1,126 matches
-
elementele care contribuie la puterea de fascinație a Hanului lui Mânjoală. Povestirea aventurii tinerești este încadrată într-un element fantastic, reamintindu-și de strania întâmplare într-o noapte de iarnă, care coincide cu arderea hanului, până-n temelie, incendiul ,,îngropând pe biata cocoana Marghioala, acu’ hârbuită, sub un morman uriaș de jăratic’’. Sfârșit de o adevărată vrăjitoare, care ispitise, cândva, cu satanicele farmece, și pe bătrânul Iordache. Când, după moartea Mânjoalei, pocovnicul Iordache explică aceste amănunte ca pe un meșteșug vrăjitoresc, povestitorul
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
puse în același loc, ceasurile tind să ticăie la unison, iar femeile care conviețuiesc în aceeași cameră încep să aibă ciclul menstrual la aceeași dată... Doar femeia sângerează În latină, oestrus înseamnă tăun; această muscă este atât de insistentă, încât bietele erbivore pe care le ciupește pot trece brusc de la un păscut pașnic la cea mai agitată zi. O vacă aflată în călduri se manifestă ca și cum ar fi ciupită de tăun. De-a lungul timpului, oamenii au numit această fază a
Lecții particulare : cum sã iei în serios viața sexuală by dr. Cristian Andrei () [Corola-publishinghouse/Science/1331_a_2697]
-
ale unui om tânăr: Mama. Nimeni nu se compară cu mama. Ea este femeia unică, a cărei sexualitate este atât de bine ascunsă, încât tot ce face pentru copilul ei îndrăgostit pare a fi mai important și mai dezinteresat decât biata lui dragoste. Pentru a dimi nua influența mamei asupra partenerului tău, trebuie să știi să continui pe teren propriu dragostea maternă, pe care el s-a obișnuit s-o primească de atâția ani. Fratele sau sora. Merită să știi că
Lecții particulare : cum sã iei în serios viața sexuală by dr. Cristian Andrei () [Corola-publishinghouse/Science/1331_a_2697]
-
care o considera durabilă și să condamne chiar divinitatea care i l-a răpit pe cel pentru care viața ei avea un sens. Drama trăită de mama care și-a pierdut fiul este surprinsă în versuri cutremurătoare: „Și mă-sa biata! Cum gemea Și blăstema și se izbea Să sară-n groapă: —«L au închis Pe veci! Mi-a fost și mie scris Să mă deștept plângând din vis, Din lumea mea!»” însă un sfetnic înțelept, plin de credință, ca un
Femeia în viziunea creştină by pr. Ioan Cârciuleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1163_a_1936]
-
pe Părăul Gălăuțașului, unde să aibă un acoperiș pentru familie. Casa și-o ridică lângă Vaidaș Vasile care Îi este cumnat. După atâta zbucium, moare lăsând o femeie văduvă cu patru copii, care nu după mult timp moare și ea. Biata Aurica, fiica mai mare, care mi-a fost colegă de clasă la școala elementară, abia apucă să termine clasele liceale și un an de facultate, că se pomenește orfană de ambii părinți, situație În care renunță la facultate și Își
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
fiindcă timbrul vocii ei era mai degrabă bărbătesc. Se spune că niște bărbați din sat ar fi vrut odată să se dumirească dacă Leontina e bărbat ori femeie. N-au reușit să o dezbrace, pentru a Înlătura acest mister, că biata de ea a dispărut În codru, sexul rămânând astfel Învăluit În mister. După această pățanie, au fost văzute iar Împreună, Cita și Leontina, cea dintâi purtând un băț iar Leontina ducând-o de braț. Sătenii, În casa cărora intrau, le
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
frumoasă din zonă, a rămas casă de vacanță pentru Ionel (doctorul Țăranu) Însurat cu o maramureșeancă și locuiește acolo În Zencani, aproape de mormântul mamei sale, unde și-a durat o casă trainică și are o gospodărie care egalează memoria Înaintașilor. Biata Mărița, mama sa, nu a apucat să-l vadă doctor pe Ionel, a murit când el era Încă student. Coborând din Preluca spre Pârăul Gălăuțașului, dăm de două case părăsite și un grajd mare În paragină. Aici au locuit ai
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
bărbați incapabili să atingă o vîrstă adultă, oameni imaturi recrutați și luați în stăpînire de către agenții războiului subversiv, pedepsind, în numele nu știu cărei cauze, întreaga umanitate pentru neputința și nefericirea lor: marginalizați pentru care doar nevrozele lor prezintă un oarecare interes și bietele lor destine. Aceștia poartă în sufletul lor nostalgia Bunei Mame, a întoarcerii la copilărie prin respingerea vieții de adult. În același timp, ei doresc să distrugă în ei imaginea Mamei Rele, în ochii lor Societatea este responsabilă de toate durerile
by Jean Servier [Corola-publishinghouse/Science/1077_a_2585]
-
îmbrăcată în haine sărăcuțe, dar curate, stătu la o parte, luă pâinea cea mai mică, ce rămăsese în coș, apoi sărută mâna binefăcătorului și plecă bucuroasă acasă. A doua zi copiii veniră din nou și se purtară ca întâia oară. Biata Irina luă și de data aceasta o pâine abia pe jumătate decât a celorlalți. Când aduse pâinea acasă la mama ei, care era bolnavă, și când aceasta o frânse în două, căzură din ea mai mulți bani de argint. Cei
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
Dumnezeu a vrut să-l salveze printr-un reprezentant al comisiei. După spusele lui Valeriu, acela tăcea și se uita la el tot timpul, apoi a triat dosarul lui, incluzându-l între cei care nu pot fi repatriați. Mama și bietele lui surioare au fost urmărite câțiva ani de serviciile secrete sovietice pentru a fi și dânsele repatriate. În bejenie prin toată țara, se ascundeau prin mahalalele orașelor, prin sate de munte, și așa au scăpat nedeportate în Siberia. Când lucrurile
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
să ia gestiunea morii. El, prostu’, nu și-a dat seama; după un timp i-au făcut inventar; găsindu-l cu lipsuri mari, l-au arestat, l-au judecat, i-au confiscat casa și mobila și au lăsat-o pe biata Jana cu doi copii mici pe drumuri. Cine-i Jana? Nevasta lui Nelu. Fata lui Păun, dascălu’ din Ciorani. L-au condamnat, maică, la 20 de ani și 40.000 de lei amendă... Noi am zis că poate o fi
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
colege de-ale noastre și le duceam până la metrou, ca să nu rămână în unitate, căci noi bănuiam cam ce urma să înceapă, bănuiam că nu se vor potoli lucrurile prea curând, ci dimpotrivă. Fetele, prinse în unitate de evenimente, erau, bietele de ele, terminate. Și mergeam grupuri- grupuri și le duceam până la metrou. Mi s-a făcut mie rău când am văzut cum l-a ponit în cap pe ăla și am luat-o razna, darămite ele când vedeau că se
[Corola-publishinghouse/Science/84991_a_85776]
-
săptămânii 23-20 ianuarie 1947 fusese dramatică. Măcelarii bârlădeni tăiaseră 51 de bovine în greutate totală de 7.650 de kg. ceea ce dădea o greutate medie de 150 de kilograme/animal sacrificat. Acest lucru denotă faptul trist și grav al subalimentației bietelor dobitoace. Tot în luna ianuarie a anului 1947, SSV semnalase apariția unei epizootii de variolă ovină în comuna Epureni pendinte de Circa veterinară Murgeni. m. Norme pentru măcelari și sânge pentru consum În mare suferință era și populația orașului Bârlad
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
dar, desigur, mi-am încercat mâna cu tot felul de piese. Numiți-le, și fiți convinși că le-am făcut. Dar de ajuns cu lauda de sine. Toate aceste digresiuni au fost necesare ca s-o prezint pe Clement Makin. Biata Clement poate însă să mai aștepte, într-adevăr, nu văd ce altceva ar putea face decât să aștepte. Marea încleștare a voințelor a încetat pentru totdeauna. Zac aici și mă minunez singur de mine. Am abjurat într-adevăr toată acea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
femeie mai deșteaptă mi-ar fi răspuns indiferent și m-ar fi lăsat pe mine să citesc printre rânduri. O femeie mai deșteaptă sau una mai puțin sinceră. În scrisoarea ei, Lizzie face unele tentative de ambiguitate, dar foarte transparente. Biata Lizzie. Nu pot lua în serios povestea cu Gilbert Opian, cu toate că mă înfurie faptul că nu mi-a suflat un cuvânt, și consider că și-a încălcat promisiunea. Și apoi, care or fi adevăratele relații dintre ei? Apropierea lui Lizzie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
am invitat-o, deliberat, în taxi pe Nell Pickering. Nell era noua vedetă de musical, cu care flirtasem în tot timpul prânzului. Nell avea douăzeci și doi de ani (nu m-aș împotrivit deloc s-o am în haremul meu). Biata Lizzie! Mă întreb ce m-o fi determinat să-i scriu așa, deodată, epistola aceea de tachinare semi-serioasă? Să fie o teamă de singurătate și de moarte pe care o emană marea? Din moment ce Lizzie Scherer a apărut pe tapet, ar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
am aflat că boala ei e incurabilă, mila și iertarea mi-au fost lesnicioase. Afirmația asta pare cinică. Dar am iubit-o întotdeauna pe Clement; și dragostea noastră [i-a avut răsplățile ei. La sfârșitul sfârșitului, am fost amândoi desăvârșiți. Biata Clement! Înspăimânător tărâm, bătrânețea! Curând, o să-i încalc și eu hotarul. Oare de asta simt atâta nevoie de Lizzie? Acum când scriu e a doua zi dimineața. Noaptea trecută, în timp ce așterneam cele de mai sus la masa din salon, s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
fi și mai nostime, iar păcatul și suferința ari înmuiate de lumina unei consolări filozofice. Sunt emoționat că am revăzut-o pe Lizzie și mă întreb dacă m-am comportat inteligent sau nebunește. Desigur, dacă aș fi cuprins-o pe biata Lizzie în bra]e, întreaga dilemă s-ar fi soluționat într-o secundă. În momentul când și-a aruncat geanta în iarbă, era gata să renunțe, să facă orice concesie, să rostească orice promisiune. Și cât de mult aș fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
numai despre fericire ci și de o dependență reciprocă, de legătura care-i satisfăcea deplin pe amândoi: el, atât de robust, de stăpânitor, de elegant, de ocrotitor, ea, fragilă, grațioasă, încrezătoare și supusă, atât de iubitoare! Și extraordinar de frumoasă. Biata, norocoasa mătușa Estelle, care n-a trăit îndeajuns ca să-și piardă frumusețea. Cum de pusesem mâna pe fotografia asta? Mi-am amintit deodată că o furasem din albumul de familie de la Ramsdens. Am întors pe dos cartonașul țeapăn, cafeniu, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
părea interesant faptul că Rosina își amintea perfect de momentul când farurile mașinii ei mi-o revelaseră pe Hartley, lipită de stâncă. — Aveam impresia că o s-o zdrobesc pe biata băbuță ca pe un gândac. Zău, Charles, e o babă, biata de ea, nu poți să negi lucrul ăsta. — Iubirea are alt mod de a gândi. De acord, iubirea e oarbă ca un liliac... — Liliecii au un radar. Radarul tău pare scos din funcțiune... — Folosește-ți inteligența, oricine poate iubi pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
Probabil că se simte rușinată de soțul ei neinteresant, ceea ce-i stârnește un sentiment protector față de el și un resentiment față de tine. Folosește-ți imaginația! Și te-ar plictisi, dragule, te-ar plictisi până la exasperare, și o știe prea bine, biata de ea. E o pensionară în etate, și acum vrea și ea să se odihnească, vrea să-și pună picioarele pe un scăunaș și să se uite le televizor, nu mai are nevoie de frământări și de aventuri. Și să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
pură întâmplare că fetele au supraviețuit. Tu ești asemenea unui gangster ce trage cu o pușcă-mitralieră în mulțimea dintr-un supermarket și, din întâmplare, nu ucide pe nimeni. Nu, nu, dar de astă dată e altceva, trebuie să respecți alegerea bietei bătrâne, viața ei, fiul ei, plicticosul ei bătrân soț drag, casa ei drăguță. Las-o în pace, Charles. Nu-i de mirare că-și ia tălpășița de câte ori te vede. — Nu înțelegi. Într-adevăr, cum ar fi putut să înțeleagă? Multe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
intrat în bucătărie și ne-am așezat din nou la masă. — Nu te necăji, Charles, animalul ăsta mic și lacom n-are o inimă care poate fi zdrobită. Am rămas tăcut. — Acum, presupun că vrei să discuți cu mine despre „biata Lizzie?“ — Nu. — Bietul Charles ai fost mazilit din postul de Dumnezeu. — În ordine. Te rog să pleci. Dacă te prind că te încurci cu Lizzie Sherer, vă omor pe amândoi! — Rosina, nu fi idioată, nu fi vulgară. Te rog, pleacă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
să fii atent la fiecare cuvânt pe care-l rosteai. Rănile și înfrângerile suferite de mândria acestui copil trebuie să fi fost îngrozitoare, de nedescris. Mi-am adus aminte de imaginea evocată de Hartley, a băiețașului tăcut, cu fața palidă. Biata Hartley! Ea fusese martora neajutorată a tuturor acestor grozăvii. — Mama ta trebuie să fi suferit foarte mult, pentru tine și alături de tine. Îmi aruncă una din privirile lui fugitive, bănuitoare și încruntate, dar curmă subiectul. Privit mai îndeaproape, arăta mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
că James ți-a dat „sărutul vieții“? — A... bine... adică... — Știi, noi credeam că te-ai înecat. A trebuit să continue să-ți insufle aer timp de vreo douăzeci de minute, până ce-ai început să respiri normal. A fost îngrozitor... — Biata Lizzie! Oricum, iată-mă aici, gata să pricinuiesc o grămadă de alte necazuri tuturor celor interesați. Unde ați dormit cu toții noaptea trecută? Casa asta a ajuns aglomerată ca hotelul Raven. — Eu am dormit pe sofa, în camera interioară de aici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]