842 matches
-
că toate aceste anacronisme nu sunt decât abuzuri și extravaganțe, care pot fi trecute cu vederea. Întorcând Însă foaia, nu riscăm să cădem În cealaltă extremă? Nu idealizăm cumva „frumoasa epocă” de la 1900, când străbunicii din fotografii erau tineri și chipeși, când loialitatea era o valoare capabilă să coaguleze instituțiile și societatea, când țăranii nu auziseră de CAP, iar dacă nu le ajungea pământul puteau să plece oricând În America, fără pașaport sau viză, Întorcându-se acasă cu o frumoasă agoniseală
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
apropiat de modelul omului obișnuit care prin voință își poate controla destinul. Unii autori văd relația dintre Batman și creatorul său, precum și diferențele majore dintre el și Superman, prin lentilă psihanalitică: spre deosebire de Schuster și Siegel, Bob Kane era un tânăr chipeș, înalt, cu foarte multe admiratoare, fără frustrări acumulate în adolescență, capital de siguranță a sinelui ce transpare în creația sa care nu solicită superputeri pentru a-și contrabalansa alter-ego-ul sensibil (pentru Batman, identitatea sa de Bruce Wayne, cea care-i
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
un individ atașat valorilor tradiționale s-au descris ca fiind femei mai puțin autonome, mai docile și mai casnice decât spuseseră cu 3 săptămâni înainte, în prima fază a experimentului. Cele care se așteptau să intre în contact cu un chipeș student emancipat s-au descris ca fiind mai autonome, mai puțin dependente și mai puțin interesate de „cămin” decât afirmaseră anterior. Dimpotrivă, fetele care trebuiau să întâlnească studentul neatrăgător (fizic comun) nu au prezentat nici o diferență între cele două faze
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
și portretele sociale au devenit din ce în ce mai căutate. În aceste antecedente se poate observa jurnalismul literar narativ. Printre ele se număra Memoires of Monsieur Du Vall (Memoriile Domnului Du Vall) de Walter Pope, publicat în 1670, o relatare despre un hoț chipeș care a sfârșit spânzurat. Un alt exemplu este The Life and Death of Major Clancie, the Grandest Cheat of This Age (Viața și moartea maiorului Clancie, cel mai mare escroc al acestei vremi) de Elkanah Settle, publicat în 1680. Acestea
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
visul de prosperitate financiară, de considerație, de promovare socială prin copil)”, un vis care, în ultimă instanță, este ucigaș. A. Freud citează exemplul lui Cyrano de Bergerac, modelul bărbatului care dă glas aspirațiilor sale amoroase prin mijlocirea unui rival mai chipeș: el își ajută chiar rivalul să o cucerească pe femeia pe care o iubesc amândoi. În schimb, un alt exemplu dat de A. Freud este ceva mai discutabil: ea atribuie altruismului obișnuința, foarte frecvent semnalată, a anorexicilor de a hrăni
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
din aur. În plus, buzunarul de la piept al hainei avea o batistă meșteșugit răsucită. Cravata era de culoarea cerului senin, iar pantofii erau din fîșii subțiri de piele, împletite diabolic de meșteșugit. Era ras și, pe bune, era surprinzător de chipeș. Colac peste pupăză mai vorbea al naibii de elevat și fuma pipă. Pipa lui era din lemn de trandafir pe care era gravată o superbă căprioară. Cum să nu alerge în jurul lui ceilalți frați și să-i dea tot ce avea nevoie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
colegii pirați, a fost debarcată pe țărmul Cubei, dând nașterea unui băiat. (Circulă, în acest context, comentariul că unii cubanezi sunt descendenții lui "Calico Jack!). După un timp a revenit pe navă, unde în absența ei apăruse un alt "marinar" chipeș era un alt "travestit", Mary Red, "Calico Jack" acceptând ulterior "conviețuirea în trei"! Se spune că nava lui Calico Jack s-a întâlnit cu o navă britanică, la atacul britanic singurele care au opus rezistență fiind Anne și Mary, restul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
există și câteva camioane, dar astea nu se pun. A, să nu uit, mai este și o Skodă roșie, dar asta se ivește doar când și când, își face apariția cu ea de la București băiatul doamnei Voican, care e foarte chipeș și a ajuns mare de tot, a studiat la Moscova și acum e colonel, cel mai tânăr colonel de Securitate din țară; ori de câte ori zărim Skoda trecând zveltă, strălucitoare, noi, toți copiii, alergăm după ea amețiți, vrăjiți de frumusețea sa izbitoare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
pe ăla, dacă voiau mușchii lui. Iar acum i se pusese pata pe unul anume și tocmai căuta un prilej să i-o tragă. I se pusese pata pe tata, pe profesorul de matematică Vodă. Îl enerva că e înalt, chipeș, cu pielea obrazului albă și ochii verzi, pe când el, Fanache, era îndesat și oacheș. Îl enerva că purta pardesie de gabardină bej și pălărie, e drept, cam tocite, dar curate, și din ce materiale, pe când el nu umblase îmbrăcat toată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
a morții. Dar ce descoperise ea la el, de ce era ea atât de preocupată de el? A întrebat-o, și Irina i-a oferit niște lămuriri care nu l-au convins: la primul nivel îl plăcuse, îl considera un bărbat chipeș, apoi se și dovedise în pat un iubit extraordinar, se potrivea cu el, o ajuta să-și descopere corpul, apoi i se părea și un tip deștept, cultivat, cu totul altfel decât majoritatea inșilor cu care avea de-a face
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
există și câteva camioane, dar astea nu se pun. A, să nu uit, mai este și o Skodă roșie, dar asta se ivește doar când și când, își face apariția cu ea de la București băiatul doamnei Voican, care e foarte chipeș și a ajuns mare de tot, a studiat la Moscova și acum e colonel, cel mai tânăr colonel de Securitate din țară; ori de câte ori zărim Skoda trecând zveltă, strălucitoare, noi, toți copiii, alergăm după ea amețiți, vrăjiți de frumusețea sa izbitoare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
de tot. Eu, care pot să râd chiar cu lacrimi, așa cum am făcut recent, când un prieten bucureștean mi-a relatat o întâmplare la care ar fi fost martor după ce Evenimentul zilei a publicat rezultatele unei anchete despre cei mai chipeși români. Aflat pe bulevardul Ferdinand, prietenul meu aude următorul dialog: „Andreea, uite-l pe ălă!”. „Care, dragă?” „Știi tu. Cum îi zice? Gagiu’ ăla cu istoria și cu ăia, cum le zice, cu udemeriștii. Ba nu, cu țărăniștii”. „Aaa, îl
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
DONA, CU EGHILEȚI DE STAT-MAJOR șI CU sem nul de rănit, ostentativ, la braț, dar fără nici un beteșug vizibil, afară numai de acela, purtat cu eleganță, al unui „Învârtit“ noto riu de pe front, era comandantul nostru, iar eu, aghiotantul său. Chipeș, cordial și afectat, exclusiv preocupat după trai bun și haine frumoase, avea ca persona grata În comandament pe soldatul milițian Kindler, Însărcinat anume, cu „delagație“ la mână, să bată toate orașele și târgurile Moldovei după tot felul de chilipiruri pentru
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
caz șchiopii, ciungii, chiorii, bâlbâiții și timizii! Așa că mai că-mi vine a crede că un Ronsard gângav, un Scarron paralitic, un Talleyrand șchiop sau un Byron rahitic nu ar fi putut realiza mare lucru În spațiul nostru românesc cu chipeșe aparențe. Cu crăvățica lui papillon totdeauna mutată Într-o parte și cu aerul lui de parcă-ți cere mereu scuze pentru simplul fapt că există, I. Brucăr respiră filozofia așa cum respiră aerul dim prejur; mai ales de când, după tribulații și dezamăgiri
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
cuvânt și vorba vorbă, și cu tradiție negus torească În urma lor, trecută din tată În fiu până la urmașii lor de până acum, cum sunt cei ai lui Dimitrie Dinischiotu, vene ratul meu prieten mai mare, azi nonagenar, căruia băieții lui, chipeși, instruiți, educați, Îndatoritori cu toată lumea din prăvălia lor, În care-i găseai toată ziua, băieți călcând și ei Înspre șaizeci de ani, Îi spun tatălui lor: „Sărut mâna, tată!“... Nu cum erau băieții și fetele prietenului meu Emanoil Bucuța de la
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
bărbatului celui tânăr și locuiesc și ei, de-a valma, Într-același menaj comun, Înțeleg totul din jurul lor, deși le vine greu a crede ochilor prea inocenți?... [...] Prietenul meu X era și a rămas până acum un bărbat fru mos, chipeș, cultivat, mult talentat și de bună spiță de inte lectuali ardeleni, dar pe care o nevastă frumușică și prea ispi ti toare, de care cu greu s-a putut descotorosi, Îl adusese În halul să-mi spună, când l-am
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
-o drept În ochii ei de angoră și surprin zându-i temerile sperioase pe chipul ei rotund) „Ai să te duci unde te duci, dar ești o proastă, ai Înțeles? dacă te-i da În lături de la calea vreunui pădurar sau chipeș sublocotenent de grăniceri.“ M-a ascultat! Dar sângele, sângele ei milenar, trist și obosit, a biruit asupra ei și asupra noastră, curând și neînduplecat. BĂRBATUL POSEDĂ (CÂND LE POSEDĂ) CAPACITĂȚI șI REzerve de generozități pe care femeile le ignorează, le
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Daniil, Sandu Tudor, pseudonimul lui literar, de poet și ziarist de temut, a fost admirat și hulit, deopotrivă. A fost omul dedat plăcerilor vieții. Mondenităților bucureștene. Om bogat, cu multe, multe proprietăți și blocuri situate chiar în centrul Capitalei. Bărbat chipeș și trufaș, om de lume, trecut încă de tânăr prin experiența a trei căsătorii, toate eșuate. Ziarele vremii, Gândirea sau Floarea de foc, i-au găzduit sute de articole. Sandu Tudor are cărți de memorii. În urmă cu zeci de
Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/783_a_1506]
-
adâncul sufletului, se clătina de parcă ar fi primit o lovitură în obraz sau în inimă. Ce surpriză îi oferise? În momentul acela de stânjeneală îl vedea pe Valentin ca pe unul care avea nevoie să fie salvat, îi părea mai chipeș, mai atrăgător și cu inima sfărmată de o femeie care nu-l merita. - Mă întreb ce caută tipa asta în tablou cu tine?! - Ea este fosta mea soție, Tia. - Fosta ta soție spui?! - Da. De ce te miri așa de tare
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
face să se simtă goală și pustie în interior. Fiecare dintre noi ne privim copiii printr-o anumită prismă, le vedem anumite laturi, uneori chiar și pe cele ascunse. Carlina îl vedea pe Alin uluitor de frumos, șaten și foarte chipeș cu o fizionomie agreabilă. Se afla la apogeul frumuseții. Era adolescent în momentul acela și ademenitor ca o miere de albine. Dumnezeu știa cel mai bine de ce îl crease desăvârșit. Cu siguranță avea Cel de sus un plan măreț pentru
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
pleoapele, suspinând ușor. Prezența ei era ca o stea strălucitoare în inima sa care lucea din ce în ce mai tare. La rândul ei, Nicole îl observă și ca un făcut murmură și ea zicând: - Dumnezeule! N-am mai văzut un bărbat atât de chipeș. Îi părea atât de frumos, că dacă ar fi putut l-ar fi sorbit ca pe o picătură de apă dintr-o linguriță. Era îmbujorată, mulțumită de sine, cu respirația precipitată iar zâmbetul ei îi mângâia obrajii. Ochii ei verzi
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
uita vreodată labirintul prin care umblase? Va uita de unde plecase? Cu siguranță nu. Cei care uită sunt cei mai nenorociți oameni. Formau o familie din patru membri. Andrei Alinandru era un copil care te captiva cu farmecul lui. Atât de chipeș și avea ochii ca cei ai mămicuței sale, verzi și cu siguranță avea să fie un om de afaceri ca taică-su. După doi ani de zile toate se aranjaseră. Afacerile erau prospere. Nicole îl născuse pe DenisGabriel chiar în
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
umanismului comunist”. În anumite zile anchetatorul era plictisit și obosit de atâtea întrebări; avea momente de liniște naturală și atunci profitam să-i fac un pic de învățătură morală zicându-i: „Și până când o să purtați cizme lustruite, galoane și chipiu chipeș, că eu numai cu atâta și asemenea satisfacție nu aș suporta viața și m-aș spânzura de mânerul de la broasca ușii!?”. Iar securistul îmi răspundea: „Nu-mi pun astfel de întrebări”. Ca să mă constrângă la declarații în anchetă, l-au
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
păstra totul în inima sa). În sfărșit, după ani grei de așteptare, Maica Domnului s-a îndurat și i-a adus fiul acasă. Când l-a văzut parcă i s-a pus un greu la inimă! Cât de tânăr și chipeș era când l-a văzut ultima oară și cum arăta acum: numai piele și oase! Lacrimile îi înghețaseră și ochii nu mai ascultau inima. Nu le-a cerut osânda celor ce l-au adus în acest hal, ci, din contra
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
tinerii săteni s-au dovedit foarte statornici în iubire. La Costișa, se întâmplă, ca unii flăcăi să-și fure iubita, înainte de nuntă, pentru a fi siguri de ea. De obicei, acest lucru se baza pe înțelegerea ambelor părți. Un băiețan chipeș și bogat, de pe Hlineț iubea o fată frumoasă de-a Puiuțului, de pe gârlă. Aceasta însă, nu-l iubea pe el, cu toate că era dintr-un neam ales, de-a lui Nică, a lui Toader Burciu. Domnicăi Clemenciuc îi plăcea pe Luca
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]