691 matches
-
constant și astfel crește randamentul motorului. Frații Édouard și André Michelin inventează anvelopa pneumatică, iar în 1895 construiesc primul autovehicul dotat cu pneuri la roți. Încă din 1845 scoțianul Robert William Thomson introduce bandajul din cauciuc, a cărui vulcanizare o brevetase Charles Goodyear în 1839. În 1887, John Boyd Dunlop înlocuiește acel bandaj cu o cameră pneumatică, iar efectul a constat în mărirea confortului la viteze mari, reducerea zgomotului și creșterea aderenței roților. Prima producție în serie de automobile a fost
Istoria automobilului () [Corola-website/Science/322394_a_323723]
-
Dodds (1792 - 1874) pun in circulație, pe liniile minei Killingworth, o a doua locomotivă la care transmisia prin angrenaje era înlocuită cu o transmisie prin lanț. Un an mai târziu, în 1816, G. Stephenson și William Losch (1770 - 1861) au brevetat o locomotivă al cărei cazan se sprijinea pe resoarte cu abur. Astfel de locomotive au fost utilizate în mai multe mine engleze. La 27 septembrie 1825 începe o noua etapă a evoluției căilor ferate, o dată cu inaugurarea liniei Stockton - Darlington (nord-estul
Istoria locomotivei cu abur () [Corola-website/Science/313745_a_315074]
-
sunt formate direct pe o hârtie cu înveliș special și redate cu un pigment dispersat într-un lichid. Pe durata anilor 1960 și prin anii 1980, Savin Corporation a dezvoltat și vândut o linie de copiatoare cu pigment lichid care breveta o tehnologie bazată pe niște brevete deținute de companie. Înaintea adoptării pe scară largă a copiatoarelor xerografice, erau folosite copiile foto-directe produse de mașini precum Verifaxul de la Kodak. Un obstacol principal asociat cu tehnologiile prexerografice îl reprezenta costul ridicat al
Fotocopiator () [Corola-website/Science/323264_a_324593]
-
purtau ochelari de protecție etanși, cu lentile confecționate din scoici șlefuite. Lentilele ofereau spații cu aer în fața ochilor, dând astfel posibilitatea vederii sub apă. Primul vizor destinat scufundării a fost inventat în anul 1865, însă abia în 1937 Alex Kramarenko brevetează la Nisa vizorul cu un singur geam. Acesta avea, în loc de două lentile delimitând două spații cu aer în fața ochilor, o jupă cu un singur geam, mai mare, care acoperea atât ochii cât și nasul într-un singur spațiu cu aer
Vizor () [Corola-website/Science/313633_a_314962]
-
special domeniul radiotehnicii și al electronicii. Este inventatorul triodei cu vid, pe care o denumește „audion” și o descrie în patentul obținut la 25 oct. 1906 că „un dispozitiv cu trei electrozi pentru amplificarea curențiilor electrici foarte slabi”. În 1907, brevetează un circuit de detecție pur electronic, utilizând trioda. A construit, de asemenea, unul dintre primele radioreceptoare cu amplificatoare cu tuburi (3 etaje legate în cascadă) și difuzor (1909). A descoperit, în același timp cu E.H. Armstrong, I. Langmuir (în S.U.A.
Lee De Forest () [Corola-website/Science/300064_a_301393]
-
limba engleză, "tippe top", titirezul sferic are proprietatea remarcabilă de a se răsturna și ridica în mod neașteptat pe propria sa tijă, de formă cilindrică, proprietate care i-a atras și denumirea de „titirez magic” (franceză: "toupie magique"). A fost brevetat în 1891, de către Helene Sperl din München, dar patentul a expirat în anul următor din cauza neplății taxelor aferente. O versiune ușor diferită a fost brevetată în 1950 de către inginerul danez Werner Østberg. În anul 2008 prof. dr. Ioan Grosu, de la
Titirez () [Corola-website/Science/330975_a_332304]
-
proprietate care i-a atras și denumirea de „titirez magic” (franceză: "toupie magique"). A fost brevetat în 1891, de către Helene Sperl din München, dar patentul a expirat în anul următor din cauza neplății taxelor aferente. O versiune ușor diferită a fost brevetată în 1950 de către inginerul danez Werner Østberg. În anul 2008 prof. dr. Ioan Grosu, de la Iași, a inventat un titirez ce se deplasează în direcția dorită de manipulator, cu ajutorul unui magnet. Invenția sa - „Jucărie cu dinamică controlată” - a fost premiată
Titirez () [Corola-website/Science/330975_a_332304]
-
dioda, avea doi electrozi, un filament și anodul. A fost inventată în 1904 de John Ambrose Fleming și a fost folosită ca în aparatele de radio. Primul tub cu trei electrozi a fost unul cu descărcare în vapori de mercur, brevetat la 4 martie 1906 de austriacul Robert von Lieben. Independent, în 1906 inginerul american Lee De Forest a inventat tuburi cu trei electrozi, prin adăugarea unui electrod într-o diodă, tuburi numite Audion. Audion este considerată prima triodă. Tubul la
Triodă () [Corola-website/Science/336446_a_337775]
-
Forest a inventat tuburi cu trei electrozi, prin adăugarea unui electrod într-o diodă, tuburi numite Audion. Audion este considerată prima triodă. Tubul la care grila era plasată între filament și anod, și care va deveni prototipul triodei, a fost brevetat în 29 ianuarie 1907. La Audion vidul nu era perfect, el mai conținea gaz la presiune scăzută, considerat necesar de De Forest, însă care determina o funcționare neregulată și scurta durata de viață a filamentului. Inventat ca detector, tubul Audion
Triodă () [Corola-website/Science/336446_a_337775]
-
și astfel începe epoca mecanizării și automatizării electrice. Utilizând principiul lui Faraday, Hippolyte Pixii construiește un generator de curent alternativ. Gauss și Kirchhoff reușesc să instaleze primele fire de telegraf, aparatul telegrafic fiind inventat de Samuel Morse în 1838 și brevetat doi ani mai târziu. În 1834, americanul Thomas Davenport construiește un motor electric alimentat de baterii, care poate fi considerat unul din precursorii tramvaiului de mai târziu. În 1841, pe străzile din Paris este utilizat pentru prima dată iluminatul cu
Istoria electricității () [Corola-website/Science/320539_a_321868]
-
care a reunit cîteva zeci de experți internaționali, a publicat această normă încă din 1991. Versiunea oficială și definitivă n-a fost adoptată decît în 1992. Din punctul de vedere al proprietății intelectuale, doar partea referitoare la codajul aritmetic este brevetată, deținătorul brevetului fiind IBM. Norma JPEG nu fixează decât algoritmul și formatul de decodare. Procesul de codare este lăsat la latitudinea utilizatorilor acestei tehnologii, singura cerință fiind ca imaginea compresată să poată fi tratată de către un decodor JPEG standard. Norma
JPEG () [Corola-website/Science/310614_a_311943]
-
combinarea sonicității cu „efectul Basgan” au început încă din 1932. Primele brevete n-au întârziat să apară. Dintre cele mai importante sunt de aminitit: „Metodă pentru îmbunătățirea randamentului și perfecționarea forajului rotativ, prin rotație percutantă și prin amortizarea presiunilor hidromecanice”, brevetată în România (brevet nr. 22789/1934) și mai apoi în SUA; „Rotary Well Drilling Apparatus”, brevetat în SUA (brevet nr. 2103137/1937) și perfecționat mai târziu în România: „Forajul prin ciocan Rotary” (brevet nr. 37743/1945). Aceste invenții au revoluționat
Ion Șt. Basgan () [Corola-website/Science/308126_a_309455]
-
apară. Dintre cele mai importante sunt de aminitit: „Metodă pentru îmbunătățirea randamentului și perfecționarea forajului rotativ, prin rotație percutantă și prin amortizarea presiunilor hidromecanice”, brevetată în România (brevet nr. 22789/1934) și mai apoi în SUA; „Rotary Well Drilling Apparatus”, brevetat în SUA (brevet nr. 2103137/1937) și perfecționat mai târziu în România: „Forajul prin ciocan Rotary” (brevet nr. 37743/1945). Aceste invenții au revoluționat în epocă tehnica forajului. Inițial, aceste invenții au fost folosite în țară. Începand cu anul 1937
Ion Șt. Basgan () [Corola-website/Science/308126_a_309455]
-
Basgan nu a reușit să-și recupereze drepturile de autor cuvenite ca urmare a utilizării descoperirilor și invențiilor sale. Acestea au fost evaluate de o comisie de experți germani la cca. 8,4 miliarde de dolari. În 1967, Basgan a brevetat în Franța, SUA, Portugalia și Emiratele Arabe Unite invenția „Sistem de foraj rotativ și percutant cu frecvențe sonice, limitarea efectului presiunii arhimedice, precum și instalația și aparatura respectivă”, prin care era depășită bariera critică de 8000 m adâncime. De-a lungul vieții, Ion
Ion Șt. Basgan () [Corola-website/Science/308126_a_309455]
-
un agent frigorific sunt: să nu fie coroziv, să nu fie poluant, să nu prezinte pericol de inflamabilitate, explozie și toxicitate, să aibă o coontribuție nulă la încălzirea globală. Istoricul agenților frigorifici începe în anul 1834, când americanul Jacob Perkins brevetează o mașină frigorifică funcționând prin comprimare mecanică de vapori, utilizând că agent frigorific oxidul de etil. Utilizarea unei asemenea mașini s-a dovedit rapid limitată de nivelul ridicat de inflamabilitate al acestui agent. În 1876 Carl von Linde, datorită utilizării
Agent frigorific () [Corola-website/Science/317568_a_318897]
-
sferic la umeri și coate, iar picioarele la genunchi și șold. Costumul includea un rezervor de balast, un iublou, o mică elice acționată manual pentru deplasare sub apă, precum și dispozitive rudimentare de manevrare la mâini. 1882 : frații Carmagnolle din Marsilia, brevetează primul scafandru rigid articulat prevăzut la încheieturi cu secțiuni de sfere concentrice, formând o îmbinare compactă și etanșeizată cu un material impermeabil. Costumul avea 22 de astfel de articulații, patru fiind la picioare, șase la fiecare mână, și două la
Scafandru rigid articulat () [Corola-website/Science/314011_a_315340]
-
metalice. Modelul a fost produs de firma Siebe Gorman și încercat în Scoția. 1914 : MacDuffy construiește primul costum rigid articulat ce folosea rulmenți pentru articulații. Costumul a fost testat în New York la adâncimea de 65m. 1915 : americanul Harry L. Bowdoin brevetează un model nou de articulație ce era umplută cu ulei. Articulațiile foloseau un mic tub în interior pentru egalizarea presiunii. Articulațiile erau în număr de 18, patru pentru fiecare mână și picior și cîte una la degetul mare. Casca avea
Scafandru rigid articulat () [Corola-website/Science/314011_a_315340]
-
încărcături din epave aflate în lacurile Michigan și Huron. 1919 : un alt american Charles H. Jackson din Boston, construiește un scafandru rigid articulat care este folosit un an mai târziu la adâncimea de 110m. 1922 : inginerul englez Joseph Salim Peress brevetează primul tip de costum prevăzut cu articulații sferice ce folosea un lichid pentru egalizarea presiunii pe care l-a numit The Tritonia. Fiecare articulație poate fi manevrată la un unghi de 40°. A fost folosit în anul 1935 cu ocazia
Scafandru rigid articulat () [Corola-website/Science/314011_a_315340]
-
frecvențe a semnalelor de televiziune (1930 - 1935), precum și contribuții la analiza și sinteza rețelelor și sistemelor utilizate în telefonie, radiofonie și televiziune. Inginerul , profesor la Institutul Politehnic din București, a efectuat cercetări în domeniul rețelelor și sistemelor de telecomunicații. A brevetat la Paris o invenție privind bazele multiplexiunii cu diviziune de timp. În 1935 a inventat o metodă de comprimare a benzii de frecvență a semnalelor de televiziune.În anul 1958, împreună cu inginerii Ion (Iancu) Constantinescu și Edmond Nicolau, publică "Teoria
Sergiu Gh. Condrea () [Corola-website/Science/306688_a_308017]
-
cu un electrod nefuzibil de wolfram (tungsten in engleza) între piesa de sudat și o sârmă fuzibilă ce se introduce în zona arcului. Procedeul de sudare în atmosferă de gaz inert utilizând un singur electrod nefuzibil de wolfram a fost brevetat în anul 1926 de Hobart și Devers. Datorită costului ridicat al heliului, acest procedeu a fost utilizat abia în anul 1942 de către firma Northrap Aircraft Co. pentru sudarea scaunelor de avioane. Procedeul de sudare WIG a fost primul procedeu care
Sudare subacvatică () [Corola-website/Science/313907_a_315236]
-
noiembrie, în același an, au fost realizate 1.730 zboruri, totalizând 141 ore de zbor, cu 5 zboruri de peste 5 ore și stabilirea a două recorduri naționale. Au fost realizate 57 de brevete, clasele A, B, C, și au fost brevetați 30 de instructori de zbor fără motor. În 1900, în Sânpetru trăiau 2.173 de locuitori, dintre care 1.183 sași, 942 români și 47 unguri. După cel de-al Doilea Război Mondial, în 1945, 224 de sași au fost
Sânpetru, Brașov () [Corola-website/Science/300967_a_302296]
-
la fier îl făcea mai dur, fără a-l face și mai fragil. În 1837 James Couper a descoperit o legătură între expunerea prelungită la mangan, în mine, și o formă a bolii Parkinson. În 1912, în SUA a fost brevetat procedeul de acoperire electrochimică a armelor de foc cu fosfat de mangan pentru protecția împotriva ruginii și a coroziunii. Originea numelui "mangan" este complexă. În Grecia Antică, existau două minerale negre din zona orașului Magnesia numite 'magnes', dar se considera
Mangan () [Corola-website/Science/302786_a_304115]
-
de Richard Edgeworth. Dar în Marea Britanie, Sir George Cayley a patentat o șenilă sub numele de "cale ferată universală". În 1837 un inventator rus, Dmitri Zagryazhsky, a proiectat un tip de vehicul cu segmente de deplasare mobilă și l-a brevetat în același an. Cu toate acestea, din cauza lipsei de fonduri nu a putut produce un prototip. Ca urmare, brevetul a expirat în 1839. La tractoarele cu abur s-a folosit o formă de șenilă, care a fost testată de alianța
Șenilă () [Corola-website/Science/311130_a_312459]
-
a expirat în 1839. La tractoarele cu abur s-a folosit o formă de șenilă, care a fost testată de alianța occidentală în timpul războiului Crimeii, în 1850. O șenilă eficientă a fost inventată și construită de Alvin Lombard, care a brevetat-o în 1901.
Șenilă () [Corola-website/Science/311130_a_312459]
-
un alt tirist, maghiarul Takács a reușit să tragă cu mâna stângă după ce și-a pierdut mâna dreaptă. Astfel Iosif Sârbu se îndârjește și caută cu febrilitate soluția care vine în cele din urmă inventând un sistem care va fi brevetat de americani în 1955. Noul mecanism consta în deplasarea sistemului de vizare prin intermediul unei tije. În aceste condiții va reuși la următoarea ediție a Jocurilor Olimpice(Melbourne 1956) să se claseze pe locul cinci, în proba de armă liberă calibru redus
Iosif Sîrbu () [Corola-website/Science/308097_a_309426]