664 matches
-
presărată cu rumeguș, între ele. Ce de cuști murdare, ce miros, ce de animale, aproape toate cele din "Animale din continente"! Maimuțele și papagalii zbierau de ziceai că-i taie cineva. O focă amărâtă stătea pe-o parte într-o băltoacă, uitîndu-se la ei cu ochi de fată de mahala. Ursul nu era prea mare și avea un bot ca de câine. În lumina cafeniu-roșcată din menajerie aproape că nici nu-l observai. Interesanți cu adevărat erau puricii, în fața cărora copiii
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pe sticla fragilă și scoase din desagă o coajă mucegăită de pâine și puțină brânză pietrificată. Nu le putu mânca. Timpul șuierase mânios pe deasupra lui. Se privi în oglinda gheții: un chip bătrân, înconjurat de păr cărunt. Se lungi în băltoaca de apă, așteptând să moară. Gheața troznea-n toate părțile: pe alocuri ajunsese subțire ca unghia. Departe, din aisberguri, faleze-ntregi se prăbușeau în mare. Din adânc se ridică atunci o uriașă corabie. O corabie putredă, cu lemnul încrustat de scoici
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de la obraz. Ce-i venise cu profeția asta neagră? Acum el... Da, acum... nu, mai bine după, mai târziu... Afară cântă o bufniță. Din acoperișul spart, încă picura, regulat și monoton, apa rămasă de la ploaie, lățindu-se încet într-o băltoacă pe podeaua de pământ bătut. 6 Așezați în jurul focului mare ce ardea în mijlocul casei de întâlniri, capii familiilor ascultau în tăcere istorisirile bătrânului Ademar, cel mai în vârstă conducător al satului. Cei mai mulți erau bărbați trecuți de prima tinerețe și purtau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
într’o haină albă de flanelă, încălecă pe calul de lângă roată. Închinându-se înainte și pocnind din biciu porni într’un galop sălbatic, strigând tot timpul de lungă și tărăgănată cadență. Drumul era plin de grindină, care se topea formând băltoace prin care caii treceau în plină viteză. Cum mă aflam lângă picioarele dinapoi ale cailor, tot noroiul îmi era aruncat în față și cădea șiroaie în căruță, transformându-mă în scurt timp într-o grămadă de noroiu. Aceasta însă nu
Poşta şi telecomunicaţiile în zona Fălticenilor : (1780-2000) by Dumitru Neculăeasa () [Corola-publishinghouse/Administrative/91562_a_93226]
-
metroul a plecat din stația Akihabara. Când a ajuns la următoare stație, Kodemmachō, pasagerii din vagonul al treilea au început să se simtă rău. Oamenii au văzut lichidul care se prelingea din pachetul înfășurat în ziare. Deja se făcuse o băltoacă în jur. Un călător a împins pachetul pe peronul din stația Kodemmachō, considerând că aceea era problema. Sarinul din pachet s-a răspândit imediat în aerul din mica stație. Aici au murit patru persoane printre care și un angajat al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
nu colorau zăpada și băltițele făcute pe podea cu resturi de pământ sau cu noroiul străzilor neasfaltate, ci cu funingine. Și W. se întoarse călcând apăsat înapoi pe esplanadă, cu privirea ațintită de-a lungul drumului murdar și plin de băltoace. Când s-a îndreptat spre scara ce ducea sus la birouri, lângă mașina lui zări, lat și puternic, Chevroletul de culoarea mușchiului, Chevroletul tatălui său. Cu fiecare treaptă pe care o urca spre fosta clădire a morii, W. devenea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
cînd evenimentele devin foarte periculoase pentru Dictatură. Dinspre Unirii vin primele blindate, se aud primele rafale de armă automată. Circulau cu peste 80 de kilometri pe oră, tăindu-și cărări printre manifestanți, lăsînd prăpăd în urma lor, oase zdrobite, carne tocată, băltoace de sînge. Unde erai la momentul ăsta? se trezește să întrebe brusc Bătrînul poticnindu se parcă în ultima frază, repetîndu-și în gînd aceleași expresii, masele de manifestanți devin exasperate și măcelul sălbatic se răspîndește în oraș. Păi unde să fiu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
lungul și de-a latul Bucureștiului mai bine de două ore, Roja îi mulțumește șoferului lăsîndu i un bacșiș gras, era soare strălucitor afară cînd m-am urcat la matale în mașină, îi spune pășind la marginea trotuarului într-o băltoacă, și uite acum ce belea, se plînge ridicîndu-și privirea printre stropii mărunți de ploaie către ferestrele blocului Ciclop. — Să-mi spuneți unde mergem domnilor, zice șoferul lăsîndu-se puțin pe spate în scaun, răsucindu-și pe jumătate gîtul ca să se facă
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Automoto, prea am intrat în sufletul clientului, se gîndește. — Ăsta e rolul oricărei opere de artă, zice Părințelul, și al religiei la fel, să îți meargă la suflet, să scoată la suprafață ce e mai bun în tine, declară. — Gropi, băltoace, șanțuri, se distrează șoferul, la fiecare două luni trebuie să schimbi bucșe, rotule, garnituri, dacă vrei să n-ai surprize. — Fiecare femeie e o Damă cu Camelii, zice Roja, din punctul ăsta de vedere nu l-am contrazis niciodată — O
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
e nici un deranj, zise, făcîndu-i un semn scurt peste umăr s-o urmeze. La intrarea în Gang îl trăsni un miros puternic de urină. Ținîndu-se de nas, foarte atent pe unde calcă, începu să slalomeze printre movilițele de excremente și băltoacele de vomă. Nu mai e loc nici cît să arunci un ac în tot Bucureștiul de atîta mizerie. Cum să nu ți se facă silă de un oraș ca ăsta? Nu e de mirare că nu mai auzi de la nimeni
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
cu un felinar aprins. Petrache i l-a smuls pur și simplu din mână și l-a plimbat deasupra trupului lui Costăchel... Imaginea dezvăluită cu zgârcenie de lumina slabă a felinarului era zguduitoare... Costăchel zăcea cu trupul contorsionat într-o băltoacă cu apă sângerie... La vederea acestei priveliști, Grigorosu și-a acoperit fața cu mâinile și a rostit un singur cuvânt: Doamne! Ioane! Ridică-l tu, că eu nu pot. M-au lovit și pe mine și nu pot mișca brațul
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
vântoase, dar ca aici în pustiul ista n-am mai întâlnit” - gândea Costăchel, poticnindu-se la fiecare pas. Privea cu îngrijorare la cei din formație. Unii parcă își căutau sfârșitul cu disperare... Se lăsau să cadă pur și simplu în băltoace și smârcuri. Instinctul de conservare părea că nu mai funcționează. Un demon al autodistrugerii îi mâna de la spate implacabil. „Uite-te la ei. Sunt niște cadavre pe picioare. Nu știu dacă ajung cu toți în lagăr. Iar mâine... Mâine o
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
auzea doar plescăitul picăturilor de apă ce se prelingeau din duș, căzând pe pardoseală. Tocmai voiam sa mă duc la fereastră, când ochiul de geam s-a prefăcut în țăndări și mingea de fotbal a zburat înăuntru. Cioburile înotau în băltoace ca balenele în ocean și pe ele erau picături, mici și subțiri, mari și groase. În picături am văzut luminițe cât un vârf de ac și puncte colorate. Unele picături se întindeau până la marginea ciobului. Am auzit pași. Cineva venea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
În locul unde drumul nepietruit întâlnea șoseaua, acolo cotiseră. Veniseră de la stânga, la întretăiere o luaseră la dreapta și, câțiva kilometri mai departe, intraseră în sat. Îmi aduc încă bine aminte, ca un copil ce eram, îmi făceam de joacă în băltoacele din urmele de șenile. Comuniștii se ascunseseră în pădurile de pe lângă Dunăre și zilnic se auzeau împușcături. Femeile erau mereu îngrijorate când bărbații lor trebuiau să se ducă la câmp. Tata primise în gazdă trei soldați tineri. Ei dormeau în casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
septembrie și vremea rămăsese caldă, ceea ce mie mi se părea îmbucurător, căci era singura salvare dacă n-aveai decât un costum de stofă subțire. Îl periasem temeinic, curățând urmele de noroi de pe pantaloni. Când plouă la mahala, se fac îndată băltoace și e vai și amar de pantaloni. Bun, de acord, la noi se fac pretutindeni băltoace, chiar și în centrul orașului, gropi mari, adânci, care se umplu în câteva minute cu apă. Dar mi se pare că lucrurile stau astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
n-aveai decât un costum de stofă subțire. Îl periasem temeinic, curățând urmele de noroi de pe pantaloni. Când plouă la mahala, se fac îndată băltoace și e vai și amar de pantaloni. Bun, de acord, la noi se fac pretutindeni băltoace, chiar și în centrul orașului, gropi mari, adânci, care se umplu în câteva minute cu apă. Dar mi se pare că lucrurile stau astfel de când hotărârile le iau comuniștii și, cum ei n-au mai hotărât nimic cam de mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
le iau comuniștii și, cum ei n-au mai hotărât nimic cam de mult, pavajul s-a făcut praf. Într-o zi, după ploaie, am să te iau cu mine, mergem la marginea orașului cu mașina, să ne uităm la băltoacele cele mari. Sunt ca niște iazuri ceva mai mici, fără broaște în ele. Am verificat gulerul cămășii încă o dată, era curat, pentru că în fiecare zi aveam grijă să-mi spăl gâtul conștiincios. Am închis ușa în urma mea fără zgomot și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
Valeriu, este polonez și acum trei ani ai vrut să-l omori. În parcul Tolbuhin. Făceați cozonaci de nisip cu formele și găletușele pentru castele de nisip. Valerică a călcat pe cozonacul tău și atunci i-ai dat brânci În băltoacă. Băltoaca era un canal plin cu apă. A căzut În apa tulbure și a dispărut. Fără să zică nimic. Ca scafandrii. Mamele voastre stau alături pe o bancă și croșetează mileuri. La limita timpului de sufocare prin Înec, sau În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
este polonez și acum trei ani ai vrut să-l omori. În parcul Tolbuhin. Făceați cozonaci de nisip cu formele și găletușele pentru castele de nisip. Valerică a călcat pe cozonacul tău și atunci i-ai dat brânci În băltoacă. Băltoaca era un canal plin cu apă. A căzut În apa tulbure și a dispărut. Fără să zică nimic. Ca scafandrii. Mamele voastre stau alături pe o bancă și croșetează mileuri. La limita timpului de sufocare prin Înec, sau În răstimpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
ceasul Pobeda. Înmuiat de ploaie și noroi, plin de sânge, te târâi spre casă, lumea ce Îți iese În cale se dă În lături și, fără să scoți un cuvânt, primești jetul murdar al unui camion care trece printr-o băltoacă În mare viteză. Tocmai azi să te tăvălească În noroi, tocmai azi, când colega ta de bancă ți-a strecurat În carnetul de note fotografia ei pe care scrie: nu uita originalul, tocmai azi te-au terfelit prin mizerie, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
înspăimântam numai uitându-mă la ea. Am crezut că a murit, dar când m-am aplecat și i-am atins brațul, era încă cald și am auzit-o respirând tare. Sângele i se închega în păr și forma o mică băltoacă în jurul ei. Mi-am pus mâna pe gura ei încercând să-l opresc să mai curgă, dar când mi-am retras mâna, după o vreme, tot ce încercasem eu să opresc a ieșit dintr-o dată, făcând un mic val pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
-l opresc să mai curgă, dar când mi-am retras mâna, după o vreme, tot ce încercasem eu să opresc a ieșit dintr-o dată, făcând un mic val pe o parte a feței ei și pe gât și a lărgit băltoaca dimprejurul ei. Mintea nu mă ajuta. Mi-am simțit bărbia strângându-se, așa cum mi se întâmpla când eram mic, dar știam că sunt prea mare ca să mai plâng. Ce trebuia să fac era să mă gândesc ce să fac cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
grea și mă temeam că o s-o scap. Cât am dus-o până în cameră, sângele n-a încetat să-i curgă de pe rochie și din gură. Părul îi atârna și era tot alb înspre rădăcini, dar roșu unde intrase în băltoacă și mai curgea sânge și pe la vârfurile lui. Am așezat-o pe pat și i-am pus o pătură veche pe gură ca să se usuce sângele. După asta, m-am așezat pe marginea patului și am privit-o. Mâna ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
foarte deschis. Când mi-am strâns destul curaj să mă uit, am urcat pe scări până la el. Îl împușcasem deasupra cefei, unde începea gâtul. Sângele țâșnea în răbufniri scurte și curgea de pe hol până pe treapta de sus, unde făcea o băltoacă nouă într-una dintre zonele adâncite care se formaseră de la prea mult umblat, și se adăuga sângelui întărit al mamei din noaptea de dinainte. Mă sprijineam de grilajul scărilor, în partea cealaltă, și nu mă apropiat de el și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
ți-ai găsit nașul, ticălosule, ține umilință pentru umilință, rușine pentru rușine... vomatul căznit din WC-uri de după mesele zilei, hohotele de râs isteric, ca de muribund, ce se înalță din cabine și lacrimile vărsate cât ai clipi - ici o băltoacă de lacrimi de căință, colo o băltoacă de lacrimi de indignare - trupul unui bărbat (cu mintea unui copil) se înalță cuprins de o furie neputincioasă ca să dea cu pumnii în salteaua patului de sus, pentru ca apoi să se prăbușească imediat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]