736 matches
-
a celor două (...), limba macaronică, o italiană latinizată", de fapt o "parodie a latinei și a italienei care își bat joc, pe rând, una de alta"264, și opera lui, practicând deriziunea pe scară largă la adresa tuturor subiectelor "sfinte" romanului cavaleresc, impune și se impune printr-o limbă cu totul nouă, numită astfel în urma unei comparații gastronomice cu iz național. Dacă "macaroanele trebuie să fie bine amestecate cu brânză și cu unt, tot astfel limba macaronică trebuie să fie și ea
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
ea; pe cât de mult ura ordinele de cerșetori, pe atât de mult corespundea temperamentului și intenției sale stilul lor savuros-creatural și reliefat până la farsă"265. Printre modelele care i-au slujit la realizarea operei, dincolo de orice îndoială trebuie considerate romanele cavalerești, cu tot excesul lor de idealizare, susținute pe "scheletul" narativ eroic al speciei favorite romancierilor parodici, anume epopeea. Este vizibilă în întregul ciclu romanesc parodierea temei războiului, pornindu-se de la omniprezența ei, necesară explicării unor fapte miraculoase, în romanele cavalerești
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
cavalerești, cu tot excesul lor de idealizare, susținute pe "scheletul" narativ eroic al speciei favorite romancierilor parodici, anume epopeea. Este vizibilă în întregul ciclu romanesc parodierea temei războiului, pornindu-se de la omniprezența ei, necesară explicării unor fapte miraculoase, în romanele cavalerești. Motivația războiului picrocolin din capitolul al XXVI-lea, " Cum au năvălit fără veste locuitorii din Lerné asupra ciobanilor lui Grandgousier, la porunca regelui Picrocol", are o natură pur gastronomică, întrucât bătălia nu se duce nici pentru expansiune, nici în scop
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
perspectiva autorului, care, deghizat în justițiar, consideră că-i face dreptate unui personaj marginalizat: "Din vremea când, elev de școală fiind, am început nobilul studiu al romanelor... Chiar din ziua în care, în vacanță, întins pe pantele însorite, frumoasele scene cavalerești și minunatele contururi de cavaleri și domnițe prindeau viață în imaginația mea... din vremea când, îndrăgostit de Rebecca, cea mai dulce creatură a imaginației poetice, am dorit să i se facă dreptate". Din perspectiva vieții reale însă, tot ce este
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
murit devreme". Deznodământul astfel închipuit slujește și ca o modestă exemplificare a modului în care parodia și-a făcut apariția în lumea post-renascentistă, fie cu scopul de a distruge universurile ficționale la care atentează dintre care literatura curtenească și codul cavaleresc se detașează de departe prin numărul mare al operelor care le supun ridiculizării -, fie, paradoxal, reușind să le reabiliteze ca sursă inspiratorie pentru romancierii ce vor veni, cu precădere cei de secol XX. Căci, dacă în perioada pe care am
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
plin de publicul larg, ca și celelalte scrieri ale ale sale, se revendică de la Ariosto, deci și de la Boiardo, dar statutul prozei nu se bazează pe nici o imitație stilistică, ci mai degrabă pe un fel de "travesti" modern al romanului cavaleresc în general. Romancierul italian, cel care va adera mai târziu la mișcarea Ou.Li.Po., transferă acțiunea într-un moment de pace, răgaz pentru Carol cel Mare să-și inspecteze paladinii, căutând, printre ei, un cavaler "demn de toată lauda
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
caută de-a lungul întregului roman și în privința identității căreia este, de nenumărate ori, indus în eroare, în timp ce scutierul său, conform însușirii pe care o posedă, "erotizează" întregul univers al doamnelor ce-i țineau companie Priscillei. Și, dacă din lumea cavalerească Ariosto păstrase odinioară numai renumele, înclinând balanța în favoarea comicului, Calvino face același lucru desacralizând mitul o dată în plus. Pe când, asediat, Parisul aștepta protecția lui Carol cel Mare și a paladinilor săi, aceștia se dovedesc preocupați mai mult de viața intimă
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
mai mult de viața intimă, decât de faptele de vitejie: Renașterea îi prinsese în carte pe Rinaldo alergând după Baiardo; Orlando după Angelica, iar Brandimarte, după Orlando. Tipul de erou care a devenit, o dată cu trecerea timpului, o marcă a romanelor cavalerești face chiar și astăzi deliciul tuturor cititorilor. Agilulf, cavalerul ideal dar care "lipsește cu desăvârșire", "n-avea cum să știe ce-nseamnă să poți închide ochii, să-ți pierzi cunoștința, să te scufunzi într-un gol al propriilor tale ore
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
formale, dublate însă de diferențe de fond pot într-adevăr să conducă la apariția acelor opere care își surclasează, pe termen nedefinit, modelul. Așa este, de pildă, Don Quijote, roman ce se bazează pe și polemizează cu artificialitatea codului de comportament cavaleresc și al romanelor care l-au colportat. Fără a-și mai restricționa zona de interes la imitarea/ ironizarea/ satirizarea anumitor modele, în secolul XX parodia reflectă modul în care se ajunge la construirea noilor stiluri narative și, nu o dată, concură
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
în final, în pagini de un vizionarism curios pentru cine nu le admite substratul ezoteric și simbolic. Motivările psihologice sunt făcute cu iscusință, personajele aspiră la o statură și trăsături de epopee, dialogurile între inamici sunt impregnate de un aer cavaleresc, patriotic și declamator totodată, cu unele tentative de adaptare la hazul autohton. Predilecția pentru stările incerte, pentru îmbinările lexicale stranii, străine spiritului epocii și, uneori, limbii române, pentru fastuos, ocult, pentru personaje bizare, perverse și amatoare de astrologie ori magie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285651_a_286980]
-
a fost acceptat, iar relațiile ambasadei noastre cu presa olandeză au rămas normale. Spre surpriza și liniștea multora dintre noi, ziaristul de la De Telegraaf a fost cel mai cuminte. El a fost singurul care a descris pe larg un gest cavaleresc al lui Ceaușescu. La coborârea pe scara avionului, un colț de la rochia reginei Iuliana s-a agățat de ceva. Ceaușescu a sărit imediat în ajutor. În afară de trimiterea echipei de ziariși, mai aveam o singură sarcină importantă, legată de vizită. Trebuia
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
care îl introduce pe cititor în mijlocul fabulei. Din acest moment, se fac referiri la trecut, iar apoi povestirea se desfășoară mai mult sau mai puțin cronologic, pînă la sfîrșit. Așadar, anacronismul în sine nu este deloc ceva neobișnuit. În romanțurile cavalerești și în alte scrieri populare se găsesc diferite tipuri de anacronisme. Totuși, ele pot fi folosite ca o modalitate de a crea efecte literare specifice. Voi discuta succesiv trei aspecte ale deviației cronologice: direcția, distanța și amploarea. Direcția: Posibilități Pentru
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
precum spicul și-mparți cu dumicatul cu zările-n fîntînă ochiul deschide-un șanț te știu adînc În mine ca-n fund de mări uscatul te-nfigi ca-ntr-o gingie mă clatini ca un lanț. Uimirea naiv-adolescentină, cu poza „cavalerească” de rigoare („ești limpede-n suflare și proaspătă ca-n ploscă / (mă crezi) În vine-ți circuli un sînge superior”) se Întîlnește cu gesticulația rafinat-senzuală, de CÎntare a cîntărilor, dintr-o strofă ca aceasta: În rumenire glasul sporește ca o
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
în roman, poziția profesorului de la colegiul unde învață protagonistul, Dr. Bledsoe, are mult în comun cu cea a bunicului. În primul capitol al cărții este descrisă de către protagonist scena de battle royal. Această sintagmă, de altfel foarte franțuzească și aparent cavalerească, este un termen ce descrie un anumit tip de luptă și divertisment american urmând formula unei forme de luptă de gladiatori din Roma antică. Battle royal este consemnat în cultura americană înainte de abolirea sclaviei, dar a continuat și după aceea
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
juca simultan două cărți, cea comercială și cea politică. În 1519, pentru 543 000 de florini, ei finanțează campania electorală a lui Carol Quintul pentru tronul imperiului. Incapabil să-i plătească, împăratul le cedează drepturile asupra domeniilor coroanei, marile ordine cavalerești ale Spaniei și minele din Almaden. între 1511 și anul morții sale (1525), Jakob a înzecit capitalul societății sale (2 milioane de florini). Familia Fugger are în posesie mine în Tyrol, în Thuringia și în Ungaria, întreprinderi comerciale la Viena
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
apărarea limbilor vulgare (populare), în care de acum înainte se vor exprima poeții și romancierii. În timp ce Du Bellay apără franceza ca limbă de cultură (Apărarea și ilustrarea limbii franceze, 1549), Tasso, în Italia, își dă silința să regăsească inspirația romanelor cavalerești medievale. În Anglia, poemele lui Spenser, piesele de teatru ale lui Marlowe și mai ales dramele lui Shakespeare glorifică istoria națională. În sfîrșit, Spania lui Cervantes, Portugalia lui Camoens sau Germania lui Luther se angajează pe calea elaborării culturilor naționale
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
și alfabetul latin, îndeosebi în notarea unor texte de legi cu circulație orală pînă atunci. În secolul al XV-lea s-a dezvoltat o bogată literatură și au fost scrise texte din cele mai diverse domenii (cărți religioase, legende, romane cavalerești, lucrări de medicină, de astronomie etc.) și au fost făcute numeroase traduceri. Limba scrisă a fost influențată puternic de latină, la nivel sintactic, stilistic și, îndeosebi, lexical, prin împrumuturi (änge înger", djävul "diavol", paradis, skola "școală"). Etapa suedezei moderne a
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
glose de la jumătatea secolului al VIII-lea, iar din secolul al IX-lea datează cel mai vechi cîntec eroic (Cîntecul lui Hildebrand Hildebranslied), pentru ca în secolul al XIII-lea să se realizeze poemul Cîntecul nibelungilor 99 (Nibelungenlied). Datorită influenței culturii cavalerești franceze, limba literară germană a împrumutat numeroase cuvinte franceze și s-a dezvoltat în mod deosebit abia după secolul al XVI-lea, cînd, prin inventarea tiparului (de către Gutenberg, care a tipărit la 1455 Biblia în latinește, întrebuințînd litere mobile) și
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
fecioară nu mai e una de ordin spiritual, echivalând cu o epifanie, ci o pornire erotică. De ce nu a "prins" legenda unicornului ispitit cu ajutorul fecioarei și în spațiul românesc? Probabil că ea depinde prea mult de o altă mentalitate, aceea cavalerească, străină de modul de a percepe lumea din Răsăritul european. Altă sensibilitate, altă epistemă alte reprezentări. Să ne întoarcem însă la șablonul scenei cu doamna și licornul. Dintre autorii occidentali, cel mai plastic este, conform preferințelor mele, Philippe de Thaon
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
va fi învins, se sinucide cu mare furie"76. Animal mândru, inorogul preferă, așadar, gestul categoric umilinței, decăderii din propria natură. Prețuiește demnitatea mai mult decât viața. Lucru absolut firesc într-o epocă și într-o cultură în care valorile cavalerești creează un cod moral bazat pe onestitate, demnitate și curaj. Dar la Porțile Orientului, într-o margine a civilizației mereu supusă încercărilor crâncene, în care compromisul și arta negocierii sunt adesea soluții obligatorii pentru supraviețuire, mai poate funcționa o asemenea
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
și, s-ar spune, superior vârstei și pregătirii sale intelectuale. Tânărul care îmbrățișează cauza altora își caută de fapt un drum, un model, o „linie de plutire”. Valeriu Cristea, care recunoaște în „adolescentul” dostoievskian modelul protagonistului din Intermediarul, apreciază „ordinea cavalerească” propusă, întrucât „cavalerismul, prietenia, eroismul și, desigur, iubirea reprezintă reperele esențiale, declarate, ale câtorva din eroii principali ai cărții”. SCRIERI: Victorie clandestină, București, 1977; Tratat despre oaspeți, București, 1979; O pasăre văzută de aproape sau Omul de paiantă. Broasca țestoasă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289468_a_290797]
-
de feminitate; ei își iubesc disperat femeile în privat, dar nu le încurajează demersurile de egalitate. Ei au știut să-și convingă consoartele că ele nu au nevoie de multe drepturi, deoarece ar fi incompatibile cu semnificația feminității. Rămășițele politeții cavalerești, precum și sensibilitatea anumitor scriitori, descendenți ai lui Rousseau 28, au paralizat mișcarea progresivă, convingând femeia că merge contra propriilor interese. Regulile vieții de societate din jumătatea a doua a secolului al XIX-lea fac referință la "patriotismul" feminin și militează
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
începe să înțeleagă sensul onoarei, înțelepciunii, sentimentelor. Acest lucru însă creează o anumita contradicție între instincte și voință 285. În tradiția franceză, victime ale lecturii sunt mai ales femeile 286. Asemenea lui Cervantes, al cărui erou citește cu naivitate române cavalerești, Flaubert și Zola prezintă eroi ce întreprind o lectură parodica a operelor romantice. Românul modern are tentația să facă și critica literară 287. Personajele lui Zola nu mai sunt cititoare naive 288, reflecțiile lor denotă o lectură asimilată și conștientă
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
vezi Nevroza conjugalăă, Aspectele medico-legale ale sexualității, Cochetăria, Complexele psihosexuale, - sentimentul de culpabilitate, - tabuurile sexuale (vezi interdicție și sexualitateă, - complexele psihosexuale, Comportamentul sexual, - la bărbat, - la femeie, Contrasexualitatea, Cuplurile sexuale (vezi Cuplul familială, - ideale, - care cultivă iubirea, - cuplurile aventurii, - cuplul cavaleresc, - conflictuale, - tragice, - incestuoase, - restaurate, Cazuistica medico-psihologică în psihosemologie, Corelații psihosexuale, - directe, - mediate, Divorțul (vezi Separareaă, Cuplul familial, - definiție și cadru, - istoric, - caracteristici, Dorința sexuală, - bazale neuropsihologice, - condițiile, - psihanaliza, Emoțiile și excitațiile sexuale, - excitanții sexuali, - emoțiile sexuale, Erotismul la pubertate și
[Corola-publishinghouse/Science/2269_a_3594]
-
poartă amprenta sensibilității preromantice. Scenariul (conceput la scară vastă) amalgamează surse erudite sau orale, citatul biblic și istoric, reminiscențe de mitologie antică, „figuri” ale tradiției creștin-medievale etc. Sub vălul alegoric, se petrece inițierea eroului, un tânăr vânător supus unui ritual cavaleresc, cu rătăciri și căutări, pe un parcurs oniric. Ca un memento sumbru, se profilează în peisaj umbra ruinelor (aici ale cetății Sarmis), tablouri cinegetice și pastorale descoperă natura, terifiantă sau radioasă, paradisiacă, se-ntâmplă întâlniri și „recunoașteri” al căror sens
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285139_a_286468]