397 matches
-
și ferestre o să ne cadă nouă în cap dacă nu se potolesc. Dacă nu-i trage cineva înăuntru, o să fie luați la țintă ca niște rațe. În primele rînduri agitația e tot mai mare, studenții noștri tocmai au început să bruscheze cordoanele, barajul, pentu că despre asta e vorba aici, asta e marea miză, să-i facem să se dea la o parte, să le ocupăm pozițiile, să luăm noi locul milițienilor, scutierilor și armatei. N-a mai rămas nimic din
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
mi-a acoperit gura cu gura lui și și-a lipt corpul de al meu. Iar mie, care nu mai fusesem atinsă sau sărutată de un bărbat, nu mi-a fost frică. Nu s-a grăbit și nu m-a bruscat, iar eu mi-am pus mâinile pe spatele lui, m-am lipit de pieptul lui și m-am topit în mâinile și în gura lui. Când buzele lui mi-au atins gâtul, am gemut și Shalem s-a oprit. S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
dacă, printr-un miracol și punîndu-i Dumnezeu mâna în cap, l-ar înhăța tocmai el pe asasin? Din ordinul ministerului, detectivii au fost retrași de pe străzi, și-au reluat ținutele decente și s-a adoptat o nouă metodă. Nu mai bruscau pe nimeni cu frumusețea lor androgină, fuseseră mai cu toții încuiați prin birouri, puși să gândească, îndemnați să-l încolțească pe nou botezatul Jack Spintecătorul prin metodele deductive. Acum se încingeau cele mai crunte partide de pocker și, când la sfârșitul
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
era Paula Hamilton, iar pe locul de alături stătea David Hennessy. El ne făcu cu mîna, dar doctorița Hamilton continuă să privească fix Înainte, tamponîndu-și colțurile ochilor cu un șervețel. Pare supărată, am remarcat, sărind apoi cît colo cînd ea bruscă schimbătorul de viteze. Ce-or fi căutat În cimitirul catolic? — Se Întîlnește cu un iubit mai vechi. Tot doctor la clinică. — Serios? Ciudat rendez-vous. Oarecum macabru. Nu prea are de ales - el zace sub o piatră de mormînt. A murit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
pe care îl vor petrece în lift, mai avea cam un minut să se îmbrace. Își prinse repede părul în coadă și se întinse după un maiou gri, larg, care-i ajungea sub talie, peste blugi. Deschise cu o mișcare bruscă un dulap și puse mâna pe prima pereche de pantofi cu toc jos pe care o găsi. Avu timp doar să arunce o scurtă privire în oglinda de lângă ușa de la intrare. Nici o nepotrivire prea gravă; nimic observabil. Acesta era obiceiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
jur! MAJORDOMUL: Ar fi păcat, domnule, așa ceva nu s-a mai scris. VIZITATORUL: N-n-nu-mi pa-pa-pa... (Ridică degetul.) pa-pa... (Ridică degetul mai sus.) pasă! GRUBI: Zău așa, îndată o să-nceapă să cânte... Uitați-vă și dumneavoastră. A fost o greșeală, am bruscat-o, am spus măscări și d-aia. Nu vreți s-ascultați cum cântă? VIZITATORUL (Ridică degetul înainte de a vorbi.): Nu! MAJORDOMUL: Păcat. Îmi pare extrem de rău. Domnule, sunt dezolat, păcat de apa asta bună. VIZITATORUL: Cri... (Ridică degetul.) Criminală! GRUBI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
ilustrate din provincie! GRUBI (Scoțând un urlet.): Nuuu! Să nu crezi c-o să fie așa de simplu! Se ridică și-l apucă de guler pe VIZITATOR.) Și noi cui povestim actul întâi? Ce, ne crezi proștii? Ia stai jos! (Îl bruschează.) FETIȘCANA (Țipând.): Să nu dai în Bibi! GRUBI (Prinzând-o de mână și silind-o să se așeze.): Ia stai și tu! Ia vedeți-vă de treabă! Întâi ascultați ce s-a-ntâmplat în actu-ntâi și dup-aia plecați unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
grotești, ele provoacă dezordine și larmă; fiecare își face loc pe marginea gropii și își așază picioarele în groapă; înghesuială violentă, fiecare încearcă să-și ocupe un loc cât mai bun și mai comod; se împing unii pe alții, se bruschează; lanțul de trupuri de pe marginea gropii se clatină mereu, amenințător și sufocant.) GRUBI (Speriat.): Stați acolo! Stați așa! BRUNO: Ce-nseamnă. asta? OMUL CU SACAUA: Ha! Stați aici și bateți câmpii! ORBUL: Adică voi să stați tot timpul pe scenă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
pentru câteva secunde; se trântește în genunchi, se târâie, lovește ca pumnii în lespezile peronului.): Nu se poate! Nu se poate! ȘEFUL GĂRII (Face ocoluri largi, nu îndrăznește să se apropie de grupul celor trei; totuși, se repede la HAMAL bruscându-l.): Taci! Taci! (Se retrage din nou. Se va reașeza în fotoliul său și va asculta atent ceea ce se va întâmpla, uneori ascunzându-și capul în mâini.) CASIERUL (Încercând să-l liniștească pe HAMAL.): Grubi... Liniștește-te... Ce dracu’... Zău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
a-l ridica pe ȘEFUL GĂRII.): De ce nu-l lăsați în pace? De ce nu-i dați pace? Ce aveți cu el? ȘEFUL GĂRII: Vor să mă omoare. Nu vor să mă lase singur în ploaie. IOANA: Domnule, să nu-l bruscați pe tata! Ce vreți să-i faceți lui tata? ȘEFUL GĂRII: Vrea să mă omoare! A venit să mă omoare! Nu-l lăsați să intre în gară... HAMALUL: Să dăm foc la gară! Ce-ar fi să dăm foc la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
lacrimi pe Azimioară care începuse să cerceteze holul. ― Regret, doamnă... ― Îmi dau seama că nu aveți încredere în noi. Nu mă supăr deloc... Cristescu își mușcă buzele. Bătrâna făcea parte din categoria aceea de oameni pe care nu-i poți brusca. Chiar când greșeala e evidentă, rămâne ceva care te oprește, așa cum alții cer palme gratuit, fără eforturi. Se îndreptă spre odaia Valericăi Scurtu. Melania Lupu îl urmă și se opri în prag. ― În fond, dumneavoastră vă faceți datoria. O formalitate
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
decât ouă. Părea deci că înaltele destine politice promise ministrului de interne fuseseră retezate din născare, că soarta lui, după ce aproape atinsese soarele, avea să fie aceea de a se îneca în mod nefericit în helespont, dar o altă idee, bruscă precum fulgerul care luminează noaptea, îl făcu să se ridice din nou. Nu era totul pierdut. Dădu ordin să se întoarcă la baze agenții repartizați la munca de teren, îi concedie fără menajamente pe cei angajați pe termen, trase un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
era curat și neted; picioarele curate și netede; și nu avea umflături sau abraziuni în zona genitală. Era doar un examen vizual rapid, dar, oricare era cauza tăcerii ei, nu am văzut nimic care să arate că ar fi fost bruscată sau molestată. Ca să-mi sărbătoresc descoperirea, i-am cântat varianta completă la Polly Wolly, Doodle în timp ce o spălam și o limpezeam pe cap. Un sfert de oră după ce am scos-o din cadă, a sunat telefonul. Era Tom, care suna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
îl privi pe conu Costache drept în față, cu un soi de neîncredere cercetătoare. Gura, cu buze subțirele, o avea strânsă și dreaptă, ca un om care tocmai a îngițit o nemeritată ofensă, dar se stăpânește demn. Costache își mască brusca bună dispoziție. Băiatul își ținea chipiul de cozoroc, în stânga, și se mișca de pe un picior pe altul, lăsând pete de apă și noroi pe podeaua de lemn. Polițaiul le făcu semn celor doi să se retragă. — Ești stângaci? Conu Costache
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
vârstei, ci calitatea uimirii. Artiștii debutanți așteaptă verdictul criticii cu fatalismul cu care pândim noi cutremurele de pământ. Arta poate contura silueta viitorului, dar nu cu intuiții de Mafaldă. Artistul își răstoarnă viața lui în a celorlalți. Avangardiștii cuceresc lumea bruscând - o. Inefabilul încorporat în iubire și în artă le face pe amândouă incomensurabile. Ajuns în artă, nudul poate deveni sanctuar. Și în artă poți să rămâi cu râma în undiță. Marii scriitori rescriu filosofia cu fiecare personaj căruia îi dau
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
Cepoi pleacă furios și nevasta întreabă nervos: Unchiule, dar n-ai putea să îmi dai colierul de pe acum? Ba s-ar putea, dacă ne înțelegem. Ne înțelegem, unchiule. Sigur? Sigur, sare femeia de gîtul lui. Moș Cazacioc știe să nu bruscheze lucrurile, dar femeia era grăbită: Hai, unchiule, mai repede, că acuși vine... Dacă o să ajungă mîine dimineață o să fie bine. Dar... Nimeni nu știe de bordeiul meu, așa că n-are cum întreba pe cineva. Dar i-ai spus cum poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
nu și-a dat atunci seama, nici n-a stat să analizeze. L-a pocnit pe agent drept În față, l-a culcat la pământ cu o singură lovitură. L-au Înconjurat repede șoferul și inspectorul În civil, l-au bruscat, i-au sucit mâinile la spate, el nu s-a mai Împotrivit, Își dăduse deja seama că gafase. Dar era mulțumit, zâmbea cu toată gura văzându-și garda cum de-abia se adună de pe jos. Răzbunarea ăstuia a fost cruntă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
albă, pata unui trup, picioare lungi, pelicula arămie, perfect întinsă a pielii, bust trufaș, zbătându-se, greu să-ți ferești privirea. — N-ai venit aseară. Nu cu noi îți vindeci astenia, bineînțeles. Vera se rezemase într-un cot. Mișcare neprevăzută, bruscând imaginea. Capul, străin trupului. Nas frânt, obraz ascuțit, isoscel, haotice pete brune, fruntea ascunsă sub părul roșu, sârmos. Același chip, în urmă cu zece ani : proaspăt, gingaș, de o stranie suavitate. — Eram obosiți. Lasă ! N-aveați chef de aceleași vechi
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
recunoscut-o, dacă nu s-ar fi ridicat să-l întâmpine : unduirea mijlocului și a picioarelor perfecte, luminoase, libere și tinere ca demult. Nu mai avu când să-și amintească suavul chip rotund și roz, sub bucle tinere, perplexat, interzis, bruscat de glasul limpede și fierbinte pe care memoria îl regăsi cu spontană înseninare. Glasul rămăsese același, într-adevăr, nu se putu sustrage nici în următoarele săptămâni forței sale gingașe, arzătoare. Prefera să asculte fără a privi chipul. Din când în
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
trio de boabe de mazăre poroase. Următoarea ei întrebare m-a luat prin surprindere. — Când ai de gând să-mi spui de ce te-ai certat cu mama ta în acel restaurant chinezesc? Mi-am ridicat privirea și am spus: — Cam bruscă schimbarea de subiect. — Nu e nici o schimbare de subiect. — Nu te urmăresc, am mormăit, întorcându-mă la mâncare. Îmi promiți că-mi spui de câteva luni. E clar chiar că vrei să-mi spui. Întrucât nu venea nici o reacție, continuă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
prezenți într-o perfectă ordine și calm sufletesc, evidențiind o anume disciplină de un tip pe care noi nu-l avem. Afirm lucrul acesta când văd unele aspecte de pelerinaj similare din țara noastră, când cei prezenți se înghesuie, se bruschează, se calcă în picioare, de parcă s-ar afla cu ani în urmă, când stăteau la cozi interminabile. Hai să spunem că atunci era un fel de luptă pentru supraviețuire și se punea problema cu totul altfel, dar în împrejurările actuale
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
aceasta nu ca să scap de primejdie, Într-un fel sau altul, ci pentru că, pur și simplu, mă atrage primejdia și vreau să-mi Încerc puterile. Sunt cam optimistă. Și nu știu dacă e chiar așa de bine. Ar fi prea bruscă trezirea la o realitate prea dură (e vorba doar de o frică omenească!). Mi-a fost vreodată frică? Ei bine, nu, pentru că n-am avut ocazia. Ce va fi acum? Ce-mi rezervă oare ziua de mâine și stânca aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
are nici o aptitudine, nici o calitate; este chiar omul fără calități, care mai poate fi numit și cititor“, p. 436), după cum e imposibil ca inițiala M. să fi fost aleasă la Întâmplare de către autorul M.M.! ș...ț „Sfârșitul posibil“ al romanului bruschează cu bune efecte calmul de până atunci al curgerii celor două jurnale, deja trecute peste pragul prolixității. Sugerată Într-un sens prea vag, „metafizic“, Încă din primul pasaj al jurnalului lui A. („Trebuie să scriu pentru că viața mea ș...ț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
subtilitățile seducției învățate cu prilejul flirtului. Dezbracă-mă Dezbracă-mă... cântă rebela Juliette Gréco în 1968. Da, dar nu chiar acum Nu chiar oricum Învață să tânjești... Să mă dorești... Să mă vrăjești [...] În timp ce mă curtezi Nu vreau să mă bruschezi Ori să te pierzi cu firea... Sfâșie-mă din priviri Dar vai, nu mă zori Vreau a m-obișnui Încet-încet [...] Dezbracă-mă Dezbracă-mă Cu delicatețe Dovedind suplețe Și tact Alege-ți bine vorba Ș-atingerea mâinii tale Nici tare
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
putea să ajungă în pragul tenebros al celulelor. Tommaso se gândi că i se apropie sfârșitul: probabil că hotărâseră să-l ardă pe rug, așa cum se întâmplase cu Pucci și Bruno. Temnicerii erau mai politicoși, mai omenoși, nu-l mai bruscau. Oare fiindcă Paștele înseamnă împăcare? Nu, oamenii aceia croiți pe măsura meseriei nu-și lepădau felul de a fi decât în fața morții. Nu trebuia să-și piardă timpul, trebuia să născocească ceva pentru a scăpa, sau cel puțin să amâne
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]