770 matches
-
de reclamă. La 16- 23 ianuarie 1921 se publică un text care ne reține atenția: „Refor ma Socială. Societate Anonimă Română. Tipogra fie - Editură - Librărie. Director. C. Beldie. București, Pasajul Român 20-22.“ Secretarul de redacție este semnatarul multor articole, ru brici permanente, Însemnări, note etc. Rubrica „La stâlp“ Îi poartă semnătura. În nr. 157 din 2-9 noiembrie 1924 apare o nouă rubrică, „Aplauze și Fluierături“. Era un titlu-șoc impus de un semnatar: „Omul ieșit din pădure“, care nu-i altcineva decât
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Batista, un bătrân deșirat, osos, chel, îl bărbierește cu mișcări elegante. Tăutu, la pupitrul din odaia Domnului, răsfoiește un vraf de hârtii. ... Gata Don Batista?! Gata?! îl îndeamnă Ștefan. Presto, subito, Serenissime! cuvântă Don Batista executând câteva arabescuri "artistice" cu briciul. O pricină de jaf, continuă Tăutu. Banda de lotri a tâlharului Scorobete, la drumul Siretului, a jefuit chervanele unui neguțător brașovean... Ceee?!?! sare mânios Ștefan împroșcând cu clăbuci. Tâlharii?!... Iar?!... Unde-i spătarul Mihail?! Adastă afară... Să dea socoteală! Chiribuță
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Unde-i spătarul Mihail?! Adastă afară... Să dea socoteală! Chiribuță, ce stătea "turcește" pe perinuța lui, a și zbughit-o pe ușă. Ștefan, cu jumătate de obraz ras, gonește cu pași mari, stropind cu clăbuci. Don Batista după el, cu briciul: Barba! Illustrissimi!... Barba! Serenissimi! Ștefan, mânios, își smulge șervetul de la gât și-l aruncă cât colo: Am dat al treilea salvconduct cu privilegii neguțătorilor brașoveni: "Liberi sunt să facă negoț bun, cu câștig. Pot veni în Moldova cu inima ușoară
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
și vor mușca momeala... Fantastic! strigă Mihail în culmea admirației rupând-o la goană spre împlinirea poruncii. Îi belesc! Îi belesc! răcnește el alergând. Ștefan râde și strigă în urma lui: Bărbile, neguțătorilor!! Nu uitați bărbile!! Don Batista, milogindu-se cu briciul: Illustrissimi... Ștefan, cu gândul la chervanul cu bucluc, se răstește: Ce... ce vrai?! Barba... La barba, jonglează cu briciul, elegant, dar periculos de aproape. Aaa! Barba... Atenție la cap, n-am decât unu'! Răpești plăcerea Marelui Sultan... Don Batista, profund
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Îi belesc! răcnește el alergând. Ștefan râde și strigă în urma lui: Bărbile, neguțătorilor!! Nu uitați bărbile!! Don Batista, milogindu-se cu briciul: Illustrissimi... Ștefan, cu gândul la chervanul cu bucluc, se răstește: Ce... ce vrai?! Barba... La barba, jonglează cu briciul, elegant, dar periculos de aproape. Aaa! Barba... Atenție la cap, n-am decât unu'! Răpești plăcerea Marelui Sultan... Don Batista, profund jignit, sufocat de revoltă, se bâlbâie: Io... io sono... magister medico-chirurgicale... e... e astrologico... e...e E... e magister
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
de păpușoi de pe strujeni și-i despănușați! Îi puneți apoi în coșărci! Noi am încremenit. Ne era frig și ne speria cât de multe popuri erau. Am început treaba. Vai de mâinile noastre! Pănușile aspre ne brăzdau palmele ca niște brici. Coșurile se umpleau și câte doi băieți mai "răsăriți" le duceau pe aria șurii. Așa am muncit până după-amiază, fără să ne ofere vreo "prescură" sau o gură de apă. Eram murdari, obosiți și flămânzi. Pe deasupra s-a mai adăugat
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
va aduce în sufletele oamenilor uitarea, căci ei nu-și vor mai exersa ținerea de minte prin reamintire. Punându-și credința în scris, își vor aminti lucrurile din afară cu ajutorul unor icoane străine și nu dinăuntru, prin ei înșiși", comentează Brice Parain finalul dialogului Phaidros, acolo unde înțeleptul grec face parcă reproșuri zeului Theuth, părintele scrisului. Atunci ce mai rămâne din ideile, convingerile și trăirile celor care scriu? Dacă ei cred că în semnele scriiturii au lăsat în urma lor o cunoaștere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
P PACIOLI, R., 50, 212 PAIU, Const., 258 PALADE, George Emil, 110 PANU, George, 258 PAPA IOAN PAUL al II-lea, 198 PAPINI, Giovanni, 194 PAPU, Edgar, 62 PAPUC, Liviu, 135, 258 PAPUC, Mihai, 104 PARADAIS, Claudiu, 112, 258 PARAIN, Brice, 249 PARASCAN, Const., 58, 115 PARTOLE, Claudia, 104 PASCAL, Blaise, 51, 161 PASCU, George, 145 PATRAȘ, Antonio, 114 PAUL de ALEP, 22 PAVEL, Dan, 250 PAVELCU, Vasile, 235 PĂSTRĂGUȘ, M., 112 PĂUTZA, Sabin, 155 PÂRVAN, Vasile, 69, 200 PERETEATCU, T.
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
celor de starea întâi, de la agă și spătar în sus? „În ziua când cineva îmbrăca caftan de boier mare, era trimis acasă cu alai, călare pe cal domnesc. Acolo îl aștepta berber bașa al curței, care-l rădea, însemnând cu briciul pe unde să lase să-i crească barba“ (I. Ghica, Introducțiune). În 1831, când Obșteasca Adunare a Moldovei urma să dezbată Regulamentul Organic, iar un tânăr ofițer controla în pragul sălii documentele participanților, logofătul Teodor Balș, ridicându-și cu o
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
o arsură puternică, de parcă barosul se trans for mase într-un fier înroșit și i se îndesa în pîntece. Îl trezi un urlet neomenesc. Era al lui. Deasupra, încă lecată pe el, nevastă-sa plină de sînge și cu un brici în mînă. Îi flutură, triumfătoare, o bucată de carne prin fața ochilor și apoi o aruncă peste umăr, pe geamul deschis. Penisul lui John Wayne Bobbitt își porni călătoria prin lume într-o dimineață frumoasă de martie, pe la orele nouă. Lăsase
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
mă putea delecta matinal cu aceste fraze de veche reclamă, în spatele cărora îmi imaginez niște „comersanți” plini de importanță, siguri de familiaritatea lor cu cea mai înaltă „civilizațiune”: „Tarr a fost creat pentru înlăturarea neplăcerilor pricinuite de briciu sau lamă. Briciul sau lama, oricît de bune ar fi ele, dau loc iritațiilor ce nasc infecțiuni”. Întorc de fiecare dată sticluța cu dosul etichetei, unde au fost imprimate, spre mine, și, în timp ce mă bărbieresc, le citesc de două-trei ori, pedant, ca pe
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
a adulților cu plăcerea cu care se ducea la balurile de sâmbătă seara. În sate începuseră să vină caravane cinematografice cu Winnethou și cowboys pe pereți. Doar jurnalele care le precedau mai încercau anemic - preambul jenant la imaginea lui Pierre Brice - să ne aducă în realitatea construcției socialiste. Le înghițeam exact așa cum erau: umplutură obligatorie, sare amară înaintea unui dejun copios. Poate odată cu această schismă jurnal/film am început să separ între ritualuri sociale obligatorii și zonele de libertate de alegere
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
aceea a motivelor politice care se opuneau unei căsătorii: de exemplu, între o utecistă (komsomolistă) și un fiu de chiabur. Existau și surse bizare de tragedii. Fitzpatrickxe "„Fitzpatrick,Sheila" relatează cazul unui tractorist care și-a tăiat gâtul cu un brici fiindcă își consumase toată rația de benzină și nu putea să-și îndeplinească planul (ibidem, p. 136). Începuturile comunismului, cele pe care simpatizanții le numesc perioada „entuziasmului revoluționar”, iar opozanții: perioada „gulagurilor și deportărilor” a abundat în demascări și „înfierări
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
incurabil, prizonier al lecturilor marine, ajuns cambuzier și cârciumar constănțean, în loc de mare căpitan, pe vapor. Iată portretul lui Terzi: Un munte de om, din fericire șchiop, căuia i ar fi stat bine spânzurat de un catarg pentru piraterie, decât cu briciul la îndemână lângă gâtul clienților. Despre el, autorul însuși va declara: Terzi îmi pare un personaj pur imaginar, nu îndepărtat de pirații din roma nele și filmele de aventuri. Scena în care Terzi plutește mort la malul mării cu fărâme
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
mine. Era un bărbat foarte bărbos, dar eram toți la fel, căci un bărbier al închisorii ne bărbierea doar o singură dată pe săptămână. De fapt, trebuie să recunosc că era un adevărat lux, în comparație cu alte închisori, unde se dădeau brice vechi și tocite, pentru ca deținuții să se bărbierească între ei. Mă aflam deci în fața acestui om cu barba roșcată și chip de negustor armean. M-a întâmpinat cu multă căldură. Era de mai multă vreme decât mine în pușcărie și
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
ca niște mărgăritare; -flori înghețate pe geamuri; -suflare aspră de vânt; -ploaie de plăpânzi ghiocei strălucitori; -floare mică și rotundă, o minune de-o secundă; -covor moale și pufos; -aripi de puf argintiu; -vântul aspru care frige obrazul ca un brici rău ascuțit; -valuri de zăpadă măruntă; -cojoc de omăt; -talazuri uriașe de omăt pufos; -argint căzut din cer; -cernere viforoasă în văi; -roiuri de fluturi albi; -steluțe argintii sclipitoare ca diamantul; -cântecele vânturilor de iarnă;
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
de origine slavă este un proces de lungă durată și înlocuirea termenului vechi prin cel nou a urmat după o epocă de coexistență a celor două cuvinte sinonime”; „Evident că intrarea în limbă a cuvintelor plug, sită, război (sau stative), brici de origine slavă nu înseamnă că românii au învățat de la slavi să lucreze cu instrumentele denumite de ele, căci dacă strămoșii noștri ar fi încetat în vreo epocă să are (a ara), să cearnă (a cerne), să țeasă sau să
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
sau mari dimensiuni, prin obiectele de vitrină, țesăturile, oglinzile, tablourile și icoanele din pânzele lui Andreescu, Pallady, Petrașcu sau Ciucurencu. Se consideră că narațiunea poate fi o trăsătură importantă pentru abordarea picturii, în sensul în care William Henry Walsh, Walter Brice Gallie, Hayden White, Arthur Danto,Louis Mink sau Frank Ankersmit ,în contribuțiile lor narativiste din filosofia analitică a istoriei, arată că explicația narativă este un aspect fundamental pentru abordarea istoriografiei. William Henry Walsh consideră de pildă că în interpretarea evenimentelor
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2197]
-
asimilată în mod explicit narațiunii. El face o distincție între narațiunea simplă sau cronica istorică la care cunoașterea se raportează perceptiv și narațiunea semnificativă adică istoria vie și cuprinzătoare dezvăluită prin explicații care pun în evidență valori istorice nuanțate. Walter Brice Gallie crede că un model narativ al interpretării istorice este mai potrivit decât interpretarea care apelează la definirea și clarificarea conceptelor istorice. Arthur Danto arată că abordarea istoriei nu poate să cuprindă integral trecutul și că filosofia analitică nu trebuie
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2197]
-
cu triunghi amoros... , dar problema e că nu se-ntâmplă nimic nici între ea și prietenul ei ! Nu există nici o tensiune sexuală între ei, ceea ce mi se pare neverosimil... Adică : cu morala filmul stă bine ; cu dialogurile, nu mai zic, brici (chestia cu drumurile și bitumul e Tarantino pur !) ; cu interpretările la fel (dacă vrem să căutăm neapărat analogii, Dragoș Bucur e un fel de Belmondo cel din A bout de souffle, firește) ; unde nu stă bine e la partea cu
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
copârșeu, prohoditorii avînd grijă săi pună la îndemână sub așternut unele obiecte și scule de primă necesitate pe care le-a folosit cât a fost în viață, pe care să le a le aibă cu el, ca de exemplu, foarfecă, brici, pieptene. Odată pus frumos în sicriu, i se încrucișează mâinile pe piept și i se trece peste ele o frumoasă cârpă țesută în război, cu motive naționale în specific local, expresie a dorinței de a arăta frumos pe unde va
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
lume l-ar mai considera pe Maugham modern, comentă ea, luând paharul de vin în mână. Așa cum nu-l mai găsești nici pe Benny Goodman în tonomate. — Îmi place foarte mult Maugham. E interesant. Am citit de trei ori Lama briciului. Recunosc că romanul nu ridică probleme deosebite, dar se citește ușor. E plăcut. — Așa o fi, cum zici tu. Să știi că-ți vine foarte bine cămașa portocalie. — Mulțumesc. Și ție îți vine foarte bine rochia. — Și eu îți mulțumesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
A fost repusă în circulație și varianta Johannis, deși Crin Antonescu, ca profesor de istorie, ar fi trebuit să știe că, pe pământ românesc, au rezistat cei care s-au dat după români, așa că un neamț corect, drept ca lama briciului, adus în supa levantină de pe Dâmbovița, nu are nicio șansă de reușită; trebuie să se dea pe brazdă, să se românizeze la moravuri și năravuri, adică să stricăm omul. Ca muritor, aștept greva generală și guvernul ce va să vină
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
Ziua se anunță frumoasă. Locotenentul se scoală bine dispus. Cât își face toaleta, Ion deschide valizele și aranjează lucrurile în dulap. Viața de regiment e pe cale să reintre în normal. Echipat în uniformă, cu obrazul încă arzându-i de tăișul briciului, iese pe terasă. Marea matinală îl amețește. Doamna Segal pare liniștită, lumina zilei i-o fi risipit temerile nocturne. Îi propune să-i servească micul dejun pe terasă. Începe să semene a vacanță. În vreme ce-și bea cafeaua, își
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
de oxigen în condiții normale de lucru, citind cifrele de pe o coală de hîrtie. Bărbatul blond și-a dus mîna la ochelari, i-a mișcat puțin și mă privește lung prin ei. Are o privire clară, deschisă, tăioasă ca un brici, de parcă ar vrea să mă despice și să citească ce scrie în mine. "Ușor, că nu-s din mămăligă!", îi spun în gînd și-l privesc lung, fix, ca într-un studiu reciproc, înaintea unui duel. A, iată-vă! exclamă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]