7,377 matches
-
-i prefăcătoria , Si laudă că sunt Un bun creștin , Dar am uitat că Dumnezeu E viu , Si nu ma-nchin, în duh și adevăr . Sunt vânt Și-n vânt mă risipesc , aiurea , Pe drumuri fără rost , Întortocheate . Nu am ales cărarea spre lumină , Mă laud doar cu vorbe , Nu cu fapte . Referință Bibliografica: Te răstignesc / Florina Emilia Pincotan : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1944, Anul VI, 27 aprilie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Florina Emilia Pincotan : Toate Drepturile Rezervate
TE RASTIGNESC de FLORINA EMILIA PINCOTAN în ediţia nr. 1944 din 27 aprilie 2016 by http://confluente.ro/florina_emilia_pincotan_1461778491.html [Corola-blog/BlogPost/381898_a_383227]
-
Acasă > Poeme > Conștiința > UITARE Autor: Coști Pop Publicat în: Ediția nr. 1345 din 06 septembrie 2014 Toate Articolele Autorului Cu pașii mei străbat cărarea vieții-n care Te-am cunoscut, ca mai pe toți dealtfel, M-am pregătit, apoi,ca tu să-mi spui Ca viata asta-i plină de păcate. Te-am așteptat cum mi-ai spus M-am uitat neputincios, după fiecare
UITARE de COSTI POP în ediţia nr. 1345 din 06 septembrie 2014 by http://confluente.ro/costi_pop_1410005202.html [Corola-blog/BlogPost/365307_a_366636]
-
ACESTA În nelegiuire am fost zămislit și în păcat am fost născut - așa că nu-s venit tocmai eu, copil al deșertăciunii, spre mântuirea neamurilor. De aceea depărtează Doamne, de mine paharul cel rostit pentru vecie și poartă-mi pașii pe cărări plăcute, senine și limpezi, ce se bulucesc spre iadul de zi cu zi anodin si monoton cu care sunt obișnuit. Sincer, eu tânjeam mai degrabă după alt pahar, cel cu ape furate și dulci. Mi dat însă cărticica dulce ca
INSULA CUVINTELOR DE ACASĂ (1) SĂBIILE DUHULUI (STIHURI) de DANIEL IONIŢĂ în ediţia nr. 2151 din 20 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/daniel_ionita_1479633128.html [Corola-blog/BlogPost/385339_a_386668]
-
negocierii dintre viață și moarte, fusese plătit tot de Tine, undeva într-un loc și un timp uitate de lume. Mi-ai cerut doar inima, și imediat mi-ai servit de pe tava de argint a universului, jugul și sarcina Ta. Cărarea e dreapta și îngustă - dar nu mi-e limpede, nici lină - călcând prin iadul acesta zilnic și necruțător. Doar mâna Ta se întinde spre mine de la o vreme, străpunsă - și mă mângâie pe frunte. UN GLAS ÎN NOAPTE În țara
INSULA CUVINTELOR DE ACASĂ (1) SĂBIILE DUHULUI (STIHURI) de DANIEL IONIŢĂ în ediţia nr. 2151 din 20 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/daniel_ionita_1479633128.html [Corola-blog/BlogPost/385339_a_386668]
-
morții și-ți zice că-i poarta ce duce spre rai. Ridică paharul norocului, vesel! O viață are omul, ferice de el! Oțetul uitarii în burete tu țese-l și dă-i-l să-l sugă, să uite la fel. Cărarea îngustă, prea grea îți apare, și cine-s nebunii de-apucă pe ea?! Căci ce bucurie și ce alinare să fie în cruce, poruncă și stea? Și cum poate duhul să mâne cuvantul - de ești orb - să vezi, și de
INSULA CUVINTELOR DE ACASĂ (1) SĂBIILE DUHULUI (STIHURI) de DANIEL IONIŢĂ în ediţia nr. 2151 din 20 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/daniel_ionita_1479633128.html [Corola-blog/BlogPost/385339_a_386668]
-
a limbii sabie rea, Izbea în chin disprețul, iar țepii de mânie Îmi străpungeau nădejdea ce-n suflet pribegea. De unde-mi vine plânsul, de unde disperarea? Coșmaruri curg doar celor cu pleoapele în sus? Sau poate dacă ruga mi-ar lumina cărarea, Susurul blând al Șoaptei l-aș auzi supus... SE DUC BĂTRÂNII In Memoriam - bătrânilor mei duși Trist epigon, privesc cu ochi de fum Cum stins în fața mea într-un sicriu, Se odihnește moșul meu acum, Ajuns la cap de drum
INSULA CUVINTELOR DE ACASĂ (1) SĂBIILE DUHULUI (STIHURI) de DANIEL IONIŢĂ în ediţia nr. 2151 din 20 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/daniel_ionita_1479633128.html [Corola-blog/BlogPost/385339_a_386668]
-
tinerții și matureității, amintiri care m-au ajutat să le imortalizez în vers și cânt, să le dau viață spre a ști tot omul iubitor că muzică populară și dragostea nețărmurită de plai natal, de fata cu care am străbătut cărările umbroase din pădurea veșnic tânără și m-am oprit la izvorul cristalin ca să-mi răcoresc fața, apoi am băut stropi fermecați din „apa vie” - dătători de viață; dar după cum observați am trimis un mesaj dragilor mele rândunele care-mi ciripeau
RIDICÂND CORTINA TIMPULUI de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1856 din 30 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1454121663.html [Corola-blog/BlogPost/370137_a_371466]
-
valuri Între zborul de șoim și alunecarea pe maluri Când pe văzduh călcai ca un rege. Prezența cerului este o lentilă mare, Puternică, aducându-ți veșnicia aproape, Zilele nu mai încap în misterioasele mape Au luato prin văzduh croind o cărare. Mânăstirea din Bobota Mânăstirea se ridicase în genunchi, Gândurile purtau cruci pe umeri, Era cioplită dintr-un trunchi De suflete ce nu puteai să le numeri. Un duh de iubire circula în sânge Vedem mânăstirea terminată în iubirea de eroi
MÂNĂSTIREA DIN BOBOTA de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 317 din 13 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Manastirea_din_bobota.html [Corola-blog/BlogPost/357280_a_358609]
-
după multe încercări, au ajuns la concluzia că n-au ce-i mai face.. La sfârșitul vecerniei, aproape de miezul nopții, clopotele mânăstirii au început să bată a moarte. Un zvon trist ca un vânt otrăvit s-a răspândit pe toate cărările Văratecului: Veronica Micle, ibovnica lui Eminescu a murit. Fila calendarului din perete se oprise la 3 august 1889... Luceafărul de ziuă cu ochi de strigoi privea din alte lumi pe fereastră chipul iubitei, plecată si ea spre depărtările astrale să
MOARTEA POEŢILOR DRAGI- EMINESCU ŞI VERONICA de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 893 din 11 iunie 2013 by http://confluente.ro/Moartea_poetilor_dragi_emine_ion_ionescu_bucovu_1370958254.html [Corola-blog/BlogPost/363379_a_364708]
-
comprimării timpului, până la perceperea timpului / anilor ca „umbră“ de „nouri lungi pe șesuri“, ori până la timpul „bivalent“, ca în «Scrisoarea I», unde se relevă individualul timp (« Când cu gene ostenite sara suflu-n lumânare, / Doar ceasornicul urmează lung-a timpului cărare...» - EP, I, 100, timp prin care oamenii se relevă schopenhauerian, „egali“, în fața morții), sau universalul / cosmicul timp (timp în care Luna - de dincolo de abordarea polivalentă, „de apogeu“ romantic, a motivului - „operează“ dinspre „cosmogeneză“: Ea din noaptea amintirii o vecie-ntreagă
DE LA ANUL DE TREI ZILE LA MITUL COMPRIMĂRII TIMPULUI ÎN CREAŢIA LUI EMINESCU de ION PACHIA TATOMIRESCU în ediţia nr. 2318 din 06 mai 2017 by http://confluente.ro/ion_pachia_tatomirescu_1494060691.html [Corola-blog/BlogPost/380066_a_381395]
-
toamnă? când, blând, seceri de rouă vor strânge-n piept, păduri, când, aripi îți vor ninge țărâna peste rană, ce zi va crește-n verde nuntind povești cu muri? Ce ropot de aghiazmă va boteza pământul? mușcând din firul ierbii cărări de mim grăbit, sau care-mbrățișare va strânge-n lesă vântul? sub gene lungi de freamăt prin ochi de zori ciuntit. Cum va mai plânge ploaia? știind că eu, pe-o toamnă, m-am scuturat de oase și-am îmbrăcat
ÎNCĂ, NU ȘTIU! de DOINA BEZEA în ediţia nr. 2025 din 17 iulie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1468736555.html [Corola-blog/BlogPost/380151_a_381480]
-
vântul? sub gene lungi de freamăt prin ochi de zori ciuntit. Cum va mai plânge ploaia? știind că eu, pe-o toamnă, m-am scuturat de oase și-am îmbrăcat un lut, sub ce ciulini de cruce mi-or bea cărări din cană, și-or sângera amurguri sub dor de frunze mut? Autor Doina Bezea Referință Bibliografică: ÎNCĂ, NU ȘTIU! Doina Bezea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2025, Anul VI, 17 iulie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Doina Bezea
ÎNCĂ, NU ȘTIU! de DOINA BEZEA în ediţia nr. 2025 din 17 iulie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1468736555.html [Corola-blog/BlogPost/380151_a_381480]
-
sunt transformate într-o structură estetică rezultată prin fluxul spontan al conștiinței. Precizare de dicționar, tehnică, unilaterală. Fără nicio ezitare, printr-o întâmplare care, probabil, ține de destin, Laurențiu Belizan găsește torța stinsă a onirismului, o reaprinde și își face cărare sigură printr-un spațiu fabulos, în care acumulările de cunoștințe și experiență a supraviețuirii fizice și spirituale sunt strâns legate de: „cosmogonie, ontologie, metapoezie” etc. Chiar și numai din titlurile poemelor se poate constata complexitatea „lumii lui Belizan”, una care
CARTEA CU PRIETENI XXXXVII- LAURENTIU BELIZAN de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 706 din 06 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_xxxxiv_laurentiu_bel_ioana_voicila_dobre_1354822810.html [Corola-blog/BlogPost/365751_a_367080]
-
ascuns în profunzime ... Lectia Nr.3. Ori de câte ori voi apăsa pe butonul albastru, încercați să fiți câte un animal de culoarea albastră!... ne uitam dezorientați unul la altul, cine a mai auzit așa ceva, animal albastru!...entuziasmul umbla somnambul printre noi, pe cărări rătăcite, căutam în povești cunoscute și necunoscute, pe internetul creierului, să descoperim animale albastre ... unul s-a făcut pește oceanic cu colți fioroși ... altul a devenit zmeu transcedental ... eu mă prefăceam într-o libelulă străvezie în lumina albastră a amurgului
PASTILA NU TREBUIE ÎNGHIŢITĂ! de SUZANA DEAC în ediţia nr. 327 din 23 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Pastila_nu_trebuie_inghitita_.html [Corola-blog/BlogPost/357246_a_358575]
-
exemplificare dă citire unui pasaj din Facerea. Mulțumește apoi Asociației Cluj The Day care împreună cu Liga Scriitorilor Români sprijină tipărirea și punerea în circulație a acestei cărți. În continuare scriitoarea Titina Nica Tene dă citire poemelor religioase, în creație proprie „Cărarea” și „Ce m-aș face, Doamne, fără ține!” Părintele Radu Botiș a încheiat cu lectura unor versuri din poemul propriu, „Lumina Cărții Sfinte”! care postfațează monumentala lucrare. ANTONIA BODEA
VECHIUL TESTAMENT (Adaptare în versuri) by http://uzp.org.ro/vechiul-testament-adaptare-in-versuri/ [Corola-blog/BlogPost/92697_a_93989]
-
vine în fața publicului cititor cu un ciclu de versuri intitulat „Gânduri de lumină”. Având menirea de a idealiza prin forme concrete conținutul luminii, Doina Drăguț, cu multă prudență și spirit de poet, descrie viață prin metaforă fluviului de lumină, prin cărarea de lumină, prin gânduri de lumină, prin căutarea de lumină etc. Regăsindu-se insistent prin fenomenul luminii, Domnia Sa spune: „se sparg oglinzile/de lumină unui gând/în fluturi de cuvinte/inima în vesminte de fiori se-mbacă/pe umeri falduri de
APRILIE 2017, EDIȚIE DEDICATĂ SFINTELOR SĂRBĂTORI CREȘTINE ȘI NU NUMAI… de GALINA MARTEA în ediţia nr. 2299 din 17 aprilie 2017 by http://confluente.ro/galina_martea_1492460486.html [Corola-blog/BlogPost/374017_a_375346]
-
Articolele Autorului adio nu uita să spui de nu vrei să mai rămâi mai bine, simplu, bun venit bucuros te-am regăsit adio spui doar dacă pleci cu stelele să te întreci dar nu-i mai bine să revii de pe cărările pustii? rătăcitor prin codrul vieții te scalzi în roua dimineții privești spre cerul luminat o rugă-nalți în gând curat călătorești în pași de dans în dulce-al inimii balans în vis de albe fantezii să luminezi în seri pustii
ADIO... de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 265 din 22 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Adio.html [Corola-blog/BlogPost/348125_a_349454]
-
Acasa > Manuscris > Cugetari > CĂRĂRI PE SUFLET... ORICÂT AR FI DE MULT, TOT PUȚIN ESTE. Autor: Marin Bunget Publicat în: Ediția nr. 2070 din 31 august 2016 Toate Articolele Autorului La tine mamă mă gândesc mereu De câte ori durerile m-apasă, In clipe de tristețe și
CĂRĂRI PE SUFLET... ORICÂT AR FI DE MULT, TOT PUȚIN ESTE. de MARIN BUNGET în ediţia nr. 2070 din 31 august 2016 by http://confluente.ro/marin_bunget_1472630377.html [Corola-blog/BlogPost/369527_a_370856]
-
lacrima ei, ne-a vegheat visele și ne-a dăruit vise. Numai ea poate spune ce simți atunci când firul de viață purtat în pântec face prima mișcare. Ea știe cât de mare este teama de a te pierde. Am lăsat cărări pe sufletul ei, despre care de cele mai multe ori n-am știut sau simțit. Dar toate astea le-am înțeles prea târziu... uneori mult prea târziu, când remușcările se transformă în durere, când iertarea nu mai poate fi cerută nimănui, când
CĂRĂRI PE SUFLET... ORICÂT AR FI DE MULT, TOT PUȚIN ESTE. de MARIN BUNGET în ediţia nr. 2070 din 31 august 2016 by http://confluente.ro/marin_bunget_1472630377.html [Corola-blog/BlogPost/369527_a_370856]
-
transformă în durere, când iertarea nu mai poate fi cerută nimănui, când ruga noastră nu mai poate fi auzită. Târziu înțelegem că am rămas datori cu iubirea, că zbuciumul iertării oricât ar fi de mult... tot puțin este. Referință Bibliografică: Cărări pe suflet... Oricât ar fi de mult, tot puțin este. / Marin Bunget : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2070, Anul VI, 31 august 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Marin Bunget : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului
CĂRĂRI PE SUFLET... ORICÂT AR FI DE MULT, TOT PUȚIN ESTE. de MARIN BUNGET în ediţia nr. 2070 din 31 august 2016 by http://confluente.ro/marin_bunget_1472630377.html [Corola-blog/BlogPost/369527_a_370856]
-
Acasa > Poeme > Rasfrangere > PĂȘIND PE LUMINĂ Autor: Al Florin Țene Publicat în: Ediția nr. 278 din 05 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului Poezie de AL.FLORIN ȚENE Pășind pe lumină În dezlănțuita sinfonie iese visul, din fuiorul nopții pășind pe cărare, levitează peste noi aducând abisul, sfidând lumina din exploziile solare. Aici se întâlnesc minunile cu povestea hălăduind prin imperiile de vise și glasul rămâne urmă în vestea cu căprioare la izvor ucise. Sunetul scrie-n creier un poem în timp ce lumina
PĂŞIND PE LUMINĂ de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 278 din 05 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Pasind_pe_lumina.html [Corola-blog/BlogPost/355631_a_356960]
-
dragostea în inimi și vorbeam mereu șoptit, eram bântuiți de patimi, ca orice îndrăgostit. pasărea iubirii noastre spânzurat-a fost de vânt, a căzut în zări albastre și-a rămas doar în cuvânt. te iubeam și te uram, veneai pe cărări divine, când ades’ te căutam, tu făceai parte din mine, alergau verbe nebune după tine prin ninsori și-ți puneam mii de cunune din steluțe și din flori. dar s-a dus pasărea noastră, bântuită de blestem vine rar pe la
PASĂREA IUBIRII NOASTRE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1455 din 25 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1419507593.html [Corola-blog/BlogPost/367893_a_369222]
-
mistica iubirii de Dumnezeu. Prinosul sufletului său hăituit de hățișuri și ceață a spart cerbicia din vidul dureros al celor ce ne-au vândut, se vând și se mai vând încă. Cu îndemnul iubirii în inimă, el a înflorit pe cărările celor mulți, florile de cais, iar cerul milos și deschis a coborât până la el și le-a-nmiresmat. De-atunci toată inima lui a fost izbăvită de Iisus, purtând în sânul luminii raza eternului soare al Neamului, așa cum corola își
CRUCEA ŞI ÎNVIEREA ÎN POEZIA GOLGOTEI ROMÂNEŞTI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 117 din 27 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Crucea_si_invierea_in_poezia_golgotei_romanesti.html [Corola-blog/BlogPost/360616_a_361945]
-
-i dragostea în gândul trecut. Nostalgia de toamnă i-a prefăcut cuvintele într-o rapsodie eminesciană. Peste Cruciații tristelor întoarceri cad consolări și stele. Crezul lor plânge în Golgota iluziilor. Primăvara ca o aducere aminte răspândește mireasma Reginei nopții. Pe cărarea unei ierni ca o cronică rimată, suie Robii la cer în cadență lirică. Fiecare sătuc plânge în inima unui martir, pentru cei ce nu mai sunt. Iisus din Icoane s-a desprins din piroane și-a răspândit peste resemnarea îndurărilor
CRUCEA ŞI ÎNVIEREA ÎN POEZIA GOLGOTEI ROMÂNEŞTI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 117 din 27 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Crucea_si_invierea_in_poezia_golgotei_romanesti.html [Corola-blog/BlogPost/360616_a_361945]
-
cristalină a cerului, Ion Golea a înmugurit în pădurea verde de la Fetea. În el nu s-a prohodit senzația primejdiei, căci s-a durat haiduc al cruntelor bejenii, care s-au ridicat împotriva rânduielilor creștine. Și-a încropit din descătușări cărări de luptă pentru a deschide zările speranțelor. Și-a zăvorât toate filele din albumul destinului cu pecețile credinței Zilele sale, cenușeresele, le-a mocnit în psalmi dreptății, le-a tivit cu raze și le-a brodat primăverii sale. Din dorurile
CRUCEA ŞI ÎNVIEREA ÎN POEZIA GOLGOTEI ROMÂNEŞTI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 117 din 27 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Crucea_si_invierea_in_poezia_golgotei_romanesti.html [Corola-blog/BlogPost/360616_a_361945]