îl recomandă... de la distanță. De la Paris e ușor de vorbit! — Dar de la New York? Era și mai ușor de la New York! Cel puțin românii nu riscă să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
a durat trei zile. A treia zi am trecut podul la Giurgiu. Doi soldăței tineri se hlizeau și cereau țigări. Singurul incident, minor, s-a întâmplat la vamă, din cauza mea. N-am avut de lucru și am început să fac bășcălie de ofițerul de securitate care se lepăda de Ceaușescu înjurându-l de mama focului. M-a luat gura pe dinainte, iar după aceea am regretat. Abia l-am convins pe securist să nu descarce camionul în căutare de arme... — De unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
pricep la politică, deși ăsta e purul adevăr... — Parcă pe vremea lui Ceaușescu te pricepeai! Nu se poate discuta în contradictoriu cu Pastenague, pentru că te ia imediat peste picior și nici nu suportă să te aperi făcând la rândul său bășcălie. Adică, pentru el, în ce scrii trebuie să existe întotdeauna o idee serioasă în jurul căreia să te învârți, să sari fie și într-un picior ori să spui câte-n lună și în stele, iar cititorul să înțeleagă totuși că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
asimilat grupului oniric. În afară de Ion Bălu - care locuia, dacă nu mă înșel, la Câmpina -, toți ceilalți, inclusiv Manolescu, ne duceam cu trenul de două ori pe săptămână la Ploiești. În tren, veselie mare. Orice pretext era bun pentru a face bășcălie. Manolescu o fi având el alte calități... — Care? — Oricum, simțul umorului îi lipsește cu desăvârșire. Și în plus era și singur împotriva unui grup unit și pus pe glume. Bănulescu se apăra prin tăcere. Manolescu părăsea pur și simplu compartimentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
cuptor, ți-e frig. — Lasă, că n-ai să mori de frig de 23 august, ricana Pastenague, și n-am înțeles dacă era umor newyorkez (voia să vedem un film cu Woody Allen care se petrecea înainte de 11 septembrie) sau bășcălie franțuzească, mai mult sau mai puțin gratuită. N-am murit de frig, dar când am ieșit din sală pe stradă era aproape de miezul nopții, m-am simțit ceva mai bine decât înainte: ceea ce dezmințea teoria de doi bani după care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
lele cât ai fost?! — Uite, zice Pastenague, un ziarist politic cu experiență, Petre Mihai Băcanu, vede „în America și în NATO un mântuitor de dictatură”. — Frumoasă expresie! Poetică... E bine spus că românul s-a născut poet. — Știu că faci bășcălie. Dar ar trebui să fii atent și la ce spun comentatorii din România. De pildă, îl citez pe același Băcanu și articolul său din România liberă: „Nu ne așteptam de la români, trecuți 50 de ani prin comunism...”. — Cine nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
o sală de clasă, un sfert dintre elevi să doarmă, lucru care este perfect tolerat prin ignorare de către profesor. Imaginez pentru o clipă aceeași situație la noi. Nu, nu aceeași situație, ar fi imposibil un singur elev dormind ar suscita bășcălia întregului colectiv și dezaprobarea (dacă nu indignarea) profesorului, care bănuiesc că l-ar da, în multe cazuri, fără remușcări, afară. La firmă, deznodământul nu ar fi diferit. A dormi în aceste situații este văzut, în cultura noastră, drept un semn
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
dincolo de mîntuire ci, dincolo chiar de Dumnezeu. Și nu-i rămîne decît să-și cizeleze propria-i pieire ca să se bucure ca un regizor diabolic de perfecțiunea tragediei sale sau chiar să-și bată joc de ea. Să ia în bășcălie chipul din oglindă. Să rîdă de inutilitatea propriei sale zbateri care, altminteri, l-ar face să vomite. Perfecțiunea pe care o caută este o șansă dată inutilității de a avea sens. V. tînăr sînt sătul de propria-mi persoană. De ce
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
cineva cînd planeta e plină de muieri ce-abia așteaptă să pretextezi iubirea ca să se joace de-a sexul lumii? Pot să-mi închipui un roi de asemenea arătări pulverizînd ca sens orice cor tragic, batjocorindu-te, ascunzîndu-și idioțenia în spatele bășcăliei. Demolîndu-te și părîndu-li-se c-au nimicit nimicnicia lumii. Tu îți strigi durerea că nu mai poți iubi și ele te-nfierează: -Im-po-ten-tul! Impo-ten-tul!” 10 Bocetul: un strigăt de răzbunare către zeu; urlă, cheamă și amenință: „-De ce mi l-ai
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
acel personaj, nu vedeam farmecul nici măcar În treacăt, Însă mi-am păstrat părerea pentru ocazii mai bune. Individul ăsta, Coubert sau cum s-o fi numit, avea fața arsă, desfigurată? Isaac mă observă cu un zîmbet la jumătatea drumului Între bășcălie și Îngrijorare. — N-am nici cea mai vagă idee. Persoana care mi-a povestit toate astea n-a apucat să-l vadă, și le-a aflat fiindcă tînărul Cabestany i le-a povestit secretarei a doua zi. Despre fețe arse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
fiindcă mă așteaptă treizeci și două de minți În alb. Profesorul Velázquez mi-a făcut cu ochiul și a dispărut În interiorul aulei, lăsîndu-mă singur cu Bea. Nu știam Încotro să mă uit. — Ascultă, Bea, În privința insultei, Într-adevăr... — Vorbeam În bășcălie, Daniel. Acum știu că a fost o chestie de copii, iar Tomás te-a bumbăcit de-ajuns. — Mă mai doare și acum. Bea Îmi zîmbea, cu ceea ce Îmi păreau a fi gînduri pașnice ori, cel puțin, de armistițiu. Și-apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
marele patron, potentatul zilelor de azi, de după Revoluție, are un nivel de cultură aproximativ... Știți ce a zis Alioșa la Praga, când l-a prins un puști cum își sufla nasul cu degetele? Puiul de ceh observase gestul, zicând în bășcălie: nema cultura! Dar tankistul a ripostat: kultura esti, nema batista! Mi-a zis doamna..., soția patronului, că așa voia să-și denumească acest prim hotel: Afrodita-Palace. Însă le-au luat-o înainte alții, așa că au întors-o la șurub, mulțumindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
luat și-a-nceput să facă o pregătire cu mine. Deja ajunsesem să fiu cu el în cameră. M-a văzut așa, face: „Băi, mie nu-mi place cum arăți, un legionar n-arată așa“. Deci mă lua puțin în bășcălie, dar puțin umor, așa. Îmi dădea un pic de impuls. Aveam și-acolo sală de forță. Dar a zis: „Lasă sala de forță, că nu ești de la americani, să faci mușchi de-ăia mari pe tine. Trebuie să fii rapid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
Și tu îmi transmiți. Bravo. - ...mi-a mai spus că e grav că nu te integrezi, că ești distructiv, că nu ai comportament didactic... - Ce n-am? - ...că nu e comportament didactic, așa s-a exprimat, eu doar... că faci bășcălie, calambururi, că te dai deștept, dar de fapt nu te interesează nimic... - Vai, greșești profund! Mă interesează foarte multe lucruri, mă interesează de unde-a pornit în China povestea cu strânsul piciorului la femei, să fie cât mai mic, mă interesează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
mai bine, pentru că, la fel cum prea mult zahăr Într-o prăjitură Îngreunează simțul gustului și perturbă procesul digestiv, la fel și respectul normal și mai mult decât legitim față de simbolurile patriotice va sfârși prin a se transforma Într-o bășcălie dacă le vom permite să degenereze În autentice atentate la pudoare, la fel ca exhibiționiștii În pardesiu de odioasă amintire. În afară de asta, spuneau ei, dacă drapelele sunt arborate pentru a sărbători faptul că moartea nu mai ucide, atunci din două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
vorbea. Scuipa cuvintele, niște resturi, parcă, care nici nu se comparau cu ce rămăsese ascuns înăuntru. — Baftă, așa să-mi zici. Băftosul, poți să mă alinți așa, Vasile, îți dau voie, în noaptea asta. În clasă mă strigau Bolero. Făceau bășcălie de mine, asta era, mă luau în balon, cum se zice. Umflau umflau balonul, cât cuprinde. Când să mă urc în nacelă, pârț. Când să intru și eu în bășică, în ultima clipă, când să, gata,pârț. Ei, bășcălie... Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Făceau bășcălie de mine, asta era, mă luau în balon, cum se zice. Umflau umflau balonul, cât cuprinde. Când să mă urc în nacelă, pârț. Când să intru și eu în bășică, în ultima clipă, când să, gata,pârț. Ei, bășcălie... Cu ochiul și cu tifla, ca la noi, asta era. Se lăuda, dom’ Tolea, că așa era făcut. Hainele, vorbele, suceala, poveștile, totul, să arate ce grozav e grangurul. Dar se trezise! Dacă scuipa așa cuvintele, în lehamite, cu buza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]