1,163 matches
-
crețuri”, iar șorțurile — dantelate. [[Imagine:RasnovBv.jpg|thumb|right|250px|Râșnov - [[așezare]] compact-adunată]] Specific românești sunt "așezările cu vatră", către care converg toate celelalte străzi, radial. Un exemplu elocvent îl prezintă Șcheiul. Sașii au adus obiceiurile lor din zona de baștină, clădind casele după un plan caroiat și alungit. Exista o stradă principală, alungită, de-a lungul cărora se succedau case cu arhitectură identică (ca de exemplu la Cristian). În cazul în care existau mai multe străzi principale ("așezarea compactă"), legătura
Etnografia Țării Bârsei () [Corola-website/Science/306260_a_307589]
-
bordeiele țăranilor, olarilor, și a altor mici meșteșugari. S-au găsit aici și urme a unor gropi de topire a fierului. În cronicile vremii aceste triburi sînt numite Ulici. Nedorind să se supună cnejilor din Kiev, Ulicii și-au părăsit baștina mutîndu-se în bazinele rîurilor Bug și Nistru. Cei care s-au mutat pe malul drept al Nistrului, au luat cu forța un sat al băștinașilor, instalîndu-se cu traiul pe vatra acestuia. Negăsind limbă comună cu băștinașii, ulicii au făcut această
Alcedar, Șoldănești () [Corola-website/Science/305212_a_306541]
-
fiind răpuși. Apoi vin foametea și deportările... Despre acea perioadă tragică în viața satului dispunem de mai multe mărturii. Cu durere în suflet vorbesc despre război alcedărenii în etate. Vorbesc despre acei care au fost ridicați și duși departe de baștină. Una din cele mai grave crime săvîrșite de regimul sovietic pe teritoriul Basarabean a fost organizarea foametei din 1946-1947. Prin acest act de genocid, autoritățile comuniste au purtat mai multe scopuri, dar obiectivul principal era depopularea ținutului prin exterminarea elementului
Alcedar, Șoldănești () [Corola-website/Science/305212_a_306541]
-
și 6 iunie 1949 - sovieticii au deportat 11293 de familii, peste 35000 de oameni nevinoveți. Anii 1940 - 1941... Cu durere în suflet vorbesc despre acești ani alcedărenii în etate. Vorbesc despre acei, care au fost ridicați și duși departe de baștină. Mai jos găsim lista celor înstrăinați: Lista celor represați nu este completă: cîte vieți, totuși, a distrus regimul stalinist. Doamne... Ce durere au îndurat acei, Rupți de vatra casei, de bunei, De țărîna drumului, de cal și car, De apa
Alcedar, Șoldănești () [Corola-website/Science/305212_a_306541]
-
Dumitrașcu) Callimachi (1705-1758), a început construirea conacului din Stâncești, care a fost finalizat de fiul ei, paharnicul Ioan Callimachi (1750-1786). Acest lucru este precizat în testamentul ei din 5 martie 1794: ""Iar fiului meu Ianachi i-am dat moșia Stâncești, baștina tătâne-său. Iar casele dintâiu au fost făcute cu osteneala și cheltuiala mea, iar pe urmă le-au făcut Ianachi, cu cheltuiala și osteneala sa"". Tot ea a construit în anul 1777 și biserica din lemn a satului, cu hramul
Capela Sfântul Teodor Sicheotul din Stâncești () [Corola-website/Science/321467_a_322796]
-
perioadei Războiului Rece, inteligență și manipulare, dar și de metafizic, inclusiv elemente spirituale. Volkoff a fost fiul unui emigrant rus care și-a cîștigat existența în Franța spălînd mașini. Vladimir a crescut cu amintirile familiei sale despre piederea ținutului de baștină. Este stră-strănepot al compozitorului Piotr Ilici Ceaikovski. După terminarea studiilor la Sorbonne în Paris și a universității la Liège, Volkoff a invatat engleză la Amiens între 1955-1957. A efectuat serviciul militar ca ofițer de spionaj în Armată Franceză în timpul Războiului
Vladimir Volkoff () [Corola-website/Science/307931_a_309260]
-
aproape 10 ani; după Catalogul Liberian (sec- al IV-lea), care îl numește Aristus, ar fi pontificat 13 ani și 10 luni. Aceste cifre însă sunt numai ipotetice. Istoricii pun la îndoială și afirmația Liber Pontificalis cu privire la locul său de baștină: Betleem. Acestui papă i se datorează - conform tradiției neconfirmate de date probante - o nouă organizare ecleziastică: constituirea parohiilor în cadru episcopiilor. Parohiile au luat naștere ca „Tittuli”, sau locul unde „liderii” creștini îndurau martiriul, acolo, mai întâi, era ridicată o
Papa Evarist () [Corola-website/Science/303749_a_305078]
-
pătruns în Europa Centrală, în principal prin Pasul Verețki, pe văile Nistrului și Tisei mijlocii. Urmele cele mai depărtate ale triburilor maghiare ne duc în epoca străveche, în mileniile dintre anii 10.000 și 4.000 î.e.n., în "țara de baștină" din zona munților Urali. În jurul anului 4.000 î.e.n. această comunitate uraliană se dezmembrează, iar grupurile etnice fino-ugrice desprinse din ea se vor stabili la vest de Urali, la nord și la sud de confluența râurilor Volga și Kama. În
Istoria Ungariei () [Corola-website/Science/303690_a_305019]
-
Tot de aici maghiarii întreprindeau și raiduri de pradă. Încă din 837 ungurii au răspuns unei cereri a bulgarilor și au intervenit în regiunea Dunării, pentru a-i opri pe deportații din Adrianopol să se întoarcă în orașul lor de baștină din regiunea nord-dunăreană în care au fost așezați. În 862 ungurii au pătruns pentru prima dată în centrul Europei, unde au fost implicați în războaiele dintre moravi și francii răsăriteni. În 881 au ajuns până la Viena, chemați de cneazul morav
Istoria Ungariei () [Corola-website/Science/303690_a_305019]
-
forum al ideilor libere și naționale, creat în anii de apus ai Uniunii Sovietice și de început ai restructurării. s-a născut în satul Văratic din raionul Râșcani, RSS Moldoveneasca, URSS. După absolvirea studiilor medii la școala din localitatea de baștină, și-a continuat studiile la Universitatea de Medicină și Farmacie "Nicolae Testimițanu" din Chișinău. Începe carieră profesională în calitate de colaborator științific la Institutul Moldovenesc de Cercetări Științifice în domeniul Igienei și Epidemiologiei din Chișinău. La 15 ianuarie 1988, la un omagiu
Anatol Șalaru () [Corola-website/Science/317183_a_318512]
-
de Științe a Moldovei. Descendent din satul Bârnova, raionul Ocnița, născut la 9 februarie 1938 în familia lui Ion și Parascovia Opopol, simpli țărani cu 8 copii, își petrece copilăria și își face studiile de scoală în satul natal. Meleagurile baștinei le ține în permanentele vise pe parcursul anilor. După absolvirea școlii de 7 ani, în 1952, este înmatriculat la Școala de Felceri și Moașe din or. Bălți, secția Felceri Sanitari, În 1955 a fost încadrat în câmpul muncii ca felcer sanitar
Nicolae Opopol () [Corola-website/Science/311102_a_312431]
-
ale unui om simplu și ușor nebun care trăiește singur cu pisica lui pe o planetă îndepărtată, într-o colibă de lemn. Ford și Arthur ajung pe o navă plină de refugiați ai civilizației "Golgafrincham", care își părăsise planeta de baștină din cauza iminentei sale distrugeri. Refugiații plecaseră pe trei nave (una cu muncitorii, una cu conducătorii, intelectualii, medicii și inginerii și o a treia, pe care au ajuns și personajele, cu funcționarii, economiștii, avocații, agenții imobiliari și publicitari). Nava se prăbușește
Ghidul autostopistului galactic () [Corola-website/Science/320933_a_322262]
-
prin alianță cu Craioveștii și bunicul viitorului voievod Radu Șerban, conduce delegația de boieri din partea domnitorului pentru dovedirea lui Drăghici Gogoașă ca impostor, asistând la execuția acestuia. De această tentativă de luare a tronului se leagă și piederea moșiei de baștină, Craiova, și a băniei de către Craiovești, fiind dată lui Hamza, banul din Obislav, rudă a domnului, dar și nepot al Craioveștilor. Comploturi legate de puternica familie Craiovească sunt și cele ale boierilor din Spinișor precum și cele ale boierilor din Văleni
Vlad Înecatul () [Corola-website/Science/298680_a_300009]
-
de artă i-au amintit numele atunci când expozițiile pe care le prezentau, aveau legătură cu structurile de ordine demontate de Matila Ghyka. De abia în 1981 o primă selecție din opera sa a văzut lumina tiparului în limba țării de baștină, cu titlul " Estetica și teoria artei" sub îngrijirea profesorului timișorean Ion Iliescu, traducere de Traian Drăgoi. După apariția acestei lucrări, au apărut comentarii datorate lui Paul Caravia (despre memoriile prințului), M. N. Rusu, Ion Ianoși, Titu Popescu, Vasile Cornea despre
Matila Ghyka () [Corola-website/Science/313624_a_314953]
-
în 1847. În timpul Revoluției din 1848, a fost implicat în 19 bătălii și ambuscade. S-a retras din armată în 1860, conferindu-i-se în acel moment rangul de comandant de escadron. Ulterior, Albert s-a stabilit la Mediaș, loculde baștină al soției sale Jeanette Schaffendt, începând din acel moment să se implice în viața publică. În 1861, a fost implicat în fondarea "Asociației de economii și avansuri", prima de acest fel din Transilvania (un tip de asociație care precede de
Casa de Soterius von Sachsenheim () [Corola-website/Science/329594_a_330923]
-
(n. 21 noiembrie 1929, Periam, Banat) este un scriitor de limba germană originar din România. Părinții săi au fost Johann Heinz și Maria, născută Ehling. A urmat școala generală în localitatea sa de baștină, apoi liceul la Timișoara. În 1944 părinții fug din țară, împreună cu el în Ostmark (actuala Austria), dar în vara anului 1945 se întorc acasă. După al Doilea Război Mondial a lucrat, printre altele, ca agricultor și ca brutar în satul
Franz Heinz () [Corola-website/Science/310906_a_312235]
-
Basarabia, actualmente Republica Moldova. A absolvit Colegiul de Construcții din Chișinău, Universitatea de Stat (Facultatea de litere cu specializare în limba română) și Universitatea Pedagogică din Chișinău (litere: l.rusă). Este primul primar ales în mod democratic în comuna sa de baștină după anul 1989. A lucrat ca și profesoară de limba română și rusă, jurnalistă și editoare. A fondat și a condus cenaclul literar „Iulia Hasdeu” (1991) și Revista „CLIPA SIDERALĂ” (1995), sprijinită de Institutul Cultural Român din București (Premiul de
Eugenia Bulat () [Corola-website/Science/317203_a_318532]
-
din 1944 - 1946. Procesul deportării era unul foarte rapid, deportații având la dispoziție doar câteva ore să se pregătească, fiindu-le permis să ia cu ei doar un număr limitat de bunuri proprii. Deportații erau transportați departe de locurile de baștină în vagoane de marfă. Aprovizionarea cu hrană a deportaților a fost neregulată, condițiile de transport foarte grele, iar călătoria pe cale ferată a durat mult mai mult decât se plănuise inițial. Numeroși deportați au pierit în timpul tranzitului. [[Intelectual]]i și membrii
Operațiunea Vistula () [Corola-website/Science/329209_a_330538]
-
zeci de festivaluri în numeroase țări ale lumii : Țările Baltice, România, Rusia, Ucraina, Spania, Franța, Finlanda, Germania, Bulgaria. Festivalul Dinastiilor de Familie “La Izvorul Osoiencelor” a fost inițiat de către surori la data de 4 iulie 2010, în satul lor de baștină, Horești. Festivalul are loc o dată la doi ani și se află deja la cea de-a doua ediție, participând în fiecare an câte 14 familii. În cadrul acestuia, domină lirica populară - cântecul de dragoste, cântecul păstoresc, de cătănie, de jale, de
Surorile Osoianu () [Corola-website/Science/329350_a_330679]
-
perpetuează. Sunt însă și multe alte forme de a promova tradiția. În peisajul nostru cultural, satele se regăsesc într-o conlucrare mult mai largă. Au loc diferite târguri, iarmaroace, sărbători ale satului în care își anunță dinastiile artistice. Festivalul de la baștina Osoiencelor a foarte potrivit, pentru zilele noastre, pentru familie, prin care s-a transmis tradiția noastră culturală. M-a uimit spiritul acestui festival, întâlnirile care au avut loc, modul in care oamenii știu să se regăsească. Fiecare formație a impresionat
Surorile Osoianu () [Corola-website/Science/329350_a_330679]
-
la Sankt Petersburg, Metternich era un maestru al insinuărilor și a încercat să-l neutralizeze pe Kapodistrias deoarece îl considera a fi singurul capabil să contracareze influența sa la curtea rusă. A fost mereu interesat de cauza țării sale de baștină, și în special de situația celor șapte insule, care în zece ani trecuseră de sub influența revoluționară franceză la protecția Rusiei și apoi la dominația britanică. Kapodistrias a vizitat insulele Ionice în 1818, când erau sub administrație britanică, iar în 1819
Ioannis Kapodistrias () [Corola-website/Science/323767_a_325096]
-
mici si este aplicat de o manieră fermă, perseverentă, dar lipsită de durități, se va dovedi disciplinat și cooperant. Figurează pe lista raselor canine potențial periculoase, dar dresajul adecvat este cheia păstrării sub control a acestor câini. În țara de baștină sunt folosiți mai mult ca animale de casă, companion al familiei și nu cu rol de protecție și pază, atribut preferat în Europa. În Argentina încă mai pot fi văzuți participând la vânătoare, dar sunt selecționați și pentru însoțirea persoanelor
Dog argentinian () [Corola-website/Science/323198_a_324527]
-
Acum, ele pot fi reunite. Le Guin prezintă două finaluri. În unul dintre ele, după încoronarea lui Arren, Ged pornește pe ocean și nu se mai aude de el niciodată. În celălalt, Ged se întoarce în pădurile insulei sale de baștină, Gont. În 1990, la șaptesprezece ani după publicarea "Celui mai îndepărtat țărm", când a reluat povestea în cartea "Tehanu", Le Guin a optat pentru al doilea final. La fel ca precedentele cărți ale trilogiei, aceasta este un bildungsroman. Povestea este
Cel mai îndepărtat țărm () [Corola-website/Science/321608_a_322937]
-
30 octombrie 1893, Cucioaia, Telenești - d. 22 februarie 1977, Simeria, Județul Hunedoara, România)- a fost un deputat în Sfatul Țării. Mandat între 7 februarie 1918 și 27 noiembrie 1918. Membru al comisiei bugetare. a obținut studii elementare în satul de baștină Cucioaia. A studiat ulterior la gimnaziul din Bălți împreună cu Anton Crihan și Dimitrie Cărăuș, unicii români băștinași, care au studiat la această instituție. În anul 1911 a fost admis la facultatea de matematică a Universității Novorossisk din Odesa. În anul
Dumitru Dron () [Corola-website/Science/320147_a_321476]
-
de colective artistice, cercuri etnografice, cluburi pe interese, etc. În fiecare din cele 8 centre de cultură își demonstrează măiestria artistică ansamblurile de dansuri populare „Vântuleț” și „Flori de tei”, orchestra de muzică populară „Barbu Lăutaru”, colectivele teatrale „Dialog” și „Baștina”, precum și alte colective artistice. Pe lângă aceasta în municipiu se desfășoară reprezentații dramatice la Teatrul Național „Vasile Alecsandri”. Ziua orașului și Hramul au început să se sărbătorească concomitent la 22 mai din 1993. Mass-media locală este la un nivel mediu de
Bălți () [Corola-website/Science/297395_a_298724]