611 matches
-
administrație înarmată cu bun-simț elementar, care să pună ordine în dezmățul de azi, să controleze nivelul sonor, să organizeze traseele de circulație în funcție de nevoile oamenilor, și nu ale hârdaielor cu flori sau ale etalajelor supradimensionate cu reviste colorate, să scoată cioturile de fier din asfalt, să suprime firele, să țină locul curat, să planteze și să îngrijească arborii. Respectul pentru public și conștiința confortului public în una dintre piețele cele mai importante din București ar fi suficiente pentru început." De ce n-
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7512_a_8837]
-
nenorocite mîrțoage, cu coastele ieșite, și căruțele cu lemnul spălăcit, pline cu grămezi de zdrențe și tot felul de fierotenii...” pe bulevardul Dacia! Decorul se întregește: “superbele clădiri în ruină, cu cariatidele lor umilite și desfigurate de tencuiala căzută de pe cioturile lor de brațe” sînt contrapuse blocurilor despotului, al cărui palat, “tot neterminat, deja în refacere, tronează ca o gigantică excrescență a puterii (un tort, de fapt, clădire grotescă la extremitatea unui bulevard conceput pentru parade militare, mai musolinian decît oricare
București: poezie și adevăr by Constanța Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/14340_a_15665]
-
de aceea, a-l citi pe Platon înseamnă a măsura handicapul ce ne desparte de el. Să nu ne așteptăm însă ca handicapul acesta să ni-l recunoaștem cu seninătate: unui estropiat nu-i poți cere ca, punîndu-și în comparație cioturile cu plinătatea intactă a unui om teafăr, să-și recunoască imediat desfigurarea. Ar fi prea mult și prea umilitor pentru el. Așa și cu noi. Chiar dacă Platon e etalonul fărîmițării noastre, nu contenim să-l privim cu condescendența celor care
Rețeta armoniei lăuntrice by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9797_a_11122]
-
rămas și de cît de contagioși putem fi pentru cei cu care intrăm în contact. În privința aceasta, cartea filozofului atenian Evanghelos Moutsopoulos e ca radiografia unei malformații: ea ne arată indirect, prin contrast cu ce ar fi trebuit să fim, cioturile spirituale a ceea ce sîntem.
Rețeta armoniei lăuntrice by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9797_a_11122]
-
Harghita" - a visat, așadar, că doamna deputat Mona Muscă era șefă de ocol silvic în satul Hodoșa din județul respectiv, că avea o mulțime de slujitori-corhănitori care transformau mii de metri cubi de păduri în locuri cu verdeață și cu cioturi rânjind sfidătoare către uluirea și scrâșnirea de dinți a localnicilor. -O nebuneală întreagă, mi-a zis el speriat - oare ce dracu să însemne ? -Nimic, i-am zis. Stai liniștit - e din cauza caniculei și rarefierii ozonului, coroborate și cu faptul că
Voie bună și alegeri în P.S.D. by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/12525_a_13850]
-
Prolog O stâncă pe malul Mării Mediterane. Un ciot de pământ înconjurat de domenii feudale aflate în permanent război și lovit, deseori cu putere, de valurile învolburate. Un loc cu vegetație aproape inexistentă, teren abrupt, oameni puțini... Articol scris de de Ioan-Luca Vlad, preluat de pe [/caption] Și totuși, ursitoarele
Monaco - o viziune devenită realitate () [Corola-journal/Journalistic/60183_a_61508]
-
parte excesul de Mercedesuri, Audi, BMW-uri și Opeluri de pe străzi, dar în Leonberg, Giebel, Gerlingen, Ludwigsburg, Weilimdorf, nicăieri pe străzi n-am văzut cerșetori ambulanți sau cu locuri fixe. În Stuttgart, pe Königstrasse am văzut unul expunându-și un ciot de mînă, și acela cu doi polițiști lângă el controlându-i actele. Vreme de trei luni am dus efectiv lipsa oamenilor care cer de pomană, pasivi sau agresivi. N-am văzut boschetari, oameni dormind sub cerul liber, în parcuri, printre
O experiență extremă by Radu Aldulescu () [Corola-journal/Journalistic/2856_a_4181]
-
lumea, iar sufletul este în final vomitat: "nu mă satur oricât aș mânca și mănânc toată ziua/ și noaptea îmi tremură gingiile după o bucată de carne/ și când adorm visez că înghit pe nemestecate ce a mai rămas/ din ciotul cu care scriu pe zid" (o profeție nu se mai poate). Pe coperta a IV-a, poetul schițează inutil într-un stil neologic prețios ideea volumului. Deși vorbește despre "viața contrasă în subsidiar și multiplicată în anomie" (s.m.) sau despre
Fundăturile poeziei by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/14919_a_16244]
-
și ofrande de aur,/ Salpetru și chihlimbar, zmeură și ciuperci,/ Să trecem pe ea gâfâitul/ Și ochii holbați ai bărbatului în femeie,/ Case și câmpuri cu flori, aroma de dimineață/ A ceștii cu lapte și cu cafea, transpirația pruncului și ciotul soldatului/ cerșind în fața gării, în zăpadă." Până aici, totul e clar și destul de static. Singurul zgomot care se aude e, ca la toți autorii generației optzeci, cel al pixului pe foaie. Iată însă ce urmează câteva cuvinte mai jos: "A
Poezia se predă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6665_a_7990]
-
sus toată tărășenia asta! Acest mare maestru de vînătoare, acest ins sever care ne primește cu pumnalul la brîu, cu pieptul înstelat cu colți de fiară smulsă din boturi de animale ucise de spada lui se termină brusc prin niște cioturi bicisnice îmbrăcate într-o rețea de mătase subțire. Nu pot să-mi viu în fire. E ca și cum aș fi descoperit, în același timp, slăbiciunea forței de care nazismul face paradă". Acest nemaipomenit portret al lui Göring dezvăluie, cum și precizează
Martha Bibescu în 1938 by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15748_a_17073]
-
și lozinca pe care pionieri ne-au pus s-o strigăm: unde sunt americanii/ s-au ascuns ca șobolanii un licean privea netemător de afară baletul lucitor al aripilor din înalt începusem să plâng când m-am lovit de un ciot de rădăcină tăiată din peretele acelei gropi sinistre taci mă taică vrei să ne audă avioanele m-a apostrofat vecinul Gheorghe al Diencii am tăcut am mai plâns iar am mai tăcut până am prins gustul literelor și am intrat
Poezie by Toma Grigorie () [Corola-journal/Imaginative/3553_a_4878]
-
continue cursa cu restul pagăii, încercând să nu depășească linia culoarului. După 3 minute de la sosirea penultimului sportiv, Ivan s-a apropiat de sosire, în apluzele publicului, care nu avea cum să vadă că el se folosea doar de un ciot din pagaie. După terminarea cursei a fost declarat descalificat prin abandon, contrar regulamentului care nu prevedea un barem de timp în care să se desfășoare proba. După contestații din partea oficialilor români, lui Ivan i s-a acordat dreptul de a
Persoanlitatea zilei: Ivan Patzaichin by Badoiu Raluca () [Corola-journal/Journalistic/80687_a_82012]
-
tălpi, o cămașă albă și o eșarfă. Blitzul o privește și apoi o apasă. Scaunele se înghesuie în pereți Alunițele sunt tot acolo, împrăștiate pe burtă. Eu continui să o privesc semiobscur și ea merge în tihnă pe podea, printre cioturi și bobițe de ceară. Îi ating cu degetul o șuviță din păr, o sprânceană - ușor ca și cum peste corpul ei ar curge o apă fierbinte. Ea își trece mâna peste coaste și ascultă cum la robinetul din baie curge apă rece
Destulã pace pentru un rãzboi by Laurenþiu Ion () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1355_a_2884]
-
descoperit resturile unui harnașament și un mâner de sabie destul de ruginit, care semăna perfect cu unul văzut de el la Muzeul regional și atribuit sfătosului cronicar. Alții, și trebuie numit aici Dan Protopopescu, marele profesor de română, era convins că ciotul acela de armă aparținuse chiar negustorului, fost luptător în garda civică, poate alături chiar de...jupân Dumitrache al lui nenea Iancu Caragiale! Mă rog, dreptul lor să creadă ce vor! Mai ales că nici despre fotbal nu aveau o părere
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
grosolană de scânduri nedate la rindea, netedă și lucioasă numai unde o frecaseră clienții cu coatele, se așeză pe scaunul larg de lemn, scobit ca o strană, poate chiar o strană de biserică, și se-ntinse în așa fel ca ciotul ascuțit de lemn să i se înfigă în scobitura anume făcută. Ziarele erau lângă el. Le trase mai aproape. Se adânci în lectură rezemându-și ceafa de stinghia stranei și înălțând gazeta desfăcută în așa fel că bătrâna nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
Invalidului, prinse clanța, parcă ar fi apucat soarta de mână, și-ncepu să tragă de ea. Domnu! Domnu! strigă, deși încă nu știa bine ce avea să-i spună și cum ar fi putut el, cu nasu-nfipt în ziare și ciotul lui de lemn lipit de tejghea, să sară de-acolo și ce să facă? în ce fel s-o ajute? Domnu! Domnu!... Dinăuntru nu se auzi nici o mișcare, nici o voce. "N-a venit încă, își spuse. Dar de ce? El vine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
dinaintea lui, adunate în teanc sau răvășite pe tejghea ca pe-o masă de bibliotecă și pe el aplecat deasupra, încât pentru ea și pesemne pentru toți cumpărătorii jurnalele și el erau totuna, mai mult decât proteza sprijinită într-un ciot de scândură în spatele barului și pe care o vedea sau o auzea destul de rar, când gazetele încetau să mai foșnească, iar Invalidul se ridica cu greu, proptindu-și mutelca de la capătul piciorului de lemn în podea, și-ncepea să șontâcăie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
expresii regionale ca mărul lui moș Adam, mărul lui Avram, măru-n grumaz. În graiurile românești, sunt mai frecvente denumirile metaforice populare de tipul nodul gâtului, formate din cuvinte care denumesc o protuberanță sau un obiect ce iese în evidență (nod, ciot, os, ou), iar seria determinanților este constituită din nume ce denumesc gâtul, gâtlejul, deci părți ale corpului uman care cuprind mărul lui Adam: nodul grumazului, nodul gâtlejului, nodul de la gușă, osul gârliciului, oul gâtului etc. buză Este unul dintre cuvintele
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
capetele care intrau în unghiul vederii lui păreau niște bulgări neregulați, ca niște cartofi, dar fără tihna acestora: cartofi cu suprafețe cutate și presărate cu găuri care se închideau și se deschideau, găuri astupate de gelatină colorată sau mărginite de cioturi de os, găuri elastice prin care aerul era aspirat sau pulverizat, găuri care secretau sare, ceară, salivă și muci. Puse mîna pe un creion din buzunarul de la pantaloni, dorindu-și să fie un cuțit pe care să și-l înfigă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
la șoimul cu un iepure tînăr în gheare, apoi se opriră în vîrful unei stînci. în fluviul de desubt, două lebede își îngemănară gîturile și primii îndrăgostiți îngenuncheară unul în fața celuilalt pe țărmul depărtat. La orizontul din apus răsărea un ciot din marele turn babilonian, și niște figuri minuscule fluturau steaguri în vîrf; la răsărit, pe Ben Sinai, pe un petic de vreme rea, pastorul cioplea tablele triangulare ale legii. „Sexul și istoria sînt niște probleme pe care nu le pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
care (dintr-un capriciu?) nu mi se arătase goală niciodată fusese cumva un centru, o matcă a acestei vieți subterane. Acum alveola ei se fărâmița ca ipsosul. Curând, toată partea de vizavi a șoselei arăta ca o dantură ruinată, cu cioturi îngălbenite și locuri goale și goluri de o putreziciune metalică. Zăpada mirosea așa bine, cum deschisesem treimea uriașă de geam subțire și umed, scoțând afară capul tuns, ca să-mi înghețe ceafa și urechile și ca să privesc aburii răbufnind din odaie
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
căluț fornăia din nările încinse. Preotul, adâncit în gânduri, număra metanii dintr-un șirag de agată. Pietrele vișinii se loveau între ele cu un mic sunet dulce, tremurat, pipăite de degetele cu falange păroase, din care unul era doar un ciot, ale popii. Arătătorul mâinii drepte i se uscase și-i căzuse în câteva clipe în tinerețea lui, când, călugăraș cu tuleie de barbă, atinsese prima dată sfârcul unei femei, spurcîndu-și jurământul de curățenie și neprihănire. Acum ciotul începuse să-l
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
era doar un ciot, ale popii. Arătătorul mâinii drepte i se uscase și-i căzuse în câteva clipe în tinerețea lui, când, călugăraș cu tuleie de barbă, atinsese prima dată sfârcul unei femei, spurcîndu-și jurământul de curățenie și neprihănire. Acum ciotul începuse să-l mănânce, și boabele de agată îl înfiorau ca altădată mura cea obraznică a țâței. În clipa când, speriat, începuse să-și șoptească repede-n barbă rugăciuni de alungare a Necuratului, zări ruina. Lumina șters în câmpul sângeriu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sfinți zugrăviți pe cei doi pereți, desfășurând fiecare suluri de pergament cu litere îmbîrligate. Fiecare avea o căsuță a lui, fiind despărțit de ceilalți prin linii groase, stacojii. Și, potrivire curioasă, unul dintre ei avea în locul arătătorului palmei stângi un ciot schilod, aidoma cu al popii. Așa ceva era nemaipomenit într-o zugrăveală, căci sfinții nu puteau avea mădulare lipsă care să le știrbească desăvârșirea. Slăbănogi, firește: asta-nsemna biruința duhului asupra cărnii, dar ciungi, șchiopi, chiori era cu neputință să fie. Înfiorat
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ele și în noua biserică nu se mai cunoșteau de celelalte. Strane sculptate în lemn, cu înflorituri și frânghii, și o catapeteasmă încrustată, cu icoane, și un altar acoperit cu odoare scumpe se adăugară minunatei alcătuiri. În vremea asta, pe ciotul popii crescu fantasma de cristal a unui deget, înăuntru se formară oscioarele, în vârf crescu unghia străvezie, se-alcătuiră vinișoarele, și pielea cu fire cărunte de păr îmbrăcă degetul în întregul lui. Când își dezlipi palma de cea zugrăvită, se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]